Του Ξενοφώντα Μπρουντζάκη
Η έντονη παραίνεση για πολιτική συναίνεση από Ευρωπαίους εταίρους ερμηνεύτηκε και ως κατάλυση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ουδόλως φυσικά θεωρήθηκαν κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος τα σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικού βίου, όταν τα αρπακτικά των γαλαζοπράσινων – και όχι μόνο – συμμοριών του πολιτικού μας συστήματος, ακούραστα και αγόγγυστα, καταλήστευαν με πρωτοφανή αγριότητα κι ατιμωρησία τον δημόσιο πλούτο της χώρας, τις επιχορηγήσεις και τα δάνεια των απεχθών Ευρωπαίων υποθηκεύοντας το μέλλον της. Πού την είχαν γραμμένη τη δημοκρατία όλοι αυτοί; Όταν κατασπαταλούσαν τον πακτωλό των πακέτων οι επιτήδειοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεν καταλυόταν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, που αποδεικνυόταν αδύναμο να αντιμετωπίσει τις ορδές των συμμοριτών; Τώρα πλέον πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που θεωρούμε ως εθνική αξιοπρέπεια – προσωπικά ελάχιστα πίστεψα ότι υπάρχει σε αυτό τον τόπο – έχει απεμποληθεί μαζί με τον πλούτο, την τιμή και την ελπίδα της χώρας.