(Από το αρχείο του Βάιου Φασούλα)

Αρχίζει πλέον να παίρνει την πρώτη θέση το πρόβλημα (το μέλλον) του Πλανήτη και οι Πολίτες του Κόσμου οφείλουν να ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ και να τον προστατέψουν. Ένας Πλανήτης του οποίου η τύχη του ρυθμίζεται από μία μειονότητα ανήθικων όντων σε βάρος του και σε βάρος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μια ομάδα παραφρόνων που έχουν στα χέρια τους τη φωτιά και το σίδερο, τον πόλεμο και τη δυστυχία αποσυνθέτουν την ομαλή λειτουργία του. 

Μια ομάδα μιασμάτων με όπλα τη στεγνή εκμετάλλευση αντιπαρατίθεται στις ανθρώπινες στρατιές του Πλανήτη λεηλατώντας και σκοτώνοντας τον. Ηγέτες, Διεθνείς Οργανισμοί και άλλα παράσιτα έχουν παραδοθεί στα χέρια μιας δολοφονικής μειοψηφίας. Και είναι όλοι τους πιστοί στο Θεό και στο Χριστό. Κι έχουν επιδοθεί στο ρόλο του «σωτήρα» μη μπορώντας να κρύψουν τους ματωμένους σταυρούς απ' τα στήθια τους. Και είναι τόσοι όσο και τα δάχτυλα των χεριών… Άντε να πούμε και των ποδιών.

Είναι αυτοί που εμπαίζουν, χρόνια τώρα, το οικολογικό μας σύστημα, που το μετεωρίζουν στην αμφισβήτηση και το οδηγούν στη σταδιακή αφάνεια. Και οι Σύνοδοι και οι Συσκέψεις, που έχουν αποκτήσει διαχρονικό χαρακτήρα και πυκνότητα, είναι Σύνοδοι του Θεαθήναι. Κοιτάζουν μόνο πώς θα αρμέγουν ακόμη περισσότερο την ανθρωπότητα και μάλιστα σε βάρος του Πλανήτη. Οι «κυβερνήτες» ζουν και πεθαίνουν. Οι ελπίδες για μια καλλίτερη ζωή μένουν. Όμως οι ελπίδες αυτές θα αποβούν μάταιες όταν οι προειδοποιήσεις της γης μας δε λαμβάνονται υπόψη.

Αυτό γίνεται αυτές τις μέρες στη Μαύρη Ήπειρο. Πολλές οι συζητήσεις και πολλές οι διαφωνίες στο Γιοχάνεσμπουργκ. Σφύρα και Άκμονας η Δύση, εκκρεμές ο Κόσμος και ο Πλανήτης. Οι συμμαχίες αλληλοσυγκρούονται ανάλογα με τα οικονομικά συμφέροντα. Ποιοι και πώς θα επωμισθούν την ανάληψη οικονομικών μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος; Μένει αναπάντητο ερώτημα. Και να φανταστούμε το μέλλον, όχι το δικό μας, αλλά των εγγονών μας, αν αυτό καταφερθεί!! Ένα μέλλον με τυφώνες και πλημμύρες, με νησιά και παραλίες που θα τα χάφτουν οι ωκεανοί σαν χαρούπια, με υψηλές θερμοκρασίες που θα δημιουργήσουν έρημους και με πόλεις στοιβαγμένες από μεταναστευτικούς πληθυσμούς, θύματα των πολέμων και των μισαλλόδοξων διωκτών.  

Έτσι εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι ΟΛΑ πρέπει να πάνε στην άκρη και η σωτηρία του Πλανήτη να γίνει αυτοσκοπός. Οι ως τώρα διασκέψεις και συναντήσεις δεν έφεραν αποτελέσματα και η καταστροφή συνεχίζεται. Το μόνο που μένει είναι η σύγκρουση και η ανατροπή των ανήθικων πολιτικών συστημάτων, που στο όνομα τάχα της δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Παγκόσμιας προόδου και της ειρήνης, έχουν καταστρέψει ό,τι καλλίτερο υπήρχε για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Στην πρώτη γραμμή ως μπροστάρηδες οφείλουν να πάνε οι χριστιανοί με πρώτο τον Ρωμαιοκαθολικό και διαχρονικό Ποντίφικα και δεύτερο τον «πλανητάρχη». Τρίτοι ας ακολουθήσουν οι γήινοι κολασμένοι, οι ευλογημένοι από δύναμη και σταυρό: Το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις (ιδιαίτερα οι σοσιαλδημοκρατικές -πολιτικές υποκουλτούρας) και οι Οργανισμοί, Ο.Η.Ε., ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κ. ά.. Στα μετόπισθεν οι Πολίτες του Κόσμου για να γκρεμίσουν στα τάρταρα τα μιάσματα πριν γκρεμιστεί η Γη. Οι χαμένες δεκαετίες οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις αποτυχημένες Συνόδους. Τι θα προκύψει από αυτή του Γιοχάνεσμπουργκ; Ένα μεγάλο τίποτα κι ένα επόμενο ραντεβού. Με γνωστές…

«…Συζητήσεις κοφτές, σκέψεις του παρόντος που τώρα ανθεί  / Αμήχανοι οι άνθρωποι, νευρικοί κι ανήσυχοι   Άλλοι ξέρουν, άλλοι δεν ξέρουν το γιατί   /  Τρέχουνε να προλάβουνε τους γρήγορους ρυθμούς

Όσο υπάρχει καιρός κουβαλούνε με άγχος τα «καλά» της καταναλωτικής κοινωνίας

Προσπαθώντας να πιαστούν απ' το τρένο που τρέχει γοργά  /  Μέσα τους κουβαλούν και βουνά αντίδρασης   Ίσως αγανακτήσουν κάποτε και γίνουν λάβα ηφαιστειακής δομής και ξεράσουν φωτιά… 

Πού θα βρει, τι θα κάψει;    /   Πού θα στείλει τις φωτιές, τους καπνούς;

Πού θα γείρουν οι μάνες τα λειψά τους κορμιά; / Όπου θα 'χουν αφήσει στης ζωής τη ματιά μια γυαλάδα παχιά     Όπου θα 'χουν πεθάνει και θα σβήσουν της ζωής τη μαγιά…;

Απλοί ή σπουδαγμένοι άνθρωποι μάθανε και κάνουν πολλά    /  Πρώτα την Κλεψιά, να διώξουνε την Πείνα    Ναρκωτικά για να «ξεχνούν» φαρμάκια και καημούς    /   Πόσοι δε δόθηκαν σαδιστικά για να χτυπούν ωμά!

Βία επικρατεί  παντού κι ανθρώπινο σκοτάδι    /   Όπως παλιά και τώρα στη Γη μ' έναν ρυθμό μοντέρνο, γοργό άρχισαν οι εμπρησμοί πυκνοί και σφοδροί…

Τρένα που πάνε και έρχονται, συγκρούονται από ταχύτητα, σκοτώνονται πολλοί

Αεροπλάνα πέφτουνε εδώ κι εκεί και όλο «ψάχνουν» να βρουν τα αίτια

Ναυάγια κάθε στιγμή ακούγονται, αίτια άγνωστα, πού να τα βρεις;

Ανεργία, απεργία, φασαρία, ξυλοδαρμοί

Μπάτσοι, μπράβοι μοντέρνοι και παραγωγή από «Ράμπο»   /  Η αναρχία παντού επικρατεί και κατά κει πηγαίνουν κι άλλοι   /  Δολοπλοκίες, δολοφονίες και αν κάποιος φωνάξει, διώχνεται αυστηρά

Ανατινάξεις, μπαρούτι, φωτιά  / Θάνατος που φέρνει μίσος, αποστροφή και δυναμώνει ο αθεράπευτος λιμός … ο ρατσισμός!   /  Δαμάζουνε τις αρετές, την Αγάπη και Ειρήνη   /  Ξηλώσανε καθεστώτα, αναχρονιστικά

Χτίζουνε καινούρια, πληρώνοντας αδρά   /  Με τους δικούς μας φόρους και λυγίσαμε στο γόνα,

για να θυμίζουμε προσκυνητάδες σ' ανύπαρκτους βωμούς    /   Και μιλούνε για μια ανύπαρκτη δημοκρατία

και αντικαθίσταται, για τη μοντέρνα εποχή μας, από των «μεγάλων» αναρχία, μεγαλουργία και θηριουργία

«Μεγάλοι» άνθρωποι, θάψανε τη Μαγεία / Αυτή την ανθρώπινη, τη λιτή και αγνή, στήνοντας Πόλεμους, θάνατο, πυρκαγιές    /   Άλλος στρώνει το φυτίλι και άλλος τ' ανάβει για να μοιράζονται τις τύψεις

Φωτιά εδώ μικρή, δε χαίρονται πολύ   /  Φωτιά εκεί πιο δυνατή, γελούν στη δοκιμή  

Φωτιά απλώνεται, γελούνε παιδικά    /   Στάδιο προπαρασκευαστικό, πυρηνικό κάνανε Πλανήτη και ζωή…

Πολλές οι επιστημονικές σου έρευνες, έφαγαν τον καιρό σου

Σαδισμός, ειρωνεία, εγωκεντρισμός, υπεροχή κι ανωτερότητα

Να ξεχάστηκες άραγε, άνθρωπε, στ' αλήθεια κι άφησες τις μάστιγες να χτυπούν;

Ανυποχώρητα και θριαμβευτικά, αταίριαστα για την εποχή μας   /   Να μας τρυγούν οι αρρώστιες του αιώνα,

ο καρκίνος, η καρδιά και το AIDS  /  Και το φυσικό μας Μεγαλείο να στενάζει, να βράζει

Κι απ' το δικό σου χέρι, άνθρωπε, αργά πεθαίνει….

…αυτά και  άλλα πολλά, ο Πλανήτης Γη, άνθρωποι δεν τα αντέχει…

(Απόσπασμα του γράφοντα από το: «Ψάχνοντας στ' αχνάρια σου ζωή» 28.01.1994)

Ε. Ε. Σεπτέμβρης 03 2002  Web: http://www.fasoulas.de/ * vaios@fasoulas.de