Με πάνω από μισό αιώνα ζωής, και φέτος το Ράλλυ Αιγαίου αναδεικνύεται το κορυφαίο αθλητικό γεγονός στην ελληνική ναυτοσύνη
Την Δευτέρα 28 Ιουλίου στην Ναυτική Διοίκηση Αιγαίου στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά, -παρουσία της ηγεσία του πολεμικού ναυτικού- έγινε η απονομή στους νικητές του 51ου Ράλλυ Αιγαίου, που για ακόμη χρονιά και φέτος άνοιξε πανιά στην ομορφότερη θάλασσα της Μεσογείου.
Η ομάδα με σκάφος Bullet-Skuld με κυβερνήτες τον ολυμπιονίκη Δημήτρη Δεληγιάννη, τον Σίμο Καμπουρίδη και τον Νίκου Σινούρη, με 12μελές πλήρωμα, τερμάτισε πρώτοι, με τον ολυμπιονίκη ιστιοπλόο να καταγράφει την 5η νίκη του από το 2008 στην διοργάνωση του ράλλυ. Στην επίσημη εκδήλωση, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Πανελληνίου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ) -διοργανωτής εδώ και 51 χρόνια του ράλλυ Αιγαίου-, κ. Γιάννη Μαραγκουδάκης απέδωσε την οφειλόμενη τιμή για την πολύτιμη στήριξη του στην διοργάνωσ, στο Πολεμικό Ναυτικό, και στον Αρχηγό ΓΕΝ, αντιναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη, Π.Ν.
Από τις 18 μέχρι και τις 27 Ιουλίου, 32 σκάφη, -29 ελληνικά, ένα με ισραηλινή σημαία, ένα με γερμανική και ένα με την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης- με συνολικό πλήρωμα πάνω από 300 άτομα, συμμετείχαν στην φετινή διοργάνωση, ξεκινώντας από τον Φαληρικό Όρμο. Διένυσαν πάνω από 400 ναυτικά μίλια στο ελληνικό αρχιπέλαγος, έχοντας ενδιάμεσους σταθμούς στην φετινή διαδρομή την Μήλο, την Αστυπάλαια, και την Ίο, για να επιστρέψουν και να "δέσουν" κάτω από τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Την εκκίνηση στην φετινή διοργάνωση έδωσε το απόγευμα της Παρασκευής 18 Ιουλίου, ανοιχτά του φαληρικού όρμου ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός από τη γέφυρα της Κανονιοφόρου του Πολεμικού Ναυτικού "Πολεμιστής" (που συνόδευε τα σκάφη σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού) συνοδευόμενος από την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού.
Παρά το γεγονός ότι το ράλλυ διοργανώνεται στην καλύτερη εποχή λόγω ιδανικών καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, με καλή θερμοκρασία για τα πληρώματα, φέτος η πρώτη ιστιοδρομία ταλαιπώρησε τους συμμετέχοντες. Η πρώτη διαδρομή από το Φάληρο στο λιμάνι του Αδάμαντα της Μήλου αποδείχτηκε πραγματικός εφιάλτης για τους κυβερνήτες και τα πληρώματά τους, αφού χρειάστηκαν κάτι λιγότερο από 17 ώρες για να τερματίσει το πρώτο σκάφος στο νησί. Οι πολύ χαμηλής έντασης νότιοι άνεμοι που έπνεαν δεν επέτρεψαν στα σκάφη να κινηθούν γρήγορα, με αποτέλεσμα να παγιδευτούν στην άπνοια. Στο δεύτερο σκέλος του αγώνα, το μεγαλύτερο σε απόσταση, από την Μήλο στην Αστυπάλαια, απόστασης 110 ναυτικών μιλίων, είχε περισσότερα μποφόρ, κάνοντας πιο εύκολη τη ζωή των συμμετεχόντων, ενώ από την Αστυπάλαια στην Ίο, τρίτο σταθμό του μαραθωνίου 61 ναυτικών μιλίων πάλι οι χαμηλοί άνεμοι ταλαιπώρησαν τα σκάφη και τα πληρώματά τους.
Το Ράλλυ Αιγαίου, μια διοργάνωση του Πανελληνίου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ) μετρά πολλά χρόνια ιστορίας. Αποτελεί το παλαιότερο ιστιοπλοϊκό γεγονός στον ελληνικό χώρο, και από το 1964, οπότε και ξεκίνησε, πόλο έλξης για ιστιοπλόους εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Ο θαλάσσιος αυτός μαραθώνιος, ένας αγώνας ιστιοπλοΐας για έμπειρα πληρώματα -δεδομένου ότι "η θάλασσα του Αιγαίου δεν είναι καθόλου εύκολη", όπως συχνά λένε οι γνώστες του είδους, λόγω κυρίως των αντίξοων καιρικών συνθηκών, καλύπτει μια διαδρομή από 350 έως 500 ναυτικά μίλια, -ανάλογα με τα νησιά που επιλέγονται ως οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Κάθε χρόνο το ΔΣ του Πανελληνίου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ) επιλέγει την διαδρομή, κρατώντας τους διεθνείς κανονισμούς και τα standardsπου διέπουν ένα τέτοιου βεληνεκούς ιστιοπλοϊκό αγώνα/μαραθώνιο. Στα πρώτα χρόνια, η διοργάνωση έδινε αποκλειστική έμφαση και προσήλωση στο καθαρά αγωνιστικό γεγονός. Με την πάροδο των χρόνων το ράλλυ Αιγαίου άρχισε να μετεξελίσσεται -πέρα από το αμιγώς αγωνιστικό μέρος- σε ένα πολιτιστικό θαλάσσιο μαραθώνιο, με έντονο κοινωνικό χαρακτήρα από τις δράσεις και τις ενέργειες που προστέθηκαν, μια ναυτική εκδήλωση άμεσα συνδεδεμένη με τα νησιά του Αιγαίου και την ναυτική μας παράδοση, ως χώρα. Παράλληλα, η συνοδεία του Πολεμικού πλοίου κατά την διάρκεια των αγώνων, η συνεργασία με τις τοπικές νησιωτικές αρχές για την υποδοχή των σκαφών και των πληρωμάτων τους στα διάφορα νησιά-προορισμοί του ράλλυ του Αιγαίου, η διοργάνωση τοπικών ναυτικών εορτών με την συμμετοχή του νησιώτικου πληθυσμού, καθώς και η σύνδεση με την Ελληνική ναυτική παράδοση έδωσε στην διοργάνωση -πέρα από κύρος και δημοσιότητα- την διαφορετική διάσταση με έντονο το πολιτιστικό και το κοινωνικό στοιχείο. Ενδεικτικό είναι ότι μεταξύ των προορισμών-ενδιάμεσων σταθμών άρχισαν να επιλέγονται και νησιά μικρά, απομακρυσμένα, δίνοντας την ευκαιρία στους συμμετέχοντες και να τα γνωρίσουν, βιώνοντας την αιγαιοπελαγίτικη ομορφιά, αλλά και να προσφέρουν. Το 2008 στο πλαίσιο του ράλλυ Αιγαίου, οι συμμετέχοντες αναστήλωσαν τον φάρο της Ίου.
Τα προηγούμενα χρόνια ο αριθμός των σκαφών που συμμετείχαν ήταν περίπου στα 50. Οι επιπτώσεις όμως της οικονομικής κρίσης φαίνεται ότι άγγιξαν και την ιστιοπλοΐα, με αποτέλεσμα φέτος τα σκάφη να είναι 32, σχετικά μεγάλος αριθμός, όχι όμως αυτός που ήταν παλιότερα. Το Αιγαίο είναι δύσκολη θάλασσα, με ακόμη δυσκολότερες τις νύχτες για τους ιστιοπλόους, γεγονός που απαιτεί πολύ έμπειρα πληρώματα, την ώρα που ο φόβος για μια ενδεχόμενη ζημιά που μπορεί να προκύψει σε κάποιο από τα σκάφη -ειδικά εν μέσω κρίσης- λειτούργησε μάλλον αποτρεπτικά για κάποιους…
Πέρυσι το ράλλυ Αιγαίου γιόρτασε τα 50 χρόνια του. Μια μακρά ιστορία ενός θεσμού που συνεχίζει, παρά τις όποιες αντιξοότητες και δυσκολίες, κάθε χρόνο να προσελκύει το ενδιαφέρον. Ήταν χαρακτηριστικά τα όσα έγραφε η συνάδελφος δημοσιογράφος Αφροδίτη Καλομάρη για τα 50 χρόνια του ράλλυ Αιγαίου, για "Τα παιδιά της θάλασσας", τις μάχες με τα κύματα, τα πολλά απρόβλεπτα, τα κωμικοτραγικά και πάρτι μέχρι πρωίας πάνω στα σκάφη, που συνθέτουν την εικόνα της όλης διοργάνωσης
Της Αφροδίτης Α. Καλομάρη
Ήταν το 1964 όταν μία ομάδα μελών του Πανελληνίου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ), σκέφτηκαν πως πρέπει να διοργανωθεί ένα αντίστοιχο ράλι στις ελληνικές θάλασσες που να διατρέχει το Αιγαίο Πέλαγος και να επισκέπτεται κάθε χρόνο διαφορετικά νησιά, όπως συνέβαινε μέχρι τότε και στο εξωτερικό. Κάπως έτσι από την πρώτη κιόλας διοργάνωση, ονομάστηκε διεθνής ιστιοπλοϊκός αγώνας.
Αυτό συνέπεσε με την προτροπή της Πολιτείας για μία ναυταθλητική διοργάνωση στο Ανατολικό Αιγαίο για εθνικούς λόγους και ως εκ τούτου ο αγώνας διεξάγεται έκτοτε με την υποστήριξη του Πολεμικού Ναυτικού…
Από την πρώτη ιστιοδρομία στο σήμερα
Τα πρώτα σκάφη ξεκίνησαν από τον Φαληρικό Όρμο το 1964 με προορισμό την Σύρο. Συμμετείχαν πληρώματα τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό. Μέσα στην πρώτη δεκαετία της ζωής του Ράλι οι συμμετοχές ολοένα και αυξάνονταν, ενώ η πορεία που θα έπρεπε να διανυθεί αντί για έναν προορισμό, έγιναν τρεις. Μέχρι που πλέον, η συνολική απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν τα σκάφη είναι περίπου 400 ναυτικά μίλια. Κάτω από συνθήκες που δεν είναι εύκολες με καιρό που εναλλάσσεται διαρκώς γι΄αυτό και όσα πληρώματα λαμβάνουν μέρος είναι τα πιο έμπειρα. Συνολικά στα πενήντα χρόνια ιστορίας του το Ράλι Αιγαίου έχει διανύσει μία φορά την περίμετρο της Γης, δηλαδή 20.000 ναυτικά μίλια και έχει επισκεφτεί όλα τα νησιά του κεντρικού και νότιου Αιγαίου.
Οι περιπέτειες ενός φωτογράφου
Ο γνωστός φωτογράφος Βαγγέλης Ρασσιάς υπηρετούσε στο πολεμικό ναυτικό το 1985 όταν για πρώτη φορά κλήθηκε να καλύψει φωτογραφικά το Ράλι Αιγαίου, αφού συμμετείχαν σε αυτό και δύο σκάφη της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων που έτρεχαν μαζί και τρέχουν ακόμη. «Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία! Ανάμεσα Μυτιλήνη – Χίο, έπρεπε να περάσουμε μέσα από το στενό των Οινουσσών. Ξαφνικά, στον αέρα ξεκινούν εκρήξεις από κανόνια! Δημιουργείται πανικός! Εμφανίζεται παράλληλα και μία τουρκική ακταιωρός η οποία με ντουντούκες μας λέει: Παρακαλώ γίνεται άσκηση, θα αλλάξετε (στα δικά μας χωρικά ύδατα) τον πλου επειδή κινδυνεύετε …Την ίδια ώρα φανερώνεται από πίσω και ο υπόλοιπος τουρκικός στόλος. Ο ιστιοπλόος και Ολυμπιονίκης όμως Τάσος Μπουντούρης δεν συμβιβάστηκε – εφόσον βρισκόμασταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα –συνέχισε κανονικά όπως αρχικά ήταν χαραγμένη η πορεία. Του έσπασε το κατάρτι, αλλά ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς. Παρ΄ολίγο να ακυρωθεί μάλιστα το Ράλι…».
Η περιπέτεια όμως δεν τελείωσε εκεί. Στο τελευταίο σταθμό, την Σάμο, τους περίμενε άλλη έκπληξη. «Έβγαλε καιρό…9 μποφόρ στο Ικάριο! Βρισκόμουν επάνω στο αντιτορπιλικό «Αιγαίο». Για να επιστρέψουμε στο Φάληρο, είδαμε και πάθαμε!».
Πολίτης πια, συνέχισε να καλύπτει το ρεπορτάζ φωτογραφικά και τις επόμενες χρονιές. Το 1989, ο Βαγγέλης Ρασσιάς ακολουθεί το Ράλι μέσα από το αντιτορπιλικό «Αετός». «Κοιμόμασταν στα υποστρώματα των αξιωματικών, όπου δεν υπάρχουν φιλιστρίνια. Ξαφνικά, ακούμε έναν τεράστιο κρότο. Αμάν, είπαμε όλοι, βυθιζόμαστε! Τι είχε συμβεί; Κοντά στην βραχονησίδα Κριός, πήγε ο πλοίαρχος να φέρει το καράβι πιο κοντά για να αφήσει χώρο για τα ιστιοπλοϊκά και «το έκατσε» στην ξέρα! Δημιουργείται πανικός! Οι ναύτες μετέφεραν όλα τα πυρομαχικά, από μπροστά πίσω, ήρθε ελικόπτερο του πολεμικού ναυτικού και ειδοποιούμαστε ότι οι φιλοξενούμενοι θα πρέπει να εγκαταλείψουν το πλοίο…Με ανεμόσκαλα κατεβήκαμε και μας παρέλαβε ο «Πάνθηρ», τελικά, ο οποίος ήταν σε άσκηση 20 ημερών και δεν έχει νερό ούτε για δείγμα στις δεξαμενές του. Τότε, είχα χορηγό ένα πολύ γνωστό ανθρακούχο νερό και μετέφερα μαζί μου μερικές κούτες από αυτά. Αφού λοιπόν δεν υπήρχε νερό στο πλοίο, πλυθήκαμε με το ανθρακούχο!».
Το 1993 ανάμεσα Μήλο – Αντίμηλο εκπέμπει ένα ρώσικο ιστιοπλοϊκό SOS.
«Βρίσκομαι στο «Αιγαίο» όταν πήραμε το SOS. Είχε σπάσει το κατάρτι και έπρεπε να το ρυμουλκήσουμε με 7 μποφόρ! Με τα χίλια ζόρια το καταφέρνουμε. Όπως κάνει «κράτει» το «Αιγαίο», κάνει και το σκοινί κοιλιά και έρχεται το ιστιοπλοϊκό και χτυπάει πάνω στο πρύμνη! Σχίστηκε το ιστιοπλοϊκό σαν καρπούζι μπροστά!»
Πάρτι στην ξηρά αλλά και εν πλω
Τα πιο επιτυχημένα πάρτι τα διοργάνωνε ο Πέτρος Γουλανδρής. Έκλεινε συνήθως – όταν έδεναν σε μεγάλα νησιά – ένα κέντρο ολόκληρο για τα πληρώματα, όπου όλοι γίνονταν μια παρέα και διασκέδαζαν μέχρι το πρωί. Πολλές φορές μάλιστα, πήγαιναν κατ΄ευθείαν για τις ιστιοδρομίες…
Χαρακτηριστικότερα ωστόσο ήταν τα πάρτι πάνω στο συνοδευτικό του σκάφος το «Discover», ένα αμερικάνικο ψαράδικο, στο οποίο ο χώρος υποδοχής για τα δίχτυα, γίνονταν πίστα χορού με discoμπάλα!
TA HIGHLIGHTS TOY ΡΑΛΙ
Άλλοτε δυσάρεστα και άλλοτε κωμικοτραγικά κάθε ράλι είχε τα δικά του highlights. Περιστατικά υπάρχουν εκατοντάδες στα 50 χρόνια του, μερικά μάλιστα κυκλοφορούν και σαν ανέκδοτα…
– To1975 ένας Ολλανδός βαριά άρρωστος ταξίδευε με την νοσοκόμα του. Τελικά δεν τα κατάφερε και άφησε την τελευταία του πνοή εν πλω.
– Το 1985 στο στενό των Οινουσσών τα πληρώματα έπεσαν πάνω σε τουρκική άσκηση – στα ελληνικά χωρικά ύδατα – με εκρήξεις και προειδοποιήσεις ότι δεν εγγυόμαστε για την ασφάλειά σας…
– Το 1986 στην Πάτμο, διάφορα πληρώματα από τα ιστιοπλοϊκά άδειασαν μία ΕΒΓΑ ξεκινώντας έναν απίστευτο γιαουρτοπόλεμο!
– Το 1989 η ρυμούλκηση του ρώσικου ιστιοπλοϊκού κατέληξε σε φιάσκο, όταν πλέχτηκε ο κάβος της ρυμούλκησης στην προπέλα του αντιτορπιλικού. Αποτέλεσμα, οι ρώσοι να βρεθούν στο νερό, αφού το σκάφος τους σχίστηκε στα δύο χτυπώντας επάνω στην πρύμνη του «Αετός»
– Το 1995 ο Τάκης Στρούζας – έμπειρος ιστιοπλόος κατάφερε να φτάσει από την Λέρο στην Μήλο μέσα σε 43,5 ώρες εξαιτίας της άπνοιας που επικρατούσε στην περιοχή! Μόνο για να διανύσει την απόσταση και να δέσει στο λιμάνι έκανε 3,5 ώρες!
Το GreekAmericanNewsAgency εξασφάλισε φωτογραφικό υλικό από το φετινό ράλλυ Αιγαίου από τον φωτογράφο Βαγγέλη Ρασσιά -και τα ανερχόμενα αστέρια-βοηθούς του Δημήτρη Καφετζή και Αλίκη Ζεννίκου-, ο οποίος και φέτος ήταν μέλος της αποστολής.
Δείτε τις φωτογραφίες από το απέραντο ελληνικό γαλάζιο και τους πρωταγωνιστές
