Χαρήκαμε μέ τήν βόμβα κατά Παπαδήμου;
Γράφει ο Παπανικολάου Σωτήρης
Βγῆκαν νέου τύπου …«εὐαισθητούληδες» καὶ κράζουν, μὲ τὰκτ ἢ ὄχι, ὅλους ἐμᾶς που τρολάραμε τὴν ἐπίθεση κατὰ Παπαδήμου.
Μιλώντας γιὰ ἐμέναν ἔχω νὰ πῶ τα ἐξῆς:
- Καταδικάζω τὴν βία ἀπὸ ὅπου κι ἐὰν προέρχεται καὶ ὅ,τι προβιὰ κι ἐὰν φορᾷ (μαύρη, κόκκινη, θρησκευτική, περιβαλλοντική, πολιτικὰ ὀρθή, οἰκονομική).
- Φυσικὰ καὶ προτιμῶ τὴν ἄμεση καὶ ἀνόθευτη λειτουργία τοῦ θεσμοῦ τῆς Δικαιοσύνης, σὲ ὁποιοδήποτε ἐπίπεδο τῆς ζωῆς ἑνὸς Κράτους, ἀπὸ τὴν περίπτωση τῆς αὐτοδικίας ἢ τὴν ἀνάληψη ἀποδόσεώς της ἀπὸ μεμονωμένες ὁμάδες ἀτόμων, ὅπως κι ἐὰν αὐτοαποκαλῶνται.
- Πιστεύω ὅτι ἔχω μάθει πλέον νὰ ξεχωρίζω τοὺς θῦτες ἀπὸ τὰ θύματα.
Πάει πολὺ λοιπὸν γιὰ ἐμέναν νὰ λυπηθῶ, γιὰ παράδειγμα, ἕναν παιδόφιλο ἢ ἕναν παιδεραστή, τὸν ὁποῖον θὰ βιάσουν ἢ θὰ …«αὐτοκτονήσουν» στὴν φυλακὴ οἱ συγκρατούμενοί του, ὅπως θὰ λυπηθῶ γιὰ ἕνα παιδάκι ποὺ ἔπεσε θῦμα αὐτοῦ, ἢ κάποιου ἄλλου τέρατος.
Πάει πολὺ νὰ λυπηθῶ ἕναν Ἀμερικανὸ μισθοφόρο στρατιώτη, ποὺ θὰ πεθάνη σὲ μίαν ἀποστολὴ στὴν Συρία, στὸ Ἀφγανιστὰν ἢ ὅπου ἀλλοῦ, ὅπως θὰ λυπηθῶ γιὰ ἕναν Σύριο στρατιώτη ἢ πολίτη, ποὺ ἐσφαγιάσθη ἀπὸ τζιχαντιστὴ μισθοφόρο τοῦ Ἰσραῆλ, τῶν Η.Π.Α., τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας, τῆς Τουρκίας κι ὁποωνδήποτε ἄλλων…
Πάει πολὺ νὰ λυπηθῶ ἕναν μὴ ἐκλεγμένο τραπεζίτη πρωθυπουργὸ (κι ἐκλεγμένος νὰ ἦταν, σὰν αὐτοὺς ποὺ ἐπροηγήθησαν ἢ ἠκολούθησαν αὐτόν, μικρὴ διαφορὰ θὰ μοῦ ἔκανε), ποὺ μὲ τὶς ἀποφάσεις του ᾡδήγησε Ἕλληνες πολῖτες στὴν αὐτοκτονία ἢ στὴν κατάθλιψη, ὅπως λυπᾶμαι γιὰ τὰ θύματά του (ἢ θύματά τους).
Τί νά γίνῃ;
Αὐτὴν τὴν αἴσθηση δικαίου ἔχω μέσα μου…
Ἐὰν σᾶς κάνῃ…
Καὶ τὶς παραμυθίες περὶ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος, ἀδεκάστου λειτουργίας τῆς δικαιοσύνης, ἰσονομίας, κράτους δικαίου, γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ γιὰ πολλὲς ἄλλες χῶρες παγκοσμίως, δυτικὲς ἢ μή, ἀλλοῦ.