Συνέντευξη παραχώρησε ο Έλληνας Υφυπουργός των Εξωτερικών κ. Θεόδωρος Κασσίμης στην εφημερίδα "Βραδυνή της Κυριακής" και στον δημοσιογράφο Κώστα Μελισσόπουλο.
Ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
Δημοσιογράφος: Κύριε υπουργέ, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στην αμερικανική πρεσβεία ξεκίνησε μια συζήτηση ιδεολογική και πολιτική κατά βάση για την αναγκαιότητα ή όχι της χρήσης καμερών για λόγους ασφαλείας. Εσείς είστε υπέρ της τοποθέτησής τους. Γιατί;
κ. Κασσίμης: Το θέμα της χρήσης καμερών σε δημόσιους χώρους έχει καταντήσει ιδεολόγημα για πολλούς οι οποίοι θέτουν ψευδεπίγραφα διλήμματα. Είναι ανόητο να μιλάμε για «προστασία του ιδιωτικού βίου» όταν αναφερόμαστε σε κάποιον που κάνει κάτι σε δημόσιο χώρο (πλατεία Συντάγματος, Βασ. Σοφίας κ.τ.λ.). Ο προβληματισμός δεν θα έπρεπε να είναι αν οι κάμερες πρέπει να καταγράφουν, αλλά πότε και κάτω από ποιές προϋποθέσεις μπορεί κάποιος να έχει πρόσβαση στο περιεχόμενο των καμερών και πότε μπορεί αυτό να χρησιμοποιηθεί. Πιστεύω ότι εφ' όσον συμβεί ένα ποινικό αδίκημα (τρομοκρατική ενέργεια, δολοφονία κ.τ.λ.) σε δημόσιο χώρο πρέπει ο αρμόδιος εισαγγελέας να έχει το δικαίωμα, με απόφαση του, να επιτρέπει στις διωκτικές αρχές να έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο των καμερών στον τόπο που έγινε η εγκληματική ενέργεια και σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους που θα διευκολύνουν στην εξιχνίαση του εγκλήματος. Ποιος έχει να φοβηθεί από κάτι τέτοιο, πέραν από τους ίδιους τους εγκληματίες; Οι υποστηρικτές της απόλυτης απαγόρευσης με το πρόσχημα της δήθεν προστασίας του ιδιωτικού (;) βίου, στην ουσία προστατεύουν – άθελα τους βέβαια- τους εγκληματίες και αφήνουν απροστάτευτη την κοινωνία από τη δράση τους.
Δημοσιογράφος: Λένε πολλοί ότι εάν υπάρξουν δικλείδες ασφαλείας που θα κατοχυρώνουν τα ατομικά δικαιώματα τότε να το δούμε. Πως ορίζονται όμως οι δικλείδες ασφαλείας; Πώς θα τις ορίζατε εσείς;
κ. Κασσίμης: Νομίζω ότι η απαγόρευση της πρόσβασης στο περιεχόμενο των καμερών και η χρήση των εικόνων μόνο μετά από εντολή του αρμοδίου δικαστικού λειτουργού, για διερεύνηση ποινικά κολάσιμης πράξης αποτελεί την ισχυρότερη ασφαλιστική δικλείδα σε μια δημοκρατία.
Δημοσιογράφος: Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η χώρα μας είναι η τελευταία… κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης. Υπό την έννοια ότι η ρητορική της Αριστεράς συγκινεί τον κόσμο ανεξάρτητα το τι ψηφίζει, και επηρεάζει πολλές πτυχές της ζωής μας. Πιστεύετε ότι κάπου έχει χαθεί το μέτρο στην ελληνική κοινωνία, και πού το αποδίδετε;
κ. Κασσίμης: Δεν αποδέχομαι αυτή τη λογική, η οποία πιστεύω ότι υποτιμά το ανθρωποκεντρικό σύστημα αξιών που είναι ενσωματωμένο στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Το δυστύχημα είναι ότι αυτή τη μεγαλοσύνη του Έλληνα έρχονται πολλοί και την εκμεταλλεύονται χρησιμοποιώντας τις ευαισθησίες τους για να υπηρετήσουν στην ουσία αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές σκοπιμότητες. Η δήθεν προστασία των δικαιωμάτων του ατόμου δεν μπορεί να αφήνει απροστάτευτη την κοινωνία. Ούτε βέβαια και το αντίθετο. Τόσο εκείνοι που υποστηρίζουν άκριτα τα ατομικά δικαιώματα παραγνωρίζοντας τα δικαιώματα των άλλων πολιτών, ως κοινωνικό σύνολο, όσο και εκείνοι που με το πρόσχημα της προστασίας των δικαιωμάτων της κοινωνίας παραγνωρίζουν τα ατομικά δικαιώματα στην ουσία βιάζουν τις αρχές μια δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτό που πιστεύω ότι απουσιάζει από το δημόσιο βίο είναι το «μέτρο», με αποτέλεσμα να δίνουμε μία εικόνα πολύ υποδεέστερη της πραγματικότητας.
Δημοσιογράφος: Η κυβέρνηση δέχεται σκληρή επίθεση από πολλές πλευρές για την αναποτελεσματικότητα των τελευταίων τριών χρόνων στον τομέα της τρομοκρατίας, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση έχει να επιδείξει έργο στον τομέα αυτό. Υπήρξαν ισχυρές ενδείξεις (όπως π.χ. η βόμβα στην Καλλιθέα, και στο Ρουφ και άλλα) οι οποίες έδειχναν ότι η τρομοκρατία δεν έχει νικηθεί οριστικά. Σήμερα η αντιπολίτευση σας κατηγορεί για διάλυση της αντιτρομοκρατικής. Τι απαντάτε σε αυτό αλλά και στην συνολικότερη κριτική για αναποτελεσματικότητα στο θέμα της ασφάλειας;
κ. Κασσίμης: Δεν μου αρέσει να απαξιώνω οτιδήποτε έχει γίνει στο παρελθόν και πράγματι έχουν γίνει πολλά τα τελευταία έξι χρόνια. Δεν μπορώ όμως να μην επισημάνω στους επικριτές της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης ότι αν δεν είχε σκάσει η βόμβα στα χέρια του Ξηρού, ίσως ακόμη μιλάγαμε για «17 Νοέμβρη». Τα περί «κομματισμού» στην αστυνομία τα θεωρώ ανάξια σχολιασμού. Θέλω όμως να επισημάνω ότι πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να παραπλανάμε τους πολίτες και να επιτρέψουμε στην αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Η τρομοκρατία, αλλά και το κοινό έγκλημα δεν αντιμετωπίζονται ούτε με ξόρκια ούτε με μεγαλόστομες δηλώσεις.
Θέλουν κοινωνική αναγνώριση της σημασίας του έργου των διωκτικών αρχών και υποστήριξη των δράσεων των δυνάμεων ασφαλείας, πάντα μέσα στα πλαίσια ενός δημοκρατικού συστήματος. Η αστυνομία πρέπει να πάψει να είναι αρένα κομματικών επιδιώξεων και να αντιμετωπίζεται από όλους μας ως αναπόσπαστο στοιχείο των μηχανισμών προστασίας της δημοκρατίας μας και της ελευθερίας των πολιτών.
Δημοσιογράφος: Κύριε Κασσίμη είστε υφυπουργός Εξωτερικών και μπορείτε να εκτιμήσετε τον αντίκτυπο που θα έχει για τη χώρα μας στο εξωτερικό αυτό το χτύπημα. Πιστεύετε ότι η εικόνα της χώρας μας έχει πληγεί;
κ. Κασσίμης: Παρά τις προσπάθειες που κάνουμε μόνοι μας για να πλήξουμε την ίδια την πατρίδα μας, η διεθνής κοινότητα και ο διεθνής τύπος αντέδρασαν ψύχραιμα. Οι δηλώσεις του πρέσβη των ΗΠΑ και του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου δεν επέτρεψαν σε κανέναν να χρησιμοποιήσει το πρόσφατο γεγονός σε βάρος της Ελλάδος. Το συμβάν παρουσιάστηκε στις πραγματικές του διαστάσεις, μέσα στη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα κι αυτό αποτελεί θετική εξέλιξη για τη χώρα μας η οποία συνεχίζει να αποτελεί στη συνείδηση όλων μία νησίδα ασφαλείας, ειρήνης και συνεργασίας σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη περιοχή του κόσμου.
Δημοσιογράφος: Στο παρελθόν η δράση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα είχε καταστήσει τη χώρα μας υπόλογο έναντι των ξένων, και κυρίως ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς. Υπάρχει φόβος να ξανασυμβεί αυτό;
κ. Κασσίμης: Δεν το νομίζω, εκτός και βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τη συμπεριφορά όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, η στάση της διεθνούς κοινότητας έχει αλλάξει ριζικά. Ο μόνος κίνδυνος είναι οι υπερβολές από τον τύπο και από ορισμένους πολιτικούς. Η στάση της ηγεσίας της αξιωματική αντιπολίτευσης, παρά τις ευκαιριακές κορώνες που υπηρέτησαν κομματικές σκοπιμότητες, πιστεύω ότι θα είναι θετική και δεν θα επιτρέψει να πληγούν τα συμφέροντα της χώρας.
Δημοσιογράφος: Οι παράνομες απαλλαγές στράτευσης απέδειξαν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολίτες δυο κατηγοριών. Συμφωνείτε με την στάση Της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων να μην επιτρέψει την δημοσιοποίηση των ονομάτων όσων παρανόμησαν σε βάρος όλων ημών που υπηρετήσαμε τη θητεία μας κάτω από δύσκολες πολλές φορές, συνθήκες;
κ. Κασσίμης: Θεωρώ απαράδεκτη, αντιδημοκρατική και προσβλητική για την κοινωνία μας της σχετική απαγόρευση της Αρχής. Γιατί πρέπει να προστατεύουμε εκείνον που παρανόμησε; Γιατί δεν πρέπει να σεβαστούμε τα εκατομμύρια παιδιά του ελληνικού λαού που έκαναν το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα; Και εδώ θέλω να επισημάνω μία άλλη «ρατσιστική» λογική της Αρχής. Υποστηρίζεται ότι μπορούν να κοινοποιούνται τα ονόματα των παιδιών των επωνύμων. Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει αυτό και με βάση ποιες αρχές δημοκρατίας και ισονομίες μπορεί να πάρει η Αρχή τέτοιες αποφάσεις.
Ακόμη, πολύ σωστά το έθεσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Μεϊμαράκης. Ποιος είναι επώνυμος; Είναι ο συγγενής του πολιτικού, του δημοσιογράφου, του καλλιτέχνη, του εφοπλιστή, του ποδοσφαιριστή και δεν είναι κάποιος που έχει αρκετά εκατομμύρια (αδήλωτα πολλές φορές) για να εξαγοράσει το παράνομο κύκλωμα απαλλαγών; Και τέλος από πότε η παρανομία διαθέτει τίτλους ευγενείας; Πρέπει να δοθούν όλα τα ονόματα στη δημοσιότητα, χωρίς καμία εξαίρεση και με εκπλήσσει που δεν έχω δει το σύνολο του τύπου και των πολιτικών δυνάμεων να απαιτεί κάτι τέτοιο με απόλυτο τρόπο.
