Θα τρίζουν τα κόκαλα του ήρωα της επαναστάσεως Θοδωρή Κολοκοτρώνη με όσα καταγράφονται εδώ και δυο δεκαετίες στο εσωτερικό του ιστορικού συλλόγου «Ο Γέρος του Μωριά» που το 2007 γιόρτασε τα 76 του χρόνια και  θα αποκαλυφθούν στην συνέχεια. Μάλιστα προ ημερών ο σύλλογος τίμησε όλους τους εν ζωή πρώην προέδρους για την προσφορά τους. Εκδήλωση που φαίνεται να έξυσε παλιές πληγές… Φέρνοντας στην επιφάνεια παλιά μίση και πάθη…

Ο «Γέρος του Μωριά» με πλούσια κοινωνική και πολιτιστική  δράση είναι ο σύλλογος που ιστορικά θεωρείται  ο πρωτεργάτης και θεμελιωτής της ιδρύσεως και της  επίσης μεγάλης «Παναρκαδικής Ομοσπονδίας» η οποία στη συνέχεια εκ των πραγμάτων θα μας απασχολήσει. Με επί μέρους θεματικές ενότητες που θα ανοίξουν με τα όσα θα αποκαλύπτονται σταδιακά… Εκ προοιμίου εκείνο που οφείλουμε να τονίσουμε είναι ότι οποιαδήποτε περιπτωσιακή δημοσιογραφική έρευνα δεν μπορεί και δεν πρέπει να ισοπεδώνει ή ακόμα χειρότερα να εκμηδενίζει την προσωπική προσφορά και το έργο κανενός! Πολύ δε περισσότερο οργανισμών που έχουν γράψει ιστορία με τη δράση, τη προσφορά και το έργο τους.

Και αυτό είναι κάτι που τονίζεται εξ αρχής όχι μόνο για το  σύλλογο «Ο Γέρος του Μωριά» και για την «Παναρκαδική Ομοσπονδία» αλλά και για όλα τα πρόσωπα που κατά καιρούς έχουν διακριθεί με την ανάδειξη τους σε αξιώματα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι χάριν οποιασδήποτε προσχηματικής και υποκριτικής ενότητας πρέπει να προχωράμε στο άλλο άκρο.  Τη  συγκάλυψη! Αντιθέτως κάθε πρόβλημα όταν -καλώς ή κακώς – αναγκαστικά πια βλέπει το φως της δημοσιότητας αφενός δεν είναι ευθύνη του δημοσιογράφου που το αναδεικνύει {και οφείλει να κάνει τη δουλειά του} και αφετέρου σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά και σε τελευταία ανάλυση ας αποτελέσει αφορμή για γόνιμη και εποικοδομητική κριτική.  

 Τα όσα θα αποκαλυφθούν είναι σοβαρά από κάθε άποψη και δείχνουν το μέγεθος της βαθιάς κρίσης που περνά ο Ελληνισμός της Αμερικής την τελευταία δεκαετία. Ειδικά η λεγόμενη  «οργανωμένη» ομογένεια. Κρίση  σε όλα τα επίπεδα «ανάπτυξης» και «δράσης» της.  Προβλήματα που φαίνονται ξεκάθαρα όταν τραβήξεις την βαριά κουρτίνα που υποκριτικά  λέγεται  «ενότητα». «Ομόνοια». «Ομοψυχία». «Σύμπνοια». Πρόσχημα  που κυρίως επικαλούνται πρωτίστως οι πολιτικοί στην Ελλάδα-κάθε χρώματος και κυρίως εκείνοι των κομμάτων εξουσίας-  οι οποίοι ενώ γνωρίζουν την βαθιά κρίση και σήψη στην Ομογένεια εν τούτοις διστάζουν να τη θίξουν. Δευτερευόντως το ίδιο πρόσχημα επικαλούνται οι «ταγοί», οι φερόμενοι ως ηγέτες της Ομογένειας. Την ταφόπλακα στην όποια αναγέννηση, αφύπνιση, εναποθέτουν τα λεγόμενα Ομογενειακά ΜΜΕ τα οποία δυστυχώς για να επιβιώσουν οικονομικά «αναγκάζονται» να συμπλέουν με όλους και όλα. Επί παντός καιρού. «Να τα έχουμε καλά με όλους» γιατί αντικειμενικά αυτοί που ζουν και αιμοδοτούν τα  λιγοστά ομογενειακά πλήρως εξαρτώμενα ΜΜΕ τα οποία όχι απλώς καλύπτουν τα πάντα αλλά το χειρότερα από όλα συγκαλύπτουν κιόλας ότι πέφτει στην αντίληψη τους! 

Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει μια από τις υπάρχουσες ομογενειακές εκδόσεις(είτε ημερήσια είτε εβδομαδιαία). Αν δεν ξέρεις. Αν δεν έχεις ζήσει. Αν δεν έχεις βιώσει. Αν δεν έχεις δει με τα μάτια σου.  Αν δεν έχεις πληροφόρηση θα νομίζεις ότι εδώ η ομογένεια είναι αγγελικά και ηθικά πλασμένη… Γεμάτη από δωρητές. Καλοσυνάτους ανθρώπους. Και ηγέτες. Πολλούς ηγέτες! Αυτό είναι το μόνο που διαπιστώνει ένας σκεπτόμενος πολίτης μόλις μελετήσει. Προσέξετε τη διαφορά, μελετήσει.  Όχι διαβάσει ή απλά κάνει ανάγνωση ενός εντύπου από τα περιφερόμενα ανά την επικράτεια των ΗΠΑ. Αν όμως σκύψει κάποιος λίγο περισσότερο με διεισδυτική ματιά πάνω σε θέματα και ζητήματα. Θα διαπιστώσει πάρα πολλά…

Όταν όμως ο φακός εστιάζει πάνω  σε περιπτώσεις τότε οι διαπιστώσεις είναι τραγικές.   Οι διενέξεις, οι ίντριγκες, οι αντιπαραθέσεις, οι δημόσια ανταλλαγή ύβρεων, οι αντιπαραθέσεις, οι κατηγορίες, οι εκβιασμοί, είναι μόνιμο φαινόμενο σχεδόν σε όλους τους δευτεροβάθμιους οργανισμούς. Η ίδια κατάσταση -αλλού εντονότερα και αλλού λιγότερο- επικρατεί και πρωτοβάθμιους οργανισμούς. Η κόντρα και η ένταση γίνεται μεγαλύτερη όταν προτάσσονται  τα προσωπικά και πολλές φορές ιδιοτελή  συμφέροντα. Τότε δυστυχώς η έκπτωση από κάθε ηθική αξία δείχνει να είναι μονόδρομος. Το πρόβλημα φαίνεται καλύτερα σε όλο του το μέγεθος και τις διαστάσεις του  όταν ο δημοσιογραφικός φακός εστιάζει πιο κοντά στο πρόβλημα. Στα πρόσωπα και αναζητήσει τις αιτίες των αντιπαραθέσεων. Σχεδόν πάντα υποκρύπτεται η σκοπιμότητα. Ο καιροσκοπισμός.

Η ευκαιριακή συμπεριφορά. Οι συμμαχίες αλλάζουν με ραγδαία ταχύτητα. Ειδικά μάλιστα όταν η όποια «συμμαχία» -πρόσκαιρη ή όχι αποδεικνύεται σε βάθος χρόνου – έχει το στοιχείο της ιδιοτέλειας που μπορεί να προκύπτει είτε από εταιρικές συνεργασίες άρα στόχος είναι το κοινό κέρδος και επομένως συνεργασία στις business σημαίνει και συνεργασία στα κοινά. Στο σύλλογο. Στην ομοσπονδία. Ένα αλισβερίσι που αποφέρει κοινά οφέλη. «Σήμερα σε στηρίζω εγώ αύριο εσύ». Εκείνο που κάνει ακόμα χειρότερο το πρόβλημα είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι εδώ και 30 χρόνια είναι που διαφεντεύουν τους συλλόγους και τις ομοσπονδίες. Και εν τω μεταξύ στον ιδιωτικό βιο οι σχέσεις και οι business μεγαλώνουν…  

Τότε ακριβώς είναι που καταγράφεται η ακόμα βαθύτερη σήψη και διαφθορά. Έκπτωση  που πολλές φορές  φτάνει στο σημείο να γίνονται συστηματικά και κατ' εξακολούθηση απάτες για 100 και 200$ ! Ποσό που μεγαλώνει όταν κάποιος είναι στην ίδια θέση για δυο και για τρία χρόνια… Τα πολλά φαίνονται ενώ τα λίγα είναι δύσκολο να εντοπιστούν… Το πρόβλημα γίνεται ακόμα εντονότερο όταν  στα δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια όργανα οι σύλλογοι στέλνουν ως αντιπροσώπους επί δεκαετίες τα ίδια και ίδια πρόσωπα! Έτσι το πρόβλημα μεγαλώνει και βαθαίνει το χάσμα…  

Πριν προχωρήσουμε στο ρεπορτάζ και την έρευνα που από σήμερα θα δημοσιοποιηθεί το πρώτο μέρος της,  έχοντας πλήρη επίγνωση του τι θα επακολουθήσει,  οφείλουμε να επισημάνουμε για ακόμα μια φορά τα εξής βασικά: Έχουμε πει και άλλοτε ότι,  η βασική μας διαφορά με οποιοδήποτε άλλο Ομογενειακό ΜΜΕ-παλαιότερο ή νεότερο- ή οποιονδήποτε άλλο  άγεται και φέρεται στο κόσμο του διαδικτύου διεκδικώντας να σας «ενημερώνει» και να σας «πληροφορεί» για τα όσα τεκταίνονται στην ομογένεια κυρίως της Αμερικής, είναι μια: η τεκμηριωμένη δημοσιογραφική έρευνα. Τα στοιχεία. Οι αποδείξεις και τα ντοκουμέντα που προσυπογράφουν και «δένουν»  το  ρεπορτάζ και την κάθε δημοσιογραφική έρευνα. Δεύτερο και βασικό στοιχείο είναι η δημοσιοποίηση όλων των απόψεων  και κάθε πλευράς στην κάθε υπόθεση που έρχεται στο φως της δημοσιότητας χωρίς να επιχειρείται η χειραγώγηση της κοινής γνώμης κάτι που γίνεται κατά κόρον στα ΜΜΕ.

Έτσι κι αλλιώς ο αναγνώστης, δηλαδή η κοινή γνώμη που είστε εσείς εκεί έξω και κρίση έχετε και αντίληψη για να σχηματίσετε άποψη επί του όποιου θέματος καταπιάνεται ο δημοσιογράφος. Δική μας δουλειά είναι να σας δώσουμε τα στοιχεία. Τα ντοκουμέντα. Τις αποδείξεις. Τις απόψεις κάθε εμπλεκόμενης πλευράς. Τελευταίο στοιχείο σε κάθε δημοσιογραφική έρευνα είναι η κρίση και συναντίληψη του δημοσιογράφου που υπογράφει. Αυτά τα στοιχεία είναι που καλύπτουν δεοντολογικά τον δημοσιογράφο στη δουλειά του.  Φυσικά αν το θέμα «βγάζει μάτι» τότε πολλές φορές προηγείται η κρίση του δημοσιογράφου η οποία καταδεικνύεται με πολλούς τρόπους. Είτε από τον τίτλο, τους μεσότιτλους, το lead κτλ αλλά και το ύφος γραφής και πολλές τη φωτογραφία που επιλέγεται να «ντύσει» το θέμα. 

Το  Greek American News Agency  φέρνει σήμερα  στο φως μια επώνυμη καταγγελία η οποία μοιάζει να είναι η κορυφή του παγόβουνου… Εκ πρώτης όψεως, ενώ δείχνει ως μια απλή «προσωπική διένεξη» που προσβάλει αμφότερες τις εμπλεκόμενες πλευρές, με ανταλλαγές ύβρεων, ένθεν κακείθεν και  προσωπικές  αντιπαραθέσεις,  στο βάθος της  όμως φαίνεται να κρύβει πολλά ιδιοτελή και μάλλον σκοτεινά προσωπικά και προ πάντων, αμφίδρομα συμφέροντα…  Συμφέροντα που όπως δείχνει η έρευνα σε βάθος  και το ρεπορτάζ που διενεργεί η δημοσιογραφική ομάδα του Greek American News Agency εδώ και στην Ελλάδα,  χρονολογούνται σε βάθος χρόνου. Από τα πρώτα στοιχεία της έρευνας  φαίνεται να αγγίζουν όχι μόνο πρόσωπα που έχουν  καταλάβει ύπατα αξιώματα στον ιστορικό σύλλογο και την Παναρκαδική αλλά και  υψηλά πολιτικά  ιστάμενους όπως θα καταδειχθεί στη συνέχεια.  

Η καταγγελία έχει  γίνει επώνυμα  και ενυπόγραφα προς το Διοικητικό Συμβούλιο του ιστορικού συλλόγου "ο Γέρος του Μωριά" από τις 9 Νοεμβρίου 2007 από ένα εκ των παλαιοτέρων του Συλλόγου.  

Δικαίως δε ο κατεγγέλλων  συγκαταλέγεται στα ιστορικά στελέχη με πλούσια δράση και προσφορά. Η υπόθεση  δεν έχει μόνο μεγάλες ηθικές διαστάσεις αλλά και πολλές άλλες πτυχές που σύντοα θα δούμε να δημοσιοποιούντα. Η καταγγελία όμως  αντί να ερευνηθεί όπως θα έπρεπε μπήκε στο συρτάρι… Αυτό είναι το πρώτο σημείο που χρήζει έρευνας και γεννά πολλά ερωτηματικά και την καλή, ομαλήν νόμιμη και εύρυθμη λειτουργία του ιστορικού Συλλόγου. Η καταγγελία που όπως προείπαμε δείχνει να είναι μια προσωπική διένεξη εν τούτοις τα στοιχεία και το ρεπορτάζ άλλα διαπιστώνει…

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η καταγγελία κατατέθηκε παραμονές της εκδήλωσης προς τιμή των πρώην προέδρων που έγινε το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στην αίθουσα του συλλόγου.  Από τη μια,  ο κ. Γεώργιος Παρασκευόπουλος, μέλος του συλλόγου « Ο Γέρος του Μωριά» από το 1965 και μάλιστα  με πλούσια δράση και αναγνωρισμένη προσφορά προς το σύλλογο. Με έντονα τα αισθήματα πατριωτισμού  φαίνεται να  μη μασά τα λόγια του και σε συζήτηση που είχαμε για αρκετές  ώρες μαζί του δηλώνει αποφασισμένος να «φτάσει την υπόθεση στην Αμερικανική δικαιοσύνη» θεωρώντας ότι έχει γίνει ψευδής δήλωση για καθαρά  ιδιοτελείς λόγους  εκ μέρους του καταγγελόμενου του οποίου αμφισβητεί την καταγωγή καλώντας τον να αποδείξει με στοιχεία την καταγωγη του!  

Από την άλλη ο κ. Χρήστος Βουρνάς μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ και πρώην  πρόεδρος του "Γέρου του Μωριά" αλλά και πρώην πρόεδρος της Παναρκαδικής. Μιλήσαμε και με τους δυο και θα παρουσιάσουμε τις απόψεις τους όπως και αρκετών άλλων που τοποθετούνται επί του ζητήματος και των καταγγελιών.  Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.   

Η καταγγελία που σήμερα φέρνει στο φως της δημοσιότητας το Greek American News Agency αρχικά δείχνει όχι απλά εξωπραγματική αλλά και εξωφρενική, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ ο καταγγελόμενος Χρήστος Βουρνάς πρέπει -κατά τον καταγγέλοντα Γεώργιο Παρασκευόπουλο- να αποδείξει με στοιχεία και ντοκουμέντα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση την καταγωγή του! Γεγονός, που αν το δει κάποιος  επιφανειακά δείχνει να αναβιώνει τον έντονο τοπικισμό αλλά με ανεξέλεγκτες  προσλαμβάνουσες κοινωνικές διαστάσεις. Αυτό συμπεραίνει αν κάποιος απλώς διαβάσει την καταγγελία. Ωστόσο μια έρευνα εις βάθος μάλλον επισφραγίζει  πολύ εντονότερα το βαθύ πρόβλημα της οργανωμένης ομογένειας ή καλύτερα αυτών που εμφανίζονται ως ταγοί και εκπρόσωποι της…

Είναι από τις περιπτώσεις που η νέα γενιά καταδικάζει και θεωρεί ως βασική αιτία της απόστασης που καλά κρατά από τους συλλόγους και γενικώς τα κοινά.  Ειδικά όταν βλέπει τέτοιες αντιπαραθέσεις-των πατεράδων τους – όπως αυτή που εμείς απλά σήμερα  δημοσιοποιούμε, χωρίς να σημαίνει ότι η εσωτερική κρίση δεν υφίστατο και δεν υπέβοσκε  εδώ και χρόνια όπως επιβεβαιώνει η δημοσιογραφική έρευνα. Η επώνυμη και ενυπόγραφη καταγγελία του κ. Γ. Παρασκευόπουλου αν μη τι άλλο  δείχνει, πέρα από οποιαδήποτε προσωπική αντιπαράθεση, που θα δούμε να εκτυλίσσεται με τις εκατέρωθεν αλληλοκατηγορίες και καταγγελίες,  να έχει πολύ βαθιές ρίζες… Καταγγελίες  που αγγίζουν παλαιά μίση και πάθη, τα οποία  όχι τυχαία,  προφανώς βγαίνουν στο φως τώρα. Είτε για να ανακόψουν την πορεία του καταγγελόμενου, καθώς τελευταία το όνομα του συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που θα διεκδικήσουν το αξίωμα του προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, είτε γιατί κάποιοι άλλοι τον κατηγορούν ευθέως  ως «μωροφιλόδοξο» προσάπτοντας του πολλά  όχι όμως και με ακλόνητα  στοιχεία και αποδείξεις.

Τα όσα έχουν περιέλθει στην αντίληψη μας μοιάζουν μάλλον με αποχρώσεις ενδείξεις… Ωστόσο ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι κρατάνε οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης στα σκονισμένα συρτάρια τους και που θα καταλήξει αυτή η αντιπαράθεση. Ποιοι άσσοι αναμένεται να βγουν στην πορεία των διενέξεων που φαίνεται να έρχονται με πάθος και ένταση…    

Διενέξεις που χρονικά  έχουν τις ρίζες τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ήταν τότε που δειλά – δειλά άρχισε να συζητείται στους κόλπους της Παναρκαδικής και του ιστορικού συλλόγου  η δημιουργία του παναρκαδικού χωριού. Μια τεράστια έκταση στην περιοχή της Αρκαδίας  η οποία ενώ αρχικά επιχειρήθηκε να αγοραστεί εν τέλει  δωρήθηκε-παραχωρήθηκε από το Ελληνικό κράτος στην Παναρκαδική Ομοσπονδία. Η συζήτηση με τους τότε ιθύνοντες ηγέτες της Παναρκαδικής  ξεκίνησε  όταν νομάρχης στην περιοχή ήταν ο μετέπειτα υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα απόδημου Ελληνισμού Γρηγόρης Νιώτης  το 1985,  και αντίστοιχα υφυπουργός πολιτισμού ο Γεώργιος Παπανδρέου, αρμόδιος τότε για τον απόδημο Ελληνισμό. Η διαδικασία κράτησε αρκετά  και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 1986 αρχές 1987.     

Από το 1982 όταν άρχισε η συζήτηση για την δημιουργία του Αρκαδικού χωριού υπήρχαν εσωτερικές αντιπαραθέσεις που έχουν καταγραφεί στα πρακτικά αφενός του ιστορικού συλλόγου αφετέρου της Παναρκαδικής. Ιδέα που εν πρώτοις προχώρησε με ενέργειες και δράση του κ. Γιώργου Τουμπέκη, ανθρώπου με πραγματικά μεγάλη και αναγνωρισμένη  προσφορά στους Αρκάδες. Άνθρωπος που αντικειμενικά φαίνεται να έχει προσφέρει τα μέγιστα και στους δυο οργανισμούς, έχοντας όχι αδίκως φτάσει στο ύπατο αξίωμα του προέδρου της Παναρκαδικής. Ενώ νωρίτερα έχει διατελέσει και πρόεδρος του ιστορικού συλλόγου  «Γέρος του Μωριά».   Είναι ο άνθρωπος που συγκέντρωσε το αρχικό ποσό των 200.000$ εκείνη την περίοδο-μιλάμε πάντα για τη δεκαετία 1980- αλλά αργότερα το ποσό δόθηκε στο ακέραιο πίσω σε όσους είχαν καταβάλει προκειμένου να αγοραστεί η έκταση. Εν τέλει η έκταση παραχωρήθηκε από το ελληνικό δημόσιο.  Βασικός όρος για την απόκτηση ενός οικήματος στο «αρκαδικό χωρίο» ήταν κάποιος να είναι ή να έλκει την καταγωγή του από την Αρκαδία.

Η τιμή δε για την απόκτηση ενός σπιτιού  ήταν όχι απλά χαμηλή αλλά κάτι περισσότερο.  Όταν η ιδέα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ήταν που άρχισαν οι αθρόες εγγραφές στο σύλλογο … Όλοι ήθελαν να είναι Αρκάδες!    Ήταν η περίοδος που όλοι έψαχναν τις ρίζες τους… Στο σύλλογο τότε επικρατούσε αναβρασμός ακριβώς διότι τότε προσήλθαν πολλοί είτε να εγγραφούν ως μέλη είτε ως φίλοι των Αρκάδων. Διεκδικώντας τι άλλο; από  το μαγικό χαρτί που θα τους έδινε το πολυπόθητο χρυσό κλειδί για την αγορά ενός φτηνού και καλοφτιαγμένου σπιτιού για καλές διακοπές στην πατρίδα…

Εκείνη την περίοδο, όχι τυχαία ασφαλώς κάποιοι  θυμήθηκαν ότι έχουν κάποιο στοιχείο που τους δένει με την Αρκαδία… ήταν η περίοδος που οι παλαιότεροι στο σύλλογο δηλωνουν ότι  "αρκετοί για να πάρουν σπίτι «εβαπτίσθηκαν» Αρκάδες"! Ήταν τότε που άνοιξαν αρχεία και  βιβλία προκειμένου να διαπιστωθεί η καταγωγή κάποιων. Ήταν η εποχή που με μια απλή "μαρτυρία" βαπτιζόταν κάποιος Αρκάς!  Βρέθηκαν  πολλές μαρτυρίες και οι προσελεύσεις στον ιστορικό σύλλογο όλο και μεγάλωναν. Το πρόσκαιρο κέρδος τότε προς τον σύλλογο ήταν τα χρήματα για  την εγγραφή ωστόσο τα προβλήματα άρχισαν μετά.

Εκείνη την περίοδο (για την ακρίβεια το 1985) επιλέγει,  μεταξύ πολλών άλλων που επίσης  ανακάλυψαν την καταγωγή τους, και ο κ. Χρήστος Βουρνάς να εγγραφεί στο σύλλογο « Ο γέρος του Μωριά».  Ο ένας από τους δυο που πρότεινε και συνέστησε  τον κ. Βουρνά στο σύλλογο ήταν  ο κ. Γιάννης Αγγελόπουλος, τρίτος ξάδερφος του. Τα χρόνια πέρασαν   και ο κ. Βουρνάς τελικά κατέλαβε όχι μόνο το αξίωμα του προέδρου του Συλλόγου αλλά έφθασε  και στο ύπατο αξίωμα του προέδρου της Παναρκαδικής. 

Κάθε φορά όμως  που ο κ. Βουρνάς  διεκδικούσε μια θέση στη διοίκηση είτε του συλλόγου είτε της Παναρκαδικής, υπέβοσκε μια εσωτερική κρίση και, προφανώς οι αντίπαλοι του στις εκάστοτε αναμετρήσεις, θυμόταν ότι ο κ. Βουρνάς δεν είναι Αρκάς. Το θέμα συζητιόταν στους διαδρόμους των Γενικών Συνελεύσεων του συλλόγου αλλά και στο περιθώριο των Συνεδρίων της Παναρκαδικής. Αξίζει δε πάντως, να σημειωθεί ότι στο συνέδριο της Παναρκαδικής το 2006, και επί προεδρίας του κ. Τουμπέκη, ενός εκ των βασικών επικριτών σήμερα του κ. Βουρνά ο οποίος δηλώνει εξαγριωμένος και θυμωμένος με τα «καμώματα» αλλά και εξ εκείνων που  έχουν μετανιώσει για τη στήριξη που παρείχαν στον κ. Βουρνά, προέδρος του Συνεδρίου είχε ορισθεί με τις ευλογίες και του κ. Τουμπέκη ο κ. Βουρνάς.

Ωστόσο σε συζήτηση – συνέντευξη που είχαμε και με τον κ. Τουμπέκη  και πολύ σύντομα  θα δημοσιευθεί- σε σχετική ερώτηση μας γιατί δεν έθετε το θέμα ή γιατί δεν έκανε κάτι κατά τη διάρκεια της θητείας του δηλώνει «έκανα λάθος έπρεπε να το είχα κάνει».  Προ τεσσάρων ετών, και όταν πια άρχισε να συζητείται μετ' επιτάσεως το θέμα της καταγωγής του κ. Βουρνά  δημοσίως ο κ. Αγγελόπουλος σε Γενική Συνέλευση είπε πως  "πράγματι ο κ. Βουρνάς δεν είναι Αρκάς αλλά αναλαμβάνει  την ευθύνη για  την πράξη του αυτή". 

Στις 9 Νοεμβρίου 2007 λοιπόν και ενώ προετοιμάζονταν η εκδήλωση προς τιμή των πρώην προέδρων, μεταξύ αυτών και ο κ. Χρήστος Βουρνάς, ο κ. Γεώργιος  Παρασκευόπουλος που δείχνει αποφασισμένος να φτάσει την υπόθεση στα άκρα και καταθέτει ενυπόγραφα καταγγελία προς το Δ.Σ. του συλλόγου «Ο Γέρος του Μωριά». Η καταγγελία όμως έμεινε στο συρτάρι με τον πρόεδρο  του Συλλόγου κ. Πέτρο Κασσίμη,  σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, να  δηλώνει παντελή και πλήρη  άγνοια -για την καταγγελία- ενώ αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο για το θέμα. Αντίστοιχη θέση κράτησε και ο Α΄ αντιπρόεδρος κ. Γεώργιος Σταυρόπουλος ο οποίος αν και τοποθετήθηκε με άκρως αρνητικές απόψεις για τον  κ. Παρασκευόπουλο-τις  οποίες στη συνέχεια της έρευνας θα δούμε εξ ολοκλήρου- μόλις του αναφέραμε ότι ο πρόεδρος κ. Κασσίμης αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο, έγινε επιθετικός και έκλεισε το τηλέφωνο. Να σημειωθεί επίσης  κάτι που έκανε εντύπωση είναι ότι ο κ. Παρασκεύοπουλος  σε όλες του τις τοποθετήσεις υπήρξε όχι απλά ευγενής αλλά  και έτοιμος με πολλά και σημαντικά στοιχεία στο αρχείο του… Έτοιμος να τα δώσει στη δημοσιότητα αν προκληθεί…  

Η υπόθεση πάντως έχει και  πολλές άλλες διστάσεις όπως θα δείτε στη συνέχεια με όσα θα αποκαλυφθούν.

Από την πλευρά του ο κ. Χρηστός Βουρνάς  απαντά σε όλα όσα του καταλογίζουν και δηλώνει «είμαι Αρκάς και  μπορώ να το αποδείξω αλλά όχι σε αυτούς!» Ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Βουρνά την Κυριακή 25 Νοεμβρίου*.

Το Greek American News Agency έχει στη διάθεση του την καταγγελία που κατατέθηκε στο Σύλλογο Γέρος του Μωριά με ημερομηνία 9 Νοεμβρίου 2007 όπως και άλλα στοιχεία που προέκυψαν από την δημοσιογραφική έρευνα, ωστόσο σήμερα δημοσιεύουμε ανοιχτή επιστολή- καταγγελία προς τους απανταχού ομογενείς της Αρκαδίας του κ. Γεώργιου Παρασκευόπουλου 

Η καταγγελία

Γεώργιος Παρασκευόπουλος

Τηλ: 1718 352 0774 

Προς τους Αρκάδες της ΝΥ

και μέλη του  συλλόγου  « ο Γέρος του Μωριά»

Κυρίες και Κύριοι,

19 Νοεμβρίου 2007

Μέσα στο σύλλογο μας, έχουν εισχωρήσει άνθρωποι που επιδιώκουν να  εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα. «εβαπτίσθησαν» Αρκάδες με ψεύτικες δηλώσεις με απώτερο στόχο να πάρουν σπίτι στο αρκαδικό χωρίο και να αποκομίσουν άλλα προσωπικά ωφέλη.  Μερικοί από αυτούς έγιναν και πρόεδροι με πλαστά  χαρτιά. Ως γνωστόν το καταστατικό του συλλόγου μας  ο «Γέρος του Μωριά»  αναφέρει ξεκάθαρα,  ρητώς και κατηγορηματικά ότι «για να γίνεις πρόεδρος πρέπει να είσαι εξ αίματος Αρκάς» και ένας από αυτούς  που έχει καταγγελθεί  πολλές φορές πως δεν είναι Αρκάς είναι ο κ. Χρήστος Βουρνάς. Δεν μπορώ να καταλάβω την σημερινή διοίκηση του συλλόγου μας και κυρίως τον πρόεδρο κ. Πέτρο Κασσίμη, και τον Α΄ αντιπρόεδρο κ. Γεώργιο Σταυρόπουλο πως αποφάσισαν και γιατί επέμεναν μεταξύ εκείνων που θα τιμηθούν να είναι και ο κ. Βουρνάς. 

Τη στιγμή που γνωρίζαν τις επώνυμες και γραπτές καταγγελίες. Ερωτώ λοιπόν τη διοίκηση: με ποια κριτήρια τον συμπεριέλαβαν μεταξύ αυτών που τιμήθηκαν;  Γιατί το μόνο που γνωρίζω με στοιχεία είναι ότι ο κ. Βουρνάς μόνο προβλήματα έχει δημιουργήσει στο σύλλογο. Θα ήταν καλό ο πρόεδρος κ. Πέτρος Κασσίμης και ο αντιπρόεδρος  κ. Σταυρόπουλος να ρωτούσαν τον νομικό σύμβουλο ποιες είναι οι ευθύνες  για κάποιον που υπογράφει ψεύτικες δηλώσεις καταγωγής;   ειδικά όταν αυτές αποσκοπούν σε προσωπικά ωφέλη και εξαπατούν τον σύλλογο.

Αναρωτιέμαι επίσης αν για μια τέτοια πράξη όπου εκούσια ή ακούσια το Δ.Σ. συμπράττει  σε μια τέτοια παράνομη πράξη αν  έχει ευθύνη το παρόν Δ.Σ. ; Παράνομη πράξη  η οποία μπορεί να επιφέρει προβλήματα στο σύλλογο μας ο οποίος οφείλει να  λειτουργεί με βάσει τις νομικές προϋποθέσεις ενός non profit organization. 

Κυρίες και Κύριοι Αρκάδες

Τα προβλήματα που έχουμε στο σύλλογο  κατά τη γνώμη μου οφείλονται κατά κύριο λόγο διότι επιτρέπουμε σε ανθρώπους που δεν έχουν Αρκαδική καταγωγή  να εισέρχονται στο αυτόν  και να βαπτίζονται  Αρκάδες. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει μια έντονη πρωτοβουλία για να καθαρίσει ο σύλλογος μας από τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων.

Με πατριωτικούς χαιρετισμούς

Το μέλος του Συλλόγου

Γεώργιος Παρασκευόπουλος  

 

Στη συνέχεια της έρευνας :

Τι λέει ο πρώην προεδρος της Παναρκαδικής  ο Γεώργιος Τουμπέκης;

Τι  δηλώνει ο Γεώργιος Παρασκεύοπουλος και ποια στοιχεία έχει στα χέρια του;

Ποια θέση παίρνουν άλλα επιφανή στελέχη της Αρκαδικής Κοινότητας στην Ομογένεια;  

* η συνέντευξη του κ. Βουρνά δεν δημοσιεύτηκε την Κυριακή 25 Νοεμβρίου όπως είχε προαναγγελθεί  διότι ζητήθηκε εκ μέρους του συνάντηση με το Greek American News Agency προκειμένου να παραθέσει συμπληρωματικά  και νέα στοιχεία. Η συνέντευξη θα δημοσιευθεί στις 30 Νοεμβρίου.