Σαρακοστιανό παραλήρημα –  Α φ ι έ ρ ω μ α

Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Και τι μασκαράδες και τι μασκαρέματα και τι μάσκες δεν έχουμε να δούμε και φέτος! Και τι γλέντια και τι ζόρικες μεταμφιέσεις! Μόνο που…η αυτού καθαυτού Αποκριά, όταν αντιπαρατίθεται στο πολυδιάστατο κομματικό- καθημερινό μασκαραλίκι, έχει ατονήσει και χάσει το χαρακτήρα της. Πάραυτα θα εκφραστούμε κι εμείς με αποκριάτικο ρυθμό και θα αναφέρουμε και κανένα αστείο, ένεκα των ημερών. 

 

Μάσκες λοιπόν καθημερινές σε όλα τα επίπεδα: Πολιτική, (εμείς πάντα την ονομάζουμε κομματική.) Οι πολιτικοί δεν μπορούν πλέον να πετάξουν τις μάσκες τους. Έχουν ενσωματωθεί στο πετσί τους. Μοιάζουν, οι μάσκες των πολιτικών, με ψείρες που μπαίνουν στο τομάρι… «μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα, κάνανε το κορμάκι μου σαν τρύπια ταμπακέρα…» και δεν φεύγει με τίποτα. Και τέτοιες ψείρες, ντόπιες και αλλοδαπές, έχουν κατακλείσει το «Μακεδονικό» παζάρι… και το δώθε και το πέρα, και το πάνω και το κάτω, και το μοναδικό και το πολυδιάστατο και ευτυχώς υπάρχουν οι μάσκες και κρύβουν τα μακροχρόνια μασκαραλίκια που να ταλαιπωρούν το λαό. Λαός που δε γνωρίζει τι συμβαίνει, ποια είναι η αλήθεια, ποιο το παραμύθι και ποιος ο λόγος να παραμένουν οι μασκαράδες στην ομιχλώδη σκηνή.

Θα τρέξουμε το λόγο με μια αποκριάτικη και αφηνιασμένη φοράδα, θα περάσουμε από πολιτείες και χωριά της πατρίδας μας, θα αφουγκραστούμε των Πολιτών κατάρες και αφορισμούς και του αγρού και του κάμπου και των λιμανιών και των φαμπρικών. Θα ρίξουμε κρυφές ματιές στους νέους που μαστίζονται από τα δεινά της ανεργίας και τους «εύκολους» ατραπούς… σωτηρίας ή… διεξόδων που επιλέγουν, να βρεθούμε στις αγορές και στα σούπερ μάρκετ κοιτώντας απαθέστατα το καλάθι της νοικοκυράς, να περάσουμε από Νοσοκομεία, από σχολεία, από υπουργεία, από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, από τα ιδιωτικά κανάλια-αίσχη, να ψηλαφήσουμε, μέρος, του δημοσιογραφικού έμψυχου υλικού και να φορτιστούμε με μια πρωτόγνωρη αηδία και ντροπή όπου οι «περισπούδαστοι» καναλάρχες έχουν καταφέρει να μετατρέψουν την κοινωνία σε πρόβατα ή όχλο, απολίτιστη και λεηλατημένη, άδεια και ορφανή από αξίες και πολιτιστικούς θησαυρούς. Άστε που καθώς η μάσκα της διεθνούς τρομοκρατίας… εξατμίζεται και δεν πιάνει, τώρα σοφίστηκαν την κατασκόπευση στο διαδίκτυο, να πνίξουν δηλαδή το λόγο που ενοχλεί. Μη σκαλώσουμε στο Ζαχοπουλικό και στα DVD και σαλτάρουμε πριν την ώρα μας. Μη ξεστρατίσουμε και βρεθούμε στην Κύπρο με το δεκαετιών διαπραγματευτικό πρόβλημά της, μπα! τι λέτε; Να αφήσουμε το γάμο να πάμε για πουρνάρια; Όχι βέβαια! Τώρα εδώ είναι οι διαπραγματεύσεις και όλοι πρέπει να είναι στις θέσεις τους. Τώρα μάλιστα που είναι και Αποκριές. Εδώ θα μείνουμε στην ειμαρμένη Ελλάδα, εδώ, στη Χώρα της αλχημείας και της ρεμούλας, εδώ που γίνεται το «ανθρώπινο» μπακίρι χρυσάφι, εδώ που τούτες τις μέρες με το Σκοπιανό γίνεται το σώσε και τα κόμματα «δαγκώνουν» το ένα το άλλο. Προβάλλοντας πότε «αντιπαραθέσεις», πότε ανθρωπιστικά ενδιαφέροντα – και καλά κάνουν μακάρι να τα πιστεύουν- και άλλοτε χάνονται στα αντιφατικά πιστεύω τους, όπως αυτό του Νάτο, που αν τα Σκόπια δεν ακολουθήσουν το δρόμο της λογικής θα βάλουν βέτο, λένε, κυβέρνηση και κόμματα να μην ενταχτεί. Απ' την άλλη, τα κόμματα, εναντιώνονται στα συλλαλητήρια φοβούμενοι τα έκτροπα βγάζοντας έτσι τους Έλληνες φασίστες ή ακροδεξιούς και παράλληλα η ΝΔ έχει επανειλημμένα δηλώσει την αυστηρή απαγόρευση των βουλευτών της σε συλλαλητήρια, που ούτε λίγο ούτε πολύ, εκτός των αντιφάσεων, περνά τις δηλώσεις της δικτατορικά, αυταρχικά και εδώ, ευτυχώς, χωρίς μάσκα.

Το ότι ιδιαίτερα η ΝΔ έχει χάσει τα πασχάλια της είναι πασιφανές, όπως είναι και οι μασκοφόροι της που επί κυβερνήσεών της τα κάνανε… θάλασσα, για να μην πούμε τίποτε άλλο.

Παρεμπιπτόντως ας μας επιτραπεί να παραθέσουμε αποσπάσματα από την ομιλία του κυρίου Κρις Σπύρου, Πρώην Βουλευτή των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και πρώην Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας του Νιού Χαµσάϊρ, Η.Π.Α., µε θέµα «Η Ονομασία των Σκοπίων» Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου 2007 (διατίθεται ολόκληρο το κείμενο).

«Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραµανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση των Σκοπίων ως νέου κράτους. Μετά την συνάντηση των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης, ο μέχρι πρότινος Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, διάβασε για τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ακόλουθο επίσημο ανακοινωθέν των Αρχηγών. «Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων µόνο εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου '91 µε την αυτονόητη διευκρίνηση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία».

«Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν µε την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη Μακεδονία»… Αλλού:

«Τελικά η µάσκα έπεσε. Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια, µε επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόµατι της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε γραπτώς στα Ηνωμένα Έθνη ότι η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση µε την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τµήµα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος µε την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Την ίδια µέρα, στις 7 Απριλίου 1993 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε και ο αντιπρόσωπος της Ελλάδος στα Ηνωμένα Έθνη, έτσι ψήφισε και η Ελλάδα! Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και µόνο µη Ελληνικό κράτος µε το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993, στην Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν σας ρωτήσει ποια ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ! Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ. Αν σας ρωτήσει γιατί οι Ελληνοαµερικανοί φίλοι του Μπιλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3 Οκτωβρίου 1992 να του πείτε γιατί η τότε Ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν! Αλλού:

«Λίγες μέρες  μετά την επίσημη αναγνώριση του νέου Κράτους από τα Ηνωμένα Έθνη, είπε ο κύριος Χάµιλτον:«ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΥΞΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΑΣ» Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάµιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαµερικανών στο Λος Άντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμείνει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν…»

Λοιπόν, δε θα σχολιάσουμε περισσότερο τα των Σκοπίων και των «Μακεδονιών». Η ΝΔ «μαγείρεψε» τη δική της συνταγή, ας σερβίρει τώρα τις αντιφάσεις της, τα θέατρά της, τα ψέματά της κι ας πετάξει για μια φορά τις μάσκες. Μάσκες λοιπόν, αποκριάτικες ή καθημερινές είναι πλέον το ίδιο. Πριν κλείσουμε αυτό το κομματικό-αποκριάτικο θέατρο, ας μας επιτραπεί να μεταφέρουμε σχόλιο της 18ης Μαρτίου του 2002 που γράφαμε από τη Γερμανία: 

«Για το λευτέρωμα της ανθρώπινης ψυχής, για το πέταγμά της και την περιήγησή της στα ουράνια και στη γη, η Αποκριά είναι εκείνη που θέτει όλα τα ελατήρια και τις ανθρώπινες ευαισθησίες σε κίνηση. Η αναμονή και προετοιμασία του ερχομού της, η παραμονή και η έφοδος των ανθρώπων για το αποκριάτικο «γίγνεσθαι» με αποκορύφωμα το ξεφάντωμα, το φαγοπότι, το γλέντι το μασκάρεμα κι ο χορός (ως κι ολόκληροι λαοί χορεύουν) είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της. Σε διάφορους τόπους έχει να παρουσιάσει διάφορες ιδιοτέλειες και ιδιορρυθμίες και η αποκριάτικη παράδοση, αλλοιωμένη σε μεγάλο βαθμό, βρίσκει τόπο για εκτόνωση και δράση. Ακόμα και στα χωριά έβρισκαν τρόπους να ξεχάσουν και να ξεφύγουν απ' τα φορτισμένα δρώμενα και η Καθαρά-Δευτέρα βουτούσε τη σφραγίδα της στις δικές της μελάνες αφήνοντας πότε το γιαούρτωμα, πότε το αλεύρωμα, πότε το γάνωμα και άλλα πολλά. Έτσι έφευγε αργά, όπως ερχόταν αφήνοντας πίσω της έναν πλατύ κι ευχάριστο απόηχο απ' το μεγάλο ξεφάντωμα. Κι εδώ στη φετινή, ιδιαιτέρως, Αποκριά είχε τη δυνατότητα ο καθένας να κάνει ότι θέλει, να γίνει ότι θέλει, να αυτοζωγραφιστεί από σκλάβος σε αυτοκράτορας, από θνητός σε θεός, από ηλίθιος σε βλάκας, από παράφρων σε παρανοϊκός, από δημοκράτης σε πάρα…δημοκρατικός, από πατριώτης σε υπέρ πατριώτης από χαφιές σε σπιούνος ή λακές, από νεροκουβαλητής ως και γεμιστής στα στόματα κάποιων διψασμένων και άλλα, άλλα πολλά και γνωστά και μερικοί -ανά τον κόσμο- δεν καταδέχτηκαν να μασκαρευτούν αποκριάτικα, αλλά διατήρησαν τα καθημερινά μασκαρεμένα προσωπεία τους.

Ας μείνουμε λίγο στην Ελλάδα κι ας την ψάξουμε με κάποια ψυχραιμία, ξέρετε όπως ψάχνουμε τις κότες μην έχουν ψείρες. Αν πάρουμε, λοιπόν, την Ελλάδα στα χέρια μας, αντί να τη δούμε αφράτη σαν άσπρη περιστέρα και μ' έναν κλώνο ελιάς, θα τη δούμε να την έχουν σκίσει, να την έχουν αποπλανήσει, να την έχουν παράφορα βιάσει και να την έχουν μετατρέψει σε πόρνη. Να περπατά κουρελιασμένη καθοδόν κι ολοταχώς στους δρόμους των ενόχων και της διαφθοράς παρασύροντας τα πάντα. Να περιπλανιέται στα δικά της μονοπάτια, τα άλλοτε φωτισμένα, και να αντικρίζει τα σκοτάδια του υποκόσμου που προέκυψαν μέσα από την… ελευθερία και τη… δημοκρατία. Έτσι η παραμονή των μασκαράδων καθίσταται μόνιμη και αλώβητη, αφού έχουν καταφέρει με τα μασκαραλίκια τους να βάλουν χέρι στους θεσμούς και να μένουν κυρίαρχοι εξουσιαστές παράγοντας βρώμικη λάσπη.   

Η ελευθερία, κατά…μαγικό τρόπο μεταφέρθηκε στα χέρια… (επιτρέψτε μας να πούμε μια λέξη, που στη Θεσσαλία τη λένε και σήμερα)…των πουτσαράδων, που σημαίνει «λεβέντες» όταν κάνουν μια άξια πράξη. Στην προκειμένη περίπτωση, δυστυχώς, σημαίνει άλλο πράγμα και αν κάποιος επιθυμεί να μάθει, ας απευθυνθεί σε ορισμένα ιδιωτικά κανάλια, που οι πράξεις τους φαίνονται μέσα από διάφορες πρόστυχες παρουσιάσεις που υποβαθμίζουν τη Χώρα μας και την μεταβάλλουν σε Χώρα πόρνη σε πρώτη μοίρα αφού τα νήπια ακόμα γνωρίζουν και σπουδάζουν όλα τα ανήθικα και πρόστυχα πράγματα.

Ανήθικα και βρώμικα εφαρμόστηκε και η ελευθερία, αυτό το υπέρτατο αγαθό, το οποίο έχει περάσει στα χέρια των διάφορων ανήθικων ονάγρων, αλχημιστών και θηριοδαμαστών και την έχουν μετατρέψει σε διαφθορά, σε έγκλημα και σε πορνεία. Τα καθημερινά περιστατικά τα οποία παίρνουν τρομακτικές διαστάσεις εάν και εφόσον δε ληφθούν αυστηρά και κατασταλτικά μέτρα δεν είναι μακριά η μέρα που θα έχουμε χάσει και το φύλο μας. Η τάχα ελευθερία είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα που μέσα από δημοκρατικούς θεσμούς πέρασε στην Ελληνική κοινωνία και τη διέφθειρε, ίσως, και ανεπανόρθωτα. Οι… συζητήσεις περί μέτρων και λοιπόν ακυρώσεων είναι συζητήσεις και μέτρα του θεαθήναι όσο τα όργια εξακολουθούν και δρουν.

Αυτή δεν είναι ελευθερία των πολιτών, και ιδιαίτερα των νέων μας, αλλά είναι ελευθερία μόνο των ΜΜΕ που μετατρέπει την κοινωνία μας σε μπορντέλο… Ζητούμε συγνώμη από τους φίλους μας αναγνώστες που η αγανάκτησής μας, μας σπρώχνει να χρησιμοποιούμε τέτοιες εκφράσεις, αλλά χάρη στην Σαρακοστή και στους μασκαράδες, ε τι να κάνουμε, πώς αλλιώς θα δείξουμε την κοινωνία μας άλλη απ' ό, τι είναι; Κι άλλωστε με τέτοιους κυρίους που δε σέβονται τίποτα μόνο με τέτοια διάλεκτο μπορείς να συνεννοηθείς».

Καλή Σαρακοστή σε όλους!

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα – Μάρτιος  06  2008 pelasgos@fasoulas.de     http://www.fasoulas.de/.