ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008
Συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαι σίγουρος ότι υπάρχει μια απόλυτη ομοφωνία ως προς τη διαπίστωση για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί γύρω μας. Αυτός ο κύκλος της φθοράς για τη χώρα, της πίεσης στα λαϊκά στρώματα και του αχαλίνωτου πλουτισμού για πέντε – δέκα παρέες πρέπει να κλείσει.
Αξίζουμε κάτι καλύτερο και είναι ώρα να διαμηνύσουμε από το Συνέδριό μας ότι δεν πάει άλλο.
Αλλά σε κρίσιμη καμπή βρίσκεται και η πορεία του ΠΑΣΟΚ. Αμφισβητείται για πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια η δυνατότητα μας να λειτουργήσουμε ως πόλος διακυβέρνησης. Το Συνέδριο ουσιαστικά τη συζήτηση αυτή την ανοίγει, δεν την κλείνει για τα θέματα αυτά. Τελικά δηλαδή για ένα θέμα, ένα και μόνο ένα:
Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα και το λαό και να οργανώσουμε την πολιτική έκφραση της πλειοψηφίας που αποζητά την αλλαγή και μέχρι στιγμής δεν βρίσκει με ποιο τρόπο θα γίνει πραγματικότητα;
Θέλω να κάνω μια παρένθεση: στην παλιά Αριστερά υπήρχε πάντα μια σχολή σκέψης που θεωρούσε ότι όσο χειρότερα πάνε τα πράγματα, τόσο το καλύτερο για την ίδια. Η λαϊκή αγανάκτηση -έτσι θεωρούσαν αυτοί- θα μεγάλωνε την επιρροή τους και
«θα έρχονταν στη βασιλεία τους» μια ώρα αρχύτερα.
Φοβάμαι ότι ορισμένοι φίλοι μας από το χώρο αυτό, δεν έχουν αποβάλλει ακόμη αυτή την απαράδεκτη νοοτροπία: να αυξήσουν δηλαδή το κομματικό τους κεφάλαιο τοκίζοντας τη λαϊκή δυσκολία. Αλλά έτσι βάζουν το κομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό και δημόσιο συμφέρον.
Δηλώνουν ότι δεν θέλουν από τις κάλπες να προκύψει αυτοδυναμία και αποκλείοντας το ενδεχόμενο των συνεργασιών, ουσιαστικά ενισχύουν το σχέδιο του κατεστημένου να οδηγηθούμε από τα πράγματα δήθεν, στη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – Νέας Δημοκρατίας.
Είμαστε σε θέση να βάλουμε τάξη στα πράγματα. Εξαρτάται μόνο και μόνο από εμάς. Μπορούμε να χαράξουμε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή. Δεν συμπράττουμε σε τέτοια σενάρια. Ας το πάρουν απόφαση όλοι και αυτοί που το σκέφτονται και οι άλλοι που είτε σκοπίμως είτε αφελώς, συμπράττουν σε αυτά.
Τέτοια λύση δεν υπάρχει γιατί απλούστατα το ΠΑΣΟΚ την απορρίπτει κατηγορηματικά και απερίφραστα και καλούμε τους πάντες ανεξαρτήτως του αν δηλώνουν Δεξιοί ή Αριστεροί, όλες τις πολιτικές δυνάμεις να τοποθετηθούν υπεύθυνα σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα: τι Κυβέρνηση επιδιώκουν να προκύψει από τις επόμενες εθνικές εκλογές.
Έχουμε όμως κι εμείς μια ευθύνη. Εάν θέλουμε να προκύψει κάτι διαφορετικό και αν θέλουμε να στερήσουμε άλλες Αριστερές δυνάμεις από προσχήματα, δεν έχουμε την υποχρέωση να καταρτίσουμε ένα σχέδιο ελάχιστο κοινού προγράμματος για να το συζητήσουμε μαζί τους; Όπως επίσης κι ένα πλαίσιο για το πώς θα γίνει ο διάλογος πάνω σε αυτό το σχέδιο, γιατί και αυτό είναι θέμα.
Υπάρχουν τόσα πολλά στερεότυπα και τόσες πολλές ετικέτες που εμποδίζουν μια ουσιαστική συζήτηση. Εμείς δεν είμαστε η Αξιωματική Αντιπολίτευση; Εμείς δεν πρέπει να τα ετοιμάσουμε αυτά; Δεν θα εκθέσω εδώ πως μπορεί να γίνουν, γιατί θα σήκωνε πάρα πολύ συζήτηση, αλλά έχω ήδη καταθέσει και στην ΚΟΕΣ βεβαίως και στο Συνέδριο πολύ περισσότερο και είναι στην ιστοσελίδα του Συνεδρίου, οι προτάσεις και για το ελάχιστο κοινό
προγραμματικό σχέδιο και για το σχέδιο διαλόγου με άλλες δυνάμεις, είναι κατατεθειμένες και είναι στη διάθεση σας.
Σύντροφοι θέλω να σας πω κάτι: εάν σωστά ακούμε τη βοή των πλησιαζόντων, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Νομίζω ότι τα δύσκολα βρίσκονται πίσω μας, μπροστά μας είναι τα πιο δύσκολα αλλά ευχάριστα και ωραία. Πρέπει να έχουμε τη νέα αισιοδοξία ότι πλησιάζει η ώρα για αλλαγή και επίσης να έχουμε αυτοπεποίθηση στη δύναμη μας ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Φτάνει να ξέρουμε πως και να είμαστε αποφασισμένοι να ξέρουμε που πηγαίνουμε και να το πολεμήσουμε όλοι μαζί, ξεπερνώντας αδυναμίες που μας οδήγησαν στο κακό σημείο που βρεθήκαμε μέχρι χτες.
Να 'στε καλά.
