Ένα ακόμα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, το οποίο θα συζητηθεί, και θα προκαλέσει τριγμούς, εντάσεις, και  ενστάσεις{προς την διεύθυνση του περιοδικού και της εφημερίδας, όπως και το προηγούμενο δημοσίευμα, το οποίο προκάλεσε την μήνι, την οργή, το θυμό, αλλά και τις ύπουλες παρεμβάσεις, όπως πάντα  κάποιων "αυτόβουλων" και "αυτόκλητων" που θέλουν να πληροφορήσουν για τον επικίνδυνο {για τα οργανωμένα συμφέροντα} δημοσιογράφο που ζει στη ΝΥ…  Λες και μια εφημερίδα με αυτό το επιτελείο δεν έχει ψάξει τα θέματα της ή δεν τα έχει διασταυρώσει… ή πολύ περισσότερο αυτή η εφημερίδα επειδή τυχγάνει να γνωρίζουμε σχεδόν όλα τα επιτελικά στελέχη θα λάβει υπόψη της τις όποιες παρεμβάσεις κάποιων που ενoχλούνται από την αποκάλυψη της αλήθειας. Προς το παρόν φαίνεται να μη τις λαμβάνει για οποιοδήποτε θέμα πραγματεύεται. Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ αυτή τη φορά εστιάζει το φακό του στην παρέλαση και στα όσα συμβαίνουν πριν, μετά και κατά τη διάρκεια της μεγάλης υπερπαραγωγής   και  για τα όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο της 5ης Λεωφόρου. Το περιοδικό μέσα από την διειδυτική ματΙά της καλής συναδέλφου Στέλλας Μεϊμάρη, και την νοητή παρακολούθηση του μεγάλο event της παρελάσεως στην 5η λεωφόρο. Μέσα από στοιχεία,  ντοκουμέντα, αποδείξεις και  προηγούμενα ρεπορτάζ,  καταπιάνεται με γλαφυρό τρόπο στα όσα μπορεί να καταγράψει ο δημοσιογραφικός  φακός μπροστά από την κάμερα έχοντας όμως και την έκτη αίσθηση της διαχρονικότητας. Θέμα του αποκαλυπτικού  ρεπορτάζ  στις πρώτες κιόλας σελίδες(38-41) η   περίφημη και διάσημη πια στα πέρατα της οικουμένης,παρέλαση του Ελληνισμού στη ΝΥ.  Δημοσιεύεται την Κυριακή 6 Απριλίου, ημέρα της παρελάσεως στην 5η λεωφόρο του Manhattan  στην μεγαλύτερη σε κυκλοφορία και με  διαφορά χιλιάδων φύλλων από την δεύτερη το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. Και πιο συγκεκριμένα στο ένθετο περιοδικό της εφημερίδας το BIG FISH. 

Το περιοδικό μέσα από μια γλαφυρή και ζωντανή αφήγηση της παρέλασης του 2007 η οποία σχεδόν  στο σύνολο της μοιάζει με όλες τις προηγούμενες και μάλλον, αν δεν αλλάξουν ριζικά πολλά στην όλη διοργάνωση, θα εξακολουθήσει να μοιάζει και με τις επόμενες παρελάσεις(…) αφηγείται με περιγραφικό τρόπο τα όσα συμβαίνουν στα πέριξ της παρελάσεως εστιάζοντας κυρίως αρτην διοργανώτρια Αρχή που δεν είναι άλλη από την ιστορική ομογενειακή οργάνωση -η οποία φέτος τιμά τα 70χρονα της με συλλήψεις και καταδόσεις δημοσιογράφων– Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ.   Μια παρέλαση, αυτή του 2007, η οποία μπορεί να μην είχε συναυλία της Άννα Βίση είχε όμως τον Ελληνικής καταγωγής Κωνσταντίνο Μαρούλη, ενώ ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης  Σάκης Ρουβάς μάλλον το σκέφτηκε καλύτερα  και σνόμπαρε -και καλά έκανε την πρόσκληση του κ. Κατσιματίδη και έτσι δεν εμφανίστηκε πουθενά παρά τις διαδόσεις από το γραφείο της παρελάσεως… Μια παρέλαση όπως  αυτή του 2008, που  όντως   δεν είχε πράγματι  να ζηλέψει τίποτα απολύτως σε παλμό και ρυθμό από τις προηγούμενες παρελάσεις… Αντιθέτως μάλλον υπερτερούσε σε ευτράπελα,  και απρόοπτα από την  παρέλαση του 2007 που με διεισδυτικότητα και γλαφυρό τρόπο αφηγείται η καλή συνάδελφος. Ευτράπελα και δυσάρεστα-πάντα για την παρέλαση του 2008, τα οποία καυτηρίασαν και μέλη της Εθνικής αντιπροσωπείας και τα οποία θα δούμε και θα αποκαλύψουμε  αναλυτικά σε επόμενες συνδέσεις σας  με εκτενή ρεπορτάζ.   Αντιθέτως η παρέλαση του 2008  φάνηκε να υπερτερεί από εκείνη του 2007 που παρακάτω θα διαβάσετε, σε ευτράπελα και δυσάρεστα γεγονότα. Γεγονότα και εξελίξεις που κυριολεκτικά αμαύρωσαν τις κατά τα άλλα εορταστικές εκδηλώσεις για την 187η επέτειο από την εθνική παλλιγγενεσία των Ελλήνων το 1821 εναντίον των Τούρκων. Εκδηλώσεις που συν τοις άλλοις ήταν αφιερωμένες στις αρχές και τα ιδεώδη της Δημοκρατίας μόνο που αυτά ο πολύς και ευραφής  κ. Δημητρίου φάνηκε να τα ξεχνά όταν είδε τους ένστολους και ένοπλους αστυνομικούς  να "σπάνε" το άσυλο του πολιτιστικού ιδρύματος στο "Σπίτι του Ελληνισμού" όπως έχει ονομαστεί το "Σταθάκειο Κέντρο" το Σάββατο 5 Απιρλίου 2008. Αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό της Αμερικής και ειδικά για τους ΝΙΚΟΛΑΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΙΧΑΛΕΑ, ΝΤΙΝΟ ΡΑΛΛΗ, ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΛΑΛΜΑΡΑ. Αυτοί είναι που "κάλεσαν" με το χέρι και τη φωνή του Νικόλαου Διαμαντίδη  την αστυνομία   για να συλλάβουν τον "εγκληματία"  δημοσιογράφο… Αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν πράγματι στην ιστορία όχι όμως, για την όποια προσφορά τους η οποία θάφτηκε μαζί με οποιδήποτε ίχνος αξιοπρέπειας ή πολύ περισσότερο  για τις αρχές και τα ιδανικά της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας που κάλεσαν φέτος τον κόσμο να συνεορτάσει μαζί τους, αλλά ως προδότες και καταδότες  αυτών των ιδανικών!  Ως εφιάλτες του Ελληνισμού όταν από μίσος και προσωπική εμπάθεια καλούν την αστυνομία να συλλάβει έναν έλληνα συμπατριώτη τους! Γιατί το έγκλημα του είναι ότι τους ασκεί αποκαλυπτική και τώρα τον εκδικούνται επειδή τους στήριξε και τους βοήθησε όταν όλοι τους λοιδωρούσαν μετά τις εκλογές της 4ης Ιουνίου του 2006. Δεν θα μπορούσε όμως να ήταν διαφορετικά. Αυτή είναι η ιστορία. Άλλοι μένουν για πράξεις ανδρείας και τόλμης και άλλοι ως εφιάλτες και προδότες του Ελληνισμού και των αρχών και ιδεωδών που καλλιέργησαν οι πρόγονοι μας… Μακάρι και την ύστατη ώρα να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που έπραξαν….  Αυτοί οι άνθρωποι θα έρθουν σε λίγο σαν να μη συνέβη τίποτα απολύτως να ξαναδιεκδικήσουν την εμπιστοσύνη σας στις προσεχείς εκλογές! Αντί σήμερα, να είχαν παραιτηθεί εις ένδειξη αναγνώρισης του λάθος και μεταμέλειας,  αν είχαν την ελάχιστη ευαισθησία και είχαν συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό που τους οδήγησε να πράξουν,  το μίσος και η προσωπική εμπάθεια… Τότε-λέμε στην περίπτωση που  είχαν συνειδητοποιήσει τι έπραξαν(sic) το ελάχιστον θα ήταν να κάνουν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αυτό που τους είχε προτείνει στις 25 Ιουνίου 2007 ο συνάδελφος Απόστολος Ζουπανιώτης. Ο Α. Ζουπανιώτης, ο οποίος ορθώς έπραξε και  έστειλε άλλον να παραλάβει την "τιμητική διάκριση".  Εκδηλώσεις,  για την 187η επέτειο από την εξέγερση των Ελλήνων από του Οθωμανούς Τούρκους, ασχέτως αν ο κ. Ράλλης έκρινε σκόπιμο- και χωρίς να ρωτήσει ή να εγκρίνει το Δ.Σ. το "πρόγραμμα" των "ενεργειών" και των δράσεων του- να προσκαλέσει-και πολύ καλά έκανε- τον Τούρκο πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ενωμένων Τουρκικών Σωματείων. Μόνο που όπως πολύ σωσά είπαν αρκετοί έλληνες βουλευτές μας "καλή η Ελληνοτουρική φιλία αλλά για να έχει αξία πρέπει εδραιώνεται στο σωστό time". Επί πλέον δεν θα έβλαπτε, τον κατά τ' άλλα έντιμο και αξιοπρεπή κ. Ράλλη που "επάξια" διεκδικεί και την προεδρία του ιστορικού οργανισμού, αφού τον δόξασε και τον ανέβασε στα ύψη με την ανιδιοτελή προσφορά των 100$ που έδωσε,  αν συμβουλευόταν κατ' ελάχιστο  για θέματα ελληνικής εξωτερικής πολιτικής,  την προσωπική του image maker,  Εκτελεστική διευθύνουσα της Ομοσπονδίας, και αρμόδια επί των δημοσσίων σχέσεων του Ελισάβετ Τζουμάκα -έμπειρης κατά άλλα πρώην καλής συναδέλφου να τον ενημερώσει για βασικά στοιχεία που αφορούν τις εθνικές μας ευαισθησίες… Κάτι θα του έλεγε και χωρίς να τον χρεώνει…Δεν μπορεί; Επί πλέον δε, η κίνηση αυτή {να προσκαλέσει αυτή την ημέρα της έπαρσης στο Bowling Green τον φίλο του} για την οποία κανένα δεν ενημέρωσε στο Δ.Σ. -όπως πάντα- ο μέγας ηγέτης και ευεργέτης της Ομογένειας (και αν ο Θεός του δώσει και τα χρόνια του Διαμαντίδη) -και του Ελληνισμού! Και καλά τον προσκάλεσε καμία αντίρρηση. Μετά η συνέχεια στα πλαίσια της αρχής της αμοιβαιότητας και των καλών σχέσεων το επόμενο βήμα, ποιο θα είναι; Ο κ. Ράλλης να εκπροσωπήσει την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ στις 29 Μαϊου, όταν οι φίλοι μας Τούρκοι εορτάζουν και πανηγυρίζουν τον ξεριζωμό του Ελληνικού έθνους και της μαρτυρικής αιματοβαμένης Πολης των Αυτοκρατόρων, όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής το 1453 κατέλαβε  την Κωνσταντινούπολη. Εκτός και αν μας έχει εκπροσωπήσει ο κατά τ' άλλα  έντιμος και εκλεκτός κ. Ράλλης -όπως μας έχει  συνηθίζει  εδώ και έξι χρόνια – να εμφανίζεται αυτόκλητος ως εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας αρκεί να υπάρχει φωτογράφος! Καλυπτόμενος πίσω από την ανοχή και παρότρυνση του Διαμαντίδη και τις σκοτεινές σκιές των γνωριμιών που του προσφέρει η Μασωνική στοά, στην οποία ανήκει μαζί με τον συνέταιρο και φίλο, συμπρόεδρο και συνένταιρο στις businesses Νικόλαο Διαμαντίδη… Αυτά ως εισαγωγή και τώρα διάβεστε με προσοχή το αποκαλυπτικό αφιέρωμα στο περιοδικό BIG FISH για την παρέλαση στην 5η Λεωφόρο…γιατί η εφημερίδα έγινε ανάρπαστη από τις πρώτες ώρες κυκλοφορίας της στην Νέα Υόρκη…     

Η επέτειος της ελληνικής παρέλασης της 5ης Λεωφόρου

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ «ΠΑΡΑΛΥΩ»

Την ώρα που η Νέα Υόρκη παρακολουθεί την ελληνική παρέλαση για την 25η Μαρτίου, θυμόμαστε την περσινή εκδήλωση, όπου, όπως κάθε χρόνο, ένας διαφορετικός κόσμος δόξασε το έθνος μας: ναζιάρες μαζορέτες, μεταμφιεσμένοι Κολοκοτρώνηδες, πολιτικοί και η Άννα Βίσση!

Κείμενο: Στέλλα Μεϊμάρη

22 Απριλίου 2007, Μανχάταν, Νέα Υόρκη. 5η Λεωφόρος και 60 δρόμοι. Βρίσκομαι έκπληκτη στη μητρόπολη του κόσμου ανάμεσα σε χιλιάδες λαού που κρατούν τη γαλανόλευκη για να γιορτάσουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Όπου κι αν γυρίσω, ακούω να μιλάνε ελληνικά. Απέναντι μου το «Hotel Plaza», δεκάδες επιβλητικοί ουρανοξύστες και εμπορικά κέντρα, πλημυρισμένα από Έλληνες κάθε ηλικίας. Τα πάντα γύρω μου με προετοιμάζουν για μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή με πρωταγωνιστές χιλιάδες Έλληνες. Η επίσημη χρονολογία διοργάνωσης της ελληνικής παρέλασης στη Νέα Υόρκη θεωρείται το 1938, εντούτοις πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά πριν από 112 ολόκληρα χρόνια, το έτος 1893. Προηγείται μια ολόκληρη εβδομάδα εορταστικών εκδηλώσεων, κατά τη διάρκεια της οποίας αναδεικνύεται και η «Miss Independents», σε ένα διαγωνισμό ομορφιάς και γνώσεων των καλλίγραμων κοριτσιών επάνω σε ιστορικά, εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά θέματα που αφορούν την Ελλάδα… Νωρίτερα έχει προηγηθεί η επίσημη δοξολογία στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στο Μανχάταν, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου.

Δεκάδες άρματα στολισμένα με ελληνικές σημαίες και πάνω τους άνθρωποι κάθε ηλικίας ντυμένοι με παραδοσιακές στολές. Περπατάω τα στενά και τι να δω; Ένα άρμα με καλλίγραμες κοπέλες να διαφημίζουν ένα club στη Μύκονο! Σοκ άνευ προηγουμένου. «Τι είναι αυτό;» ρωτάω απορημένη. «Μη ρωτάς εμάς, κοριτσάκι μου, ρώτα την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, εκεί είναι όλοι οι ηγέτες και οι αρχηγοί!» «Τι εννοείτε;» επιμένω. «Ο ένας απειλεί τον άλλο. Ξύλο. Καταγγελίες. Οικονομικά σκάνδαλα. Γι' αυτά τα χάλια δεν είχε φύγει και ο Απόστολος Κακλαμάνης, όταν πρωτοήρθε ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων;» Πριν προλάβω να αρθρώσω λέξη, ένας υπέργηρος μας διακόπτει: «Τι θέλεις να σου πούμε, κοπέλα μου, για τα χάλια μας; Που έκαναν στημένες εκλογές; ΄H τα φετινά ρεζιλίκια μας, που, ενώ είναι εθνική παρέλαση, έχουμε και την Άννα Βίση να τραγουδά την ώρα της παρέλασης;» Ο Τζον Κατσιματίδης, ένας μεγαλοεπιχειρηματίας με δικό του αεροπλάνο και επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, είχε κανονίσει να μεταδώσει για πρώτη φορά live την παρέλαση από το κανάλι 9. «Όλα τα κάνει για την αυτοπροβολή του, επειδή είναι υποψήφιος δήμαρχος Νέας Υόρκης με τους Ρεπουμπλικάνους», σπεύδουν να με πληροφορήσουν. «Μα αυτός δεν είναι με τους Δημοκρατικούς;» ρωτάω αφελέστατα. «Εδώ, κορίτσι μου, είναι αλλιώς. Το χρήμα πάει όπου γουστάρει…»

«Από που είσαι;», με ρωτάει μια άλλη κυρία που παρακολουθεί εδώ και ώρα τη συζήτηση. «Από την Αθήνα;» απαντάω. «Ήρθες κι εσύ να δεις τον καρνάβαλο;» «Είμαι για την παρέλαση» λέω. Η απάντηση της δεν μου αφήνει περιθώρια. «Κάτσε κι αν δεις παρέλαση να κάτσω να με χ…..!» H ώρα περνάει και οι επίσημοι αρχίζουν να παρελαύνουν μπροστά μας. Βλέπω την αντιπροσωπεία της Ελληνικής Βουλής, τον Έλληνα πρέσβη στην Ουάσινγκτον, το Δήμαρχο της Νέας Υόρκης Μάικ Μπλούμπεργκ, το Γερουσιαστή Πολ Σαρμπάνη, αρκετούς Ελληνοαμερικανούς πολιτειακούς βουλευτές και τέλος, τους Grand Marshals (τελετάρχες), οι οποίοι αναδεικνύονται, είτε από την Ομοσπονδία, είτε δημοκρατικά από τη Γενική Πανομογενειακή Συνέλευση. Μεταξύ των Grand Marshals διακρίνω τoν Απόστολο Κακλαμάνη, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τη Γιάννα Αγγελοπούλου και δεκάδες άλλες επιφανείς προσωπικότητες από Ελλάδα και Αμερική. Αυτό, όμως, που μου κάνει περισσότερο εντύπωση είναι ένα λευκό άλογο που προπορεύεται της πομπής. Ο καβαλάρης του είναι ένας μακρυμάλλης με περικεφαλαία πανομοιότυπη με εκείνη του Γέρου του Μωριά, ο οποίος φορά τη στολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και προχωρά με υπερηφάνια και καμάρι, ενώ ανά τακτά διαστήματα στήνεται για φωτογραφίες. Λέγεται Τάκης Νικολόπουλος και «ντύνεται» Κολοκοτρώνης εδώ και αρκετά χρόνια. Λέγεται, μάλιστα, ότι κάποια φορά είχε γεμίσει την 5η Λεωφόρο με δολάρια που ο ίδιος είχε τυπώσει με τη φάτσα του ως άλλος Κολοκοτρώνης!

Εν τω μεταξύ η παρέλαση συνεχίζεται και στην κεφαλή της βρίσκεται η Προεδρική Φρουρά. «Δε λες πάλι καλά που μας τη στέλνουν και αυτή! Το 1997 ο Κωστής Στεφανόπουλος αρνήθηκε να τη στείλει και είχε γίνει χαμός εδώ!», με ενημερώνει ένας κύριος. «Έπαιρναν τα κακόμοιρα τα φανταράκια και τα πήγαιναν από εδώ και από εκεί να χορεύουν, δήθεν για να ανεβάσουν το εθνικό φρόνημα, και έβαζαν και εισιτήριο παρακαλώ!» Φέτος, ήρθε με έναν όρο: Να έχει την ευθύνη το προξενείο και να κάνουν παρέλαση και τίποτε άλλο!».

Από τα μεγάφωνα ακούγεται ότι παρελαύνουν σχολεία και σύλλογοι από όλες τις περιοχές της Νέας Υόρκης, ακόμα και από άλλες Πολιτείες. Αρκάδες, Μακεδόνες, Κωνσταντινουπολίτες, Νησιώτες, Χιώτες, άρματα με αθλητικούς συλλόγους… Ώσπου ξαφνικά έρχεται το δεύτερο σοκ. Βλέπω μπροστά μου το άρμα του Ολυμπιακού!

Ο κόσμος πυκνώνει και βρίσκομαι μπροστά στην εξέδρα, όχι των επισήμων, αλλά της Άννας Βίσση! Δίπλα της ο Έρνι Ανάστος που λέει τον καιρό στο κανάλι 9, της παίρνει συνέντευξη και γύρω-γύρω ένα τσούρμο παιδάκια ζητάνε αυτόγραφα!

Εν τω μεταξύ μπροστά μου παρελαύνουν σε απίστευτους σχηματισμούς ναζιάρες μαζορέτες, μια σκωτσέζικη μπάντα και ένα μεγάλο άρμα που διαφημίζει ένα ελληνικό club στην Αστόρια.

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπάρχουν και κάποιοι που όντως έχουν προετοιμαστεί και έρχονται για την παρέλαση, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι κάτι σπάνιο. Κυριαρχούν τα ατάκτως παρελαύνοντα μπουλούκια, την «ομοιομορφία» των οποίων σπάει που και που κάποιο σχολείο ή εθνικοτοπικός σύλλογος, όπως των Ποντίων, των Κυπρίων ή των Κρητικών, σε άψογο βηματισμό. Πάντως ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Και ποιος ξέρει, ίσως, την επόμενη φορά που θα πάω στη Νέα Υόρκη, η παρέλαση, πέρα από τις γαλανόλευκες σημαίες που είχαν κατακλύσει την 5η Λεωφόρο, να θυμίζει περισσότερο Ελλάδα…