Της Δέσποινας Συριοπούλου
Νέα Υόρκη
Με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσει τον αγώνα της για την διεκδίκηση του χρίσματος των δημοκρατικών, η Hillary Clinton επιμένει να δηλώνει παρούσα, όσο και αν τα προσλαμβάνοντα μηνύματα της δείχνουν το δρόμο της εξόδου. Μπορεί τα αποτελέσματα των προκριματικών της Δυτικής Βιρτζίνια να τόνωσαν το ηθικό της με το μεγάλο ποσοστό του 68% που πήρε έναντι του 27% του Barack Obama, ωστόσο επί της ουσίας δεν έδωσαν κάποια ώθηση στην πρώην πρώτη κυρία. Η νίκη αυτή ουσιαστικά ήταν μια ενίσχυση της επιμονής της να παραμείνει εντός της διαδικασίας σε πείσμα όλων όσων της εισηγούνται ότι πρέπει να αποχωρήσει, μια άποψη που η ίδια δεν φαίνεται να συμμερίζεται. Εξακολουθεί να παραμένει πιστή στο στόχο της και στις φιλοδοξίες της, όσο και αν αυτό της κοστίζει, αφού πλέον η προεκλογική της εκστρατεία δείχνει να αφαιρεί πολλά από τον οικογενειακό λογαριασμό των Clinton, μια και οι οικονομικοί υποστηρικτές της δεν είναι αρκετοί για να καλύψουν τα υπέρογκα απαιτούμενα ποσά.
Όσο και αν ανώτεροι αξιωματούχοι του δημοκρατικού κόμματος, όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό CNN της εισηγούνται να εγκαταλείψει την μάχη για την διεκδίκηση του χρίσματος, στέλνοντάς της παράλληλα το μήνυμα ότι δεν θα έπρεπε να κάνει κακό στην υποψηφιότητα του Barack Obama με σειρά επιθέσεων, όπως έκανε κατά το παρελθόν. Η πρώην πρώτη κυρία δείχνει να αντιμετωπίζει τις εισηγήσεις αυτές ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο δρόμος όμως που απομένει να καλυφθεί δεν είναι πολύ μακρύς. Και αυτό είναι μείον για την Clinton. Δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τα προβλήματα του προσωπικού της αγώνα, εναντίον του Barack Obama, τεχνικά ή σε επίπεδο στρατηγικής. Κατά βάση έχει να δώσει μεγάλη μάχη προκειμένου να μείνει ζωντανή στην διεκδίκηση του χρίσματος, με σύμμαχο τα «δεκανίκια» των μελλοντικών αποτελεσμάτων στις πολιτείες που απομένουν για τις προκριματικές. Εκείνο που έχει σημασία για την πρώην πρώτη κυρία είναι να αντιμετωπίσει τον «αέρα» του Barack Obama, με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει τον αντίστοιχο αντίκτυπο στο πολύ σημαντικό επίπεδο των υπερεκλεκτόρων. Ουσιαστικά στους ανθρώπους του δημοκρατικού κόμματος που θα δώσουν το χρίσμα τον προσεχή Αύγουστο στο Κολοράντο. Ο μαγικός αριθμός των 2025 εκλεκτόρων που κρίνονται από τις προκριματικές δείχνει να μην συγκεντρώνεται ούτε από τον προπορευόμενο γερουσιαστή του Ιλλινόις, πολύ δε περισσότερο από την κα Clinton. Υπολείπονται κάτι λιγότερο από τρεις εβδομάδες, μέχρι η προκριματική διαδικασία των δημοκρατικών να ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μετά και τις προκριματικές στην Δυτική Βιρτζίνια, ο Barack Obama έχει συγκεντρώσει 1884 εκλέκτορες έναντι 1718 της πρώην πρώτης κυρίας. Οι επόμενες προκριματικές στο Κεντάκι και το Ορεγκον, στις 20 Μαΐου, στο Πόρτο Ρίκο την 1η Ιουνίου, και τέλος στη Μοντάνα και τη Νότια Ντακότα στις 3 Ιουνίου συνολικά διαθέτουν 194 εκλέκτορες, οι οποίοι και αναλογικά θα κατανεμηθούν βάσει των ποσοστών των δυο υποψηφίων. Προκειμένου ο έγχρωμος γερουσιαστής να συγκεντρώσει τον μαγικό αριθμό των 2025 εκλεκτόρων πρέπει να συγκεντρώσει από τους 194 εκλέκτορες τους 145, ήτοι να επικρατήσει σχεδόν με ποσοστό 75% (μέσο όρο) στις πέντε εναπομείνασες πολιτείες. Από την άλλη, η Hillary Clinton ακόμα και να επικρατήσει σε ποσοστό 100%, παίρνοντας και τους 194 εκλέκτορες, δεν αγγίζει το πολυπόθητο νούμερο 2025. Κατά συνέπεια, αυτό που επιδιώκει η κα Clinton είναι να παραμείνει εντός της διαδικασίας και να εργαστεί με όλα τα μέσα στο επίπεδο πλέον των υπερεκλεκτόρων μέχρι το συνέδριο του Αυγούστου. Ωστόσο, και στους υπερεκλέκτορες, ο Barack Obama έχει ένα μικρό προβάδισμα, με 284 έναντι 273 που έχουν εκφράσει την στήριξή τους στην Hillary Clinton.
Όμως ο μεγάλος πονοκέφαλος ήρθε από τον πρώην υποψήφιο John Edwards, ο οποίος την Τετάρτη που μας πέρασε, διέκοψε την «σιγή ιχθύος»που διατηρούσε όλο το διάστημα από τότε που παραιτήθηκε της διεκδίκησης, και εξεδήλωσε την στήριξή του προς τον έγχρωμο γερουσιαστή. Ο John Edwards είναι ο τρίτος στην σειρά δημοκρατικός υποψήφιος, μετά τον κυβερνήτη του Νέου Μεξικό Bill Richardson και τον γερουσιαστή Christopher Dodd, που εξέφρασε την στήριξή του προς τον Barack Obama. Δίχως αμφιβολία η υποστήριξη του θεωρείτο πολύ σημαντική και ουσιαστική, γι'αυτό και οι δυο διεκδικητές φρόντιζαν να έχουν επαφές με τον πρώην υποψήφιο. Η απόφαση του John Edwards να κάνει την επανεμφάνισή του στο πλευρό του γερουσιαστή του Ιλλινόις, μετά την απόσυρσή του από την διεκδίκηυση του δημοκρατικού χρίσματος στις 30 Ιανουαρίου θεωρητικά μπορεί να μεταφράζεται σε μια μεγάλη ώθηση για τον έγχρωμο υποψήφιο. Κυρίως εξαιτίας της επιρροής που μπορεί να έχει η απόφαση αυτή όχι μόνο στους αναποφάσιστους υπερεκλέκτορες, αλλά και στην εργατική μεσαία τάξη, η οποία δείχνει να στρέφεται περισσότερο προς την γερουσιαστή της Νέας Υόρκης. Να σημειώσουμε ότι όσο ήταν εντός της διαδικασίας ο John Edwards, η στρατηγική που είχε ακολουθήσει στους ψηφοφόρους της μεσαίας και χαμηλής εργαστικής τάξης του είχαν δώσει την δεύτερη θέση στην Iowa. Ως εκ τούτου, ο Barack Obama πιθανά να ελπίζει ότι η στήριξη του γερουσιαστή της Βόρειας Καρολίνα θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στο κομμάτι αυτό του εκλογικού σώματος, η πλειοψηφία του οποίου μέχρι σήμερα ακολουθεί την Hillary Clinton. Η έγκυρη Washington Post επισημαίνει ότι η κίνηση αυτή του John Edwards μπορεί να ερμηνευτεί ως «συμβολική» στήριξη προς τον Barack Obama, αφού ο (John Edwards) θεωρεί de facto τον έγχρωμο γερουσιαστή ως τον δημοκρατικό υποψήφιο που θα διεκδικήσει την προεδρεία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι αναλυτές μιλούν ότι ο Barack Obama πλέον έχει προχωρήσει ένα βήμα πιο μπροστά από την Hillary Clinton. Ενώ η ίδια αγωνίζεται να μείνει όρθια στην προκριματική διαδικασία, συγκεντρώνοντας τα κατάλληλα επιχειρήματα που θα της δώσουν όχι μόνο τα εχέγγυα να ζητήσει την στήριξη των αναποφάσιστων υπερεκλεκτόρων, αλλά και την απαραίτητη οικονομική ενίσχυση για την συνέχεια της εκστρατείας της, ο έγχρωμος γερουσιαστής ασχολείται, όπως χαρακτηριστηκά αναφέρθηκε, «με το μέλλον», υποννοώντας δίχως αμφοβολία την επόμενη μέρα του συνεδρίου του κόμματος στο Κολοράντο. Από την άλλη, στο στρατόπεδο των ρεπουμπλικάνων παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα της εσωκομματικής προκριματικής διαδικασίας, επικεντρώνοντας στην στρατηγική που θα ακολουθηθεί ανάλογα με τον δημοκρατικό υποψήφιο που θα πάρει το χρίσμα. Σύμφωνα με τα όσα έλεγε στην «Α» ανωτερο στέλεχος των ρεπουμπλικάνων, θα ήταν πιο εύκολο για να το John McCain να είχε αντίπαλό του στις εκλογές του Νοεμβρίου την Hillary Clinton. Θεωρείται ότι «μπορεί να χτυπηθεί πιο εύκολα, είναι ευκολότερα αντιμετωπίσιμη». Κατά μεγάλες πιθανότητες, οι ρεπουμπλικάνοι δεν πρόκειται να έχουν τον αντίπαλο που θα επιθυμούσαν, κάνοντας περισσότερο ενδιαφέρουσα την πορεία μέχρι τις τελικές εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου. Μέχρι τότε, όμως απομένει αρκετός χρόνος. Απομένει να λήξει πρώτα ο εσωκομματικός πόλεμος των χαρακομάτων της Hillary Clinton εναντίον του Barack Obama, και λιγότερο του Barack Obama εναντίον της Hillary Clinton, ένας πόλεμος που θεωρητικά θα λήξει την στιγμή που το χρίσμα θα δοθεί σε έναν από τους δύο, πρακτικά ωστόσο κανείς δεν ξέρει…
Την περασμένη Τετάρτη σε συνέντευξή του στην εκπομπή του Larry King, ο ελληνικής καταγωγής Michael Dukakis πιστεύει ότι αν και δεν στηρίζει τον Barack Obama θεωρεί ότι θα είναι πιθανά ο δημοκρατικός υποψήφιος που θα διεκδικήσει την προεδρεία, ενώ επισημαίνει ότι ο έγχρωμος γερουσιαστής είναι περισσότερος προετοιμασμένος για τις επιθέσεις των ρεπουμπλικάνων από ότι ήταν ο ίδιος το 1988.
Αν και γενικά ο πρόεδρος Bush δεν ασχολείται με τις εκλογές για τον αντικαταστάτη του, από το Ισραήλ, όπου και βρίσκεται για τον εορτασμό της 60ης επετείου από την ίδρυση του Ισραηλινού κράτους, η επίθεσή του εναντίον του δημοκρατικού υποψηφίου Barack Obama δεν πέρασε στο ελάχιστο απαρατήρητη. Χωρίς να αναφερθεί ονομαστικά, αλλά υποννοώντας τον έγχρωμο γερουσιαστή, ο αμερικανός πρόεδρος έκανε λόγο για αυτούς που θεωρούν ότι «θα έπρεπε να διαπραγματευόμαστε με τρομοκράτες και εξτρεμιστές», χαρακτηρίζοντας ταυτόχρονα ως ανόητη αυταπάτη αλλά και λανθασμένη αντίληψη, την άποψη αυτών που πιστεύουν ότι μια έξυπνη επιχειρηματολογία μπορεί να πείσει (εχθρικά προς τις ΗΠΑ) κράτη, παρομιάζοντας μια τέτοια κίνηση με κάποιους δυτικούς ηγέτες στην διάρκεια του β'παγκοσμίου πολέμου όταν προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τον Χίτλερ. Ο Barack Obama δεν άργησε να απαντήσει, -παρά το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι τα όσα ειπώθηκαν δεν είχαν στόχο τον γερουσιαστή από το Ιλλινόις- σχολιάζοντας τα όσα είπε ο αμερικανός πρόεδρος λανθασμένη πολιτική επίθεση, ενώ επεσήμανε ότι «η πολιτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής του αμερικανού προέδρου και η πολιτική του φόβου δεν προσφέρουν τίποτε στο να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του αμερικανικού λαού. Θέση σε αυτή την κόντρα πήραν πολλοί με τους δημοκρατικούς να φτάνουν και σε λεκτικές ακρότητες, μεταξύ αυτών ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος John McCain, αλλά και η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Nancy Pelosi. Ο John McCain επέκρινε τα όσα έχει υποστηρίξει κατά καιρούς ο γερουσιαστής του Ιλλινόις για απευθείας συνομιλίες με χώρες εχθρικές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, και κυρίως με το Ιράν, λέγοντας μάλιστα ότι δείχνουν αφέλεια, απειρεία και έλειψη κρίσης. Από το στρατόπεδο των δημοκρατικών η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Nancy Pelosi είπε ότι οι δηλώσεις του George Bush δεν ήταν αντάξιες του κύρους του αξιώματος που πρεσβεύει.
