«EINAI νωρίς να γίνουν προβλέψεις για την έκβαση των συνομιλιών. Το αποτέλεσμα θα κριθεί στο τραπέζι των συνομιλιών και όχι στις από αέρος τοποθετήσεις των Τούρκων». Αυτά λέγουν προς το λαό διάφοροι. Και εάν μεν τα πιστεύουν, είναι άκριτοι, ανιστόρητοι και έχουν άγνοια του αντιπάλου. Εάν δεν τα πιστεύουν, τότε εμπαίζουν το λαό και υποτιμούν βάναυσα τη νοημοσύνη και το κριτήριό του.Οι συνομιλίες έχουν κριθεί ήδη. Δεν είναι πολύ ενωρίς. Είναι πολύ αργά, για να κατανοήσουμε τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν.
Οι συνομιλίες έχουν κριθεί μόλις προχθές από τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Αλί Μπαμπατζάν. «Το θέμα των εγγυήσεων», είπε, «είναι αδιαπραγμάτευτο. Δεν βρίσκεται στην ατζέντα των συνομιλιών. Οι τουρκικές εγγυήσεις δεν αφορούν μόνο στους Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Αποτελούν αναγκαιότητα, για τη διασφάλιση της ισορροπίας και της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο».

Η Τουρκία είναι το απόλυτο αφεντικό στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν χρειάζεται τις εγγυήσεις για να προστατεύει τους Τουρκοκυπρίους, αφού, μέσα σε ελάχιστα λεπτά, τα πολεμικά αεροσκάφη και οι ναυαρχίδες της μπορούν να φθάσουν στην Κύπρο και να την πνίξουν στο αίμα. Η Τουρκία θέλει την Κύπρο σαν το αβύθιστο αεροπλανοφόρο της, ως τη στρατιωτική βάση της για να επιβάλλει την ηγεμονία της όποτε και όπου θέλει. Και εμείς, εδώ, οι μωροί, πιστεύουμε ότι η Τουρκία επιμένει στις εγγυήσεις της, για να ελέγχει απλώς την Κύπρο.
Αλλά, πέραν του Αλί Μπαμπατζάν, είναι και ο Ταλάτ. Και αυτός προκαθόρισε το αποτέλεσμα με το όραμά του, μάλλον τον εφιάλτη μας, σε ομιλία του στην καρδιά της Ευρώπης. Απαίτησε παρθενογένεση μέσω του πρωτογενούς δικαίου και ανατροπή του θεσμικού πλαισίου ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πέραν των Τούρκων, όμως, είναι και οι άλλοι. Οι Αμερικανοί, που δεν αποκρύβουν τη σπουδή τους να δουν εφαρμοζόμενη τη λύση να λειτουργεί στο πλάνο Ανάν. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μάς το διαμήνυσε καθαρά. «Οι προηγούμενες προσπάθειες διαπνέουν τις τρέχουσες προσπάθειες» δήλωσε.
Απ' όλες τις πλευρές φθάνουν τα μηνύματα να προετοιμαστούμε για ένα καταστροφικό ναυάγιο ή για την αποδοχή τουρκικής λύσης. Αλλά ούτε εδώ, ούτε στην Αθήνα (αυτή, εδώ και πολύ καιρό, βρίσκεται σε αγρανάπαυση) ακούει κανείς. Το σκάφος βυθίζεται και η ορχήστρα παίζει… «Είναι νωρίς να κρίνουμε. Οι Τούρκοι δεν εννοούν όσα λέγουν. Θα αποσυρθούν τελικά και από τις εγγυήσεις τους και από την παρθενογένεση και από τα δύο κράτη και από τους δύο λαούς. Και θα δεχθούν λύση βιώσιμη, λειτουργική και ευρωπαϊκή!».
Κούνια που μας κούναγε… Το τέλος γράφεται και εμείς ζούμε με τις ψευδαισθήσεις. Ο λαός εμπαίζεται, το Εθνικό Συμβούλιο έχει καταργηθεί, οι Τούρκοι προελαύνουν και εμείς παίζουμε μπάλα στα κατεχόμενα!
Σημερινή, 12/9/2008