Του Άριστου Μιχαηλίδη

Ευτυχώς, που τα είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ίσως και σταματήσουν να αντιμετωπίζουν την κατηγορία ότι «δεν θέλουν λύση» και παριστάνουν τους «υπερπατριώτες» όσοι έλεγαν τα ίδια και ζητούσαν περισσότερο ρεαλισμό και λιγότερες ψευδαισθήσεις. Φαίνεται τελικά ότι καταλήγουμε όλοι στο ίδιο συμπέρασμα και τώρα πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε πως θα ξεπεράσουμε τις ουτοπίες που καλλιεργήσαμε τους τελευταίους μήνες για να φτάσουμε στο επιθυμητό, που είναι ασφαλώς για όλους η λύση, μια και με τις ουτοπίες λύση δεν πρόκειται να δούμε. Εκτός κι αν θα είναι λύση για την Τουρκία και όχι για την Κύπρο. Οι χτεσινές δηλώσεις του Πρόεδρου Χριστόφια, πριν από τη συνάντηση με τον Ταλάτ, περιείχαν σαφέστατα μηνύματα για όλους. Και το συμπλήρωμα από τον Άντρο Κυπριανού επίσης. «Η δική μας η έκκληση προς τον κ. Ταλάτ είναι ακριβώς να λειτουργήσει, πρώτα και πάνω απ' όλα ως Κύπριος», είπε ο κ. Κυπριανού και μας εξέπληξε. 

 Διότι, δεν περιμέναμε να αρχίσουν τόσο σύντομα οι εκκλήσεις. Νομίζαμε απ΄ όσα μας διαβεβαίωναν ότι ο κ. Ταλάτ λειτουργεί ως Κύπριος (και τους αρκούσε ως απόδειξη γι΄ αυτό, το ότι περπάτησε στη Λήδρας και απόλαυσε το παγωτό του Ηράκλη) και σ΄ αυτό στηρίζονταν όλες οι ελπίδες και οι υποσχέσεις για τη λύση, που περίμενε στη γωνία να την καλέσουν μαζί δυο Κύπριοι. Αλλά και ο Πρόεδρος Χριστόφιας, δεν έκανε τυχαία τις δηλώσεις χτες, πριν πάει στο ραντεβού με τον Ταλάτ. Ήθελε να αρχίσει να προειδοποιεί και τον Ταλάτ, αλλά προπάντων το διεθνή παράγοντα για την δύσκολη κατάσταση που διαμορφώνεται από την απαράδεκτη αδιαλλαξία του Τουρκοκύπριου εκπροσώπου της Άγκυρας. Τον κάλεσε «να φανεί πιο λογικός και να δώσει το χέρι του» και υπέδειξε ότι «αν δεν βρούμε κοινή γλώσσα» δεν θα βρεθεί λύση. Δηλαδή, συμπέρασμα: Δεν λειτουργεί ως Κύπριος, δεν είναι λογικός στις διαπραγματεύσεις και δεν υπάρχει κοινή γλώσσα. Αυτές οι αλήθειες όμως δεν είναι καινούργιες, ήταν γνωστές και γι΄ αυτό όσοι ανέλυαν τις διαφωνίες τους με τη διαδικασία που ξεκίνησε υποδείκνυαν ακριβώς ότι έπρεπε η νέα φάση να στηριχθεί σε γερές βάσεις, εγγυημένες από τα Ηνωμένα Έθνη, ακόμα και από την Ε.Ε., για να αποδώσει καρπούς και να μην επαφίεται στην ανύπαρκτη καλή θέληση της τουρκικής πλευράς και στα ευχολόγια αιθεροβαμόνων Ελληνοκυπρίων. Γιατί η πιο επικίνδυνη εξέλιξη, που είναι ο εγκλωβισμός στο αδιέξοδο, θα μπορούσε να αποφευχθεί αν ο Πρόεδρος Χριστόφιας εκμεταλλευόταν την εμπιστοσύνη των ξένων, που κέρδισε για την καλή του θέληση και επέμενε να υπάρξουν απτά παραδείγματα καλής θέλησης από την τουρκική πλευρά και αποτελεσματικές δεσμεύσεις για τη «συμφωνημένη βάση», πριν αρχίσουν οι συνομιλίες. Διότι τώρα, μακάρι να βρεθεί η «κοινή γλώσσα».
Φιλελεύθερος, 19/9/2008