Το διπλωματικό θρίλερ στην Νέα Υόρκη και οι γκρίζες ζώνες του σχεδίου Νίμιτς

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών μάλιστα σε μια αιφνιδιαστική κίνηση… εξευμενισμού της κ. Ράις, την Παρασκευή σε συνάντηση που είχε ο Ελληνας διπλωματικός εκπρόσωπος στην Πρίστινα Δ. Μοσχόπουλος με τον «πρωθυπουργό» Χ. Θάτσι τον ενημέρωσε (όπως μετέδωσαν κοσοβαρικά ΜΜΕ) ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει τα διαβατήρια του Κοσόβου και θα δεχθεί το άνοιγμα διπλωματικής αντιπροσωπείας του Κοσόβου στην Αθήνα, πρωτοβουλίες που συνιστούν όμως βήμα για τη ντε φάκτο αναγνώριση της αποσχισθείσας σερβικής επαρχίας.

Οι υπουργοί Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη και Μιλόσοσκι συμφώνησαν να υπάρξει και νέα συνάντησή τους στη Νέα Υόρκη, παρουσία αυτή τη φορά και του επικεφαλής της σκοπιανής αντιπροσωπείας προέδρου Μ. Τσερβενκόφσκι, σε μια εξέλιξη που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά με δεδομένο ότι ο κ. Τσερβενκόφσκι δεν εκπροσωπεί παρά μόνο τον εαυτό του και είναι προφανές ότι δεν αποτελεί αξιόπιστο και έγκυρο συνομιλητή.

Ελληνικές διπλωματικές πηγές δήλωναν ότι στο Παρίσι «δεν συζητήθηκε η ουσία ούτε οι προτάσεις Νίμιτς» και οι δυο πλευρές μέσα σε καλό κλίμα… επέμειναν στις θέσεις τους.

Το ερώτημα είναι βεβαίως αφού δεν συζητείται η «ουσία» για ποιον λόγο η κ. Μπακογιάννη συναινεί σε μια διαδικασία εξωραϊσμού της εικόνας της σκοπιανής ηγεσίας την οποία μόλις μέχρι προ ολίγων ημερών η ελληνική πλευρά με επιστολές και παρεμβάσεις σε διεθνείς Οργανισμούς και ξένες πρωτεύουσες καταδείκνυε ως «εθνικιστική» και επικίνδυνη για τη σταθερότητα στην περιοχή.

Με δεδομένο μάλιστα ότι ο κ. Μιλόσοσκι μετά τη συνάντηση τόνισε ότι οι θέσεις της χώρας του παραμένουν σταθερές και ότι δεν υποχωρεί σε θέματα εθνικότητας, γλώσσας και αυτοπροσδιορισμού δημιουργείται προβληματισμός για τη σκοπιμότητα ανάληψης μέσα σε λίγες μόνον ημέρες νέας, υψηλού επιπέδου, απευθείας συνάντησης.

Ακόμη πιο προβληματικό είναι το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά τη συγκεκριμένη στιγμή που υπάρχει πίεση ώστε να αρθεί το αδιέξοδο και να καταστεί δυνατή η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αντί να στραφεί προς τον κ. Νίμιτς ώστε να ανατραπεί το ιδιαίτερα αρνητικό και δυσμενές για τα ελληνικά συμφέροντα πλαίσιο ιδεών του, επιχειρεί υπέρβαση με απευθείας διαπραγματεύσεις με τη σκοπιανή ηγεσία, η οποία έχει αναγάγει ως πρώτη προτεραιότητα τη διασφάλιση της «μακεδονικής» ταυτότητας.

Νέος γύρος
Ο κύκλος των απευθείας διαπραγματεύσεων άρχισε παρά το ότι επισήμως η Ελλάδα δεν έχει απορρίψει ακόμη το αρνητικό πακέτο Νίμιτς και ενώ ο διεθνής μεσολαβητής αναμένεται να καλέσει σε νέο κύκλο διαβουλεύσεων πιθανότατα στη Γενεύη τους κ. Βασιλάκη και Δημητρόφ στις αρχές Οκτωβρίου.

Ο κ. Νίμιτς παρουσιάζοντας υπό μορφή πακέτου τη δέσμη ιδεών έχει σαλαμοποιήσει τη διαφορά, ώστε ακόμη κι αν η άλλη πλευρά δεχθεί μια νέα ονομασία, θα αποσπάσει ως αντάλλαγμα την περιορισμένη διεθνή χρήση της και την αναγνώριση «μακεδονικής ταυτότητας».

Μια εξέλιξη που θα συνιστά διπλωματικό Βατερλό για την ελληνική εξωτερική πολιτική.

Η λύση που πρέπει να θέλουμε στο Σκοπιανό
Καθώς έχουμε εισέλθει σε κρίσιμη και αποφασιστική καμπή, οφείλουμε να καταγράψουμε τις παραμέτρους της λύσης που πρέπει να θέλουμε και οφείλουμε να επιδιώξουμε.

Το γεγονός ότι το όνομα αποτελεί μόνο μια πτυχή της αναθεωρητικής και αλυτρωτικής πολιτικής που προωθούν τα Σκόπια με όχημα τον μακεδονισμό και ότι το αίτημα εθνικής ολοκλήρωσης του «μακεδονικού έθνους» ταυτισμένου με ολόκληρο τον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας συνιστά απειλή για τη σταθερότητα και μόνιμη εστία τριβής στα Βαλκάνια, δεν επιτρέπει ούτε μπαλώματα, ούτε εκπτώσεις στην ελληνική θέση.

1. Η νέα ονομασία θα πρέπει να είναι σύνθετη με σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό. Το «Ανω» (Upper) εμφανίζεται να ανταποκρίνεται περισσότερο στις ελληνικές θέσεις για λόγους που έχουν να κάνουν με τη διεθνή εμπειρία και την αρνητική φόρτιση του «Βόρεια» (λόγω της Βόρειας Κορέας και Βόρειου Βιετνάμ).

2. Το «έναντι όλων» πρέπει να έχει περιεχόμενο: το νέο όνομα θα αφορά καταρχήν όλες τις διεθνείς χρήσεις και επομένως απαιτείται συνταγματική κατοχύρωση.

Ετσι θα αποκτήσει εγκυρότητα η νέα ονομασία και κυρίως θα λυθούν σοβαρά πρακτικά προβλήματα. (Αυτοβούλως θα γίνει η αποδοχή του νέου ονόματος από χώρες που έχουν ήδη αναγνωρίσει ως «Μακεδονία», στα διαβατήρια θα αναφέρεται μόνον η νέα ονομασία προβλεπόμενη από το Σύνταγμα, η χώρα και όλοι οι φορείς θα εκπροσωπούνται διεθνώς με το νέο όνομα – ώστε να απαλλαγεί η Ελλάδα από τη σπατάλη πολύτμων δυνάμεων για την αλλαγή… ταμπέλας καθημερινά σε δεκάδες διεθνείς εκδηλώσεις…).

3. Στο εσωτερικό φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει παρέμβαση, ώστε να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο θα αποκαλείται το κράτος από τους πολίτες του. Αλλά η συνέχιση χρήσης του συνταγματικού ονόματος δεν θα πρέπει να παράγει νομικά αποτελέσματα τα οποία θα επηρεάζουν τη χρήση του νέου ονόματος διεθνώς.

Κυρίως δεν μπορεί να γίνουν σε καμιά περίπτωση αποδεκτές προβλέψεις, όπως αυτές των τελευταίων σχεδίων Νίμιτς, όπου ζητούσαν από την Ελλάδα να αναγνωρίσει επισήμως το δικαίωμα χρήσης στο εσωτερικό της χώρας του ονόματος «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή τη δυνατότητα ελεύθερης χρήσης του όρου «μακεδονικός» και από τις δύο πλευρές.

Θα ήταν σαν η Ελλάδα να αναγνώριζε αυθύπαρκτη μακεδονική οντότητα. Και η Ελλάδα θα χρησιμοποιούσε τον όρο «μακεδονικός» για τη νομαρχία και τα Σκόπια για την… εθνότητα.

4. Εφόσον ο ίδιος ο κ. Νίμιτς και μάλιστα ικανοποιώντας αίτημα της σκοπιανής πλευράς έχει εισάγει στη διαπραγμάτευση το αλληλένδετο με το όνομα θέμα εθνότητας και γλώσσας, η Ελλάδα πρέπει να αποδεχτεί τη διεύρυνση της ατζέντας και να επιδιώξει η συμφωνία να περιλάβει και την εξεύρεση ονομασίας για την εθνότητα και τη γλώσσα που δεν θα ακυρώνει το νέο όνομα του κράτους, δεν θα μονοπωλεί τον όρο «μακεδονικός» και φυσικά δεν θα προσβάλλει τη σημαντική πληθυσμιακή συνιστώσα της πΓΔΜ, όπου εθνότητα και γλώσσα έχει την Αλβανική.

Μέχρι τη στιγμή αυτή το Υπουργείο Εξωτερικών έχει στείλει αντιφατικά μηνύματα (άφηνε να εννοηθεί με δηλώσεις της ίδιας της κ. Μπακογιάννη ότι δέχεται τη συζήτηση του «εύρους χρήσης» της ονομασίας, θεωρεί χαμένη την υπόθεση της ταυτότητας) και κυρίως δεν μπόρεσε να διαχειρισθεί το βέτο του Βουκουρεστίου, εισπράττοντας έτσι η χώρα μια αρνητικότατη πρόταση από τον κ. Νίμιτς…

Γιατί στόχος του βέτο δεν ήταν να ακολουθήσει ένα δεύτερο στην Ε.Ε., αλλά η διαμόρφωση ενός ευνοϊκού πλαισίου για λύση της εκκρεμότητας. Η ευκαιρία για πλήρη κατά το δυνατόν και μόνιμη λύση βρίσκεται τώρα στα χέρια της κυβέρνησης και του ίδιου του κ. Καραμανλή.

ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ

Διπλωματικό θρίλερ στη Νέα Υόρκη
Ελεύθερος Τύπος
Η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη έφυγε από το Παρίσι (όπου συναντήθηκε με το Σκοπιανό ομόλογό της κ. Α. Μιλόσοσκι) για τη Νέα Υόρκη (όπου θα …