Με αφορμή σχόλια της κ. Χριστίνας Πουλίδου

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ

                                                                              Αθήνα, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 08

Σε σχόλιο της στην Αυγή της 12.10.0 η κ. Χ. Πουλίδου αναλύει με συντομία την πρόταση του κ. Μ. Νίμιτς που περιλαμβάνει την ονομασία με την τριπλή καταγραφή και συγκεκριμένα: "Repulblic of North Makedonia", "Republique de Macedonine du Nord" και "Δημοκρατία της Μακεδονίας». «…και ασφαλώς» λέει η κ. Πουλίδου στο σχόλιό της, «αξιοποιεί το τέχνασμα της ‘δημιουργικής ασάφειας'».

Το σημαντικό είναι ότι η κ. Πουλίδου κάνει και δύο κρίσιμα σχόλια που δεν πρέπει στα πλαίσια του ανοιχτού διαλόγου και του δημοκρατικού αντιλόγου να μην σχολιαστούν και να μην φιλοξενηθούν στην έγκριτη εφημερίδα «Η Αυγή».

 Εκ προοιμίου τα θεωρώ από μια πραγματική αριστερή θεώρηση απαράδεκτα και είμαι πεπεισμένος ότι εξυπηρετούν αντίθετες σκοπιμότητες από αυτές που – θέλω να πιστεύω – ότι εκφράζει πιθανόν η πρόθεσή της.  

Παραθέτω τα δύο σχόλια: «Η πρόταση Νίμιτς επίσης αποτρέπει τα δύο μέρη από την αποκλειστική χρήση του όρου ‘μακεδονικός' με μια ακριβοδίκαιη στάση, ενώ προβλέπει την άρση των ελληνικών ενστάσεων για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., εφόσον ανταποκριθεί στα απαιτούμενα κριτήρια». Και συνεχίζει με το δεύτερο σχόλιο: «Πρόκειται για μια συμβιβαστική πρόταση, που τηρεί τα εθνικά προσχήματα και επιτρέπει στα δύο μέρη να κλείσουν μια πληγή που αιμορραγεί επί 18 χρόνια. Το δίλημμα είναι απλό κι εύκολο – δυσκολεύει, όταν με αυτό θέλουν κάποιοι να αμπαλάρουν πολιτικές σκοπιμότητες». 

Θεωρώ το ολιγότερο ακριβοδίκαιο το δικό μου σχόλιο, αν ισχυριστώ ότι το σχόλιό της ως «ακριβοδίκαιη στάση» μπορεί να κλείνει μια πληγή, αλλά ανοίγει αυτομάτως ένα διαρκές αιμοραγών καρκίνωμα που θα οδηγήσει σε νέα αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων και δημιουργία μόνιμης έντασης και εχθρότητας ανάμεσα στους δύο λαούς, γεγονός που εξυπηρετεί τις υπερεθνικιστικές βλέπεις της αμερικανοτραφούς και αμερικανοσπουδαγμένης ηγεσίας των Σκοπίων που ως μαριονέτες εξυπηρετούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ και των φίλων και συμμάχων τους εις βάρος της ειρήνης και της αλληλεγγύης των λαών. Γιατί είναι σαφές ότι η πρόταση Νίμιτς που περιέχει τον όρο Μακεδονία στο κράτος των Σκοπίων εξυπηρετεί τις αλυτρωτικές και επεκτατικές βλέψεις των γειτόνων μας, οι οποίοι δεν θα πάψουν ποτέ, όσο υποστηρίζονται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να διεκδικούν την ελληνική Μακεδονία, την Μακεδονία του Αιγαίου, όπως την αποκαλούν για να βγουν στο Αιγαίο με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη.

Το διεθνές δίκαιο και οι διεθνείς συνθήκες δίνουν το δικαίωμα στο κράτος που θα φέρει το όνομα «Μακεδονία» να διεκδικεί και τις επαρχίες που φέρουν το αυτό όνομα. Δεν έχει σημασία αν το όνομα είναι σύνθετο ή απλό, ούτε ο γεωγραφικός προσδιορισμός (Άνω ή Βόρεια ή Νέα Μακεδονία),. ούτε υπάρχει για την Ελλάδα μια διεθνής κατοχύρωση σ' αυτή τη διεκδίκηση. Θα αποτελέσει την αρχή του τέλους για την ελληνική Μακεδονία και η αντιπαράθεση θα είναι αιματηρή, σε βαθμό που να θυμίζει Μικρασιατική Καταστροφή. Εάν ορισμένοι, αυτοχαρακτηριζόμενοι Αριστεροί, είναι υπέρ του εθνικισμού των Σκοπιανών και του ιμπεριαλισμού των Αμερικανών, που τους στηρίζουν  ενάντια στην ειρήνη και την αλληλεγγύη των δύο λαών ή αν θεωρούν ότι τα όργανα του αμερικάνικου προτεκτοράτου και οι άσπονδοι φίλοι μας Αγγλοαμερικάνοι είναι διεθνιστές και δεν το έχουμε καταλάβει, τότε ασχολούμαστε είτε με θέατρο του παραλόγου είτε με την ψυχοπαθολογία.

Έτσι και τους παραχωρηθεί το όνομα «Μακεδονία» ή «μακεδονική εθνότητα και μακεδονική γλώσσα» που είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος, θα πρέπει να ξεχάσουμε την ελληνική Μακεδονία.

Προς επίρρωση των ανωτέρω αναφέρω απλώς ακόμη μία δήλωση από τη μεριά των Σκοπιανών υπευθύνων και συγκεκριμένα του κ. Τσερβενκόφσκι που μιλώντας στην Στρούμιτσα στις 28.10.08 ανέφερε ότι «λογικός συμβιβασμός αποτελεί μόνον λύση για το πρόβλημα της ονομασίας με την Ελλάδα, η οποία θα φέρει την σφραγίδα του ΟΗΕ και θα εγγυάται ότι ο λαός της ΠΓΔΜ θα είναι «μακεδονικός» και η γλώσσα» μακεδονική». Για τον ίδιο λόγο μιλούν και για «μακεδονική μειονότητα» και όχι για Σλαβόφωνους.

Αναρωτιέμαι λοιπόν: Εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες τι θα είμαστε; Θα παραμείνουμε Έλληνες ή θα γίνουμε Σλαβομακεδόνες. για να ικανοποιήσουμε την κ. Πουλίδου και τους ομοϊδεάτες της;