ΕΠΙΣΤΟΛΗ 1η
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
Δευτέρα, 8 Δεκέμβριος 2008
Ανοιχτή επιστολή μαθητών του σχολείου μας στους βουλευτές.
Φορτισμένη ατμόσφαιρα σήμερα σχολείο. Βαρυθυμία, σκεπτικισμός. Κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για το νέο που έπεσε από τα πυρά του αστυνομικού, άνοιξαν πηγαδάκια, καθηγητές, μαθητές συζητούσαν
Αυθόρμητα κάποια παιδιά κάθησαν και έγραψαν μία επιστολή, με την ελπίδα να ακουστεί η φωνή τους, με την προσδοκία η αντίδραση να φτάσει να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Τη μεταφέρουμε αυτούσια:
Ανοιχτή επιστολή στους κ.κ. βουλευτές
Κύριοι βουλευτές,
Νιώθουμε πως ζούμε σε μια ρημαγμένη Ελλάδα , στην οποία επικρατεί το αίσθημα της ανασφάλειας και του φόβου. Κυριαρχεί η κατάχρηση της εξουσίας και η διαφθορά των φορέων της, όπως και η αδιαφορία των αρμόδιων για βελτίωση αυτής της εικόνας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το θλιβερό γεγονός που συνέβη στις 6-12-2008 με το δεκαπεντάχρονο μαθητή και τον ειδικό φρουρό. Σας ρωτάμε: Αν αυτό το παιδί ήταν δικό σας, ποια θα ήταν η αντίδρασή σας; Τι θα σας προβλημάτιζε; Τι θα σας εξόργιζε;
Εμάς, λοιπόν, αυτό το περιστατικό μάς δημιούργησε μια απέραντη θλίψη, απογοήτευση για τον κόσμο που ζούμε και την ανάγκη να βελτιώσουμε την παρούσα κατάσταση μέσα από μικρές αλλά αξιόλογες προσπάθειες.
Ποιος, όμως, είναι ο υπεύθυνος; Ο άνθρωπος ως μονάδα και κατ' επέκταση ο αστυνομικός που ενήργησε μ'αυτό τον αψυχολόγητο και εξωφρενικό τρόπο, ή το σύνολο της κοινωνίας, δηλαδή εμείς οι έφηβοι και εσείς οι ώριμοι και "πεπαιδευμένοι"ενήλικες; Ρόλος μας και στόχος μας δεν είναι ι να αποδώσουμε ευθύνες και να ταχτούμε υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς, αλλά αποδεσμευμένοι από μεροληπτικές τοποθετήσεις θα προσπαθήσουμε όσο πιο απλά μπορούμε να σας παρουσιάσουμε τον κόσμο που βλέπουμε
με τα δικά μας μάτια.
Ασυδοσία, διαφθορά, έλλειψη σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, κατάχρηση εξουσίας, αλλοτρίωση αξιών και αδιαφορία των αρμοδίων είναι ένα ελάχιστο δείγμα της νοσηρής πραγματικότητας που βιώνουμε. Αυτές οι σκέψεις, που κάποιοι τις μεταφράζουν ως φόβους, ανησυχίες, προτερήματα και αδυναμίες, κατακλύζουν το μυαλό μας.
Βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο. Ποιο δρόμο πρέπει να διαλέξουμε; Εσείς, τι προτείνετε;Οι πράξεις σας πού μας ωθούν; Στην ατομική και κοινωνική ενεργοποίηση ή στην κοινωνική αναλγησία; Το εκπαιδευτικό σύστημα τις περισσότερες φορές δε μας βοηθά στην επιλογή στάσης ζωής βασισμένης σε αξίες, πράγμα που αποδεικνύεται και από το πρόσφατο συγκλονιστικό περιστατικό. Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας που συντελεί σε εκδηλώσεις παράνομης συμπεριφοράς ισοπεδώνουν την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Συνειδητοποιείτε πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα;Είναι επιτακτική η ανάγκη να αντιμετωπιστεί η παιδεία με την αρμόζουσα σοβαρότητα και αξία, γιατί αποτελεί πηγή τέτοιων σοκαριστικών γεγονότων, τα οποία όμως δεν είναι μεμονωμένα παρά προκύπτουν από μία νοοτροπία και στάση ζωής που απειλεί όλους μας.
Σήμερα ήταν ο δεκαπεντάχρονος μαθητής, αύριο ίσως εμείς και αργότερα, γιατί όχι,και τα δικά σας παιδιά…
Σας ευχαριστούμε
Ομάδα μαθητών 6ου Λυκείου Καλλιθέας
Για τη σύνταξη:
Δενδράκη Α. Καραλή Ν. Μελικόκη Β. Σπυροπούλου Μ.
ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ
Είμαι 19 χρονών. .. δεν είμαι παιδί μα ούτε και επιχειρηματίας με
κουστούμι και γραβάτα. Και ναι δηλώνω ανοιχτά ότι πήγα στην διαδήλωση,
διότι δεν είναι δυνατόν ένας αστυνομικός να σκοτώνει εν ψυχρώ ένα
παιδί. . Ναι παιδί! Πριν 4 χρόνια ήμουν δεκαπεντάχρονη και το ξέρω.
Πριν 4 χρόνια είχα μόλις αρχίσει να μπαίνω στον κόσμο των μεγάλων. ..
Δεν γράφω αυτήν την έκθεση για να περιαυτολογήσω αλλά για να
υπερασπιστώ την γενιά μου που όλοι οι "μεγάλοι" αποκαλούν εγκληματική.
Από μικρή ήθελα να γίνω δημοσιογράφος όχι για να κουτσομπολεύω την
προσωπική ζωή του καθενός αλλά επειδή ήθελα να βλέπω την αλήθεια πίσω
από τα σερβιρισμένα γεγονότα. Το ότι ασχολούμαι η ίδια με την
δημοσιογραφία δεν σημαίνει ότι δεν έχω το δικαίωμα να την κρίνω. Πήγα
στην πορεία, ένιωσα τα δακρυγόνα, έχασα για λίγο τις αισθήσεις μου.
Επιτρέψτε μου να έχω άποψη γι' αυτά που είδα.
Υπάρχουν καταρχήν τρεις κατηγορίες ανθρώπων που παρευρίσκονται στις διαδηλώσεις:
1. Όλοι εμείς οι μαθητές και φοιτητές που θέλουμε να εκφράσουμε την
οργή μας για τον άδικο θάνατο του Αλέξη και δεν δεχόμαστε
αμερικάνικους συμβιβασμούς. Μαζί μας είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι
που μας υποστηρίζουν, καθηγητές, απλοί εργαζόμενοι κ.α.. Δεν
αναφέρομαι σε γονείς γιατί όπως είναι φυσικό ποτέ δεν εγκρίνουν
τέτοιες επιχειρήσεις, και σας διαβεβαιώ ότι αν όχι όλοι, οι
περισσότεροι από εμάς, φοιτητές και μαθητές το "σκάσαμε" από το σπίτι
με την άλφα βήτα δικαιολογία, για να καταφέρουμε να παραβρεθούμε στην
διαδήλωση και να εκφράσουμε τον βαθύ μας πόνο για τον κόσμο που οι
"μεγάλοι'" μας κληρονομούν. Όχι! Δεν έχουν το δικαίωμα να κατηγορούν
εμάς για τον κόσμο τον οποίο οι ίδιοι έπλασαν. Οι περισσότεροι από
εμάς ζούμε σε οικογένειες με χωρισμένους γονείς, περάσαμε από ένα
σχολείο που δεν μας έμαθε ουσιαστικά τίποτα, καταφέραμε να μπούμε σε
ένα πανεπιστήμιο για να συνειδητοποιήσουμε πως όλη αυτή η ψυχοσωματική
πίεση που δεχτήκαμε ήταν για ένα τίποτα. Ναι! Είμαστε θυμωμένοι με
τον κόσμο και το κατεστημένο κι επιτρέψτε μας να έχουμε φωνή και άποψη
αλλά ΟΧΙ δεν είμαστε εγκληματίες! Δεν κάψαμε εμείς τα μαγαζιά και τις
τράπεζες! Παρά τα όσα λένε τα ΜΜΕ για μας και μας κατηγορούν συνεχώς,
δεν είμαστε αυτό που οι άλλοι θέλουν να είμαστε. Είμαστε άτομα
συνειδητοποιημένα. Ξέρουμε σε τι κόσμο ζούμε, έχουμε συναισθήματα,
αγωνιζόμαστε, ελπίζουμε και πάνω απ' όλα έχουμε σεβασμό. Πάντα
φυσικά υπάρχουν και τα μαύρα πρόβατα που τους παρασέρνει η δύναμη του
πλήθους. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν χαρακτήρα ή παιδιά που
ακόμα δεν έχουν προλάβει να τον διαμορφώσουν. Όμως είμαι απόλυτα
κατηγορηματική στην φράση που λένε οι τηλεοράσεις "Οι νεαροί κάψανε.
.. ρίξανε βόμβες. .. δεν σεβάστηκαν την κηδεία". Και φωνάζω δυνατά σε
εκείνους που λένε αυτές τις φράσεις να μας διευκρινίσουν όταν μιλάνε
για νεαρούς σε τι ηλικίες αναφέρονται. Γιατί οι νεαροί που κάψανε την
Αθήνα δεν ήταν φοιτητές, είδα τα πρόσωπά τους, οι περισσότεροι ήταν
γύρω στα τριάντα και ένας ενήλικας 30 ετών ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΑΡΟΣ!!! Για να
μην σχολιάσω ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήταν καν Έλληνες.
Έτσι μεταφερόμαστε στην δεύτερη κατηγορία εκείνη των κουκουλοφόρων
επαναλαμβάνοντας κατηγορηματικά και απαιτώντας τα ΜΜΕ να πάψουν να
κατηγορούν εσκεμμένα ή όχι την γενιά μας!
2. Η δεύτερη κατηγορία ήταν εκείνη που βρίσκονταν στα δεξιά και
αριστερά των διαδηλωτών. Δεν είχαν σκοπό να λεηλατήσουν αλλά μόνο να
καταστρέψουν. Πετούσαν βόμβες, δεν σέβονταν τίποτα και κανέναν.
Ορισμένοι διαδηλωτές θυμώναμε με τις εικόνες που βλέπαμε αλλά τους
φοβόμασταν πιο πολύ κι απ' ότι φοβόμασταν τους αστυνομικούς. Ήταν
επικίνδυνο να απομονωθείς από το πλήθος. Πίσω και μπροστά τα σώματα
ασφαλείας. Δεξιά και αριστερά κουκουλοφόροι που οπλοφορούσαν. Μας
έριξαν δακρυγόνα. Η αστυνομία δεν επιτέθηκε σε αυτούς που καίγανε τις
ξένες περιουσίες αλλά σε εμάς που απλά ενώσαμε τις φωνές μας για να
διαμαρτυρηθούμε για τον θάνατο του Αλεξάνδρου αλλά και τις αυθαιρεσίες
των αστυνομικών που βιώνουμε καθημερινά. Καθώς υπερασπίζομαι την
δημοκρατία όσο σάπια κι αν είναι θέλω να εκφράσω την προσωπική μου
άποψη μετά από πολλούς διαλόγους και έρευνες αλλά και μαρτυρίες,
σχετικά με το ποιοι είναι οι κουκουλοφόροι. Ξέρω εκ των προτέρων πως
καθώς δεν έχω ακόμα πτυχίο και για κάποιους είμαι μικρή για να έχω
φωνή, πως δεν θα ακουστώ αλλά παρ' όλα αυτά θα γράψω την άποψή μου κι
ας μην την διαβάσει ποτέ κανένας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκπαιδευμένα
σώματα ή αλλιώς πράκτορες όχι όμως εσωτερικοί. Είναι οι ίδιες δυνάμεις
που προκαλούν αυτόν τον καιρό ανάλογες αναστατώσεις σε όλον τον κόσμο.
Οι ίδιοι που ξεκίνησαν τον πόλεμο του Ιράκ. Είναι άραγε τυχαίο ότι
πριν οι Γάλλοι και τώρα εμείς δεχόμαστε ακριβώς ίδια χτυπήματα. Όχι,
θυμηθείτε πως όταν το Μακεδονικό ζήτημα βρίσκονταν σε αναβρασμό, οι
Γάλλοι τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι στους Αμερικανούς και να μας
υπερασπιστούν. Τα προαναφερόμενα όργανα έχουν αμερικανική βάση. Δεν
τους αρέσει που έχουμε πολλά πάρε δώσε με Κίνα και Ρωσία, έτσι
χτυπάνε με έμμεσο τρόπο. Διότι ο άμεσος δεν τους συμφέρει. Ύστερα θα
βγουν και θα κατονομάσουν αυτούς τους ανθρώπους που οι ίδιοι βάλανε να
μας πυρπολήσουν, τρομοκράτες. Ό ψευτοπόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα
μας αναγκάσει να αυξήσουμε τα μέτρα ασφαλείας. Παιδιά ξυπνήστε,
θέλουν να μας επιβάλλουν δικτατορία. Θέλουν εμείς οι ίδιοι να
ζητήσουμε να μας ασφαλίσουν!!!
3. Η τρίτη κατηγορία είναι οι τα τσακάλια της υπόθεσης, που τρώνε τα
απομεινάρια τροφής των λιονταριών. Οι κουκουλοφόροι κατέστρεφαν δεν
κλέβανε. Αυτοί είναι είτε ληστές, είτε άστεγοι, είτε ναρκομανείς
γενικά άνθρωποι κακόμοιροι, που βρήκαν την ευκαιρία να "πλουτίσουν"
με δυο τρία κινητά και μια τηλεόραση από τα καταστήματα που διέλυσαν
οι κουκουλοφόροι. Αυτοί είναι "μικροί'" άνθρωποι, χωρίς χαρακτήρα,
με προβλήματα για τα οποία ίσως δεν είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι. Ίσως να
μην έχουμε το δικαίωμα να τους κρίνουμε, αλλά σίγουρα σε καμία
περίπτωση δεν τους υπερασπιζόμαστε.
Εσύ κύριε, που σκέφτεσαι το "ψαράκι στην γυάλα" αν είσαι μορφωμένος
όπως λες θα καταλάβεις τι εννοώ. Κλείσε λίγο την τηλεόραση και βγες
στους δρόμους να δεις τι γίνεται. Α δεν μπορείς λες, έχεις
υποχρεώσεις. .. Σίγουρα, είναι πιο ασφαλές να φιλοσοφείς σε τέτοιες
στιγμές παρά να ζεις. Τότε συνέχισε την ζωή σου όπως είναι τώρα, αφού
σου αρέσει όπως είναι και πιστεύεις ότι ο κόσμος δεν χρειάζεται να
αλλάξει. Δικαίωμά σου, δεν σε κατηγορώ, αλλά πάψε κι εσύ να
κατηγορείς εμένα και την γενιά μου! Αν βαριέσαι να μπεις στον κόπο να
ερευνήσεις τουλάχιστο μην κρίνεις χωρίς να ξέρεις. Σέβομαι τον τρόπο
σου σεβάσου κι εσύ τον δικό μου. Αυτόν τον κόσμο μου παρέδωσες,
επέτρεψέ μου να τον αρνηθώ και να πολεμήσω για τον δικό μου. Δεν
σπάσαμε εμείς τα μαγαζιά. Δείτε καλύτερα τις κάμερες. Οι αστυνομικοί
μάχονται και συλλαμβάνουν παιδιά που δεν φοράνε κουκούλες. Με εκείνους
που φορούσαν δεν τολμούν να τα βάλουν. Τα ΜΜΕ λένε ότι θέλουν, μην
τα πιστεύετε, την δουλειά τους κάνουν, και αναγκάζονται να λένε ότι
τους λένε.
Μα πιο πολύ δεν πονάω για τα σπίτια και τις περιουσίες που καίγονται.
Δεν πονάω για τους ανθρώπους που τραυματίζονται. Πονάω για μια γυναίκα
που κανείς δεν ακούει την δική της φωνή. Την λένε Γη… Αχ αγαπημένη,
πόσες πληγές ακόμα θα σου ανοίξουν με τις βόμβες και τα δακρυγόνα
τους! Μιλάνε για ολικές καταστροφές και συντέλειες του κόσμου,
τρομοκρατούν τους ανθρώπους και πιστεύουν ότι θα νικήσουν την βία με
την βία. Γι' αυτό ποτέ δεν νικούν. Εσείς ίσως μας κατηγορείτε για όλα
εμείς όμως ξέρουμε ποιο είναι το πιο δυνατό όπλο που υπάρχει στην Γη
και προσπαθείτε με τόσα μέσα να μας το κλέψετε, το ονομάζουνε Αγάπη.
Δεν θέλουμε πολέμους για θρησκείες, διαδηλώσεις που σκοτώνουν την
φύση, τεχνολογίες εναντίων του ανθρώπου, θέλουμε μόνο αγάπη. Αυτή
που ο κόσμος μας στερεί. Θέλουμε να βλέπουμε τους γονείς μας
συμφιλιωμένους, να ζούμε σε μια χαρούμενη οικογένεια, να έχουμε
μέλλον και όχι να μας λένε πως είμαστε η γενιά των 600 ευρώ, να
έχουμε όνειρα που να μην μας τα διαλύουν οι ματαιοδοξίες των
τηλεοράσεων. Εμείς δεν ακούμε σκυλάδικα τραγούδια όπως όλοι λένε,
εμείς ψάχνουμε την ποιότητα στην ζωή, να βρούμε ένα ίχνος φωτός μέσα
στο σκοτάδι. Δεν είμαστε η γενιά των εγκληματιών. Δεν είμαστε η γενιά
που οι άλλοι λένε ότι είμαστε, αλλά είμαστε αυτό που νιώθουμε. Και
νιώθουμε οργή που κανείς δεν μας καταλαβαίνει και όλοι μας κατηγορούν.
Και θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε τον θυμό μας απέναντι στις
κατεστημένες αντιλήψεις διότι δεν είμαστε η γενιά των χαμένων αλλά η
γενιά των νικητών.
Υπατία
