Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: ΟΛΟΙ ΕΥΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΕΣ! ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

Αθήνα, 21 Δεκεμβρίου 2008

ΟΜΙΛΙΑ  ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ 

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ   ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ   ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 2009

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Περνούμε ώρες ευθύνης. Ώρες παγκόσμιας οικονομικής καταιγίδας. Τίποτα δεν είναι το ίδιο με χθες. Τίποτα δεν είναι εύκολο, για καμιά χώρα. Τίποτα δεν μπορεί να προεξοφλείται από κανέναν. Το μόνο βέβαιο στην παγκόσμια Οικονομία είναι η παρατεταμένη αβεβαιότητα. Αυτή είναι η διεθνής πραγματικότητα και κανείς δεν μπορεί να εθελοτυφλεί στην αίθουσα αυτή. Σ' αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε.

 

Είμαστε -όπως είναι ολόκληρη η Ευρώπη- σε μια δύσκολη καμπή. Σε μια καμπή, που απαιτεί υπευθυνότητα, απαιτεί ωριμότητα, απ' όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Για να μπορέσει να αντέξει ο τόπος, πιο εύκολα, τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης, να κρατηθεί στην πορεία του. Να διασφαλίσει έτσι, στο τέλος της κρίσης, ένα καλύτερο αύριο. Και όμως!

 

Ø Στη δύσκολη αυτή συγκυρία, ορισμένοι – και πρωτίστως η αξιωματική αντιπολίτευση – αδιαφορούν για τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Προβάλλουν πολιτικά αιτήματα, συνθήματα, ισχυρισμούς, που βλάπτουν τα συμφέροντα του τόπου. Νομίζουν ότι έτσι βρήκαν την ευκαιρία να πλήξουν την Κυβέρνηση. Θυσιάζουν σε παιχνίδια ιδιοτέλειας το συλλογικό, το κοινωνικό, το εθνικό συμφέρον. Επιμένουν να κινούνται με όρους του χτες.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Με ξύλινο καταγγελτικό λόγο, με χονδροειδείς ανακρίβειες, με ψέματα και υποσχέσεις κενές περιεχομένου δεν λύνονται τα προβλήματα. Το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν τεράστια και επικίνδυνη ανευθυνότητα. Αυτή είναι η αλήθεια.

Ø Την ίδια στιγμή, ακραίες ομάδες, εκμεταλλευόμενες τη θλίψη για τον τραγικό χαμό ενός παιδιού, εξαπολύουν βίαιη, καταστροφική επίθεση στην Οικονομία, την κοινωνική ειρήνη, την ίδια τη Δημοκρατία. Εδώ θα μιλάμε με καθαρές κουβέντες, όχι με μισόλογα. Επιτίθενται στην κοινωνία και την ίδια την Δημοκρατία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Περιφρονούν τον κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή, για τους κόπους των συνανθρώπων μας, το κόστος για τους φορολογούμενους, την απόγνωση των εργαζόμενων που χάνουν τη δουλειά τους, το πλήγμα στον Τουρισμό.

 

Ποδοπατώντας κάθε έννοια πανεπιστημιακού ασύλου, μετέτρεψαν Ανώτατα Ιδρύματα σε ορμητήρια εμπρησμών. Πλήττουν την Οικονομία στις πιο δύσκολες ώρες. Αδικούν κατάφωρα τη χώρα, με εικόνες που δεν της ταιριάζουν. Δεν έχουν το δικαίωμα αυτό. Και σας καλώ να το βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί αυτό.

Ø Διαχωρίζω ευθέως τους αγώνες των εργαζόμενων, από τους εμπρησμούς και τους βανδαλισμούς. Διαχωρίζω τις ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, διεκδίκησης της νέας γενιάς, από την καταστροφική μανία εξτρεμιστών. Διαχωρίζω τη διαμαρτυρία από τη βεβήλωση. Τη διεκδίκηση από την κλοπή και τη λεηλασία. Κανένας, ωστόσο, δεν μπορεί να αγνοεί τις δικές του υποχρεώσεις, απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Όλοι έχουμε ευθύνες. Όλοι έχουμε υποχρεώσεις. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλοι οι κοινωνικοί φορείς υποχρεούνται να παίρνουν ξεκάθαρη θέση. Να συμπράττουν ενεργά στην πλήρη απομόνωση -πολιτική και κοινωνική- των στοιχείων της αναταραχής. Να μη διστάζουν στην αναγκαία, την αυστηρή, τη σαφή καταδίκη της τυφλής βίας. Τις ώρες αυτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεύθυνος δεν μπορεί να είναι κανένας. Η πορεία της Οικονομίας, εξαρτάται από τη συμπεριφορά όλων. Εξαρτάται από την κοινωνική ειρήνη. Εξαρτάται και από την εικόνα της χώρας προς τα έξω.

 

Όλοι υποχρεούμαστε να παίρνουμε θέση ευθύνης. Κανένας δεν μπορεί να γίνεται, να μετατρέπεται σε αναμεταδότη καταστροφολογικών συνθημάτων. Ούτε ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. .Και όμως! Έφτασε στο σημείο -με τη συνέντευξή του, σε ιταλικό περιοδικό- να διαδίδει ότι «το σύνθημα που ακούγεται στην Αθήνα είναι: εκατομμύρια δολάρια στους τραπεζίτες και σφαίρες για τους μαθητές». Το καταθέτω για τα πρακτικά της Βουλής.

 

Έφτασε στο σημείο να ισχυρίζεται στο BBC ότι «αυτά που είδαμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου».Έφτασε στο σημείο να περιφέρει, σε ξένα Μέσα, αιτήματα για παραίτηση της Κυβέρνησης και για εκλογές. Τα καταθέτω και αυτά.

 

Και ρωτώ: Συμφωνεί με τα συνθήματα που διαδίδει; Αντιλαμβάνεστε τη ζημιά που κάνουν στον Τόπο τα υπονοούμενά σας; Λέγονται αυτά από υπεύθυνο πολιτικό; Έτσι υπερασπίζεστε εσείς τον Τόπο σας; Λέγονται αυτά από κάποιον που θέλει να κυβερνήσει τη χώρα;

 

Δυστυχώς, η σημερινή σας παρουσία επιβεβαιώνει τα χειρότερα. Και ενώ τα λέτε όλα αυτά, έρχεστε εδώ σήμερα και μας λέτε, τάχα, ότι με αυτόν τον τρόπο στηρίζετε την Πατρίδα. Ε, όχι, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, τη δυσφημείτε έτσι την πατρίδα. Και το κάνετε για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η συμπεριφορά σας είναι επικίνδυνη. Αυτή είναι η αλήθεια. Βεβαίως, έρχεστε εδώ και μας μιλάτε και για σενάρια «μεγάλων συνασπισμών», που εξυφαίνονται από κάποιους, κοιτώντας μάλιστα τη δική μας παράταξη. Οι σεναριογράφοι, κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, δίπλα σας κάθονται, δεξιά και αριστερά σας. Λύστε τα μεταξύ σας. Εμείς είμαστε δυνατοί και κάνουμε τη δουλειά μας.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Αυτήν την ώρα, το υπέρτατο χρέος όλων μας είναι η συστράτευση απέναντι στις συνέπειες της διεθνούς καταιγίδας. Είναι η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της συγκυρίας. Η κρίση είναι σοβαρή και η πρόκληση για όλους. Για την Κυβέρνηση, πρώτ' απ' όλα, αλλά και για το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Για τον επιχειρηματικό κόσμο. Για τους εργαζόμενους. Για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Για τους Συνδικαλιστικούς Φορείς. Για ολόκληρη την κοινωνία.

Ø Το διακύβευμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η Κυβέρνηση. Είναι η εθνική Οικονομία και η κοινωνία στο σύνολό της.

 

Ήδη από τον Απρίλιο, μιλώντας για την Οικονομία, υπογράμμιζα ότι το κρίσιμο στοιχείο είναι οι συνθήκες που θα βρούμε στο δρόμο μας.

– Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη συγκλονίζονταν από την κατάρρευση της δευτερογενούς αγοράς των στεγαστικών δανείων.

– Η Παγκόσμια Κοινότητα ταλανιζόταν από την έκρηξη στις τιμές της ενέργειας, των πρώτων υλών, των βασικών αγροτικών προϊόντων.

– Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί προεξοφλούσαν νέα άνοδο  στην τιμή του πετρελαίου, πάνω από τα 150 δολάρια.

– Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέβασε τα επιτόκια για να συγκρατήσει τις πληθωριστικές πιέσεις.

– Η Ε. Επιτροπή αναγκαζόταν να αναθεωρήσει προς το δυσμενέστερο τις εκτιμήσεις της, τόσο για την ανάπτυξη, όσο και για τον πληθωρισμό.

– Οι βασικές παραδοχές στους κρατικούς προϋπολογισμούς ανατρέπονταν.

Ø Τα φαινόμενα αυτά ήταν εμφανή και στη χώρα μας. Ήταν κατεξοχήν εισαγόμενα! Επηρεάζονταν, όμως, και από μια σειρά εσωτερικές παθογένειες:

– Από τις χρόνιες αγκυλώσεις σε οικονομικούς τομείς και επαγγελματικούς κλάδους.

– Από το έλλειμμα υγιούς ανταγωνισμού.

– Από τις αδυναμίες του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και του κρατικού μηχανισμού.

Ø Επισημάναμε, υπεύθυνα, το διεθνές πρόβλημα! Αναγνωρίσαμε, ευθέως, τις εσωτερικές αντιξοότητες. Αναπτύξαμε σειρά στοχευμένων παρεμβάσεων. Είπαμε όλη την αλήθεια. Με παρρησία. Με υπευθυνότητα.

Ø Απέναντι σ' όλα αυτά, η Αντιπολίτευση αρνούνταν τη διεθνή πραγματικότητα. Προσποιούνταν πως δεν έβλεπαν καμιά εισαγόμενη αιτία. Καμώνονταν πως δεν ήξεραν,…

– ούτε για την έκρηξη στην τιμή του πετρελαίου,

– ούτε για την άνοδο των επιτοκίων,

– ούτε για το διεθνή καλπασμό της ακρίβειας.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διακήρυσσε ότι «οι αναφορές σε διεθνή οικονομική κρίση αποτελούσαν άλλοθι της Κυβέρνησης». Τόσα καταλαβαίνετε από τις διεθνείς εξελίξεις. Ισχυριζόταν, ακόμα και πρόσφατα ότι «η κρίση είναι ελληνικής προέλευσης».Δεν μπορούσατε να δειτε, ούτε τί γίνεται στον Κόσμο, ούτε ποιές είναι οι πραγματικές ανάγκες του τόπου. Ή, στην προσπάθειά σας να πλήξετε την κυβέρνηση και να ωφεληθείτε μικροπολιτικά, κάνατε ότι δεν τα βλέπατε; Αγνοούσατε τα πράγματα και δημαγωγούσατε ανεύθυνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν κρύβετε η πραγματικότητα αυτή.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, η κρίση άλλαξε τροπή και πήρε νέα ένταση. Η αρχή έγινε με την κατάρρευση παγκόσμιων χρηματοοικονομικών κολοσσών και την αμφισβήτηση της βιωσιμότητας πολλών άλλων. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο…

– βυθίστηκαν οι χρηματιστηριακές αξίες,

– πάγωσαν οι τραπεζικές αγορές και

– περιορίστηκε δραματικά η ρευστότητα.

Ø Η κρίση πέρασε γρήγορα στην πραγματική οικονομία. Στην κατανάλωση, την παραγωγή, το εμπόριο, τη ναυτιλία, τον τουρισμό. Μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες μπήκαν -μέσα σε λίγες εβδομάδες- στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Διεθνούς εμβέλειας επιχειρήσεις άρχισαν να μειώνουν τη δραστηριότητά τους, ενώ οι μικρότερες δέχονταν ασφυκτική πίεση.

Ø Η κρίση πέρασε έτσι σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι πάνω από 2,5 εκ. Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται πια αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ εκτιμούν ότι, μέσα στον επόμενο χρόνο, θα χάσουν τη δουλειά τους, περίπου 20 εκ. εργαζόμενοι, σ' ολόκληρο τον κόσμο. Η ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι έντονη και καθολική. Ασφαλείς προβλέψεις δεν γίνονται πουθενά. Κανένας άλλωστε δεν ξεχνά την πλήρη ανατροπή στις αρχικές εκτιμήσεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται τώρα στη δίνη μιας παγκόσμιας καταιγίδας, που δεν έχει ούτε ιστορικό προηγούμενο, ούτε προβλέψιμη έκβαση.

Ø Το βεβαρημένο διεθνές περιβάλλον επηρεάζει αναπόφευκτα και τη χώρα μας. Αφορά την Κοινωνία, την Οικονομία, τον Προϋπολογισμό που συζητούμε. Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής! Να ξεκαθαρίσουμε, με ευθύτητα, τα πράγματα: Χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς διαστρεβλώσεις, χωρίς ανεύθυνους κινδυνολογικούς ισχυρισμούς.

Ø Πρώτον: Ο Προϋπολογισμός διαμορφώνεται, κατ' αρχήν, κάτω από τα βάρη που κουβαλά η Οικονομία. Και τα βάρη αυτά είναι πολλά:

 

ΟΛΑ τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων -περίπου 12 δις ευρώ το χρόνο- πηγαίνουν στους τόκους του δημόσιου χρέους. Κάθε πολίτης χάνει, εξαιτίας αυτού και μόνο του λόγου, πάνω από χίλια ευρώ το χρόνο. Είναι το πιο μεγάλο βάρος στην πορεία της χώρας. Είναι το πιο σοβαρό εμπόδιο στην αντιμετώπιση της κρίσης. Και είναι το αποτέλεσμα της απίστευτης ανευθυνότητας του χτες.

 

Και όμως! Εκείνοι που υπόσχονταν, μέσα σε μια εικοσαετία τα πάντα, έρχονται τώρα – αφού τριπλασίασαν τα χρέη- να υποσχεθούν πάλι τα πάντα. Πώς γίνεται αυτό; Είναι αυτό υπεύθυνη πολιτική στάση; Είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοιες υποσχέσεις. Είναι βέβαιο ότι εάν εφάρμοζαν ποτέ τα όσα λένε, θα τίναζαν την Οικονομία στον αέρα. Είναι βέβαιο ότι το κόστος θα το πλήρωναν, πρώτοι απ' όλους, οι οικονομικά ασθενέστεροι. Η ανευθυνότητα των εκφραστών του χτες, είναι συνταγή οικονομικής καταστροφής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

 

Ø Ανευθυνότητα, όμως, προδίδουν και οι διαδόσεις για πρόβλημα στην αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους. Και οι διαδόσεις αυτές στόχο έχουν να αμαυρώσουν την εικόνα της Οικονομίας. Είναι υποβολιμαίες, κακόβουλες, επικίνδυνες.

Ø Δεύτερον: Ο Προϋπολογισμός διαμορφώνεται στα όρια που διαγράφει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιδιώξαμε – αποφασίστηκε στο Συμβούλιο Κορυφής- να εφαρμοστεί η προβλεπόμενη, σε έκτακτες καταστάσεις, αρχή της ευελιξίας. Τα περιθώρια, ωστόσο, αυτά είναι για τη χώρα μας εξαιρετικά περιορισμένα. Και είναι περιορισμένα εξαιτίας του υψηλού χρέους, αλλά και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

 

Θυμίζω ότι, το 2004,το έλλειμμα ήταν κοντά στο 7,5% του ΑΕΠ και, σήμερα, είναι κάτω από το 3%.Θυμίζω ότι η ανεργία ήταν στο 11% και, σήμερα, είναι κατά μέσο όρο στο 7,5%.Θυμίζω ότι, χωρίς τις σημαντικές αυτές εξελίξεις, χωρίς τις μεταρρυθμίσεις που κάναμε, οι οικονομικά ασθενέστεροι δεν θα είχαν, σήμερα, καμιά ελπίδα βοήθειας. Η Οικονομία μας δεν θα μπορούσε να αντέξει τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης. Δεν θα είχε τις αντοχές που έχει. Αντοχές που είναι ισχυρότερες σήμερα, σε σχέση με πολλές άλλες χώρες.

Ø Τρίτον: Ο Προϋπολογισμός οφείλει να ισορροπεί ανάμεσα στις ανάγκες του παρόντος και τη διασφάλιση του μέλλοντος. Δεσμευτήκαμε να πάρουμε κάθε εφικτό μέτρο, να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο, για να στηρίξουμε τους συμπολίτες μας, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

 

Χρειάζεται, όμως -και είμαστε αποφασισμένοι- να αποφύγουμε ανεύθυνους λαϊκισμούς, που θυσιάζουν τα πάντα στο βωμό πρόσκαιρων εντυπώσεων. Απόφασή μας είναι να κινηθούμε ευέλικτα, αλλά με αρχές και κανόνες. Με ισορροπία ανάμεσα στο σήμερα και το αύριο. Με άμεσους, αλλά και μεσοπρόθεσμους στόχους. Δεν έχουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δικαίωμα να τινάξουμε τα πάντα στον αέρα. Δεν έχουμε, δεν έχει κανένας, το δικαίωμα να υπονομεύσει το αύριο, το μέλλον της νέας γενιάς. Εμείς το μέλλον των νέων ανθρώπων δεν πρόκειται να το διακινδυνεύσουμε, δεν πρόκειται να το θυσιάσουμε.

 

Ακούστηκαν τις ημέρες αυτές πολλά. Έλειψαν όμως, από την πλευρά της Αντιπολίτευσης, οι υπεύθυνες θέσεις, οι συγκεκριμένες προτάσεις. Κυριάρχησαν τα συνθήματα, η ανεύθυνη κινδυνολογία, οι αντιφάσεις.

Ø Έρχομαι στα βασικά στοιχεία του Προϋπολογισμού του 2009: Βεβαίως, προβλέπεται αύξηση στα κρατικά έσοδα. Το κρίσιμο, όμως, ερώτημα είναι το πώς επιδιώκεται η αύξηση αυτή. Και ο τρόπος αυτός επικεντρώνεται, σήμερα…

– στην αύξηση του ΑΕΠ,

– τον περιορισμό της φοροδιαφυγής,

– την πάταξη του λαθρεμπορίου.

 

Είπαμε και επιμένουμε: Νέοι φόροι δεν πρόκειται να επιβληθούν.  Αντιθέτως, οι φορολογικοί συντελεστές για τα νοικοκυριά μειώνονται ακόμα περισσότερο. Τα μεσαία εισοδήματα, που πλήρωναν φόρο 33% το 2004, πληρώνουν φέτος 27% και από τον επόμενο χρόνο 25%.

Ø Σε ό,τι αφορά τις κρατικές δαπάνες: Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μια από τις μεγαλύτερες αυξήσεις δίδεται στο υπουργείο Απασχόλησης. Χαρακτηριστικό όμως είναι και το γεγονός ότι οι δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα μειώνονται κατά 15%. Προσθέτω, στο σημείο αυτό, ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες που καταβάλλονται σήμερα, οφείλονται σ' ένα μεγάλο μέρος σ' αυτά που μας χρέωσε το ΠΑΣΟΚ. Από τα 12 δις ευρώ του συνολικού προγράμματος εξοπλισμών (ΕΜΠΑΕ) τα 9,5 δις είναι υποχρεώσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Είναι λοιπόν προφανές ότι -και σ' αυτή την περίπτωση- παριστάνουν τους καταγγέλλοντες, ακόμα και για αυτά που οι ίδιοι έχουν διαπράξει. Αυτή είναι η πρακτική τους. Και η πρακτική αυτή τους χαρακτηρίζει σε όλα τα ζητήματα.

Ø Υπογραμμίζω εδώ ότι την τελευταία τριετία:

– Οι κατώτατες αποδοχές αυξήθηκαν κατά 7,7%, ενώ στην Ευρωζώνη κατά 1%.

– Οι πραγματικοί μισθοί ανέβηκαν με ρυθμό 3,1% το χρόνο, ενώ στην Ευρωζώνη με 0,3%.

– Οι δεσμεύσεις μας για το ΕΚΑΣ, για τις αγροτικές συντάξεις, για το επίδομα ανεργίας, για το πολυτεκνικό επίδομα στους τρίτεκνους, έγιναν πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια αυτή είναι αποκαλυπτική. Γιατί είναι απόδειξη συνέπειας.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Το 2009 είναι χρονιά δοκιμασίας για την παγκόσμια οικονομία. Είναι χρονιά δύσκολη για όλες τις χώρες. Ο δρόμος μπροστά μας είναι ανηφορικός. Στόχος μας είναι να περιορίσουμε, στο μέγιστο βαθμό, τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης και να διασφαλίσουμε μια καλύτερη επόμενη μέρα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι να συνεχίσουμε

– τις διαρθρωτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις,

– την εξυγίανση του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα,

– να συνεχίσουμε τα μεγάλα δημόσια έργα.

Ø Το Σχέδιο, που καταρτίσαμε τα προηγούμενα χρόνια, δεν εγκαταλείπεται και δεν αναστέλλεται. Ίσα – ίσα συνεχίζεται και πρέπει να συνεχιστεί με εντονότερους ρυθμούς. Αναφέρομαι, πρώτα, στις πολιτικές που αφορούν την Περιφερειακή Ανάπτυξη:

Ø Αναφέρομαι, ακόμη, στις πολιτικές για την προσέλκυση νέων επενδύσεων.

Ø Αναφέρομαι στις διεθνείς στρατηγικές συμμαχίες, που μεταβάλλουν τη χώρα σε διεθνή ενεργειακό δίαυλο, αλλά και γέφυρα Ανατολής και Δύσης:

Ø Σε ό,τι αφορά τον κρίσιμο και ευαίσθητο τομέα της Παιδείας: Σταθερή επιδίωξή μας είναι η ποιοτική βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και η σύνδεσή της με την αγορά εργασίας. Ξεκινά, στις αρχές του χρόνου, ανοιχτός δημόσιος διάλογος για ένα άλλο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στόχος μας είναι να απελευθερωθούν τα παιδιά από τη μεγάλη πίεση που δέχονται στα μαθητικά τους χρόνια. Να βοηθηθούν πιο ουσιαστικά, έτσι ώστε να αναπτύξουν τη γνώση, τις ικανότητές τους. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει σε βάρος τους. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τις ευαισθησίες, τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τα όνειρά τους. Χρέος προς τα παιδιά, προς τους νέους, προς κάθε πολίτη, είναι οι υπεύθυνες πολιτικές. Είναι οι μεταρρυθμίσεις που ανοίγουν νέους δρόμους ανάπτυξης και απασχόλησης.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Στις δύσκολες αυτές περιστάσεις, άμεση προτεραιότητά μας είναι…

– η στήριξη στους τομείς και τους κλάδους που πλήττονται περισσότερο,

– η βοήθεια σ' εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη,

– η προστασία της εργασίας.

Ø Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, μπήκαμε σε συναγερμό.

 

Θυμίζω:

Ø Σε ό,τι αφορά το χρηματοπιστωτικό σύστημα:

 

 

Και ρωτώ: Δεν υπάρχει όριο ανευθυνότητας; Δεν υπάρχει όριο στο λαϊκισμό; Είναι δυνατόν να επιδιώκετε το φανατισμό, να επιδιώκετε κοινωνικό διχασμό, διαστρεβλώνοντας τα πάντα;

Ø Έρχομαι στην πολιτική και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που αντιμετωπίζουν πράγματι έντονη πίεση.

 

Ø Σε ό,τι αφορά τον αγροτικό Τομέα, επισημαίνω:

Ø Σε ό,τι αφορά τον Τουρισμό:

– Αυξάνονται δραστικά οι δαπάνες για τη διεθνή προβολή της χώρας.

– Μειώνεται στο ελάχιστο το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων και το τέλος για τους Δήμους.

– Αντιμετωπίζεται το ζήτημα της λειτουργικής τακτοποίησης ξενοδοχειακών μονάδων.

– Επιδοτείται η πρόσληψη ανέργων σε εποχικές μονάδες.

– Ενισχύεται το πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού.

Ø Σε ό,τι αφορά την απασχόληση και τη στήριξη στους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη:

 

Προβλήματα που προκύπτουν από μια διεθνή κρίση δεν έχουν εύκολες λύσεις. Προβλήματα που αναδύονται μέσα από μια πρωτόγνωρη κατάσταση δεν έχουν έτοιμες συνταγές. Και πάντως δεν αντιμετωπίζονται με ανεύθυνους λαϊκισμούς.

Ø Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η διεθνής συγκυρία πιέζει την οικονομική δραστηριότητα, την ανάπτυξη, την απασχόληση, τα εισοδήματα. Δεν μπορεί, λοιπόν, να προστίθενται στην πίεση αυτή, ούτε πολιτικές, ούτε συνδικαλιστικές, ούτε οιεσδήποτε άλλες ανευθυνότητες. Δεν βοηθούν, αλλά βλάπτουν την κοινωνία, οι κινητοποιήσεις που παραλύουν την οικονομική ζωή, πλήττουν το εμπόριο, θέτουν σε κίνδυνο τον τουρισμό. Δεν βοηθούν, αλλά βλάπτουν τη χώρα, οι αντιδραστικές κραυγές που απαιτούν να μην αλλάξει τίποτα.

 

Ο συντηρητισμός αυτός είναι ο πιο μεγάλος κίνδυνος. Η κρισιμότητα των περιστάσεων απαιτεί υπευθυνότητα από όλους. Απαιτεί συνεννόηση, τουλάχιστον στα βασικά, από όλες τις πολιτικές, τις παραγωγικές, τις κοινωνικές δυνάμεις της χώρας. Οφείλουμε να αρθούμε πάνω από οποιεσδήποτε εφήμερες επιδιώξεις. Να δούμε αυτό που οφείλει να είναι η αποστολή μας: Το πραγματικό συμφέρον, το μέλλον του τόπου.

Ø Η κρισιμότητα της διεθνούς συγκυρίας απαιτεί υπευθυνότητα από όλους. Απαιτεί από το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα να αξιοποιήσει τη δυνατότητα ενίσχυσης της ρευστότητας στην Οικονομία. Να ανταποκριθεί στη δυνατότητα μείωσης των επιτοκίων. Να βάλει οριστικό τέλος στα «ψιλά γράμματα» και τους καταχρηστικούς όρους.

Ø Η κρισιμότητα των περιστάσεων απαιτεί από τις επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν τα προγράμματα που θέτουμε σε εφαρμογή, τόσο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικής τους θέσης, όσο και για τη διατήρηση της απασχόλησης. Σε κάθε περίπτωση, είναι ανάγκη να επιδείξουν έμπρακτο σεβασμό στους εργαζόμενούς τους. Να αποκλείσουν πρακτικές που θίγουν τα δικαιώματά τους. Να αποφύγουν απολύσεις.

 

Επισημαίνω το αυτονόητο για να ρωτήσω όσους υπόσχονται ακοστολόγητες δαπάνες. Ποιούς φόρους θα ήθελαν να αυξήσουν; Ποιές δαπάνες θα ήθελαν να μειώσουν; Πόσα περισσότερα θα δανείζονταν;

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Το λέω και το λέω κατηγορηματικά:

Πολιτικές λαϊκισμού και ανευθυνότητας…

– διευρύνουν τα ελλείμματα,

– αυξάνουν το κόστος του δανεισμού και

– οδηγούν σε υψηλότερους φόρους.

Ø Πολιτικές δυνάμεις που δεν έχουν να εισηγηθούν τίποτε άλλο, παρά μόνο δημοσιονομική εκτροπή, αποδεικνύουν έλλειψη συγκροτημένης πολιτικής. Αναδεικνύουν πρακτικές που…

– καταδικάζουν την Οικονομία,

– υπονομεύουν τα επόμενα βήματα της χώρας,

– αδικούν κατάφωρα τη νέα γενιά. Και αυτά δεν πρόκειται να τα κάνω. Δεν πρόκειται να τα κάνουμε.

Ø Σε κάθε περίπτωση, όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες, όποια κι αν είναι τα εμπόδια, η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ανταποκριθεί στο χρέος της. Δεν αρκεί, όμως, μόνο η βούληση της Κυβέρνησης. Απαραίτητη προϋπόθεση για ισχυρότερες αντοχές απέναντι στη διεθνή κρίση, απαραίτητη προϋπόθεση για το μέλλον που θέλουμε, είναι η συνειδητοποίηση, από όλους, της κρισιμότητας των περιστάσεων. Είναι η ανάγκη ωριμότητας από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τους συλλογικούς φορείς. Είναι η συστράτευση απέναντι σε κοινούς κινδύνους. Είναι η σύγκρουση με την ανευθυνότητα.

 

Αμφιβολίες δεν μπορεί να υπάρχουν. Η μάχη με τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης θα κριθεί από τη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο αντιλήψεις: Ανάμεσα στην υπευθυνότητα και την ανευθυνότητα. Η επιλογή για μας είναι δεδομένη, είναι αδιαπραγμάτευτη: Είναι ο δύσκολος, ο ανηφορικός δρόμος της υπευθυνότητας.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Ζούμε δύσκολες ώρες και η πρόκληση είναι μεγάλη, ιστορική. Καταβαίνω τις δυσκολίες παραγωγικών και κοινωνικών ομάδων. Ξέρουμε την πίεση που υφίστανται οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ακούμε τον άνεργο, αλλά και τον εργαζόμενο, που φοβάται μη χάσει τη δουλειά του. Συναισθανόμαστε όσα βασανίζουν τους συμπολίτες μας, που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Καταλαβαίνουμε πολύ καλά το άγχος των νέων ανθρώπων, Είμαστε κοντά τους. Με υπευθυνότητα. Με έργο. Με ευαισθησία. Ο αγώνας είναι κοινός. Η προσπάθεια είναι διαρκής. Έχουμε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών. Έχουμε το πείσμα που χρειάζεται, εδικά αυτήν την ώρα η πατρίδα μας. Αντιμετωπίζουμε τις επιπτώσεις της διεθνούς συγκυρίας ψύχραιμα και αποφασιστικά.  

 

Θέλω να τονίζω ρητά και ξεκάθαρα: Απόφασή μας, απόφασή μου, είναι να οδηγήσουμε τη χώρα, με στέρεα βήματα, στη δύσκολη διαδρομή της διεθνούς συγκυρίας. Είναι να ολοκληρώσουμε το έργο που μας ανέθεσαν οι πολίτες  και να διασφαλίσουμε μια καλύτερη επόμενη μέρα.

 

Είμαστε αποφασισμένοι να παλεύουμε. Είμαι αποφασισμένος να παλεύω, με έναν και μόνο γνώμονα: Το συμφέρον της Πατρίδας μας. Το συμφέρον όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων.

 

Έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση ότι οι Έλληνες, με ενότητα και ομοψυχία, μπορούμε να πετυχαίνουμε δύσκολους στόχους. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και τώρα. Μ' αυτόν τον γνώμονα σας καλώ να υπερψηφίσετε το νέο προϋπολογισμό, σας καλώ να πείτε «ναι» στον Προϋπολογισμό του 2009.

 

Ζητώ την ψήφο σας ως εντολή και δέσμευση δυναμικής απάντησης στις προκλήσεις των καιρών.

 

Ζητώ ψήφο εμπιστοσύνης, στο δρόμο της σιγουριάς και της ασφάλειας για όλες τις Ελληνίδες και όλους του Έλληνες.

 

Ζητώ ένα ξεκάθαρο μήνυμα σταθερότητας.

 

Ζητώ να πείτε «ναι» στην υπευθυνότητα. «Ναι» στην προοπτική.