… Και το χαλύβδινο χέρι των ΜΜΕ

Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου

Βρισκόμαστε σε μια μακάβρια εποχή που το εικονικό αντικαθιστά το πραγματικό, το πλαστό αντικαθιστά το αυθεντικό: εικονική οικονομία, εικονικά κόμματα, εικονική τρομοκρατία, εικονική «αλήθεια» του τηλεθεάματος, εικονικοί «άνθρωποι»: Παντού η πραγματικότητα δίνεται πλαστή, αλλοιωμένη και μασκαρεμένη.

Οι αυτοκράτορες του πλανήτη έχουν αναγάγει σε επιστήμη την κατασκευή του εικονικού και πλαστικού. Σε προνομιακό μέσο άσκησης πολιτικής έχει αναχθεί η πλαστή και κατασκευασμένη τρομοκρατία, για την οποία, αναλυτικά έχουμε μιλήσει πολλές φορές και από πολύ παλιά.

Αυτό που δεν έχουμε αναλύσει συστηματικά, είναι μία από τις ουσιώδεις πτυχές αυτής της τρομοκρατικής στρατηγικής: Η κατασκευή πλαστών, τρομοκρατικών και ψυχωτικών «κινημάτων».

Η ιστορική μετάλλαξη της παραδοσιακής αριστεράς και τα «ανοικτά σύνορα» επέφεραν ένα τέτοιο γιγάντιο ιδεολογικό και πολιτικό παροπλισμό στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, μια τέτοια αποσύνθεση των οργανώσεών του που επέτρεψαν στους πλανητικούς μηχανισμούς του κεφαλαίου όχι μόνο να το ευνουχίσουν, προσωρινά, αλλά και να το αντικαταστήσουν με πλαστά και εικονικά «κινήματα», ψυχωτικών, δηλαδή τρομοκρατικών, φασιστικών εκδηλώσεων.

Ο παγκόσμιος καπιταλισμός δούλεψε συστηματικά, σχεδιασμένα και πολύχρονα γι' αυτό, πάνω στη δοκιμασμένη αυτοκρατορική στρατηγική της τρομοκρατίας και της προβοκάτσιας. Κατασκεύασε τους «αριστερούς αγωγούς» και τις ιδεολογικές εστίες (ιδρύματα Σόρος κ.λπ), τα «τάγματα εφόδου» (τους ποικιλόχρωμους κουκουλοφόρους) και χρησιμοποίησε τους «χρήσιμους ηλίθιους» της ενσωματωμένης «αριστεράς»: Πλοκάμια ενός γιγάντιου και καλοπληρωμένου παρακρατικού μηχανισμού, με συνισταμένη τα ΜΜΕ.

Έτσι από τη φάση της κατασκευής της πλαστής και κατασκευασμένης «αριστερής» τρομοκρατίας περάσαμε στην κατασκευή πλαστών «αριστερών» τρομοκρατικών «κινημάτων».

Τα γεγονότα που ζούμε το αποτυπώνουν αυτό δραματικά. Μόνο όσοι έχουν ιδεολογικές και πολιτικές τσίμπλες στα μάτια, καθώς και τα αόμματα κοινωνικά κατακάθια (υποπροϊόντα της καπιταλιστικής σήψης) δεν μπορούν να διακρίνουν ότι οι «κινηματικές» ψυχώσεις των καταστροφών και βανδαλισμών που ζούμε αποτελούν ένα καλά δουλεμένο και οργανωμένο σχέδιο των διεθνών παρακρατικών μηχανισμών τρομοκρατίας και προβοκάτσιας.

Μόνο οι σαρακοφαγωμένοι εκλογικοί μηχανισμοί και ο κομματικός κρετινισμός δεν θέλουν να διακρίνουν ότι αυτά που ζούμε δεν έχουν καμιά σχέση με τις κοινωνικές και πολιτικές ορίζουσες των λαϊκών κινημάτων, αλλά αποτελούν οργανωμένο σχέδιο υποδαύλισης τυφλών, ψυχωτικών, τρομοκρατικών καταστροφών. Σχέδιο πυροδότησης φασιστικών, τρομοκρατικών ψυχώσεων αγέλης.

Ένα πλαστό, εικονικό «κίνημα» που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τους μηχανισμούς της κοινωνικής (ταξικής) και πολιτικής συνείδησης. ΟΧΙ μόνο δεν αναιρεί στο ελάχιστο το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά αντίθετα το στηρίζει και εδραιώνει τις πλέον μακάβριες πολιτικές εκβλαστήσεις του: Το πλανητικό παρακράτος.

Οι γενικοί, στρατηγικοί στόχοι αυτής της μαζικής τρομοκρατίας είναι:

α). Η τρομοκράτηση της κοινωνίας συνολικά.

β). Η μετατροπή της λαϊκής οργής και των κοινωνικών αντιστάσεων σε διάχυτη τρομοκρατία του «όχλου»: Σε βάρβαρη τελετουργική οχλοβοή.

ΟΧΙ, δηλαδή οργανωμένος κοινωνικός και πολιτικός αγώνας με στόχους και προοπτικές, αλλά τυφλή, απολιτική, βάρβαρη και καταστροφική εκτόνωση του κοινωνικού θυμού.

γ). Η περαιτέρω καταστροφή και υπονόμευση των πραγματικών και αυθεντικών εργατικών και λαϊκών κινημάτων. Τέτοιες ανεξέλεγκτες ψυχωτικές καταστάσεις δεν ισχυροποιούν απλώς τους πολιτικούς (κόμματα) και κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, αλλά προκαλούν και μια τέτοια ψυχολογία τρόμου που αναχαιτίζει τις διαθέσεις και την λαϊκή αγανάκτηση (το αυθόρμητο) να μετουσιωθούν σε μαζικές λαϊκές εκδηλώσεις αντίστασης και αγώνα.

Γι αυτό και προβάλλονται τόσο θεαματικά από τη δικτατορία του θεάματος και από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του συστήματος.

Αν αυτές οι «ψυχώσεις» που τροφοδοτούν τόσο ξεδιάντροπα οι «αριστεροί» γενίτσαροι (ΣΥΡΙΖΑ και ΣΙΑ) απειλούσαν, έστω και στο ελάχιστο, το καθεστώς ή συνειδητοποιούσαν τον ελληνικό λαό, τότε θα είχαν κτυπηθεί και καταλυθεί αγρίως. Δεν θα διαφημιζόντουσαν τόσο υστερικά από τους μηχανισμούς του συστήματος.

Αν δεν ήταν πλαστό, εικονικό και κατασκευασμένο αυτό το «κίνημα» θα ήταν εντελώς διαφορετική η στάση των καθεστωτικών δυνάμεων. Όταν σε προβάλλει και σε διαφημίζει το καθεστώς της δικτατορίας του θεάματος τότε είσαι γρανάζι αυτού του καθεστώτος. Αυτή την απλή ιστορική αλήθεια δεν θέλουν να αντιληφθούν τα κόμματα που μιλούν στο όνομα του σοσιαλισμού!!!

Ειδικοί και άμεσοι πολιτικοί στόχοι:

Τους έχουμε περιγράψει και αναλύσει διεξοδικά: Αποδόμηση και αναπαλαίωση του σάπιου κομματικού τοπίου, μέσα από το γκρέμισμα του Καραμανλή και την επιβολή ενός κομματικού τοπίου ολοκληρωτικά υποταγμένου στις βουλές των Αμερικανών δυναστών της υφηλίου. Ενός τοπίου κομματικών προτεκτοράτων…

Τι είναι μια λαϊκή εξέγερση;

Το εφιαλτικό πλανητικό καθεστώς της Νέας Τάξης, με τα προπαγανδιστικά του φερέφωνα (ΜΜΕ), τους «αριστερούς», τύπου Αλαβάνου και Τσίπρα, καθώς και κάθε άσχετο δημοσιοκάφρο ή «αριστεριστή» που αυνανίζεται με ανύπαρκτες «επαναστατικές εξεγέρσεις», όλοι αυτοί μαζί (εγκάθετοι ή «χρήσιμοι ηλίθιοι»), δεν ισοπεδώνουν απλώς κάθε ιστορική μνήμη και κινηματική παράδοση, αλλά δολοφονούν αγρίως και τη λογική.

Άλλοι συνειδητά, άλλοι από σφετεριστική δημαγωγία, άλλοι για να βγούνε ή να δικαιολογήσουν τη χρόνια ανυπαρξία τους και άλλοι από άγνοια και απροσμέτρητη βλακεία, καρατομούν κάθε διαλεκτική των κινημάτων και κάθε έννοια, την θεωρία των εξεγέρσεων, κατασκευάζοντας τις έννοιες και τη «θεωρία» της Νέας Τάξης για τα λαϊκά κινήματα και τις λαϊκές εξεγέρσεις.

Μας προβάλλει λοιπόν το καθεστώς με τους ιδεολογικούς του μπράβους και τους «αριστερούς» σφογγοκωλάριους το «κίνημα» των κουκουλοφόρων σαν λαϊκή εξέγερση, σαν κοινωνική θύελλα!!!

Για πρώτη φορά στην ιστορία έχουμε μια «κοινωνική θύελλα» χωρίς υποκείμενα, χωρίς στόχους, χωρίς συνθήματα, χωρίς ζύμωση και διαπάλη ιδεών, χωρίς εμβρυακές καν οργανωτικές δομές βάσης.
Τα μόνα υποκείμενα που υπήρξαν, «συνεδρίαζαν» και έπαιρναν τις αποφάσεις ήταν οι κουκολοφόροι, εν κρυπτώ και μέσα στους «χώρους» των προβοκατόρικων μηχανισμών του συστήματος…

Δεν είδαμε πουθενά τον κοινωνικό θυμό να έχει «κύτταρο», «έδρα» ζυμώσεων, αποφάσεων, οργάνωσης και δράσης.

Δεν είδαμε πουθενά αιτήματα και συνθήματα, έστω και θολά και συγκεχυμένα για τα συσσωρευμένα προβλήματα καταπίεσης και αποκτήνωσης της νεολαίας. Έστω και περιορισμένα πάνω στα ζητήματα της νεολαίας. Αιτήματα και συνθήματα, βεβαίως που δεν αρκούν για να υψωθεί ένα νεολαιίστικο κίνημα σε λαϊκό, αν αυτό δεν υπερβεί τον εαυτό του και δεν μπούνε σε κίνηση τα ιστορικά υποκείμενα της κοινωνίας: Η εργατική τάξη και τα πλατιά εργαζόμενα λαϊκά στρώματα. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους αδαείς, τους διατεταγμένους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς αγύρτες, τύπου Αλαβάνου, Τσίπρα και του λοιπού συναφιού…

Δεν είδαμε πουθενά ούτε το κλασσικό αναρχικό σύνθημα «κάτω το κράτος». Απεναντίας είδαμε το σύνθημα «εκλογές τώρα»!!!

Μια κοινωνική και λαϊκή εξέγερση βάζει το ζήτημα των εκλογών τώρα!!!

Πού και πότε έχει ξαναγίνει αυτό; Πού και πότε οι λαϊκές εξεγέρσεις δεν έχουν κανένα αίτημα και σύνθημα, αλλά ψελλίζουν μόνο «κάτω οι μπάτσοι» ή «εκλογές τώρα»;

Πού και ΠΟΤΕ μια λαϊκή έκρηξη ξεθυμαίνει μόνο σε καψίματα και πλιάτσικο, σε εμπρησμούς των πάντων, ΧΩΡΙΣ σύγκρουση με το καθεστώς!!!

Πού και πότε μια λαϊκή εξέγερση διαδραματίζεται μπροστά στα απαθή βλέμματα των κατασταλτικών μηχανισμών και διαφημίζεται από το καθεστώς και όλοι οδύρονται και κλαίνε για το πόσο δίκαιο έχουν οι εξεγερμένοι;

Κάποιοι βάλθηκαν να μας τρελάνουν

Όλων των ειδών οι ταχυδακτυλουργοί, κατασκευάζουν διάφορες αλχημείες, περιφρονώντας την πλούσια ιστορική εμπειρία των κινημάτων, καθώς και το πλούσιο επιστημονικό υλικό της θεωρίας των Επαναστάσεων και Εξεγέρσεων.

Αγνοούν το αλφάβητο: Ότι η Εξέγερση δεν είναι κάποιο τυχαίο, ανεξάρτητο και αυτόνομο τεμάχιο, αλλά η κορύφωση μιας ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας.

Οι Επανάσταση είναι μια ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ και όχι μια και μόνο πράξη και η ΕΞΕΓΕΡΣΗ είναι η κορύφωση αυτής της διαδικασίας, ή αλλιώς, η τελική πράξη της επανάστασης που θέτει ανοικτά το ζήτημα της εξουσίας.

Αυτά είναι αλφαβητικά ζητήματα της θεωρίας και της Ιστορίας των κινημάτων.

Οι λαϊκές εξεγέρσεις και οι κοινωνικές θύελλες δεν έρχονται σαν κεραυνός εν αιθρία, χωρίς συσσωρεύσεις κινητοποιήσεων και χωρίς έμβρυα πυρετικών ιδεών και οργάνωσης (υποκείμενα).

Πριν από τις εξεγέρσεις προηγούνται πυρετικές διαδικασίες: λαϊκές κινητοποιήσεις με αιτήματα, φλογερές ζυμώσεις ιδεών, καταλήψεις και χώροι συνελεύσεων, συμμετοχή στις αποφάσεις, οργανωτικά έμβρυα και Επιτροπές αγώνα, παλιρροϊκό κύμα μαζικής ανάπτυξης και πολλά άλλα.

Εδώ δεν είχαμε τίποτα από τα χαρακτηριστικά μιας Εξέγερσης: Ούτε ιδέες, ούτε αιτήματα, ούτε συνθήματα, ούτε οργανωτικά έμβρυα συντονισμού του αγώνα, ούτε συμμετοχή αυτού του κοινωνικού θυμού στις αποφάσεις και στα όργανα δράσης, ούτε προοπτική, ούτε ΚΑΜΙΑ σύγκρουση με το καθεστώς.

Όλα αυτά τα είχανε υποκαταστήσει οι κουκουλοφόροι. Αυτοί δίνανε την κατεύθυνση, αυτοί αποφάσιζαν, αυτοί επιχειρούσαν να αξιοποιήσουν το διάχυτο κοινωνικό θυμό σε αγελαία τρομοκρατική και καταστροφική δύναμη.

Η μόνη σύγκρουση ήταν με τα καταστήματα, τα κτίρια, τα αυτοκίνητα: Φωτιές, καταστροφές και πλιάτσικο, υστερική ψύχωση…

Τέλος κάθε κίνημα και εξέγερση αποτυπώνεται και στους ηγέτες που αναδεικνύει: ηγέτες με πρόσωπο (όχι κουκούλα) και κύρος, σφυρηλατημένο μέσα από τη δράση του κινήματος: φυσικοί ηγέτες των λαϊκών αγώνων.

Και αυτό αποτελεί ιστορική πρωτοτυπία: Μια κοινωνική, λαϊκή έκρηξη χωρίς ηγέτες, χωρίς πρωταγωνιστές!!!

Αυτοί ήταν οι κουκουλοφόροι και οι καθεστωτικές πόρνες: Πολιτικάντηδες, δημοσιογράφοι και μυστικές υπηρεσίες…

ΜΜΕ: Το χαλύβδινο χέρι του εφιάλτη

Το ατσάλινο χέρι που κατευθύνει τον αποτροπιασμό των φασιστικών ψυχώσεων είναι τα ΜΜΕ.

Ζούμε τον φρενοβλαβή παραλογισμό και την κτηνωδία των πλανητικών και διεθνών «νταβάδων». Από τους γιγάντιους προπαγανδιστικούς διαύλους του καθεστώτος προτρέπουν και κατευθύνουν τα μικρά παιδιά σε αυτό το φαύλο κύκλο των ψυχωτικών αποφορτίσεων.

Αυτοί οι άθλιοι μηχανισμοί του καθεστώτος αφού έχουν δηλητηριάσει τη νεολαία με όλα τα υποπροϊόντα της παρακμής που παράγουν και εμπορεύονται, αφού τη δολοφονούν, καθημερινά, ανελέητα, έρχονται τώρα να «ξύσουν» τα ζωώδη ένστικτα τμήματος της τσακισμένης και ακρωτηριασμένης αυτής νεολαίας, και να τα κατευθύνουν στις καταστροφές και στο τυφλό μίσος.

Οι «νταβάδες» και όλα τα ιδεολογικά, πολιτικά και δημοσιογραφικά τους φερέφωνα εγκωμιάζουν το απολιτικό και άναρχο χάος, ανάγουν τη ζούγκλα τού «όλοι εναντίον όλων» σε «αγωνιστική» αρετή, τις καταστροφές, τις φωτιές, το πλιάτσικο και τους κουκουλοφόρους, σε «ανατρεπτική στάση»!!!

Αυτός είναι ο νεοταξικός εφιάλτης, η στρατηγική των πολυεθνικών: Η διάλυση των πάντων: εθνών, θεσμών, ιστορικών κατακτήσεων, κοινωνικών σχέσεων και ανθρώπων, κάθε πολιτικού και πολιτισμικού ιστού. Θέλουν να μετατρέψουν τους λαούς σε αγέλη χωρίς ιστορική υπόσταση, χωρίς ταυτότητα και σκέψη, χωρίς αξίες και αρμούς συνοχής.

Το χαλύβδινο χέρι που κατευθύνει αυτή την ολοκληρωτική κατεδάφιση είναι τα ΜΜΕ: η σύγχρονη αυτή δικτατορία των ισχυρών κέντρων εξουσίας, ωμή και αποκρουστικά αυθάδης.

Και τα «τάγματα» αυτού του ανατριχιαστικού φασισμού του γκανγκστερικού, πολυεθνικού κεφαλαίου, είναι τα ιδεολογικά φερέφωνα της πονηρής προοδευτικότητας και οι δήθεν αριστεροί: Οι νέοι γενίτσαροι με αριστερές μεταμφιέσεις…

Ο παλιός φασισμός των εθνικών κρατών έχει αντικατασταθεί με τον σύγχρονο πλανητικό φασισμό των υπερεθνικών μονοπωλίων: ακόμα πιο θηριώδη και καταστροφικό, διότι είναι ύπουλος και αποκρουστικά πολυπρόσωπος: Το παλιό φαιό χρώμα έχει αντικατασταθεί με το ροζ, το μαύρο και πολλές άλλες αποχρώσεις «αναρχοσοσιαλιστικές».

Οι πρακτικές, βεβαίως παραμένουν οι ίδιες.

Και ο σημερινός με τις ροζέ μεταμφιέσεις, οργανώνει τα απολιτικά τμήματα της κλονισμένης και εξοντωμένης από το σύστημα νεολαίας, της ριγμένης στα έσχατα όρια της πνευματικής και ψυχικής εξαθλίωσης. Αυτή τη νεολαία την κατευθύνει μέσα στα σκοταδιστικά της αδιέξοδα και την εκπαιδεύει στην καταστροφή, στο παιχνίδι με τα όπλα, στους εμπρησμούς, στην τυφλή βία και τρομοκρατία εναντίον της κοινωνίας, της πολιτικής, των ιδεών, των θεσμών και εναντίον κάθε ανθρώπινης αξίας.

Αν παρατηρήσει κανείς νηφάλια τις αγελαίες ψυχώσεις αυτών των ημερών (τις είπαν οι έμμισθοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί υπάλληλοι «κοινωνική εξέγερση» και μάλιστα οι πολιτικοί προβοκάτορες (ΣΥΡΙΖΑ) παρομοίωσαν τα γεγονότα με τα ιστορικά κινήματα, ακόμα ανώτερα και από την επανάσταση του 1821!!!), αν τα παρατηρήσει κανείς όλα αυτά θα βρεθεί μπροστά στον εξής παραλογισμό: Η εξουσία του κεφαλαίου και όλα τα όργανά της αποτελούσαν τους κήρυκες και τους «ηγέτες» αυτής της «λαϊκής εξέγερσης»!!!

Ακριβώς, γιατί δεν ήταν ΚΑΜΙΑ «λαϊκή εξέγερση» εναντίον του καθεστώτος, αλλά μια «εξέγερση» του καθεστώτος εναντίον της κοινωνίας, του λαού και των αυθεντικών κινημάτων που κυοφορούνται.

Μια «εξέγερση» των «νταβάδων» και των υπαλλήλων τους για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, τη μετατροπή της σε ζούγκλα, συνακόλουθα την ισχυροποίηση της μακάβριας δικτατορίας του πλανητικού κράτους και του «νταβατζίδικου» παρακράτους.

Τον τόνο της «καθοδήγησης» τον δίνουν οι πιο καλοδουλεμένες μήτρες της «νταβατζίδικης» καμαρίλας: Το Λαμπρακιστάν και η «Ελευθεροτυπία».

Τα πρωτοσέλιδα αυτών των Εφημερίδων είναι αποκαλυπτικά. Το ίδιο αποκαλυπτική είναι η πρακτική των εστιών του Σόρος: «Ιός» και «indymedia».

Ενδεικτικά μόνο αναφέρω το σημερινό πρωτοσέλιδο της «Ε» (12/12/08):

«Μάθημα 1ο

Εφοδος στα Τμήματα

Ο λόγος τώρα στους μαθητές. Αφήνουν τα σχολεία και φτιάχνουν «πρόγραμμα αντίδρασης» ώς τα Χριστούγεννα. Πετροπόλεμος σε αστυνομικά τμήματα και αποκλεισμοί δρόμων, διαδηλώσεις κάθε εβδομάδα. Σε συντονισμό και οι φοιτητές, που καταλαμβάνουν σχολές σε ΑΕΙ της Αθήνας και της περιφέρειας».

Μόνο οι αθεράπευτα τυφλοί, ίσως, να μη μπορούν να διακρίνουν ότι η εφημερίδα δεν χειροκροτεί απλώς τη «νέα γραμμή» ( εκτονωτικές, τυφλές και πολιτικά ανέξοδες επιθέσεις-προκλήσεις κατά των αστυνομικών τμημάτων), αλλά δίνει ΓΡΑΜΜΗ για τέτοιες επιθέσεις!!!

Αυτοί είναι οι χαλύβδινοι «στρατηγοί» που καθοδηγούν και κατευθύνουν, ποικιλοτρόπως, το «κίνημα» των κουκουλοφόρων.