Τα δύο προηγούμενα: (Μέρος Α') (Μέρος Β')

Πριν προχωρήσουμε στην ιστορική αναδρομή αναφορικά με το σταυροδρόμι των λαών, την Μακεδονία, στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, ας κάνουμε μια παράκαμψη και ας πάμε στην υπό Οθωμανική κατοχή τότε Κρήτη, για να πάρουμε μια ποιο γενικευμένη εικόνα σχετικά με τα ελληνικά πράγματα εκείνης της εποχής. Καλό θα ήταν να θυμόμαστε όμως, πως οι γεωστρατηγικές μελέτες, στις οποίες βασίζονται συνήθως οι πολιτικές αποφάσεις, έχουν σχεδόν πάντα ως κεντρικό τους άξονα την ιστορία, και ότι πολλές φορές οι ρόλοι στην πορεία αντιστρέφονται.[*].

Η έξαρση του μεγαλοϊδεατισμού και η συντριβή του 1897

Η ιδεολογική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στη χώρα στα τέλη του 19ου αιώνα χαρακτηρίζεται από την αναντιστοιχία της ιδεατής εικόνας της Ελλάδας με την ιστορική πραγματικότητα. Γεγονός που οφείλεται στην αδυναμία του ελληνικού κράτους να αναβαθμίσει τη θέση του στο διεθνές σύστημα, συνδυάζοντας την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πληθυσμών με την ολοκλήρωση των διαδικασιών οικονομικού μετασχηματισμού. .
Η καταξίωση του έθνους και η ταυτόχρονη απαξίωση του κράτους οδήγησαν ορισμένες αυτονομημένες πλέον ομάδες πίεσης στην επιλογή της πολεμικής σύγκρουσης ως προσφορότερου μέσου για την πραγμάτωση των εθνικών προσδοκιών, χωρίς, ωστόσο, να ληφθούν υπόψη η ιστορική συγκυρία και ο συσχετισμός των δυνάμεων. Όπως και σε προγενέστερες περιόδους κρίσης του Ανατολικού Ζητήματος και έξαρσης του μεγαλοϊδεατισμού, έτσι και στην κρίση των ετών 1896-97 τον ρόλο του αυτόκλητου σωτήρα του έθνους ανέλαβαν να διαδραματίσουν μυστικές εταιρείες εθνικιστικού χαρακτήρα [χειραγωγούμενες και πάλι από τους γνωστούς ιμπεριαλιστικούς κύκλους –
βλέπε εδώ], που επιζητούσαν την υποκατάσταση του κράτους στη διαχείριση των θεμάτων της στρατιωτικής ανασυγκρότησης και της εξωτερικής πολιτικής. .
Οι εταιρείες αυτές δεν εντάσσονται στην παράδοση των νεο-ιακωβινικών οργανώσεων της περιόδου της Παλινόρθωσης, οι οποίες αντιτάσσονταν στα αυταρχικά καθεστώτα στο όνομα της χειραφέτησης του λαού. Αντίθετα, συνιστούν χαρακτηριστική έκφραση της πολιτικής δυσαρέσκειας και του συνωμοτικού και στασιαστικού κλίματος, που είναι σύμφυτο του ελληνικού πολιτικού βίου στα τέλη του 19ου αιώνα. .
Συγκροτούνται αφενός ως ομάδες πίεσης της πολιτικής εξουσίας και αφετέρου ως μηχανισμοί εθνικής κινητοποίησης. Διαθέτουν εσωτερική ιεραρχία, έχουν οιονεί θεσμικό και ημι-νόμιμο χαρακτήρα και υπηρετούν την κυρίαρχη ιδεολογία. Συγκεκριμένα, η δράση τους αποσκοπεί στη μύηση μελών, στη διάβρωση του στρατού, στον έλεγχο του Τύπου, στη διενέργεια εράνων για τη χρηματοδότηση των σκοπών τους και ιδιαίτερα για την αγορά οπλισμού, στη διοργάνωση παρελάσεων, δημόσιων διαλέξεων και εκδηλώσεων [δεν θυμίζουν αυτά, τις σύγχρονες ΜΚΟ και τα λεγόμενα ‘think tanks';], καθώς και στη στρατολόγηση και αποστολή ενόπλων στρατιωτικών σωμάτων στις αλύτρωτες περιοχές υπό την καθοδήγηση λιποτακτούντων αξιωματικών του τακτικού στρατού. .
(η συνέχεια του άρθρου
στο αρχείο).
[*] Ο παράδοξος ρόλος των ΜΜΕ φαίνεται για μια ακόμα φορά, καθώς είδαμε το Σάββατο που πέρασε, τον Κώστα Χαρδαβέλα, και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η δημοσίευση αυτών των άρθρων (Η ιστορία επαναλαμβάνεται), να παρουσιάζει στη νυχτερινή του εκπομπή, κάποιες λεπτομέρειες από αυτές που επεξεργάζονται αυτά τα άρθρα (Ω! Τι σύμπτωση…), δίνοντάς τους όμως μια τελείως διαφορετική διάσταση (τις περισσότερες φορές συμβαίνει, να μην καταλαβαίνουν οι ίδιοι οι παρουσιαστές ότι γίνονται όργανα εξυπηρέτησης παράδοξων σκοπιμοτήτων)…

Όποιος περιμένει να «φωτιστεί» από την τηλεόραση, έχει δυστυχώς …μαύρα μεσάνυχτα! . Ο σκοπός ύπαρξης των δήθεν «ενημερωτικών» «αποκαλυπτικών» εκπομπών είναι, καθαρά, η «συσκότιση» και η παραπληροφόρηση, παρά τις όποιες, ευγενείς ίσως, προθέσεις κάποιων παρουσιαστών, οι οποίοι μπορεί να μην έχουν καν επίγνωση του σκοτεινού ρόλου που καλούνται να παίξουν… Πότε θα μάθει επιτέλους το ευρύ κοινό πως το μόνο για το οποίο νοιάζεται ο κάθε παρουσιαστής είναι τα νούμερα που θα κάνει στην AGB και για το πως θα κρατήσει καθηλωμένο τον κόσμο, για τρεις περίπου ώρες, μπροστά στον δέκτη; Ότι τα νοήματα που θέλουν να περάσουν οι «ενορχηστρωτές» είναι αλυσιδωτά και ότι καταγράφονται στο υποσυνείδητό του, καταστώντας τον άβουλο, αναποφάσιστο, και τρομοκρατημένο;
Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι, πως το τμήμα μάρκετινγκ καθορίζει την ροή των εκάστοτε τηλεοπτικών θεμάτων, με καθαρά οικονομικά κριτήρια. Αυτό που κάνουν είναι, ότι παρακολουθούν το ποια είναι τα φλέγοντα θέματα που απασχολούν το κοινό και σε συνεννόηση μετά με αυτούς που έχουν συμφέρον από τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, τους "πελάτες/χρηματοδότες" δηλαδή, σχεδιάζουν το πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί. Ακολούθως, οι δημοσιογράφοι κάνουν την δουλειά τους παρουσιάζοντας το πρόγραμμα, και τα …«πρόβατα» κάθονται με τη σειρά τους μπροστά στις τηλεοράσεις τους και τρώνε το κουτόχορτο που τους σερβίρουν.
Ένα είναι όμως βέβαιο, ότι τα «πρόβατα» τελικά θα ξυπνήσουν από την νάρκη και τότε αλίμονο στους πονηρούς «ενορχηστρωτές» και τους άπληστους συνεργούς τους, διότι η συνταγή από το «κουτόχορτο» είναι …νοθευμένη και εύκολα μπορεί να μετατρέψει την μάζα του κόσμου, σε αγέλη άγριων λύκων!!! . Επειδή η ιστορία όντως επαναλαμβάνεται, όσοι ενδιαφέρονται, ας ρίξουν μια ματιά σ' αυτά που έγραφε ο φιλέλλην αμερικανός πρέσβης Κάρολος Τάκερμαν, στα 1877. Αναφέρεται σε κάποιο σχόλιο του ομόλογου και ομοϊδεάτη του Μέττερνιχ, άγγλου υπουργού των Εξωτερικών λόρδου Κάσλρη (Castlereigh, Καστελρήγος), που αφορά την Ελλάδα (το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του: "Οι Έλληνες της σήμερον"»): .
«Ο Τάκερμαν αναφέρει ότι ο Καστελρήγος επεθύμει να καταστεί η Ελλάς "όσον οιόν τε ήττον επικίνδυνος" ο δε λαός της "μικρόψυχος ως τα έθνη του Ινδοστάν."» (
βλέπε εδώ)

ΠΗΓΗ:Alkimos Archive