Αγαπητοί συμπατριώτες,
Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου, μίας ημέρας – ορόσημου για το ελληνικό έθνος και την ορθοδοξία, αποτελεί ευκαιρία αναβίωσης της ιστορικής μνήμης και αφορμή θεώρησης της πορείας του έθνους μας τους τελευταίους δύο αιώνες.
Το 1821, ένας υπόδουλος και μικρός αριθμητικά λαός, με τη συνδρομή των ομοεθνών του της διασποράς, ξεκίνησε έναν απελευθερωτικό αγώνα, με ελάχιστες, φαινομενικά, πιθανότητες επιτυχίας. Η ευόδωση του αγώνα αυτού έχει, ορθώς, αποδοθεί σε κάποια στοιχεία, όπως, μεταξύ άλλων, η ομοψυχία, η αυτοθυσία και η αυταπάρνηση των ανθρώπων που διέθεσαν σε αυτόν ό,τι μέσο είχαν, θυσιάζοντας σε πολλές περιπτώσεις την ίδια τους τη ζωή. Όλα, όμως, τα ανωτέρω θα μπορούσαν να είχαν αποδειχθεί ανεπαρκή, εάν έλειπε από την καρδιά, το μυαλό και την ψυχή των αγωνιστών η πίστη και η πεποίθηση ότι τελικώς θα νικήσουν.
Σήμερα, 188 χρόνια μετά, η Ελλάδα και οι Έλληνες απανταχού της γης καλούνται να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της εποχής και να αγωνιστούν, διεπόμενοι από την ίδια αυτή πίστη, ο καθένας από θέση που κατέχει, για τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας, την προστασία της κληρονομιάς και την υπεράσπιση των δικαίων της πατρίδας μας. Το γεγονός ότι ο αγώνας αυτός δεν είναι ένοπλος δεν τον κάνει λιγότερο σημαντικό, το γεγονός ότι δεν έχει σαφή χρονικό ορίζοντα δεν τον κάνει λιγότερο έντονο. Όπως τότε έτσι και τώρα η διεθνής συγκυρία εμφανίζεται εξαιρετικά δύσκολη. Όμως οι Έλληνες του σήμερα διαθέτουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των προγόνων μας εκείνης της εποχής και αυτό δεν είναι άλλο από το παράδειγμα που οι ίδιοι μας κληροδότησαν, την πίστη που οι ίδιοι μας εμφύσησαν.
Από εμάς, λοιπόν, εξαρτάται να αξιοποιήσουμε τη γνώση του ιστορικού παρελθόντος και να την μετατρέψουμε σε οδηγό των πράξεών μας, ενθυμούμενοι ότι ο σκοπός είναι κοινός και ότι το ισχυρότερο μας όπλο για την επίτευξή του είναι η αρραγής ενότητά μας.
