Ο ΑΓΩΝΑΣ φέρνει την ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΑΓΩΝΑΣ ενάντια στη μόλυνση της παρακμής.

ΑΓΩΝΑΣ για διεκδίκηση Ζωής.

ΑΓΩΝΑΣ αδυσώπητος εναντίον εκείνων που παίζουν το ΤΕΛΟΣ μας:

Του πλανητικού ιμπεριαλισμού, της αυτοκρατορικής Νέας Τάξης, των εγχώριων υπαλλήλων της και κυρίως εναντίον των νέων γενιτσάρων και προσκυνημένων με τις «προοδευτικές» και «αριστερές» προβιές.

ΑΓΩΝΑΣ για να προχωρήσουμε σε «νέες συνθέσεις» ξεπερνώντας την καπιταλιστική αποσύνθεση και τις ιδεολογικό-πολιτικές της αγκυλώσεις.

ΑΓΩΝΑΣ για να ενωθούν και να γονιμοποιηθούν όλα τα έμβρυα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ που κυοφορούνται στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας.

Γι' αυτό πρέπει να ηχήσουν ξανά οι σάλπιγγες του Παλαμά:

Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει…
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,

που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.

Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !