Οι κομματικοί κομισάριοι και τα ποικίλα παπαγαλάκια ξερνούν όγκους ανοησιών και θριαμβολογιών για τους «νικητές» και «ηττημένους». Ο καθένας δημαγωγεί πάνω στην πτώση και την ήττα του αντιπάλου και δεν κοιτάζει το δικό του σπίτι. Δαιμονοποιεί τα δικά του ποσοστά, πετάει έξω τα πραγματικά μηνύματα των εκλογών και κομπάζει ως νικητής! Οι εκλογικοί δείκτες είναι σαν τον κυρτό καθρέφτη. Δείχνουν αλλοιωμένα την πραγματικότητα και συρρικνωμένο το μέγεθός της. Η αξία των εκλογικών δεικτών έγκειται στο γεγονός και μόνο ότι καταγράφουν τις ροπές των κοινωνικών διεργασιών και τάσεων. Η γενική και καταλυτική ροπή είναι η αποχή που αναλύσαμε. Δηλαδή μια δυναμική τάση απόρριψης του αστικού πολιτικού σκηνικού και των πρωταγωνιστών του.
Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς πόσο πλασματικοί είναι και οι ειδικοί εκλογικοί δείκτες όταν το 50%, περίπου, του εκλογικού σώματος γύρισε την πλάτη στα κόμματα και τις εκλογικές διαδικασίες τους.
Τα επιμέρους ποσοστά τους δεν αντανακλούν την πραγματική τους δύναμη, αλλά μια πλασματική τους δύναμη. Η πολιτική τους δύναμη και επιρροή στην κοινωνία είναι απείρως μικρότερη από αυτό που δείχνουν τα ποσοστά τους. Αυτό αποδεικνύεται και από τον πραγματικό αριθμό των ψήφων τους: κατά πολύ κάτω από προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Αυτό το ειδικό, αλλά ουσιαστικό στοιχείο, το παρακάμπτουν τα κόμματα και οι προπαγανδιστές τους, όπως και το γενικό, καταλυτικό στοιχείο της αποχής, αποδείχνοντας για άλλη μια φορά ότι είναι νεκρά κόμματα, ικανά να παράγουν μόνο παραπολιτική απάτη.
Έτσι ξευτελίζονται ακόμα περισσότερα στα μάτια του ελληνικού λαού. Ο λαός τους απέρριψε και άλλοι τους ψήφισαν λόγω του νόμου της αδράνειας, της κομματικής χειραγώγησης και της αφηνιασμένης καθεστωτικής προπαγάνδας: Όλα τα κόμματα επιχειρούν να συγκαλύψουν αυτό το πραγματικό γεγονός και να εμφανιστούν και ως νικητές ή λιγότερο ηττημένοι…
Ν.Δ.
Αναμφίβολα οι ειδικοί δείκτες δείχνουν μια χειμαρρώδη καταδίκη της Ν.Δ. Αυτό που αποτυπώνουν γενικά τα εκλογικά αποτέλεσμα είναι η κατάρρευση του πολιτικού σκηνικού και του κυβερνητικού του οικοδομήματος. Αυτό αποτυπώνεται και ειδικά στη γιγάντια και καταλυτική πτώση της κυβέρνησης.
Πάντα την πτώση μια γενικής πολιτικής αποσύνθεσης και εκλογικής απόρριψης την εισπράττει κατά κύριο λόγο ο κυβερνητικός διαχειριστής της συγκυρίας.
Και πάντα σε τέτοιες συγκυρίες κατάρρευσης δημιουργούνται τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα όταν πραγματικά υπάρχει το εναλλακτικό ή επαναστατικό πολιτικό υποκείμενο.
Όταν δεν υπάρχει ζούμε αυτό που ζούμε τώρα. Οι λαϊκές μάζες να στρέφονται στην αηδία και την απόρριψη και να εκφράζονται μέσα από την αποχή. Όταν υπάρχει εναλλακτικός ή επαναστατικός πολιτικός πόλος η αποχή συρρικνώνεται σε ελάχιστα επίπεδα ή ακόμα και εξαφανίζεται…
ΠΑΣΟΚ
Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ολοκάθαρα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έδωσε καμία πειστική εναλλακτική λύση. Η πραγματική του δύναμη όχι μόνο δεν αυξήθηκε, αλλά και μειώθηκε σημαντικά. Οι εκλογική δείκτες στην πραγματική τους διάσταση δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί μέρος της αποσύνθεσης, βρίσκεται σε ροπή κατάρρευσης, ανεξάρτητα αν πλασματικά βρίσκεται μπροστά από την Ν.Δ.
Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν αποτέλεσε συντελεστή συσπείρωσης και καταλύτη πολιτικού ρεύματος, αλλά ούτε και εισέπραξε ένα κάποιο σημαντικό εκλογικό μέγεθος από τη δυναμική της κυβερνητικής κατάρρευσης. Η δυναμική της κατάρρευσης εκφράστηκε κεντρικά στην αποχή και προς τα εκεί έχασε και το ίδιο δυνάμεις.
Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να φλυαρεί για νίκη και να καταναλώνει δημαγωγικές κορώνες, αλλά είναι και το ίδιο καταλυτικά ηττημένο. Απλώς σαν αντιπολίτευση το «μερίδιο» της δικής του αποσύνθεσης και κατάρρευσης αποτυπώνεται σε μικρότερο βαθμό από το κυβερνών κόμμα.
ΚΚΕ
Συντριπτικά ηττημένο είναι και το ΚΚΕ. Όταν ένα κομμουνιστικό κόμμα δεν μπορεί να εισπράξει την καθεστωτική κατάρρευση, αλλά αντίθετα συρρικνώνονται οι δυνάμεις του (η πλασματικότητα των εκλογικών δεικτών δεν το δείχνουν, ίσως, καθαρά, αλλά οι πραγματικές του δυνάμεις έχουν συρρικνωθεί θεαματικά), τότε αυτό το κόμμα βρίσκεται σε πορεία τελικής αποσύνθεσης.
Και μόνο αυτό το τεράστιο ποσοστό της αποχής αποδείχνει περίτρανα ότι η βασική ροπή των τάσεων της κοινωνίας γυρίζει καταλυτικά και τελεσίδικα την πλάτη στο ΚΚΕ. Δεν νοείται παλιρροϊκό κύμα αποχής, όταν ενεργεί και λειτουργεί ένα κόμμα επαναστατικό που καταπιάνεται πραγματικά με τα προβλήματα του λαού.
Η ηγεσία του ΚΚΕ βρίσκεται έξω από την ελληνική κοινωνία, περιχαρακωμένη στα ξύλινα δόγματά της και πηγμένη στο στερεοτυπείο της πολιτικής αγκύλωσης. Τόσα καυτά κοινωνικά και εθνικά ζητήματα ταλανίζουν απειλητικά την ελληνική κοινωνία και την εργατική τάξη και αυτή πέρα βρέχει. Αυτή ασχολείται με την αποκατάσταση των σταλινικών βρικολάκων και με τα τρομοκρατικά τελεσίγραφα εναντίον εκείνων που εξεγείρονται από τον εφιάλτη της λαθρομετανάστευσης.
Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει ασπαστεί ενθέρμως τα νεοταξίτικα ιδεολογήματα των «ανοικτών συνόρων», του «αντιρατσισμού» κ.λπ. Νομίζει ότι με τα γενικά κλισέ εναντίον του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού θα καλύψει αυτά τα δραματικά πολιτικά της κενά και την πρακτική εγκατάλειψη των πραγματικών και ζωτικών προβλημάτων. Ιδιαίτερα η πολιτική της πάνω στο υπ'αριθμόν ένα κοινωνικό και εθνικό πρόβλημα που είναι ο εφιάλτης της αλλοδαπής εισβολής και κατοχής δεν αφήνει απλώς μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης της ακροδεξιάς δημαγωγίας, δεν τρέφει και συντηρεί απλώς τον Καρατζαφέρη, αλλά με αυτή την πολιτική έχει και υπογράψει τελεσίδικα τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου του ΚΚΕ.
Οι ευρωεκλογές αποτυπώνουν καθαρά την κάθοδο του ΚΚΕ προς την άβυσσο…
ΛΑ.Ο.Σ.
Αυτό το καιροσκοπικό κατασκεύασμα είναι το μόνο που μπορεί να ισχυριστεί ότι νίκησε. Και αυτό είναι όμως πλασματικό. Όχι τόσο επειδή οι πραγματικές του δυνάμεις φουσκώνουν από τα μεγάλα ποσοστά της αποχής, αλλά γιατί χρησιμοποιήθηκε από τους «νταβάδες» για το διεμβολισμό της Ν.Δ. και μέσω αυτής της αφηνιασμένης προβολής και μεθόδευσης κατόρθωσε να εισπράξει κάποια εκλογικά οφέλη από τη Ν.Δ.
Όλη η μεθοδευμένη στρατηγική και προβολή του ΛΑ.Ο.Σ στηρίχτηκε στο στενό «μαρκάρισμα» της Ν.Δ. και στους διαύλους που έχει με αυτήν. Αυτό σηματοδοτούσε και η επιλογή Τζαβέλλα: Στην απόσπαση «δεξιών» διαμαρτυρόμενων, στη συνεύρεση των «συγγενών» και στην στήριξη των «νταβάδων».
Ακόμα και η μεγάλη «γκάφα» του Καραμανλή να τοποθετήσει την κ. Γιαννάκου πρώτη στο ψηφοδέλτιο μοιάζει να ήταν προσχεδιασμένη και επιβεβλημένη από τα οικονομικά κέντρα εξουσίας για να στείλει ψηφοφόρους της Ν.Δ. προς τον ΛΑ.Ο.Σ και να επικαλύψει τα «χαρακτηριστικά» της κ. Τζαβέλλα. Όλη η προπαγάνδα επικεντρώθηκε στην Γιαννάκου και συγκάλυψε την Τζαβέλλα, η οποία αποτελεί πολιτικό «πορτραίτο» κατά πολύ χειρότερο από αυτό της Γαννάκου (σε άλλα άρθρο γράφουμε για αυτά).
Καμία δυναμική δεν αναπτύσσει ο ΛΑ.Ο.Σ. Απλώς δημοκοπεί πάνω στα «εθνικά» ένστικτα των δεξιών συνδρόμων και εισπράττει κάποια εκλογικά «αποφάγια». Είναι η «τσόντα» των νταβάδων για την αποδόμηση της Ν.Δ. και την ολοκληρωτική χειραγώγηση του νέου πολιτικού σκηνικού.
Τα συντριπτικά ποσοστά της αποχής δείχνουν ότι ο ΛΑ.Ο.Σ δεν πείθει την ελληνική κοινωνία. Ο ελληνικός λαός διακρίνει τους κάλπικους παράδες. Αν την έπειθε και στο ελάχιστο τα ποσοστά του ΛΑ.Ο.Σ θα εκτοξευόντουσαν θεματικά…
ΣΥΡΙΖΑ
Εδώ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ο ελληνικός λαός έδωσε ένα ξεγυρισμένο χαστούκι σ' αυτή την μακάβρια αιχμή της Νέας Τάξης και στους ιδεολογικούς εκπροσώπους των καθεστωτικών κουκουλοφόρικων εξεγέρσεων. Τώρα οδεύει στην τελική διάλυσή του και την ανοικτή ενσωμάτωσή του στον ηγεμονικό κορμό του: Το ΠΑΣΟΚ. Ίσως κάποιο κομμάτι του να κοιτάξει και προς το ΚΚΕ για μια νέα «αριστερή» μετάλλαξη απάτης…
Οικολόγοι Πράσινοι
Τελικά, όπως αναμενόταν οι «νταβάδες» κατασκεύασαν από το πουθενά τη νέα «τσόντα» τους. Μια χρηματιστηριακή φούσκα είναι που γρήγορα θα σκάσει μόλις ο ελληνικός λαός γνωρίσει το αποτρόπαιο πρόσωπο των Οικολόγων. Η οργιώδης πολιτική επιδότηση ήταν τόσο μεγάλη και ο χρόνος τόσο ελάχιστος που έγινε δυνατή η εξαπάτηση κάποιων αηδιασμένων από το πολιτικό σκηνικό. Τέτοιες φούσκες που δεν έχουν καμία, απολύτως καμία, κοινωνική δυναμική σκάνε σύντομα, όπως το 18% που δίνανε οι μηχανισμοί των δημοσκοπικών βιομηχανιών στο ΣΥΡΙΖΑ.
Και σε αυτές τις εκλογές έλαμψε η απάτη αυτής της νταβατζίδικης βιομηχανίας των διαμορφωτών της κοινής γνώμης: Σε όλα παραπλανούσαν. Ειδικά τους οικολόγους τους εμφάνιζαν μέχρι και την τελευταία στιγμή σε μεγάλα ύψη…
Ο ελληνικός λαός έδωσε σε όλους ένα καλό μάθημα…
