Του Μ'άριου Ευρυβιάδη,
Η Ελλάδα της καμένης γης, η Ελλάδα του παρασιτισμού, της διαφθοράς, του νεποτισμού και των πολλών Βατοπεδίων, η Ελλάδα της οικογενειοκρατίας και των πολιτικών βαρώνων, η Ελλάδα της τραπεζικής λησταρχίας, της ανεργίας, του εθνικού χρέους των 500 δις (όσο και ο ετήσιος προϋπολογισμός του Πενταγώνου με τον οποίο ελέγχει τον κόσμο), η πανάκριβη Ελλάδα που συναγωνίζεται την Βουλγαρία και την Ρουμανία για την 27η θέση στην ΕΕ των 27, η Ελλάδα της παρασιτικής παιδείας, η Ελλάδα του ηρωϊκού Σμηναγού που έσβηνε τις οικοπεδοφαγικές φωτιές με ένα σαραβαλάκι αεροπλάνο και που τώρα τον κλαίει η οικογένειά του κανείς άλλος – αυτή η Ελλάδα, πάει για εκλογές.
Με τις επερχόμενες εκλογές η τραγωδία της σημερινής Ελλάδας θα πάρει την μορφή της φάρσας. Ακριβώς όπως προέβλεψε ο μεγάλος Μάρξ σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Ποια η φάρσα; Ότι την Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας θα την διαδεχθεί η Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ. Την Ελλάδα του Καραμανλή θα την διαδεχθεί η Ελλάδα του Παπανδρέου. Εδώ έχουμε την φάρσα σε όλο της το μεγαλείο.
Όποιον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ ακούσεις, από τον Παπανδρέου, τον Βενιζέλο, τον Λοβέρδο, τον Χρυσοχοΐδη, ειδικά τον τελευταίο, θα νόμιζες ότι το ΠΑΣΟΚ δεν διοίκησε ποτέ την Ελλάδα και ότι η σημερινή κατάντια, ο καταποντισμός και η αδυναμία της χώρας να υπερασπίσει στοιχειώδη εθνικά συμφέροντα αποτελούν ευθύνη και μόνο της Νέας Δημοκρατίας. Ότι το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ των Σημίτη – Παπανδρέου ευθύνεται για τη μεγαλύτερη ληστρική επιδρομή της ιστορίας στις μικροκαταθέσεις των Ελλήνων εργαζομένων, με τη μορφή του σκανδάλου του χρηματιστηρίου, δεν θα το ακούσετε πουθενά στις κομματικές συνάξεις και ανακοινώσεις. Ότι τα σκάνδαλα των δομημένων ομολόγων και των πολλών Βατοπεδινών άρχισαν επί ΠΑΣΟΚ, ούτε και αυτό λέγεται. Ότι οι τρομοκρατικές πτήσεις των τουρκικών μαχητικών (τρομοκρατικές διότι στόχο έχουν να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους) «νομιμοποιήθηκαν» όταν η κυβέρνηση Σημίτη υπέγραψε στη Μαδρίτη διμερή συμφωνία με την Τουρκία, αποδεχόμενη «ζωτικά» συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, ούτε και αυτό ακούγεται. Ότι το κρατοκτονικό Σχέδιο Ανάν πήρε σάρκα και οστά μέσα στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, όπου ο Λόρδος Χάνεϊ είχε το δικό του γραφείο και τον επισκέπτονταν στα κλεφτά Κύπριοι αξιωματούχοι και, μαζί με Έλληνες αξιωματούχους και επώνυμους συνταγματολόγους, επεξεργάζονταν τρόπους διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε και αυτό συνέβη – αν πιστεύεις αυτά που σήμερα λέει το ΠΑΣΟΚ και ο εν δυνάμει Υπουργός Εξωτερικών του ο κ. Λοβέρδος, θιασώτης και αυτός του Σχεδίου Ανάν τότε, αλλά όχι σήμερα.
Όχι, ο Καραμανλής, δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Απέδειξε και αυτός όπως ο προκάτοχός του Σημίτης ότι δεν έχει τις ηγετικές δυνατότητες να σηκώσει την Ελλάδα. Δεν υπάρχει ουσιαστικά κυβέρνηση Καραμανλή σήμερα αλλά μια συνομοσπονδία από πολιτικούς βαρώνους, οικονομικούς λήσταρχους κλπ, των οποίων η μόνη έννοια είναι οι μικροκομματικές πολιτικές τους ματαιοδοξίες και ο αθέμιτος πλουτισμός. Η Ελλάδα σήμερα ελέγχεται από μια κλεπτοκρατία που αναδείχθηκε μετά το 1974 και η οποία απομυζά τον πλούτο της χώρας με τις άμεσες ή έμμεσες ευλογίες των κρατούντων.
«Ο εκπασοκισμός της ΝΔ είναι το πιο νοσηρό σύμπτωμα του πολιτικού μας βίου» έγραψε πρόσφατα ο Χρήστος Γιανναράς σε επιφυλλίδα του. Ο εικονοκλάστης και αθυρόστομος πανεπιστημιακός συνάδελφός του, ο Νεοκλής Σαρρής, είπε το ίδιο πρίν μερικά χρόνια αλλά με τον δικό του γλαφυρό τρόπο, όταν διαπίστωνε ότι η ΝΔ εφάρμοζε την «εκσυγχρονιστική» πολιτική του ΠΑΣΟΚ πολλές φορές και με τα ίδια άτομα σε κύριες θέσεις του συστήματος εξουσίας. «Η ΝΔ» είπε, «είναι τραβεστί ΠΑΣΟΚ».
Στις επερχόμενες εκλογές η επιλογή των Ελλήνων είναι μια – αυτή του Χόπσον, δηλαδή καμία. Θα την επιβάλλει το ΠΑΣΟΚ. Και επειδή οι Νεοέλληνες έχουν χάσει το νεύρο τους και τα αντανακλαστικά τους και έχουν καταντήσει μοϊκανοί της μάσας, θα αποδεχθούν για μια ακόμη φορά τον πολιτικό ζυγό του δικομματισμού στο σβέρκο τους.
Υ.Γ: Πολλά απο τα παραπάνω, ιδίως ο χρηματισμός και η διαφθορά ισχύουν και στην Κύπρο. Ωστόσο, στην Κύπρο η συναλλαγή είναι καθολική και ο κομματισμός ελέγχει σχεδόν τα πάντα. Μόνο τώρα, με το πλιάτσικο κυρίως των τουρκοκυπριακών περιουσιών τα λεφτά είναι πολλά, οι εμπλεκόμενοι ούκ ολίγοι και το αντίστοιχο σκάνδαλο ενίσχυσης κομματικών ταμείων (πέραν του προσωπικού πλουτισμού) από το πλιάτσικο που δεν θα αργήσει να ξεσπάσει.
