Του Σταύρου Μαρίνη
Σήμερα δεν ξέρω καν γιατί να σας γράψω. Δεν έχω όρεξη να σχολιάσω τίποτα από την τρέχουσα επικαιρότητα και όσο για την χθεσινή επέτειο του Πολυτεχνείου ήμουν μόλις τριών ετών όταν το άρμα μάχης έριχνε την πόρτα του και ο στρατός συνελάμβανε δεκάδες φοιτητές. Επομένως δεν ήμουν εκεί για να σας έχω το ρεπορτάζ χωρίς υπερβολές και μύθους!!! Σίγουρα όμως και το έχω γράψει και στο παρελθόν μιλάμε για ΧΟΥΝΤΑ των Συνταγματαρχών που όσο και να λένε εμένα δεν με πείθουν για τις αγαθές προθέσεις τους.
Και το τελευταίο πάνω στο θέμα για να τελειώνουμε δεν τους θεώρησα ΠΟΤΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ τους πρωτεργάτες της ΧΟΥΝΤΑΣ αλλά απίστευτους και αμόρφωτους ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΥΣ με βλάχικη νοοτροπία και πολλά συμπλέγματα που πλήρωσε πολύ ΑΚΡΙΒΑ αυτός ο Τόπος. Πάμε όμως για να δούμε τι να σας γράψω για σήμερα που δεν έχω και ιδιαίτερο κέφι. Σήμερα λοιπόν λέω να μιλήσουμε για όλους αυτούς που θέλουν να μας αλλάξουν για το καλό μας!!!!!
Συνήθως εκτός από το οικογενειακό μας περιβάλλον(που προσπαθεί από πολύ νωρίς να μας "προστατέψει") στην διάρκεια της ζωής μας συναντάμε πολλούς που προσπαθούν να αλλάξουν κάτι πάνω μας για το δικό μας καλό!!!! Άλλοι π.χ σου λένε μην μιλάς για το καλό σου , δεν μπορείς εσύ να τα βάλεις με αυτούς. Και όταν εσύ τους λες ότι έχεις δίκιο σου λένε μα τι ψάχνεις τώρα εμείς σου λέμε να μην κάνεις τίποτα για το καλό σου, μην εκτίθεσαι δεν θα σου κάνει καλό στο μέλλον!!!! Μιλάμε τώρα για την απόλυτη ηλιθιότητα έστω και ότι έχουν δίκιο προσπαθούν να σου πουν ότι πρέπει να κάνεις τον μαλάκα για το καλό σου και το πιο εκνευριστικό είναι ότι αρκετές φορές το πετυχαίνουν!!!!!
Ακόμα και η σύντροφός μας , θέλει να κάνουμε πράγματα για το καλό μας, π.χ. να κόψουμε το κάπνισμα , να αποφεύγουμε καταχρήσεις και γενικότερα να αλλάξουμε τρόπο ζωής για να ζήσουμε περισσότερο. Και λέω τώρα εγώ άντε και να ζήσουμε περισσότερο , άντε και πετύχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής το δικό μας ΘΕΛΩ και η δική μας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ακόμα και προς το "κακό" που μας βλάπτει(λες και τόσα άλλα δεν μας βλάπτουν;) που πάει ;
Τι γίνεται; Προσωπικά δεν με ενδιέφερε ΠΟΤΕ πόσα χρόνια θα ζήσω και κυρίως με ενδιέφερε το πως θα ζήσω. Δεν ξέρω εάν όλοι εσείς εκεί έξω έχετε αντιληφθεί ότι όσοι προσπαθούν να μας αλλάξουν για το καλό μας στην ουσία μας κάνουν να νιώθουμε ότι τόσο καιρό ήμασταν ηλίθιοι που δεν κάναμε το "σωστό" ή ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας , μας οδηγούσε σε λάθος επιλογές και πιο κοντά στον Θάνατο. Αστειότητες για όσους θεωρούν ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε ούτε ένα λεπτό από όσο θα μας επιτρέψει ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας.
Η αντίληψη μπορεί να είναι "συντηρητική" σε μια κοινωνία που κάποιοι νιώθουν "ΘΕΟΙ" αλλά για μένα είναι η ίδια η ζωή μου και εάν την αλλάξω θα πάψω να "ζω" γιατί αγαπάω και τις ατέλειες και τις αδυναμίες μου. Οι υπεράνθρωποι του Νίτσε και της άγριας εφηβείας μου ανακάλυψα ότι δυστυχώς δεν υπάρχουν και ο μεγάλος φιλόσοφος δεν πέτυχε παρά μόνο να με προβληματίσει. Σημαντικό βέβαια αλλά όχι ΣΩΤΗΡΙΟ αφού βέβαια για να σωθείς πρέπει να το πιστεύεις και η ΠΙΣΤΗ εάν και πιο δυνατή από την ΦΩΤΙΑ είναι στις μέρες μας δυσεύρετη. Εσείς άραγε σε τι πραγματικά πιστεύετε;
