Γράφει η Άννα Τσουραπά,

Η 25η Νοεμβρίου έχει επιλεγεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας εναντίον των Γυναικών, την πιο διαδεδομένη και πιο αποσιωπημένη μορφή βίας, σε όλο τον πλανήτη.

Βία κατά των γυναικών είναι κάθε πράξη, ή απειλή πράξης, βίας που συνδέεται με το φύλο και οδηγεί ή ενδέχεται να οδηγήσει σε σωματικές, σεξουαλικές, ψυχολογικές βλάβες ή σε ταλαιπωρία της γυναίκας. Θύματα βίας γίνονται γυναίκες διαφόρων ηλικιών, φυλών, μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου. Η ανοχή στην άσκηση βίας ή την απειλή βίας πλήττει το βιοτικό επίπεδο, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των γυναικών

Μία στις Πέντε γυναίκες ζει με βίαιο σύντροφο.

Μία στις Δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύμα του συντρόφου της.

Μία στις Τρεις γυναίκες που φτάνουν στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείων κακοποιήθηκε από το σύζυγο ή σύντροφό της.

Πάνω από το 80% των θυμάτων παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων  είναι γυναίκες.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση και συμμετέχει και αυτή σε αυτό το παιχνίδι της σιωπής όσον αφορά το θέμα της βίας κατά των γυναικών. Το θέμα σπανίως φτάνει στην επιφάνεια και ακόμη πιο σπάνια οργανώνονται σχετικές δράσεις ή εκδηλώσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και δραστηριοποίησης.

Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Κοινωνικής Υποστήριξης Γυναικών (Κ.Κ.Υ.Γ.), το οποίο αποτελεί μία μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα τη Θεσσαλονίκη, από το
Νοέμβριο του 1998 μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο 1.061 γυναίκες ζήτησαν τη βοήθεια του Κέντρου. Οι γυναίκες που υφίστανται βία και έκαναν χρήση των υπηρεσιών του Κ.Κ.Υ.Γ. ήταν έγγαμες (σε ποσοστό 66,9%), άνεργες (55,8%), απόφοιτες Λυκείου (26,5%), ενώ ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν 40,3 έτη.

Το 79,4% είχε υποστεί βία από το σύζυγο ή το σύντροφό τους.

Πολλές είναι οι γυναίκες που παγιδεύονται στη σιωπή που καλύπτει τη βία μέσα στην οικογένεια και κατά συνέπεια κάνουν κακό στον ίδιο τους τον εαυτό. Παρουσιάζουν συχνά σοβαρές ψυχικές διαταραχές όπως μελαγχολία και κατάθλιψη, ενώ πολλές φορές πάλι η χρόνια ψυχολογική βία οδηγεί σε βαρύτατες σωματικές ασθένειες, όπως ο καρκίνος.

Οι γυναίκες πρέπει να απευθύνονται είτε σε κέντρα βοήθειας είτε σε ψυχολόγους, έτσι ώστε να τους παρέχουν την κατάλληλη βοήθεια. Οι ψυχολόγοι (και οι υπόλοιποι ειδικοί, όπως κοινωνικοί λειτουργοί) είναι σε θέση να δώσουν κάποιες διεξόδους σε αυτές τις γυναίκες και κάποιους διαφορετικούς δρόμους που οι ίδιες δεν τους έχουν σκεφτεί.

Επιπλέον, οι ψυχολόγοι είναι σε θέση να παρέχουν σε αυτή την ευπαθή ομάδα της
κοινωνίας το κατάλληλο πλαίσιο στήριξης ώστε να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για να ξεφύγουν από αυτή την δυσχερή κατάσταση. Μια επίσκεψη σε κάποιο ειδικό ίσως δώσει στις γυναίκες αυτές μια νέα προοπτική αντιμετώπισης των πραγμάτων.

Πάνω απ' όλα όμως και πιστεύοντας ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού είναι η πρόληψή του, απευθυνόμαστε σ' εσάς, στην/ον κάθε ενεργή/ό και ευαισθητοποιημένη/ο πολίτη και σας ζητάμε να επιδείξετε αυτό που
αποκαλείται «μηδενική ανοχή» στη βία.

Σας ζητάμε να λάβετε θέση όταν ακούτε τις κραυγές μίας γειτόνισσας, όταν βλέπετε ένα αγόρι να προσβάλλει το κορίτσι με το οποίο έχει σχέση, όταν βλέπετε έναν μώλωπα μίας φίλη σας «που υποστηρίζει ότι είναι τόσο απρόσεκτη που έπεσε και τον απέκτησε»…… Όταν βλέπετε στην καθημερινότητά σας χίλια δύο μικρά παραδείγματα απαξίωσης της γυναίκας σας ζητάμε να λάβετε θέση και να κρατήσετε υπόλογους αυτούς που τα υποκινούν.

Οι αξίες μας πρέπει να αντικατασταθούν από αξίες αλληλεγγύης και ισότητας. Μόνο όταν οικοδομήσουμε μία κοινωνία αλληλεγγύης, μία κοινωνία χωρίς διακρίσεις που σέβεται τα δύο φύλα και όχι μόνο….. μόνο τότε θα μπορέσουμε να δούμε μία κοινωνία χωρίς βία κατά των γυναικών.

Ας μην χάνουμε την ελπίδα πως φαινόμενα όπως αυτό θα ελαχιστοποιηθούν στην κοινωνία μας για όλες τις γυναίκες,ανεξαρτήτου φύλου ή ηλικίας και πως εμείς, το ωραίο φύλο θα δεχθούμε επιτέλους την ίση και σωστή αντιμετώπιση που μας αναλογεί και θα πάψουμε να χαρακτηριζόμαστε ασθενές φύλο.. εκτός βέβαια αν αυτό είναι προς το συμφέρον μας … μην ξεχνιόμαστε !!!