Πρός τόν θεοσεβῆ Κλῆρο τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς
Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Τό Σάββατο, 10 Ἀπριλίου, σηματοδοτεῖ τό τέλος ἑνός εὐλογημένου κεφαλαίου στήν ἱστορία τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, διότι εἶναι ἡ 5η Ἐπέτειος ἀπό τήν ἐκδημίαν τοῦ σεβασμίου καί προσφιλοῦς προκατόχου μου, ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Ἰακώβου. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἀφίξεώς του στίς ἀκτές αὐτοῦ τοῦ ἔθνους, τήν Ἄνοιξη τοῦ 1939, ὁ Σεβασμιώτατος ἠργάσθη ἐπί μακρόν καί σκληρά, ὁδηγῶντας τήν κοινότητά μας ἀπό τίς μεταναστευτικές ρίζες της στήν καθημερινή Ἀμερικανική πραγματικότητα. Πρωτεργάτης τῶν πολιτικῶν καί θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ποιμαντορίας του, ὑπηρέτησε πιστά μέ ἀνωτερότητα καί παραδειγματική ἀφοσίωση ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Βορείου καί Νοτίου Ἀμερικῆς ἐπί 37 καί πλέον ἔτη, καί πράγματι, ὃπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἠγωνίσθη τόν καλόν ἀγῶνα, τόν δρόμον τετέλεκε, τήν πίστιν τετήρηκε (Β’Τιμ. 4:7).