Ζώ σε δύο χώρες του δυτικού κόσμου, την Ελλάδα και τον Καναδά, όπου η δυσοσμία των πολιτικών σκανδάλων κυριολεκτικά αποπροσανατολίζει τους πολίτες, δημιουργώντας νέα ανήθικα ήθη.

Η κυνική ομολογία του πρώην υπουργού μεταφορών του ΠΑΣΟΚ, Τάσου Μαντέλη» πως είχε  πάρει «μια εκλογική παροχή, μια χορηγία μέσα στη συνηθισμένη πρακτική, την οποία την ξέρετε και την ξέρουμε όλοι, ότι υπάρχει αυτή η πρακτική» , είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου σε ένα σύστημα διεφθαρμένης πολιτικής, όπου το χρήμα και η μίζα καταργούν την ηθική και τις αξίες των δυτικών κοινωνιών υποβαθμίζοντας την πολιτική ζωή εν γένει.

Ο Τάσος Μαντέλης, απορεί κι εξίσταται που κατηγορείται  για μίζα απο την Siemens, καθώς περιγράφει τον τρόπο που ο λογαριασμός του αυγάτιζε χωρίς ο ίδιος να ξέρει την αιτιολόγηση. Ετσι υποστηριζει ότι δέχθηκε τηλεφώνημα από στέλεχος της Siemens Γερμανίας (το οποίο δεν θυμάται και ούτε κατονομάζει), το οποίο τον έπεισε να δεχθεί τη συνήθη πρακτική της εταιρίας:

 

«Είναι μια πρακτική την οποία ακολουθεί, όπως μου είπε, η Siemens στα πλαίσια των δημοσίων σχέσεών της και τελικά με έπεισε με αυτά που μου είπε και του έδωσαν αυτόν τον λογαριασμό για να με ενισχύσει. Πράγματι, έπειτα από ένα διάστημα κατατέθηκαν 200.000 μάρκα. Αυτή είναι η χορηγία την οποία γνωρίζω. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Στον λογαριασμό υπάρχει άλλο ένα ποσό. Νομίζω ότι είναι άλλες 220.000 ή 240.000 μάρκα. Γι΄ αυτό δεν με πήρε κανείς τηλέφωνο να μου πει τίποτε».

 

Ο Κ. Μαντέλης με απόλυτα κυνικό τρόπο περιέγραψε εμμέσως και τους λόγους που ωθούν έναν βουλευτή στη αποδοχή χορηγιών: «Οι εκλογικές δαπάνες στη Β΄ Αθηνών είναι υπέρογκες. Δεν μπορώ να ξέρω για τις μικρές περιφέρειες. Οσο ήμουν βουλευτής τα έβγαζα πέρα μόνος μου (…) Δεν μπορείς όμως να αντεπεξέλθεις στα έξοδα στη Β΄ Αθηνών όταν είσαι υποψήφιος σε ένα μεγάλο κόμμα με έντονο εσωκομματικό ανταγωνισμό.

 

Αυτός ήταν ο Μαντέλης στην εκείθεν όχθη του Ατλαντικού, ο οποίος ομολόγησε χωρίς ίχνος ευθιξίας στην εξεταστική επιτροπή τη δοσοληψία του με τον γερμανικό γίγοντα, τοποθετώντας τη συναλλαγή στο απυρόβλητο της πολιτικής χορηγείας.

 

Θα πίστευε κανείς πως στο πολιτισμένο και έυνομο σύστημα του Καναδά δεν υπάρχουν ανάλογα σκάνδαλα. Κι όμως ολόκληρος πρώην πρωθυπουργός του Καναδά , ο Μπράιαν Μαλρόνι παραδέχτηκε ενώπιον ανακριτικής επιτροπής πως έλαβε 225.000 μετρητά απο γερμανό επιχιερηματία για να ψήσει διεθνείς ηγέτες να αγοράσουν αρματαγωγά απο την γερμανική εταιρεία Thyssen.

Προχθές μόλις ο δικαστής Ολιφαντ εξέδωσε καταδικαστικό πόρισμα σε επίπεδο ηθικής για τον πρώην συντηρητικό πρωθυπουργό του Καναδά Μπράιαν Μαλρόνι διερευνώντας την υπόθεση δωροδοκίας  του καναδού ηγέτη απο τον γερμανό επιχειρηματία Καρλάινζ Σράιμπερ. Αναφέρω το ρεπορτάζ:

«Ο Μαλρόνι παραδέχτηκε πως έλαβε 225.000 δολάρια σε μετρητά απο τον Σράιμπερ αλλά ισχυρίσθηκε πως δεν παραβίασε τον κώδικα ηθικής ή το νόμο.

Ο πρώην πρωθυπουργός του Καναδά υποστήριξε πως είχε προσληφθεί απο τον γερμανό επιχιερηματία για να πρσπαθήσει να δημιουργήσει γραμμή υποστήριξης απο τη Ρωσία, την Κίνα και τη Γαλλία προκειμένου τα Ηνωμένα Εθνη να αγοράσουν αρματαγωγά απο την εταιρεία Thyssen της Γερμανίας. Ο Σράιμπερ ήταν λομπίστας για την εν λόγω εταιρεία.

Ο Σράιμπερ είχε καταθέσει στην επιτροπή πως έδωσε στο Μαλρόνι 300.000 δολάρια σε μετρητά και όχι 225,000 και επέμεινε πως είχε προσλάβει τον πρώην πρωθυπουργό για να επηρεάσει καναδούς αξιωματούχους σχετικά με την αγορά των αρματαγωγών και όχι ξένους ηγέτες.

Ο δικαστής έκρινε πως επειδή δεν υπήρχαν γραπτά ντοκουμέντα δεν είχε δικαίωμα να πιστέψει τη μιά ή την άλλη πλευρά.

Σύμφωνα με το δικαστή και οι δύο άντρες ήθελαν να κρύψουν τη συναλλαγή, γι αυτό η συναλλαγή έγινε σε μετρητά.

Ο πρώην πρωθυπουργός του Καναδά σχολιάζοντας το πόρισμα του δικαστή είπε πως χαίρεται που ο Ολιφαντ βρήκε ότι η συναλλαγή έγινε αφότου είχε εγκαταλείψει τον πρωθυπουργικό θώκο».

Αυτοί λοιπόν είναι οι πολιτικοί στις δύο χώρες που διαβιώ. Ο ένας , ο Μαντέλης θεωρεί απόλυτα ηθική ενέργεια την αποδοχή της χορηγείας απο τη Siemens την ώρα που ήταν  αρμόδιος υπουργός τηλεπικοινωνιών (αναρρωτιέται ο καημένος γιατί τον καταδικάζει η κοινή γώμη!) και ο άλλος ο Μαλρόνι , πρώην πρωθυπιυργός τρίβει τα χέρια του που το πόρισμα έβγαλε πως πήρε τη μίζα των μετρητών σε φακελλάκια αμέσως μετά την πρωθυπουργία!

Είναι φανερό πως αν δεν υπάρξουν μηχανισμοί παραδειγματικής τιμωρίας όλων αυτών των λαμογιών, που εκμεταλλεύονται τις δημόσιες θέσεις τους για να τσεπώσουν ιδιωτικό χρήμα, η πολιτική σκηνή του κόσμου δεν θα ξελεκιαστεί, δεν θα καθαρίσει. Και ο φτωχός λαός θα συνεχίσει να πληρώνει τους φουσκωμένους λογαριασμούς, που διογκώνονται για να πληρώνεται η μίζα στους πολιτικούς!