Του Γιάννη Δαραβίγκα
Με αφορμή τον θάνατο ενός ακόμη αστυνομικού, του Γ. Βασιλάκη, από παγιδευμένη επιστολή που εξερράγη στο υπουργείο προστασίας του πολίτη, είναι χρήσιμο να επισημάνουμε τρείς σημαντικές παραμέτρους του άλυτου και βασανιστικού προβλήματος της τρομοκρατίας στην χώρα μας.
Τα κανάλια δεν έχασαν ευκαιρία μόλις έγινε γνωστή η επίθεση στο υπουργείο. Έστησαν βιαστικά το σκηνικό φτηνού τηλεοπτικού σήριαλ με τίτλο «νεκρός από τρομοκρατικό χτύπημα» και άρχισαν να το προβάλλουν σε καθημερινά επεισόδια. Δεν σεβάστηκαν ούτε το νεκρό, ούτε την οικογένειά του, ούτε και τον ίδιο τον υπουργό κ. Χρυσοχοΐδη που ήταν φίλος του δολοφονημένου αστυνομικού. Παρουσίαζαν καθημερινά διάφορες φανταστικές εκδοχές και σενάρια για το τρομοκρατικό χτύπημα. Οι ασυναρτησίες και η δημοσιογραφική ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο, έγιναν μέσα σε λίγη ώρα το ισχυρότερο και πιο επικίνδυνο εκρηκτικό μείγμα ηλιθιότητας, ανικανότητας και αναξιοπρέπειας. Πιτσαδόροι, γαμήλια δώρα, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, «αυτόπτες» μάρτυρες, συσκευές ανίχνευσης εκρηκτικών, όλα έγιναν ένας αχταρμάς που τροφοδοτούσε το χωνευτήρι της δήθεν έγκαιρης και κατά φαντασία έγκυρης ενημέρωσης.
Η ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ
Θυμάμαι, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση, ο κ. Γ. Παπανδρέου καλούσε τον τότε πρωθυπουργό να απομακρύνει «τον ακατάλληλο και επικίνδυνο υπουργό Δημόσιας Τάξης και την αποδεδειγμένα ανεπαρκή ηγεσία της Αστυνομίας». Ο λόγος; Η φωτιά στον Άγνωστο Στρατιώτη και οι επιθέσεις της Αστυνομίας εναντίον διαδηλωτών… Θυμάμαι όταν με αφορμή ένα κρούσμα αστυνομικής βίας, είχαν ζητήσει την παραίτηση του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης, ο κ. Α. Παπαδόπουλος, αρμόδιος τομεάρχης Δημόσιας Τάξης, και ο κ. Άκης Τσοχατζόπουλος. Αλλά και ο κ. Χρυσοχοΐδης, με το αξέχαστο: η Αθήνα έγινε Καμπούλ, κατηγορούσε τον Καραμανλή επειδή δεν είχε κάνει αποδεκτή την παραίτηση Πολύδωρα… Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται εννέα μήνες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Τα θύματα της τρομοκρατίας είναι επτά νεκροί και πολλοί τραυματίες. Αν σε αυτά προστεθούν οι νεκροί από εγκληματικές ενέργειες του κοινού ποινικού δικαίου, τότε ο απολογισμός είναι τραγικός. Είναι βέβαιο ότι η μικροκομματική, η μικροπολιτική αλλά και η μικρόψυχη αντιμετώπιση της εσωτερικής ασφάλειας, πληρώνεται από τους υπεύθυνους πολύ ακριβά.
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η σύγχρονη μορφή της τρομοκρατίας έχει πολλά στοιχεία «διαπλοκής». Ανεξέλεγκτες σκοτεινές διαδρομές, νέες μορφές και δίαυλοι επικοινωνίας, οικονομική στήριξη με επιχειρήσεις βιτρίνας, κλπ. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προστασίας του πολίτη πρέπει να απαλλαγεί (αν μπορεί) από μικροκομματικές σκοπιμότητες και ανάπηρα ιδεολογήματα, και να ακολουθήσει τις πολιτικές εκείνες που σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, έχουν αποδώσει καρπούς στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας. Οι διωκτικές αρχές του 1995 και του 2010 είναι ίδιες. Την πενταετία 2004-2009 που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία, δεν άλλαξε κάτι. Αναμφίβολα λάθη έγιναν, αλλά αυτό δεν είναι προνόμιο μόνον της Νέας Δημοκρατίας. Η αστυνομία ως σύνολο αλλά και κάθε αστυνομικός ξεχωριστά, ήταν άξιοι μέχρι το 2004, «χάλασαν» μέχρι το 2009 και τώρα έγιναν πάλι άξιοι. Αυτά είναι μικροπολιτικά ιδεολογήματα και μάλιστα τρίτης διαλογής. Εκείνο που πρέπει να γίνει από ΧΘΕΣ, είναι να αφεθούν οι διωκτικές αρχές στην ησυχία τους ώστε να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Η τεχνογνωσία υπάρχει, οι διασυνδέσεις και η συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του εξωτερικού υπάρχουν, τα μέσα λίγο ως πολύ υπάρχουν, εκείνο που ενδεχομένως χωλαίνει είναι η ανάπτυξη δικτύου πληροφοριών. Όλα όμως αυτά και άλλα πολλά είναι στοιχεία που μόνον οι διωκτικές αρχές γνωρίζουν και μπορούν να εκμεταλλεύονται κατάλληλα. Λεονταρισμοί και καυχησιολογίες «εξαρθρώσαμε την τρομοκρατία» προκαλούν γέλιο στους γνωρίζοντες και πόνο στους Έλληνες που δοκιμάζονται καθημερινά από την τρομοκρατία.
