Επιμέλεια Θ. Παριανού
ΑΠΟΣΜΑΣΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΚΕΑΔ
Το μεγάλο ζήτημά μας είναι το ιδιοκτησιακό και κυρίως στην περιοχή της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχή της Χειμάρρας. και όχι στον Δήμο της Χειμάρρας. Είναι τεράστιες οι εκτάσεις, οι κυριότητες των οποίων, αυτήν την στιγμή που το συζητάμε, έχουν αλλοιωθεί με αποφάσεις, οι οποίες έχουν ληφθεί βάσει χαλκευμένων στοιχείων εις βάρος των Χειμαρριωτών. Eίμαστε υποχρεωμένοι, σε καθημερινή βάση, να προσάγουμε τους καταπατητές στην Δικαιοσύνη. Σε ποια Δικαιοσύνη? Στην Αλβανική Δικαιοσύνη., αυτή που το 94% του συνόλου της κοινής γνώμης της χώρας την θεωρεί διεφθαρμένη. Την δικαιοσύνη αυτή, η οποία νομίζει πως τελεί εθνικό χρέος και καθήκον εάν αποφασίσει εις βάρος των Ελλήνων και των Ελληνικών συμφερόντων. Αυτή είναι η κατάσταση. Υπάρχουν όμως και Β.Η./τες ιδιοκτήτες, που πουλάνε σε αλλοεθνείς και αλλόθρησκους την γη τους, βάζοντας και πινακίδες ‘ΠΩΛΕΙΤΑΙ’ σε κεντρικούς δρόμους. Με ποια λογική? Που αποβλέπουν? Γιατί πουλάνε? Μπορεί να έχουν οικονομικές δυσκολίες, δεν μπορούνε να βρούνε έναν κατάλληλο αγοραστή? Πρέπει να ξεπουλάνε στις νευραλγικές αυτές γεωγραφικές περιοχές, στις κρίσιμες αυτές συγκυρίες?
ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΑΣ
Α] Για την γενέτειρά μας : H ΟΜΟΝΟΙΑ, το Κ.Ε.Α.Δ., σύσσωμος ο Β.Η./κός Ελληνισμός, οφείλουμε να διασφαλίσουμε και αγωνιζόμαστε κάθε μέρα για συνθήκες ασφάλειας και ομαλότητας, ούτως ώστε όποιος επιθυμεί και έχει την δυνατότητα να ζήσει, να προκόψει και να δημιουργήσει οικογένεια στις πατρογονικές μας εστίες, συμβάλλοντας έτσι και στο δημογραφικό. Δεν είναι εύκολο, τα ζητήματα και τα προβλήματα είναι πολλά. Σε πολλές κατευθύνσεις, η Αλβανική Νομοθεσία έχει υιοθετήσει πολλές από τις αρχές των Ευρωπα’ι΄κών συμβάσεων για το σεβασμό των μειονοτήτων. Ποιο είναι όμως το πρόβλημα? Ούτε δομές υπάρχουν, όπως όλα να τα συγκροτήσουν, ούτε νομική βούληση υπάρχει, ούτως ώστε να γίνει σεβαστή η νομοθεσία. Υπάρχει και η κοινή γνώμη των Αλβανών. Είναι πράγματι ανατριχιαστικό, αναφέρθηκαν και άλλοι στο παράδειγμα αυτό, όταν νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ρωτήθηκαν, δεν δίστασαν, μέρα μεσημέρι, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, να δηλώνουν πως, ναι, ενοχλούνται που ομιλείται η Ελληνική. Και στην ερώτηση που ακολούθησε, το πώς θα αντιδρούσαν αυτοί, σε μία ανάλογη περίπτωση με του Αρ.Γκούμα, ομολόγησαν πως θα ενεργούσαν και αυτοί με κάποιο παρόμοιο τρόπο. . Και ακόμη, υπάρχουν και πολιτικοί μέσα από τα κόμματα, οι οποίοι δεν διστάζουν να καλλιεργούν κλίμα εθνικισμού και ανθελληνισμού. Αυτό πολλές φορές γίνεται από το βήμα του Αλβανικού Κοινοβουλίου. Και γίνεται κατά μίας χώρας, της Ελλάδος, η οποία δεν στέρησε ποτέ, καμία στιγμή την στήριξή της για την πορεία της ενσωμάτωσης της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Αλλά η ενσωμάτωση αυτή δεν μπορεί να λειτουργήσει ως αυτόματος πιλότος ρύθμισης όλων των προβλημάτων. Λειτουργεί ως μία προ’υ’πόθεση, την οποίαν πλέον, εάν εμείς θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε, θα λειτουργήσει προς όφελός μας..
Β] Για την Ελλάδα : Να προχωρήσουν πλέον τα χρόνια ζητήματα που ταλαιπωρούν όλους εσάς και όλους εμάς. Είναι η χορήγηση της ιθαγένειας, με γρήγορους, ταχείς ρυθμούς, χωρίς γραφειοκρατία, την στιγμή που περάσαμε μια τέτοια διαδικασία χρονοβόρα. Είναι πλέον η στιγμή να προχωρήσουν, εφ’όσον η κατάλληλη νομοθεσία έχει ψηφισθεί, με γρήγορους ρυθμούς σε κάθε ικανοποίηση του αιτήματος αυτού.
Το θέμα των συντάξεων δεν είναι τόσο απλό, όσο ακούγεται, είναι ακόμη πιο σκληρό. Το βοήθημα αυτό χορηγήθηκε, ούτως ώστε οι άνθρωποί μας, οι εναπομείναντες ηλικιωμένοι, να έχουν μία κάποια οικονομική δυνατότητα παραμονής στις πατρογονικές εστίες. Σήμερα μετατρέπεται σε αντικίνητρο, την στιγμή που οι ηλικιωμένοι αυτοί καλούνται να έρθουν στην Αθήνα , στα Γιάννενα, στην Θεσσαλονίκη και αλλού,. για το εισπράξουν.
Όμως, δεν είμαστε και εμείς άμοιροι ευθυνών.. Και πρέπει να γνωρίζουμε ότι το Β.Η./κό έχει γίνει ένα ζήτημα, για το οποίο ενδιαφέρεται, στην καλύτερη περίπτωση, το 10% του συνόλου των Β.Η./των. Οι υπόλοιποι παραμένουν αδιάφοροι, δεν τους συγκινεί με κανέναν τρόπο. Κανένα πρόβλημα, ζούμε στην νηφαλιότητά μας στην Αθήνα, στα Γιάννενα, δεν ξέρω που, και ξεχνάμε ότι έχουμε αφήσει πίσω μία γενέτειρα, ξεχνάμε ότι έχουμε αφήσει πίσω μία ιστορία, ξεχνάμε ότι έχουμε και μία υποχρέωση. Και όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ. λειτουργεί ως ξυπνητήρι, όταν μας υπενθυμίζει ένα χρέος, αρχίζουμε και την πετροβολούμε όλοι. Να είμαστε ειλικρινείς, με τον εαυτό μας. Να δώσουμε εμείς την πρώτη γραμμή στους αγώνες και να ανταποκριθούμε σε ένα χρέος.
Φίλες και φίλοι, είμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, δεν έχει χαθεί τίποτα, δεν έχει κερδιθεί τίποτα. Μπροστά μας έχουμε την προοπτική και πίσω μας, δυστυχώς, έχουμε τον αφανισμό. Από εμάς θα εξαρτηθεί, από εμάς, από την προσπάθεια και από τους αγώνες. Δεν γνωρίζει η ιστορία καμία περίπτωση, όπου κάποιος να χάρισε κάτι σε κάποιον άλλον. Πόσο μάλλον μία κοινότητα, πόσο μάλλον κοινωνικά σύνολα. Γι’αυτό εγώ θα ολοκληρώσω, απευθύνοντας και μία έκκληση. Βλέπετε τι κλίμα επικρατεί. Παρακολουθείτε, πολλοί από εσάς και τα Αλβανικά ΜΜΕ. Ερχεται την επόμενη άνοιξη η απογραφή πληθυσμού, μία πολύ δύσκολη αλλά και ιστορική ευκαιρία. Είναι πολλές οι παγίδες που στήνονται καθημερινά και θα αυξάνουν, όσο θα πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής της απογραφής αυτής. Πρέπει και εμείς να ευαισθητοποιήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, να δώσουμε τον θεσμικό αγώνα, να γίνει με τους καλύτερους δυνατούς όρους η απογραφή αυτή. Οσο δύσκολο αυτό και αν ακούγεται, στις επικρατούσες πολιτικές συνθήκες στην Αλβανία, εμείς τουλάχιστον να κάνουμε το χρέος μας, να ανταποκριθούμε, και θα δούμε ότι μόνο τότε τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν προς όφελος μας.
