Τον Απρίλιο του 2008, στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων και των διαβουλεύσεων εξαιτίας της δεδηλωμένης πρόθεσής της να θέσει βέτο σε περίπτωση που η Συμμαχία απηύθυνε πρόσκληση ένταξης στην ΠΓΔΜ. Ηταν μια από τις λίγες φορές που θέμα άμεσου ελληνικού ενδιαφέροντος κυριάρχησε σε σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Στη σύνοδο της Λισσαβώνας, που άρχισε χθες και ολοκληρώνεται σήμερα, δεν υπάρχει κάποιο άμεσα «ελληνοκεντρικό» ζήτημα, συζητείται όμως μια σειρά από μεγάλα θέματα τα οποία έχουν και ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς, εν πολλοίς, θα επηρεάσουν τη διαμόρφωση των γεωπολιτικών συσχετισμών τα επόμενα έτη.

Το νέα αμυντικό δόγμα της Συμμαχίας, η νέα δομή δυνάμεων, οι σχέσεις ΝΑΤΟ – Ε.Ε., η κατασκευή της αντιπυραυλικής ασπίδας είναι τα κεντρικά ζητήματα που θα απασχολήσουν τη Συμμαχία και άπτονται και ελληνικού ενδιαφέροντος. Το νέο αμυντικό δόγμα, ένα κείμενο που δεν θα ξεπερνά σε έκταση τις 10 σελίδες, εκτιμάται από διπλωματικούς παράγοντες και στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ότι δεν επηρεάζει αρνητικά τη χώρα μας. Αλλωστε, ο γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβης Ιωάννης Ζέπος, μετείχε στην ομάδα που διαμόρφωσε το κείμενο, κάτι που βοήθησε στην αποφυγή διατυπώσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν εκ των υστέρων ελληνικές ενστάσεις.

Η Τουρκία


Η νέα δομή δυνάμεων της Συμμαχίας, που θα τεθεί προς αρχική συζήτηση, με προοπτική να ολοκληρωθεί ύστερα από 4 – 5 μήνες, είναι ένα θέμα που θα απαιτήσει σκληρές διαπραγματεύσεις και ιδιαίτερους χειρισμούς. Η Τουρκία διεκδικεί τη διατήρηση νατοϊκού στρατηγείου στο έδαφός της, προοπτική στην οποία φαίνεται ότι συμφωνούν και οι ΗΠΑ. Το ενδεχόμενο αυτό θέτει αυτομάτως για την Αθήνα ζητήματα ελέγχου στην ευρύτερη περιοχή και, κυρίως, στην ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου. Αντίστοιχα, η απαίτηση της Αγκυρας να έχει τον έλεγχο του τμήματος της αντιπυραυλικής ασπίδας που θα εγκατασταθεί σε τουρκικό έδαφος κάνει την ελληνική πλευρά να θέτει θέμα ισορροπίας στον συσχετισμό δυνάμεων.

Την ελληνική αντιπροσωπεία στη σύνοδο ενδιαφέρει, επίσης, η προώθηση των σχέσεων ΝΑΤΟ – Ε.Ε., και επ’ αυτού γίνεται προσπάθεια, με πρωτοβουλία του γ.γ. της Συμμαχίας, Αντερς Φογκ Ρασμούσεν, να ξεπεραστεί το «αγκάθι» με τη χορήγηση στην Τουρκία ειδικού καθεστώτος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Αμυνας και, αντιστοίχως, τη χορήγηση στην Κύπρο συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του ΝΑΤΟ. Το θέμα της ΠΓΔΜ, το οποίο στο Βουκουρέστι έκλεισε με την αναφορά στο κείμενο συμπερασμάτων ότι θα ενταχθεί στη Συμμαχία εφόσον λυθεί το θέμα της ονομασίας, κάτι που επαναλήφθηκε στην επόμενη σύνοδο, το 2009 σε Στρασβούργο – Κελ, είναι μάλλον απίθανο να τεθεί εκ νέου. Ωστόσο, η ελληνική αντιπροσωπεία στη σύνοδο βρίσκεται σε εγρήγορση για ενδεχόμενη απόπειρα να τεθεί το θέμα με πρωτοβουλία τρίτης χώρας.