Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης,
Ο Ταυλεράνδος, υπουργός Εξωτερικών του Μεγάλου Ναπολέοντα, έλεγε ότι πολιτική είναι το να προβλέπεις το αναπόφευκτο και να επισπεύδεις την εμφάνισή του….
Η κυβέρνηση μας εδώ και αρκετούς μήνες επέλεξε να εξασφαλίσει τους πιστωτές της, με τη σύμφωνη γνώμη της Αντιπολίτευσης που άσχετα με το τι ψήφισε στη Βουλή δήλωσε ότι θα τιμήσει τις Μνημονιακές υπογραφές της σημερινής Κυβέρνησης αν ποτέ ανέλθει στην Εξουσία….
Απόδειξη αυτού ήταν η βράβευση του Πρωθυπουργού πριν μερικές εβδομάδες από Τραπεζίτες στη Γερμανία….
Όλο αυτό σε συνδυασμό με την ατιμωρησία που επικρατεί στους πραγματικούς υπαιτίους για τη σημερινή κατάσταση είναι άξιο προβληματισμού….Η χρεοκοπία που θεωρήθηκε κατάρα, για μια χώρα που «δυστυχώς επτώχευσεν» 8 φορές ήταν τουλάχιστον ανεδαφική…..Το κοινωνικό κράτος που προστατεύει από το 2007 μόνο τις Τράπεζες είναι τουλάχιστον ύποπτο….Οι μηδαμινές προοπτικές ανάπτυξης με τη ταυτόχρονη παραχώρηση γης και ύδατος (και όχι μόνο, ο νοών νοείτω) στους πιστωτές είναι τουλάχιστον εγκληματικές, όχι μόνο για την οικονομία αλλά και για την εθνική κυριαρχία…..
Ο φαύλος αυτός κύκλος δε πρόκειται να επιλύσει αλλά αντίθετα όσο θα περνάει ο καιρός θα δημιουργεί σύνθετα προβλήματα….Το σταυροδρόμι είναι ακόμη ανοιχτό και ενώ όλοι έχουν μιλήσει έχει αγνοηθεί ο βασικός πρωταγωνιστής…Ο λαός…..Έστω και τώρα πρέπει να αναδειχθούν οι δρόμοι, να εξαντληθούν τα διπλωματικά «αποθέματα» με τους εταίρους και να διενεργηθεί δημοψήφισμα….
Αλλιώς φοβάμαι ότι η Επανάσταση στην Αργεντινή θα ωχριά μπροστά σε αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα…..