Με τον Λάζαρο Μαύρο

Ε Ν Ω ΤΟΥΣ διαφωνούντες με την πολιτική του στο Κυπριακό κατηγορεί ότι είναι «στοχοπροσηλωμένοι»(!) να τον «ακυρώσουν»(!!) και να τον «αποδομήσουν»(!!!) ο Πρόεδρος Χριστόφιας, η ίδια η πολιτική του είναι, εκ γενετής, άκυρη και άνευ πραγματιστικής δομήσεως. Όπως, κατ’ ακρίβειαν, άκυρη, αποδεδειγμένα άνευ πολιτικού κύρους και στρατηγικής εγκυρότητας, ήταν ανέκαθεν η πολιτική, στο Κυπριακό, όλων των μετά το 1974 προκατόχων του προέδρων. Μία πολιτική που πάσχει (α) από μόνιμη κώφωση και (β) από αθεράπευτη τύφλωση, τόσην ώστε: Να μην ακούει τη διακηρυγμένη, από την ίδια την Τουρκία, στρατηγική της στο Κυπριακό και να μη βλέπει πως όλες ανεξαίρετα οι τουρκικές κυβερνήσεις, με πειθήνια και πάντα ελεγχόμενα 100% όργανα τις εκάστοτε τ/κ ηγεσίες, μεθοδεύουν, επίμονα και υπομονετικά την τουρκική στρατηγική σε βάρος του Ελληνισμού στην Κύπρο.

Α Π Ε Κ Τ Η Σ Ε στρατηγικό πλεονέκτημα στην Κύπρο, με τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου το 1959 η Τουρκία. Το αξιοποίησε με τη στρατιωτική της στρατηγική, την ΤΜΤ και την ένοπλη Τουρκανταρσία του 1963-64. Για να καταστήσει την τουρκική μειονότητα και τους οχυρούς θυλάκους της, στρατηγικό της προγεφύρωμα. Καραδοκώντας την κορύφωση των ελληνικών εμφυλίων διχασμών και του πραξικοπήματος, προκειμένου να κατακτήσει το μισό νησί και να θέσει υπό στρατηγικό έλεγχο το υπόλοιπο. Όχι πλέον ως «θέμα ασφάλειας» της Τουρκίας, που γι’ αυτό εκπονήθηκαν το 1956 οι Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ και το 1957 το επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (έκτοτε υλοποιούμενα), αλλά ως πρώτη ΠΡΑΞΗ του επεκτατικού Νέο-Οθωμανισμού της: «Η Τουρκία -γράφει στη σελίδα 280 του “Στρατηγικού Βάθους” ο υπουργός της των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου- πρέπει να βλέπει το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε […] στη δεκαετία του ’70 [με τον Αττίλα] όχι ως στοιχείο μιας αμυντικής [της] κυπριακής πολιτικής […] αλλά ως ένα από τα διπλωματικού χαρακτήρα βασικά στηρίγματα μιας επιθετικής στρατηγικής θάλασσας». 

Ε Π Ε Ι Δ Η ΑΥΤΗ ήταν, είναι και ομολογείται από τους ίδιους, με λόγια και πράξεις, ότι θα είναι η Νεο-οθωμανική πολιτική κι επειδή δεν αντιμετωπίστηκε ως τέτοια από τα παρ’ ημίν Ηττημένα Μυαλά, γι’ αυτό αποδείχθηκε άκυρη κι αποτυχημένη η πολιτική ψευδαισθήσεων όλων των ΠτΔ, περιλαμβανομένου και του κ. Χριστόφια… 

ΕΡΩΤΗΣΗ

Δύναται, άραγε, ως «Ωραίος Έλληνας» που είναι ο Πρόεδρος Χριστόφιας να ενημερώσει (α) το Εθνικό Συμβούλιο και (β) τον κυρίαρχο λαό για το έγγραφο περί «ομιχλώδους διζωνικότητας» του κ. Στίβεν Μπερκ (για τον κ. Αλ. Ντάουνερ), που δημοσίευσε την Πρωτοχρονιά ο κ. Κώστας Βενιζέλος;