Του Οδυσσέα Αγγελίδη,Υποψήφιος Βουλευτής Κερύνειας-Σ.Κ.ΕΔΕΚ
Αρκετές χιλιάδες Παλαιστίνιοι υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι θύματα εκδίωξης τους από τη πατρίδα τους. Το ίδιο υπέστησαν και πάνω από 200.000 Ελληνοκύπριοι το 1974. Μπορούμε να κάμουμε μια αναδρομή και σύγκριση για τις δύο αυτές παράλληλες καταστάσεις για να δούμε την εξέλιξη των πραγμάτων. Οι Κύπριοι ξενιτεύτηκαν κατά χιλιάδες σε όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά πουθενά δεν πήγαν λαθραία ή εζήτησαν πολιτικό άσυλο και παχυλά επιδόματα. Άλλοι εγκαταστάθηκαν μόνιμα στους νέους τόπους που τους φιλοξένησαν και συνεισφέρουν στη παραγωγή και ανάπτυξη των προσωρινών νέων τους πατρίδων, Οι περισσότεροι όμως έχουν επιστρέψει και δημιούργησαν στις ελεύθερες περιοχές το οικονομικό θαύμα των δεκαετιών 1980-2000.
Οι Παλαιστίνιοι παρά το ότι έχουν πατρίδα τόσο στη Δυτική Όχθη όσο και στη Γάζα έχουν προτιμήσει, αντί από το Ιράκ να μεταβούν σε μια από τις δύο αυτές περιοχές ανάλογα με τις πολιτικές τους προτιμήσεις, έχουν επιλέξει να θεωρούνται πολιτικοί πρόσφυγες και να μεταβαίνουν σε διάφορες χώρες με σκοπό την εκμετάλλευση των φιλελευθέρων κοινωνικών συστημάτων των χωρών, κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και της Κύπρου των 700.000 αυτοχθόνων κατοίκων.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίζεται σε βάρος των Κυπρίων και Ευρωπαίων φορολογουμένων. Αυτοί οι άνθρωποι, που δεν αντιλαμβάνονται πως είναι προσωρινοί φιλοξενούμενοι σε αυτό τον τόπο, έχουν τέτοιες παράλογες απαιτήσεις και αρνούνται να εργασθούν, για να παίρνουν τα υψηλά επιδόματα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αμβλύνουμε τις στερήσεις πολλών συνανθρώπων μας που γεννήθηκαν και πρόσφεραν για την ανάπτυξη αυτού του τόπου. Αλλά το άκρον άωτον της αναίδειας αυτών των ανθρώπων είναι η τελευταία στάση τους να μην δέχονται παραμονή στη Λάρνακα σε ξενοδοχείο τριών αστέρων γιατί βρίσκουν τα δωμάτια του μικρά. Τι αντιμετώπιση περιμένουν αυτοί, οι δήθεν πολιτικοί πρόσφυγες και το δίδυμο Σιλικιώτη-Χαραλάμπους να τύχουν όλοι τους από τον Κυπριακό λαό, ένα λαό που ούτε ήταν ούτε τρέφει ρατσιστικά αισθήματα! Τίποτα άλλο δεν μπορούν να προκαλούν τέτοιες συμπεριφορές παρά έχθρα προς αυτούς, η οποία με τη πάροδο του χρόνου και τα συνεχή επεισόδια, με επιθέσεις κατά αστυνομικών οργάνων και με παράλογες απαιτήσεις, δεν μπορεί παρά να μετατραπεί σε ρατσιστικό μίσος.
Αυτοί οι Παλαιστίνιοι δεν είναι πολιτικοί πρόσφυγες γιατί δεν έφυγαν από τη πατρίδα τους για πολιτικούς λόγους ή πολιτική καταδίωξη. Έχουν επιλογή να επιστρέψουν σε δύο πατρίδες , αν πρόσκεινται προς τον Μαχμούτ Αμπάς, Πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής έχουν τη Δυτική Όχθη και αν συμπαθούν τη Χαμάς έχουν την επιλογή της Γάζας. Δεν υπάρχει άλλη λύση παρά να τους βοηθήσουμε να επαναπατρισθούν για να ησυχάσουμε επί τέλους, όλοι οι εμείς οι Κύπριοι αλλά κυρίως οι Λαρνακείς.
