Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Είναι εμφανές, είναι χαρακτηριστικό, είναι αναμενόμενο, είναι ΠΟΛΥ επικίνδυνο αλλά είναι γεγονός: Οι Απλοί Πολίτες δείχνουν σαφείς τάσεις τον τελευταίο καιρό να πάρουν τις τύχες του τόπου αλλά και της οικογένειας, της πολυκατοικίας, της γειτονιάς τους στα χέρια τους. Το γνωστό πλέον σε όλους κίνημα «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», που ακολούθησε το ανάλογο ευρωπαικό κίνημα, βασισμένο στον Ιρλανδό Οικονομολόγο Ντέιβ Μπόιλ, προκάλεσε πραγματικό τριγμό στα θεμέλια του εισπρακτικού μηχανισμού του απρόσωπου κράτους καθώς με χιλιάδες οδηγούς αυτοκινήτων να «σηκώνουν τις μπάρες» και να μην πληρώνουν διόδια, τα αναμενόμενα έσοδα – που περιλαμβάνονται και στον προυπολογισμό παρουσίασαν σημαντική υστέρηση και χρειάστηκε επείγουσα νομοθετική ρύθμιση ώστε να «φρεναριστεί» κάπως η…στάση πληρωμών.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει το πρόκειται να δείξουν οι επόμενες λίγες εβδομάδες καθώς το «Δεν πληρώνω Διόδια» μετατρέπεται σιγά-σιγά σε «Δεν πληρώνω ΕΡΤ»ή ακόμα χειρότερα «Δεν πληρώνω τίποτε». Φυσικά κάτι τέτοιο, ακόμη και υποστηριζόμενο από ανάλογη και ικανή νομική «προστασία» δεν μπορεί να συνεχιστεί επί πολύ δεδομένου ότι το κράτος έχει – κι αν δεν έχει μπορεί να βρει και να κατασκευάσει» μηχανισμούς για την καταπολέμησή του. Ωστόσο η ζημιά στα προβλεπόμενα έσοδα είναι ήδη πολύ μεγάλη και καμία νομοθεσία δεν είναι σε θέση να αναγκάσει πολίτες που δεν έχουν – ή ισχυρίζονται ότι δεν έχουν- να πληρώσουν αυτά τα υποτιθέμενα «θεσμικά» που τους ζητούν αφού οι «επαναστάτες» είναι πολλές δεκάδες χιλιάδων.
Τι θα κάνει δηλαδή το κράτος; Θα εξαπολύσει πογκρόμ συλλήψεων; Θα βάλει πρόστιμα; Θα θεσπίσει αυτόφωρο και θα «μπουζουριάζει» τους παραβάτες; Εύκολο να το λες, εύκολο ακόμη και να το νομοθετείς, πρακτικά όμως αδύνατον να το εφαρμόσεις.
Τώρα έχουμε και μια νέα κίνηση με την ονομασία «Πόρτα – πόρτα». Τι επιδιώκει; Να καθιερώσει μια νέα μορφή διαμαρτυρίας με συγκεντρώσεις έξω από τις πολυτελείς κατοικίες που διαθέτουν κάποιοι πολιτικοί. Να θέσει τα σπίτια αυτών που οι πολίτες θεωρούν ότι «έκλεψαν», «έφαγαν», «έκρυψαν» σε κατάσταση πολιορκίας.
Μετά την ομολογουμένως εντυπωσιακή διαμαρτυρία έξω από το σπίτι του Άκη Τσοχατζόπουλου στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η οποία και μέγα πλήθος συγκέντρωσε αλλά και το σύνολο των –ηλεκτρονικών τουλάχιστον – Μ.Μ.Ε. με την ανάλογη δυσμενή για τους καταγγελλόμενους εικόνα αλλά και τη συγκέντρωση χιλιάδων Αθηναίων στο Κολωνάκι, γύρω από την περιοχή που βρίσκεται το σπίτι του Κώστα Σημίτη που επικέντρωσε τη – στιγμιαία έστω αλλά πολύ μεγάλη – οργή στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού και κατ επέκταση στο ΠΑΣΟΚ και το Γιώργο Παπανδρέου, οι πολίτες που συγκροτούν αυτή την κίνηση, έχουν προγραμματίσει κι άλλες …επισκέψεις.
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες – κι αυτό γιατί το ζήτημα της συγκεκριμενοποίησης του επόμενου στόχου μελετάται πολύ προσεκτικά από τους οργανωτές – θα ακολουθήσουν συγκεντρώσεις έξω από τα σπίτια τουλάχιστον δύο πολιτικών που ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία, επίσης στο Κολωνάκι: Του τέως Προέδρου της Βουλής Δημήτρη Σιούφα και του πρώην υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη.
Οι «οργανωτές» αυτών των …αυθόρμητων συγκεντρώσεων δεν έχουν βέβαια πολύ χρόνο μπροστά τους για να «εκτελέσουν» και τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή η περίπτωση του οποίου καθυστερεί γιατί ο κ. Καραμανλής μένει στη Ραφήνα κι αυτό δεν…προσφέρεται και τόσο πολύ για μεγάλη προσέλευση κόσμου. Επιπλέον, οι σκεπτικιστές θεωρούν σίγουρο ότι η αστυνομία έχει ήδη «μαζέψει» όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να «πιέσει» με κάθε τρόπο, μέχρι να συλλάβει κάποιους από τους πρωτεργάτες με σκεπτικό που ακόμη διαμορφώνεται ώστε να «στέκει» νομικά ή ακόμη και να δημιουργήσει «ασπίδες προστασίας» σε όσους απειλούνται με συγκέντρωση έξω από την πόρτα τους.
Βεβαίως οι συγκεντρώσεις αυτές έχουν ειρηνικό χαρακτήρα και η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που συγκεντρώνονται αποφεύγει τους ιδιαίτερα υβριστικούς χαρακτηρισμούς ή τα εμπρηστικά συνθήματα αλλά η «ζημιά» που γίνεται στους προβεβλημένους πολιτικούς είναι πολύ μεγάλη. Τόσο στην περίπτωση του κ. Τσοχατζόπουλου όσο και στην περίπτωση του κ. Σημίτη, οι δυο γνωστοί πολιτικοί άκουσαν τα «εξ αμάξης» για τον πολιτικό τους βίο, τη συμπεριφορά και τις ενέργειές τους και οπωσδήποτε δεν αισθάνθηκαν καλά με τόση αρνητική δημοσιότητα.
Και τελικά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι μετά τα πολλαπλά «γιουχαίσματα» που εισέπραξαν πρώην και νυν υπουργοί και βουλευτές σε δημόσιους χώρους , οι αποκλεισμοί σπιτιών αποτελούν αυτή τη στιγμή την πιο προχωρημένη μορφή λαϊκής αντίδρασης.
Μόνο την Πέμπτη που μας πέρασε, είχαμε τις χιλιάδες ατόμων που πλημμύρισαν το Κολωνάκι με συνθήματα κατά του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, το σχεδόν βίαιο «διώξιμο» του Κυριάκου Μητσοτάκη από την κηδεία του αδικοχαμένου αστυνομικού Ευαγγελινέλη, τις βαριές φράσεις του Μητροπολίτη Πειραιά κατά του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη για το γνωστό νομοσχέδιο για το ρατσισμό και την ξενοφοβία και την αποδοκιμασία του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου από διαδηλωτές στο Ηράκλειο για την κατάσταση στη Δημόσια Υγεία.
Που θα πάει η κατάσταση; Που θα φτάσει; Ποιος θα μείνει «αλώβητος» από το κύμα της δυσαρέσκειας, της απογοήτευσης και της οργής του πολίτη που υποφέρει; Ιδιαίτερα όταν μόλις προχτές όλοι διάβασαν ότι οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ ανήλθαν στα 689.558 άτομα, δηλαδή 5,5 % ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από το Δεκέμβριο.
