Καθημερινά και με αφορμή διάφορα γεγονότα, όπως τα πρόσφατα που συνέβησαν στο Καραϊσκάκη, στο πλαίσιο του ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, αντιλαμβανόμαστε πως το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει φτάσει ένα βήμα πριν το «γκρεμό» και το τέλος…
Κι όμως τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν τελείως διαφορετικά, αν είχαμε εκμεταλλευτεί όπως θα έπρεπε, την τεράστια επιτυχία της κατάκτησης του EURO το 2004 στην Πορτογαλία. Αυτή άλλωστε ήταν η μεγάλη ευκαιρία του ελληνικού ποδοσφαίρου, να ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία, ανάπτυξης και προόδου. Πολλοί μάλιστα πίστεψαν τότε, πως το ποδόσφαιρο της χώρας μας, θα περνούσε πράγματι σε ένα άλλο καλύτερο επίπεδο (από άποψη υποδομών, συλλόγων και εθνικής ομάδας), όπως συνέβη και με το ελληνικό μπάσκετ, μετά την κατάκτηση του Ευρομπάσκετ το ’87.
Δυστυχώς όμως δεν έγινε ποτέ αυτό. Για την ακρίβεια, το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου έγινε ακόμα χαμηλότερο και το πρωτάθλημα μας, που εδώ και μερικά χρόνια, φέρει την ξενόφερτη ταμπέλα “Σούπερ Λιγκ”, όχι μόνο δε βελτιώθηκε όσον αφορά την ποιότητά του, αλλά εξακολουθεί, δικαίως, να θεωρείται, ένα από τα μέτρια πρωταθλήματα της γηραιάς ηπείρου, πολύ πιο πίσω από το ισπανικό, το αγγλικό, το γερμανικό, το ιταλικό, το γαλλικό και το ολλλανδικό…
Για την ιστορία και για να γίνει αντιληπτό, πως θα μπορούσαμε να έχουμε εκμεταλλευτεί το έπος του 2004, αξίζει να αναφερθεί το παράδειγμα της Δανίας. Οι Δανοί λοιπόν, κατέκτησαν το Euro του 1992 νικώντας στον τελικό την Γερμανία, παρόλο που ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ της διοργάνωσης, δεδομένου ότι δε θα συμμετείχαν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα αυτό, αν δεν αποκλειόταν η Γιουγκοσλαβία, λόγω του πολέμου που βρισκόταν σε εξέλιξη εκεί (έχει μείνει η ατάκα, πως οι Δανοί μαζεύτηκαν από τις παραλίες εκείνο το καλοκαίρι και τελικά κατέκτησαν το Euro). Oι Σκανδιναβοί όμως, επειδή έχουν και στο DNA τους την οργάνωση και τη μεθοδικότητα (σε αντίθεση με εμάς που βρισκόμαστε στο άλλο άκρο), εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο αυτή την αναπάντεχη για τους ίδιους επιτυχία και το ποδόσφαιρό τους άλλαξε επίπεδο και βελτιώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Ένα από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους, ήταν αυτή η εξαιρετική Κοπεγχάγη, που αντιμετώπισε φέτος ο Παναθηναϊκός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και συμμετέχει στη φάση των “16” της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Τη μεγάλη μας ευκαιρία λοιπόν, τη χάσαμε μετά το Euro του 2004. Δεν εκμεταλλευτήκαμε σχεδόν καθόλου, αυτό που πετύχαμε τότε και αυτός είναι ένας από τους λόγους, που τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει φτάσει στο ναδήρ. Το αν ο δρόμος που ακολουθεί το ποδόσφαιρό μας και ο ελληνικός αθλητισμός γενικότερα έχει γυρισμό, μάλλον θα το καταγράψει ο ιστορικός του μέλλοντος…Ευτυχείτε!!
