Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο
Η καρδιά, ο Νους, η Ψυχή και το μυαλό βρίσκεται πάντα τις αλησμόνητες πατρίδες του Πόντου και της Παναγιάς Σουμελά. θα τραγουδούν τον πόνο, το νόστο και τις μνήμες από την 1000χρονη ιστορία, τον Διγενή Ακρίτα, τις διώξεις αλλά και την μεγάλη καταστροφή του 1922 και το αποτέλλειωμα των διώξεων του 1955. Τα στιγμιότυπα τα οποία ακολουθούν είναι από το γνωστό στέκι της Λέσχης των Ποντίων, στην καρδιά του Ελληνισμού στην Αστόρια της Νέας Υόρκης όπου χτυπά η καρδιά του απλού Έλληνα Ομογενή, μακριά από την δήθεν οργανωμένη ομογένεια, τους ψευδόηγέτες τους αυτοναγορευθέντες σε ηγέτες, προέδρους και παράγοντες της Ομογένειας… Κάθε βράδυ μαζεύονται εκεί ο Στέφανος, ο Γιώργος, ο Σάββας, νέοι Πόντιοι όπως ο Στέφανος που παίζει την τιμημένη Λύρα, και 10αδες νέοι που για λίγο απομακρύονται από την καθημερινότητα της ζωής, την δουλειά, τα βάσανα και τις έγνοιες της ημέρας αλλά και από τις συχνότατες διαμάχες, διχασμούς, διχόνοιες που κατατρώγουν τα σωθικά του Ελληνισμού από καταβολής και δημιουργίας κόσμου… Εκεί σε αυτό το στέκι, κάθε βράδυ, χρόνια τώρα, Έλληνες μετανάστες τραγουδούν, πίνουν, χορεύουν, κερνάνε ο ένας τον άλλο και προ πάντων αν τύχει και πας δεν σε αφήνουν να φύγεις αν δε βρέξεις τα χείλη με μια ρακί ή στην καλύτερη περίπτωση με ένα κρασάκι που κάποιος φίλος έχει φέρει. Κάθε βράδυ φίλοι Πόντιοι και μη βρίσκονται εκεί στο κέντρο της Αστόριας, δίπλα από τον Λευκό Πύργο(το Κολωνάκι της Ομογένειας) για να μάθουν τα νέα από την κοινότητα, τα νέα (καλά η κακά) από την Πατρίδα την γεννέτειρα και τα μέρη όπου γεννήθηκαν πάππου προς πάππου οι γονείς και προγόνοις τους. Και επειδή η ζωή εδώ στην Ομογένεια, στην Κοινότητα της Νέας Υόρκης, στην ξενιτιά δεν υπάρχουν μόνο κακές ειδήσεις, σκάνδαλα, ατασθαλίες, κλεψιές, καρφώματα, χαφιεδισμοί για 100 και 200$, διχασμοί, ίντριγκες, διχόνοιες, κατηγόριες, μικροπρέπειες, η καρέκλα του προέδρου-μεγάλου ή μικρού πρωτοβάθμιου, δευτεροβάθμιου ή τριτοβάθμιου- οργανισμού, ούτε μόνον οι φωτογραφίες με πολιτικούς κάθε αποχρώσεως που σπρώχνονται όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι “ηγέτες της ομογένειας” τους οποίους χαρακτηρίζουν οι αλληλοσπαραγμοί, ένθεν κακείθεν, αλλά πάντα σε κάθε γωνιά-παντού σε όλη την Αμερική και όπου υπάρχουν Έλληνες- υπάρχουν, ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ, διάσπαρτοι, καλά κρυμένοι όμως και οι αγνοί, οι τίμιοι, και προ πάντων άνθρωποι με ήθος αλλά αηδιασμένοι απ’ό όσα κάμουν άλλοι μακριά από δαύτους, συμπατριώτες τους. καθίστε για 10′ και απολαύστε την παρέα τους.
{youtube width=”640″ height=”510″}emtEXumiKJM[/youtube]
{youtube width=”640″ height=”510″}c5cmvPOrQBg[/youtube]
