Γράφει η Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Σιγὰ μήν σπάσουμε τὰ μοῦτρα μας γιὰ λίγη ἀγανάκτησι….
εποίκων… Ἢ ὄταν ὁ βεζύρης βολτάριζε μὲ τιμὲς καὶ δόξες στὴν Θράκη ὡς «ἀπελευθερωτής».. Ἢ ὅταν «ἀνακαλύπταμε» τὰ παιχνίδια μὲ τὰ πετρέλαια καὶ τὶς συμβάσεις Κούπερ… Ἢ ὅταν ἄλλαζαν τὸ παρκέ στὰ (γ@@ῶ τὰ) ὑπουργεῖα τους, γιὰ νὰ μὴν φθαρῇ ἡ γόβα… Ἢ ὅταν μαθαίναμε πὼς χάσαμε κάτι ὑποβρύχια, ὄχι σὲ κάποιον βυθό, ἀλλὰ σὲ κάτι τσέπες ἄνευ …βυθοῦ!!!
Ἤμασταν ἀγανακτισμένοι ὅταν μαθαίναμε πὼς ἀντί γιὰ τοὺς καταγεγραμμένους ψηφοφόρους, ἐψήφισαν 10 (;) 20(;) 30 (;) % παραπάνω… Ἀγανακτισμένοι ἤμασταν ὅταν ἔφτιαχναν ἐπιτροπὲς ἐπὶ ἐπιτροπῶν (ποὺ ἐμεῖς τίς χρυσοπληρώναμε) γιὰ νὰ ἐλέγξουν κάτι, κι ὅταν τελείωναν μὲ τοὺς ἐλέγχους, τὰ ἐγκλήματα εἶχαν παραγραφεῖ. Ἀγανακτισμένοι ἤμασταν ὅταν αὐτοαθωόνονταν. Ἢ ὅταν αὐτοπαρέγραφαν ὄσα δὲν τοὺς ἄρεσαν. Ἢ ὅταν μὲ (γ@@ῶ) τὴν ἀσυλία τους μᾶς περιέπαιζανμὲ θρασύτητα.
Ἀγανακτισμένοι ἤμασταν ὄταν τὰ παιδιά μας ἔφευγαν ἄνθρωποι ἀπὸ τὰ σπίτια μας γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν φυτὰ ἀπὸ τὰ σχολεῖα τους. Ἢ ὅταν σκότωσαν τὸν Μανώλη γιὰ μία τσάντα.. Ἢ ὅταν καλούσαμε σήμερα τὴν ἀστυνομία καὶ δὲν ἐρχόταν ποτέ. Ἢ ὅταν βλέπαμε τὴν τρούπα στὰ σύνορα ὀρθάνοικτη! Ἢ ὅταν βλέπαμε τὶς ζωές μας νὰ ῥημάζουν ἡμέρα μέ τὴν ἡμέρα…
Ναί, ἔως πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἤμασταν ἁπλῶς ἀγανακτισμένοι… Κάθε πρωΐ μαζεύαμε καὶ μίαν μικρή ἀγανάκτισι… Μία ἀκόμη πρὸς τὸ μεσημέρι.. Δύο μὲ τρεῖς ἐπί πλέον ἔως ὄ,του νυκτώσῃ… Καὶ λίγο λίγο, ἀγανάκτησι τὴν ἀγανάκτησι, φασουλάκι τὸ φασουλάκι, ξεχείλισε τὸ σακκουλάκι… Κι ὄχι μόνον ξεχείλισε τὸ ἄτιμο… Ἀλλὰ μᾶς ἔφτιαξε καὶ μίαν διάθεσι…. Ὡςτε σήμερα πλέον νὰ μὴν εἴμαστε μόνον ἀγανακτισμένοι, ἀλλὰ βαθιά, βαθύτατα, ἀπερίγραπτα, μοναδικά, ἀνεπανάληπτα, πρωτόγνωρα….
ἐξ-ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ!!!!!
Διότι μαζέψαμε πολλὲς μικρὲς ἀγανακτήσεις, δόσαμε τόπο στὴν ὀργή, κάναμε ὑπομονή, κάναμε κουράγιο…. Ἒ ἄει στὰ κομμάτια τους πιά… Τώρα τέλος ὅλα!
Ἐξ-ΟΡΓΙΣΤΗΚΑΜΕ!!!!
Κι ὅσοι δὲν τὸ ἔχουν καταλάβει ἀκόμη, εἶναι μία πάρα πολὺ καλὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ τὸ καταλάβουν…. Ἃς στήσουν ὅσες μικροφωνικὲς θέλουν… Ἂς ῥίξουν ὅλες τους τὶς προπαγᾶνδες στὸν δρόμο… Ἂς τάξουν ὅσα τοὺς ἔταξαν κι ἄλλα τόσα…. Ἂς κάνουν ὅ,τι θέλουν… Τὰ θεατρικά τους στησίματα εἶναι πλέον γνωστά.. Δὲν πιάνουν… Ὁ κόσμος ποὺ κατέβηκε στὸ Σύνταγμα, δὲν χρειάζεται νέους «σωτῆρες»… Τοὺς δοκίμασε ὅλους.. Καὶ εἶναι ὅλοι γιὰ πέταμα… ΟΛΟΙ!!!!
Ὁ κόσμος ποὺ κατέβηκε στὸ Σύνταγμα κατέβηκε γιὰ νὰ δείξῃ πόσο πολὺ ἐξ-ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ εἶναι μὲ τὸ κάθε τομάρι ποὺ τοῦ καταληστεύει τὴν ζωή καὶ τὴν σκέψι… Κι ἐὰν ἀκόμη δὲν ἔχουν βρεῖ τὸν «δρόμο» τους, μὴ φοβᾶστε… Μόνοι τους θὰ τὰ καταφέρουν… Ἔχουν μία φωνούλα μέσα στὸ κεφάλι τους, πανάρχαιη, ποὺ τοὺς λέει τὸ πῶς πρέπει νὰ πορευθοῦν γιὰ νὰ ἀποτινάξουν κάθε βρωμιὰ ἀπὸ τὴν ζωή τους… Κι ὅποιος τοὺς ἐμποδίσῃ, δὲν θὰ περάσῃ καθόλου καλά.. Νὰ τὸ θυμοῦνται κάποιοι πονηροί…΄
Φιλονόη.
Υ.Γ. Ἔχουν καταφέρει οἱ «ἀγανακτισμένοι» νὰ περάσουν μίαν εἰκόνα «ἀγανακτήσεως»… Τὸ πίσω ἔχει ἡ ἀχλάδα τὴν οὐρά, τὸ γνωρίζουν;
