Του Χάρη Παυλίδη, ειδική συνεργασία με το Statesmen.gr
Ο στόχος όλων μας, όλων ανεξαιρέτως, είναι να ξεκινήσουμε από τώρα να σκεφτόμαστε(φωναχτά) και να σχεδιάζουμε την Ελλάδα της επόμενης μέρας. Να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση όπως έχει, και όχι όπως θα θέλαμε να είναι ή ακόμα και όπως θα μπορούσε να ήταν. Η ροή των πραγμάτων έχει πάρει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, και από τη στιγμή που δεν μπορέσαμε να την αναστρέψουμε, χρειάζεται όλοι να παλέψουμε ώστε να την κατευθύνουμε με ρεαλισμό και εθνικό στόχο, στο σημείο περισυλλογής απ’ όπου θα ξεκινήσει η Ελλάδα απ’ την αρχή.
Από τη κρίση θα πρέπει να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, για πράγματα που έγιναν και δεν έπρεπε να γίνουν και για πράγματα που δεν έγιναν και έπρεπε να γίνουν. Θα χρειασθεί να αναθεωρήσουμε νοοτροπίες και συμπεριφορές, να ξαναδούμε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους, και να διδαχθούμε από τα λάθη μας. Γι όλα αυτά θα χρειασθεί να αναρωτηθούμε: Τι κράτος θέλουμε; Θέλουμε ένα κράτος «στρατηγείο», που θα εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή, αλλά ταυτόχρονα θα ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη; Θέλουμε ένα κράτος ισχυρό, το οποίο όμως θα πετύχει την ισχυροποίησή του περιορίζοντας δραστικά τις εξουσίες του, απελευθερώνοντας νομικά την παρεμβατικότητα του; Οι απαντήσεις που θα δώσουμε θα προδιαγράψουν και την πορεία της επόμενης μέρας.
Γιατί η επόμενη μέρα θα χρειαστεί, με βάση τις απαντήσεις που θα δώσουμε για το είδος του κράτους που θέλουμε, να απαντήσει και σε μια σειρά αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, που θα φέρουν τη Δημοκρατία στο επίκεντρο των εξελίξεων. Να βάλουμε τις προτεραιότητες:
-Ποιος θα είναι ο ρόλος της Δικαιοσύνης, και τι είδος Δικαιοσύνης θέλουμε.
-Να δώσουμε οριστική λύση στην ασφάλεια του πολίτη, αντιμετωπίζοντας την παράνομη μετανάστευση και την εγκληματικότητα.
-Να επανεξετάσουμε το ρόλο των ΜΜΕ και τη σχέση τους με την εξουσία.
-Να ξεκινήσουμε από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό ώστε να φθάσουμε να αποφασίσουμε τι είδους Πανεπιστήμιο θέλουμε.
-Να ενθαρρύνουμε τον επιχειρηματία και να αποθαρρύνουμε τον εισοδηματία, μέσα από ένα συγκροτημένο σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης.
-Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης και επανεκκίνηση της βιομηχανίας με βάση τη Γεωργία, την Κτηνοτροφία και την Αλιεία.
-Φορολογική επανάσταση στη βάση της απενοχοποίησης του κέρδους που προέρχεται από την εργασία. Δεν είναι στην «ηθική» του καπιταλισμού, να φορολογείται η εργασία και να απαλλάσσεται το κεφάλαιο.
-Σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα σε όλα τα επίπεδα.
Η Ελλάδα δεν σταματάει στο μνημόνιο και στο μεσοπρόθεσμο. Έρχεται από μακριά και θα πάει μακριά, αρκεί όλοι εμείς να βλέπουμε πέρα απ’ αυτό που φαίνεται. Χρειαζόμαστε έναν νέο εθνικό στόχο, μια νέα ιδέα που θα μας κάνει εξωστρεφείς. Γι αυτό πρέπει «η Ελλάδα της επόμενης μέρας», να επαναπροσδιορίσει το ρόλο και τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή. Άμεσα:
-Να στραφεί στη θάλασσα και να δει τη Μεσόγειο ως εθνικό ορίζοντα, πρωτοστατώντας στις προσπάθειες για την ίδρυση της Μεσογειακής Ένωσης.
-Να επανεξετάσει τη σχέση της με την Τουρκία.
-Να αναπτύξει σχέσεις, σε όλα τα επίπεδα, με τη Ρωσία, την Ινδία και τη Κίνα.
-Και βεβαίως μετά να πείσει την Ευρώπη ότι, μπορεί να έχει ρόλο σ’ ένα ευρύτερο σχέδιο πέραν των συνόρων της.
Η κατάσταση είναι σοβαρή. Η κοινωνία δοκιμάζεται και η ζωή χάνει την ανθρώπινη διάστασή της. Η αγωνία για το μέλλον προκαλεί κατάθλιψη, ενώ οι αδικίες προκαλούν οργή και αγανάκτηση. Η χώρα υποβαθμίζεται διαρκώς στη συνείδηση της διεθνούς κοινής γνώμης, ενώ η δυσπιστία για το αν μπορούμε να τα καταφέρουμε διευρύνεται. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να σφίξουμε τα δόντια και να αγωνιστούμε για την πατρίδα μας. Να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα δεν τελειώνει εδώ. Αντίθετα να μη το βάλουμε κάτω ώστε να ξεκινήσει από εδώ. Όλοι μαζί να φέρουμε την «Ελλάδα της επόμενης μέρας» πιο κοντά.
