«Κοινωνικός Σύνδεσμος» είναι το όνομα της πολιτικής πρωτοβουλίας προσωπικοτήτων, μεταξύ των οποίων ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Φλωρίδης, ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, οι οικονομολόγοι Γιάννης Στουρνάρας και Αρίστος Δοξιάδης κ.α., που παρουσίασαν την Τρίτη το μεσημέρι την ιδρυτική της διακήρυξη.
Κεντρική επιδίωξη, όπως εξήγησαν οι ομιλητές στην παρουσίαση, είναι να απαντήσουν όλες οι πολιτικές , κοινωνικές και πνευματικές δυνάμεις της χώρας στο Εθνικό Δίλημμα: «Εμμονή στο αποδεδειγμένα αποτυχημένο παλιό μοντέλο, ή προχωράμε μπροστά τη χώρα στην Ευρώπη;»
Όπως μεταξύ άλλων ανέφερε κατά την παρέμβασή του ο Γιώργος Φλωρίδης, το απερχόμενο πολιτικό σύστημα θα πρέπει αμέσως να στηρίξει κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας στη Βουλή για να διαχειριστεί την σημερινή κρίση και μεσοπρόθεσμα να προχωρήσει η αναγκαία αναδιάρθρωσή του, με εμβάνθυση της δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα.
Ο κ. Φλωρίδης κατέστησε σαφές ότι δεν είναι ηγέτης της νέας Κίνησης, ενώ αναφέρθηκε στην παραίτησή του από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ (στις 16 Ιουνίου) και την παράδοση της έδρας του, «αναλαμβάνοντας -όπως είπε- εμπράκτως το μερίδιο που μου αναλογεί για την ευθύνη του πολιτικού συστήματος στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα».
«Ο Κοινωνικός Σύνδεσμος δεν φιλοδοξεί να γίνει κόμμα», τόνισε με τη σειρά του ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, «αλλά να συμβάλει ώστε να συναντηθούν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν κοινό όραμα για την Ελλάδα, μέσα στο ευρώ ως σύγχρονο και δημιουργικό κράτος», και εξήγησε ότι η πρωτοβουλία ανελήφθη τώρα, γιατί η χώρα διέρχεται βαθιά οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική κρίση.
Στη διακήρυξη της Κίνησης Πολιτών «Κοινωνικός Σύνδεσμος» αναφέρεται ότι «κύριος στόχος είναι να προωθήσει την πληροφόρηση, το διάλογο και τη δράση, ώστε να ενεργοποιηθεί η κοινωνία των πολιτών», με πρώτη προτεραιότητα, για την επόμενη περίοδο, τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης, η οποία «θα έχει σκοπό να συμβάλει στην ανάταξη της χώρας, με εθνικό στόχο να μετέχει ενεργά στον πυρήνα της ΕΕ και στη ζώνη του ευρώ, με απαραίτητη δημοσιονομική πειθαρχία, πήγη νέου πλούτου όχι το κράτος, αλλά την παραγωγική οικονομία, με ανοικτά σχολεία και πανεπιστήμια, με την ανάδειξη, σ΄αυτήν την προσπάθεια, των αρίστων και όχι των κομματικών ημετέρων».
