Το ενιαίο νόμισμα θα επιβιώσει, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται και την εξασφάλιση της ευημερίας των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ή τουλάχιστον όχι όλων), σύμφωνα με τον καθηγητή του Χάρβαρντ Νίαλ Φέργκιουσον.
Σε άρθρο του, που δημοσιεύθηκε το Σάββατο στην εφημερίδα Wall Street Journal, ο διακεκριμένος ιστορικός προβλέπει ότι
σε δέκα χρόνια οι Βρυξέλλες δεν θα είναι πλέον η έδρα της Ενωμένης Ευρώπης, η οποία θα έχει μεταφερθεί στη Βιέννη.
Η κρίση χρέους, σύμφωνα πάντα με αυτό το σενάριο, θα έχει πυροδοτήσει μια αλληλουχία γεγονότων, που θα έχουν κατάληξη τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης (ΗΠΕ). Εντούτοις, η νέα αυτή υπερδύναμη θα μοιάζει περισσότερο με μια αναγεννημένη αυτοκρατορία των Αψβούργων (εξ ου και η έδρα της στη Βιέννη), παρά με μια ένωση ισότιμων κρατών.
Ο συγγραφέας των βιβλίων «Το πλέγμα του πλούτου» (Ιωλκός) και «Η εξέλιξη του χρήματος» (Αλεξάνδρεια) προβλέπει ότι το 2021 η ανεργία στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) θα παραμένει κοντά στο 20%. Ωστόσο, τα αποτελέσματα της φτώχειας θα αμβλύνονται από την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που θα διοχετεύεται από τον Βορρά. «Οπως παλαιότερα οι Ανατολικογερμανοί, έτσι και το 2021 οι Νοτιοευρωπαίοι θα έχουν συνηθίσει σε αυτήν την ανταλλαγή. Με το 1/5 του πληθυσμού τους άνω των 65 ετών, υπάρχει πολύς ελεύθερος χρόνος για να απολαύσουν τη ζωή. Επιπλέον, θα βγάζουν κάποια επιπλέον χρήματα στη μαύρη και την γκρίζα οικονομία».
Στην ευρωπαϊκή δυστοπία του Φέργκιουσον, οι Ελληνες και οι υπόλοιποι πολίτες του Νότου θα είναι το 2021 κηπουροί και υπηρέτες των Βορειοευρωπαίων, οι οποίοι θα έχουν χτίσει τις εξοχικές του κατοικίες στις ηλιόλουστες ακτές τις Μεσογείου. Εξ ου και οι ΗΠΕ δεν θα μοιάζουν καθόλου με την Ε.Ε. «που κατέρρευσε το 2011».
Ο Φέργκιουσον σημειώνει, δε, την τραγική ειρωνεία ότι η διάλυση της παλιάς Ευρωπαϊκής Ενωσης ξεκινάει από τα λίκνα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, την Ελλάδα και την Ιταλία, και συγκεκριμένα από τις πράξεις και τις παραλείψεις των κυρίων Μπερλουσκόνι και Παπανδρέου. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, όμως, δεν θα είναι οι μόνοι ηγέτες που θα πληρώσουν την ευρωπαϊκή κρίση με την πολιτική τους καριέρα. Συνολικά, πάνω από 10 κυβερνήσεις θα πέσουν στην Ευρωζώνη, ανάμεσά τους και εκείνη της Αγκελα Μέρκελ, σύμφωνα πάντα με τον Φέργκιουσον.
Το αποτέλεσμα θα είναι να διασωθεί το ευρώ, ύστερα από επιθετική παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα υπερβεί τα εσκαμμένα, αποφασίζοντας ότι «ο μόνος τρόπος για να σώσεις το ευρώ είναι να το βάλεις στον εκτυπωτή», αλλά να διαλυθεί η Ε.Ε. και να επανασυσταθεί ως «Τεράστια Αγία Γερμανική Αυτοκρατορία», με Καγκελάριο-Αψβούργο. Από αυτήν την ένωση, θα έχουν αποχωρήσει οι Σκανδιναβικές χώρες, οι οποίες θα συστήσουν τη δική τους Ενωση, μαζί με τη Νορβηγία και την Ισλανδία, αλλά και η Βρετανία, ύστερα από δημοψήφισμα.
Η τελευταία, προβλέπει το άρθρο, θα διασωθεί από την οικονομική κατάρρευση μόνο και μόνο χάρη στην τυχαία επιλογή της να μην ενταχθεί στην Ευρωζώνη. Ετσι, ενώ η δημοσιονομική της κατάσταση είναι παρόμοια με εκείνη των υπερχρεωμένων κρατών του Νότου, καταφέρνει να ανταποκριθεί στην πρόκληση της κρίσης, χάρη στην παρέμβαση της Τράπεζας της Αγγλίας και την υποτίμηση της στερλίνας. Επιπλέον, στη συνέχεια εγκαταλείπει την Ε.Ε. και γίνεται η βάση επενδύσεων για τους Κινέζους επιχειρηματίες που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στην Ευρώπη. Η δε Ιρλανδία θα αποφασίσει να ενωθεί με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οσο για τον υπόλοιπο κόσμο, ο Φέργκιουσον προβλέπει την επιτάχυνση της παρακμής της Δύσης και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών και την εδραίωση του πρωταγωνιστικού ρόλου της Ανατολής και του Νότου στο παγκόσμιο στερέωμα.
Τέλος, ο γνωστός ακαδημαϊκός αναφέρεται στην προοπτική ενός πυρηνικού πολέμου, ύστερα από τον βομβαρδισμό του Ιράν από το Ισραήλ. Ενός πολέμου, που θα αποτραπεί την τελευταία στιγμή χάρη στην παρέμβαση των ΗΠΕ.
