Toυ Α.Η. Διαματάρη
Υπάρχουν τιμές και τίτλοι αναγνώρισης για σχεδόν τα πάντα και τους πάντες. Υπάρχει για παράδειγμα, «Ο άνθρωπος της χρονιάς», του «Time». (Λίγο έλειψε φέτος να ήταν ο Ερντογάν). Υπάρχει όμως και ο τίτλος του πιο …καλοχτενισμένου σκύλου και τόσοι άλλοι.
Δεν υπάρχει πάντως τίτλος για τις πιο «σπουδαίες λέξεις του χρόνου».
Aν υπήρχε, θα ήταν «o γουάο, ο γουάο, ο γουάο».
Θα καταλάβετε πιο κάτω το γιατί.
Η Πέγκι Νούναν, επέλεξε τις λέξεις αυτές, τις τελευταίες λέξεις του Στιβ Τζομπς, του μάγου της εταιρείας Apple, για τις καλύτερες του χρόνου στη στήλη της, στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», του περασμένου Σαββάτου.
Μια στήλη που θεωρώ τόσο ενδιαφέρουσα που την φιλοξενώ στο «Σχόλιό» μου, το τελευταίο του χρόνου.
«Αυτές ήταν οι λέξεις του Στιβ Τζομπς», γράφει, όπως τις απέδωσε η αδελφή του η Μόνα Σίμπσον που ήταν μαζί του στις τελευταίες στιγμές της ζωής του.
Στη νεκρολογία της μίλησε για το πώς έβλεπε τα παιδιά του «σαν να μη μπορούσε να ξεκλειδώσει το βλέμμα του από πάνω τους». Την αποχαιρέτησε, της είπε πόσο λυπάται που δεν θα μπορέσουν να γεράσουν μαζί και ότι «εκείνος πήγαινε σε ένα καλύτερο μέρος».
Πριν να φύγει, συνεχίζει η Μόνα, κοίταξε την αδελφή του Πάτι, μετά κοίταξε για πολλή ώρα τα παιδιά του, μετά την σύντροφο της ζωής του Λόρενε και μετά κοίταξε πάνω από τους ώμους τους, πίσω τους. Οι τελευταίες λέξεις του ήταν: «Ο ΓΟΥΑΟ, Ο ΓΟΥΑΟ, Ο ΓΟΥΑΟ».
Το «ο γουάο», προσθέτει η Νούναν, δεν είναι άσχημος τρόπος να εκφράσει το σπουδαίο, τη δύναμη της ζωής και του θανάτου. Και την αγάπη με την οποία είχε περιβάλλει τον εαυτό του.
Απορώ, γράφει η Νούναν, αν είχα δίκιο να βγάλω το συμπέρασμα ότι ο Τζομπς είδε κάτι, κι αν ναι, τι είδε; Τι συνέβη εκεί, όταν είδε μακριά από την οικογένειά του και το εξέφρασε με αυτό τον τρόπο που ακούγεται σαν δέος;
Θυμήθηκα μια ιστορία, συνέχισε, που το ενήλικο παιδί ενός φίλου μου πέθαινε. Η οικογένειά του είχε μαζευτεί γύρω από το κρεβάτι του. Την ώρα που ο Ρόμπερτ άφηνε την τελευταία του πνοή, ένα μωρό που ήταν στο δωμάτιο άφηνε ένα δυνατό γέλιο σαν να είδε κάτι ευχάριστο, ωραίο και έδειξε προς την κατεύθυνση πάνω από το κεφάλι του Ρόμπερτ.
Η μητέρα του μωρού ξαφνιάστηκε και έσπευσε να το σταματήσει αλλά ο φίλος μου και η μητέρα του είπαν «όχι, άφησέ το, ίσως να αντιδρά σε κάτι που είδε πάνω από το κεφάλι του Ρόμπερτ… Κάτι που μόνο τα μωρά μπορούν να δουν».
Και τελειώνει το σχόλιό της ως εξής:
«Η μετριοπάθεια όταν σκέφτεσαι τον θάνατο είναι καλό πράγμα. Οταν οι λέξεις αφήνουν τον άνθρωπο σιωπηλό και σκεπτόμενο τότε είναι πανίσχυρες λέξεις. Οι τελευταίες λέξεις του Στιβ Τζομπς είναι ό,τι καλύτερo ελέχθη το 2011».
O γουάο!!!
