Του Μιχάλη Ιγνατίου
Δικαιολογημένα ανησυχούν οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου ενόψει της τριμερούς συνάντησης που συγκάλεσε στο Greentree της Νέας Υόρκης ο άβουλος γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν. Ακόμα και ο ΔΗΣΥτου Νίκου Αναστασιάδη, που είχε κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του, για δουλική και χωρίς αντίρρηση αποδοχή του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, εκφράζει αντιρρήσεις και ζητά από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, να αρνηθεί να λάβει μέρος στην τριμερή. Βέβαια, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, ο κ. Χριστόφιας έχει υποχρέωση να παραστεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και υποχρεωμένος να αποδεχθεί τις άκρως αρνητικές θέσεις που υπογείως παρουσιάζουν οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ και οι οποίες ικανοποιούν στο έπακρον την Άγκυρα και το κατοχικό καθεστώς.
Είναι θετικό ότι το Εθνικό Συμβούλιο της Κύπρου αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, τα πλαίσια μέσα στα οποία πρέπει να κινηθεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα πλαίσια αυτά παρουσίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, και «περιλαμβάνουν τη μη αποδοχή χρονοδιαγραμμάτων, επιδιαιτησίας, ή σύγκλησης διεθνούς διάσκεψης χωρίς να υπάρξει συμφωνία στα ουσιώδη θέματα που αφορούν στις εσωτερικές πτυχές του κυπριακού προβλήματος. Για τη σύγκληση μιας τέτοιας διάσκεψης απαιτείται η συγκατάθεση και των δυο πλευρών», τονίστηκε εμφαντικά.
Οι παράμετροι που έθεσε το Εθνικό Συμβούλιο είναι σημαντικές για πάρα πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι ορθά οσμίστηκαν μερικοί πολιτικοί στην Κύπρο ότι το σκηνικό είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό του Φεβρουαρίου του 2004, όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος και οι ηγέτες που τον συνόδευαν αναγκάστηκαν να αποδεχθούν χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησία, ενώ πριν φτάσουν στη Νέα Υόρκη ορκίζονταν ότι θα πράξουν ακριβώς το αντίθετο. Τότε οι πιέσεις χαρακτηρίστηκαν «πιεστικές και εκβιαστικές». Τώρα, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά και έχουμε ως δεδομένο ότι η Ουάσιγκτον ούτε απειλεί, ούτε εκβιάζει. Το 2004, το δίδυμο ΜπουςΤσέινι είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Άλλωστε, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, μετά το τηλεφώνημά του στον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο από τον οποίο άκουσε την άρνησή του να αποδεχθεί το ρατσιστικό σχέδιο του κ. Ανάν, είχε αποφασίσει να τιμωρήσει τους Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι όμως άντεξαν, ψήφισαν ΟΧΙ και δεν δειλίασαν ούτε μπροστά στην απειλή για τιμωρία. Ο περίφημος Λιν Πάσκοε, που σήμερα είναι το δεξί χέρι του Μπαν Κι Μουν, είχε απειλήσει ότι «θα πέφτουν κεραμίδια στα κεφάλια των Ελληνοκυπρίων». Στο τέλος έπεσαν στο δικό του κεφάλι, αφού στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ του έμεινε για πάντα το παρατσούκλι «αποτυχημένος».
Ο σημερινός επικεφαλής του ΟΗΕ και οι συνεργάτες του δεν ενδιαφέρονται να επιλύσουν με δίκαιο τρόπο το πρόβλημα της Κύπρου. Είναι μεσολαβητές που εξυπηρετούν μόνιμα την Τουρκία και οι οποίοι -εάν υπήρχε σοβαρότητα στη Λευκωσία και την Αθήνα- θα έπρεπε να έχουν καταγγελθεί και να έχει ζητηθεί η παραίτησή τους. Έχουν πετάξει στα σκουπίδια τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, δεν ενδιαφέρονται για την επικράτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και νοιάζονται μόνο να επιβάλουν την μπασταρδεμένη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία θα εγκαθιδρύσει καθεστώς απαρτχάιντ στο νησί. Η απειλή των Τούρκων και των Βρετανών για μόνιμη διχοτόμηση δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν, διότι η μη λύση πρώτα και πάνω απ’ όλα δεν συμφέρει στους ίδιους…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι:
Εάν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επιθυμούσε πραγματικά να ταρακουνήσει τα «ήρεμα νερά» των κυπριακής ιδιοκτησίας διαπραγματεύσεων, θα έπρεπε -στην τριμερή της Νέας Υόρκηςνα ακυρώσει τις τραγικές υποχωρήσεις που έγιναν από την ελληνοκυπριακή πλευρά, προβάλλοντας ως επιχείρημα την άνευ προηγουμένου αδιαλλαξία των Τούρκων κατακτητών, οι οποίοι στοχεύουν να κυριαρχήσουν σε όλο το νησί. Δεν θα τον πάρει στα σοβαρά ο Μπαν Κι Μουν και οι φιλότουρκοι διαπραγματευτές του, όταν αποδέχεται τις προσκλήσεις, τα δείπνα τους και τους εκβιασμούς τους.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ:
Η καταγγελία που έλαβα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αναφέρει ότι ο αγαπημένος υιός υπουργού δεν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία. Είναι δυνατόν;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Τώρα πέστε μου… Οι ψευτοπαλληκαρισμοί της κ. Πραξούλας δεν στηρίζονται από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας… Θα μπορούσε αυτή η κυρία, που ηγείται ενός κόμματος το οποίο μετά βίας αγγίζει το 0,75%, να αμφισβητεί το Κυπριακό Κοινοβούλιο χωρίς να έχει συνεννοηθεί προηγουμένως με το Προεδρικό Μέγαρο; Ο Πρόεδρος Χριστόφιας έπρεπε να την διατάξει να παρουσιαστεί ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, ως έχει υποχρέωση. Αλλά, αν γνωρίζω καλά τον τρόπο σκέψης των Κυπρίων πολιτικών, θα της έδωσε συγχαρητήρια…
