Της Μαρίας Δεναξά, aixmi.gr
Η πρόσφατη υποβάθμιση της Γαλλίας από την Standard & Poor’s στις 13 Γενάρη σήμανε και τυπικά το τέλος του ζεύγους «Μερκοζί», προς μεγάλη ανακούφιση της Μέρκελ…
Η Γερμανίδα Καγκελάριος, στην ταραχώδη γαλλο-γερμανική συγκυβέρνηση της Ευρώπης, έκρυβε με μεγάλη δυσκολία τη δυσαρέσκεια για το πρόσωπο του γάλλου «Mr Bean», όπως αποκαλεί τον Σαρκοζί στις συζητήσεις με τους συνεργάτες της! Όπως, μάλιστα, αποκάλυψε πρόσφατα το περιοδικό ΒusinessWeek η Μέρκελ για να καταλάβει περισσότερο την περίεργη συμπεριφορά του Γάλλου προέδρου αφιέρωσε αρκετές ώρες από τον ελεύθερο χρόνο της για να δεί όλα τα DVD του Louis de Funes!
Όμως, το θέμα μας δεν είναι ο Σαρκοζί,αλλά το ότι η ιστορία της Ευρώπης και της Ελλάδας γράφεται, πλέον, στο Βερολίνο. Το γεγονός αυτό αρχίζει να γίνεται αισθητό τις τελευταίες μέρες στη Γαλλία, η οποία μέχρι πρόσφατα είχε την αυταπάτη ότι ήταν ίση με τον Γερμανό γείτονα και ότι προσπαθούσαν από κοινού να βάλουν ένα τέλος στην κρίση.
Επί της ουσίας τα πράγματα δεν ήταν ποτέ έτσι και το γνωρίζουμε.
Απλώς τώρα καταλαβαίνουν και οι Γάλλοι ότι η Μέρκελ είναι περισσότερο από ποτέ μόνη στο τιμόνι του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.
Προφανώς δεν επελέγη στην τύχη η Γερμανία για την πρώτη επίσημη επίσκεψη στο εξωτερικό του νέου Ισπανού Πρωθυπουργού.
Ποιος αμφισβητεί ότι στο Βερολίνο προετοιμάζεται το μέλλον των Ευρωπαίων με το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο που θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο Κορυφής την ερχόμενη Δευτέρα και που -με βούλες και υπογραφές- θα βάλει τα δυό πόδια της Ευρώπης σε μισό παπούτσι;
Όπως και πρίν από μισό αιώνα (αλλά κάτω από διαφορετικές συνθήκες) έτσι και σήμερα, η φωνή της Γερμανίας αντηχεί ολοκάθαρα στην Ευρώπη.
Στις Συνόδους Κορυφής, στις εφημερίδες, στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, στις οικονομικοπολιτικές συζητήσεις, στις κουβέντες του κόσμου… παντού!
Αυτή τη φορά η Γερμανία τα κατάφερε όχι με την στρατιωτική ισχύ αλλά με τη δύναμη του χρήματος και τη βοήθεια της σιδηράς Καγκελαρίου που, από τον Δεκέμβριο του 2011, έγινε ξανά το πιο αγαπητό και αξιοσέβαστο πρόσωπο στη Γερμανία. Όχι, όμως, και στην Ευρώπη!
Σε μια Ευρώπη που, για την ώρα, μοιάζει ανίκανη να αναδείξει τις προσωπικότητες εκείνες που θα ανατρέψουν τη «Γερμανοκρατία», τους λογιστές και τους τραπεζίτες και θα την επαναφέρουν στον δρόμο της πραγματικής αλληλεγγύης, ανάπτυξης και αρμονίας μεταξύ των λαών της.
Κι όσο κι αν θέλω να φανώ επιεικής απέναντι στον Γάλλο πρόεδρο, δε μπορώ να μην επισημάνω ότι δεν τα κατάφερε, παρότι ξόδεψε όλη την ενέργειά του τα 2 τελευταία χρόνια αγωνιζόμενος για τα συμφέροντα της Γαλλίας. Όταν κατάλαβε δε ότι δεν του βγαίνει, παραδόθηκε αμαχητί και το έριξε στην άγρα ψήφων! Αυτό, δηλαδή, που γνωρίζει να κάνει καλύτερα απ’ όλα … και μην τον είδατε τον Σαρκοζί !
Την ίδια ώρα η κυρίαρχος της Ευρώπης, Άνγκελα Μέρκελ, διαμηνύε ότι δεν υπάρχουν επιπλέον χρήματα ούτε για την Ελλάδα ούτε για τις υπόλοιπες χώρες του νότου… Υποστηρίζει την ανάπτυξη μέσω λιτότητας (πώς γίνεται, άραγε, αυτό;), αρνείται τα ευρωομόλογα και ένα σωρό άλλες προτάσεις που θα μπορούσαν να βγάλουν εκατομμύρια Ευρωπαίους από τη δίνη της ανεργίας, της φτώχιας, της απόγνωσης και του αδιεξόδου που εν μέρει τους οδήγησε η εγωιστική πολιτική της.
Η Σύνοδος Κορυφής στις 30 Ιανουαρίου πιθανότατα θα επικυρώσει την επικράτηση της Μέρκελ. Όμως, πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της και το ενδεχόμενο αποτυχίας του γερμανικού μοντέλου στην Ευρώπη. Αν αυτό συμβεί, θα είναι η Γερμανία που θα απομονωθεί περισσότερο από ποτέ –πράγμα που φοβάται όσο τίποτα και προσπαθεί να αποφύγει από το 1945 και μετά.
Αν δεν υπάρξουν υποχωρήσεις της τελευταίας στιγμής, η επικράτηση της Γερμανίας και της κυρίας Μέρκελ στην Ευρώπη μπορεί, ίσως, να εξελιχθεί σε Πύρρειο νίκη!
