Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Με… μανιφέστο η Αγκυρα αμφισβητεί ουσιαστικά ολόκληρη τη θαλάσσια ζώνη γύρω από τη Μεγαλόνησο, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να τορπιλίσει και την κυπροϊσραηλινή συνεργασία, η οποία αποδυναμώνει τον γεωστρατηγικό ρόλο της

Το πολιτικό και διπλωματικό πλαίσιο για την πλήρη αμφισβήτηση και ανατροπή των νέων δεδομένων που έχει δημιουργήσει η ανακάλυψη των τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου έθεσε η Αγκυρα με το ανακοινωθέν-μανιφέστο που εξέδωσε το βράδυ της Τετάρτης, παραμονή της επίσκεψης του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπ. Νετανιάχου στη Λευκωσία.
Η Αγκυρα αμφισβητεί πλέον τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στις θαλάσσιες ζώνες στο νότιο μέρος του νησιού για λογαριασμό του «ψευδοκράτους» (βάσει της υποτιθέμενης συμφωνίας που συνήψε το ψευδοκράτος με την ΤΡΑΟ), αλλά συγχρόνως διεκδικεί ως τμήμα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας μεγάλο μέρος των θαλάσσιων ζωνών της Κύπρου, που θεωρητικά μετά τη λύση του Κυπριακού θα ανήκαν και στους Τουρκοκύπριους.

Με το μανιφέστο που εξέδωσε το τουρκικό ΥΠΕΞ ουσιαστικά αμφισβητείται ολόκληρη η θαλάσσια ζώνη γύρω από την Κύπρο και εκτοξεύονται απειλές εναντίον όλων των ξένων πετρελαϊκών εταιρειών που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τη διεκδίκηση αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στα υπόλοιπα Οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ.

Νετανιάχου και Χριστόφιας έβαλαν το θεμέλιο σε μια στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασία της Κύπρου και του Ισραήλ, που οδηγεί και στη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων που βρίσκονται στα όρια των ΑΟΖ των δύο χωρών.

Η Τουρκία αντιμετωπίζει μια μείζονα στρατηγική πρόκληση, καθώς δύο κρίσιμοι «αντίπαλοι», όπως η Κύπρος και το Ισραήλ, όχι μόνο εξασφαλίζουν το σημαντικό πλεονέκτημα της κατοχής μεγάλων αποθεμάτων ενεργειακών πόρων, αλλά λόγω της γεωγραφικής θέσης οι ίδιες χώρες αποκτούν το στρατηγικό πλεονέκτημα της δυνατότητας αυτόνομης εκμετάλλευσης και μεταφοράς στις διεθνείς αγορές του φυσικού αερίου, χωρίς να εξαρτώνται από τρίτες χώρες.

Η δυνατότητα αυτή που αποκτούν Κύπρος και Ισραήλ αποδυναμώνει σταδιακά τον γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας, η οποία μέχρι τώρα αποτελεί σχεδόν τον μοναδικό κόμβο διασύνδεσης της Ευρώπης με τις πηγές ενέργειας της Κεντρικής Ασίας και της Κασπίας.

Η Τουρκία, εξαπολύοντας απειλές ότι «δεν θα επιτρέψει» με κανέναν τρόπο σε ξένες εταιρείες να κάνουν έρευνες σε «επικαλυπτόμενες» περιοχές και ότι θα «λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να προστατεύσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της σε περιοχές εντός της υφαλοκρηπίδας της» (κάνοντας αναφορά σε συγκεκριμένα Οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ: 1, 4, 5, 6, 7), θέλει να αποτρέψει τη συνέχιση των ερευνών που εφόσον εντοπίσουν νέα κοιτάσματα θα προκαλέσουν τετελεσμένα που δύσκολα θα μπορούν να ανατραπούν.

Το μεγάλο πρόβλημα για την Κύπρο δεν θα είναι οι ρητορικές απειλές και αμφισβητήσεις, αλλά η έμπρακτη προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων από την Τουρκία όταν αποκτήσει δυνατότητα αποστολής στην περιοχή πλατφόρμας ή ειδικού σκάφους πραγματοποίησης ερευνών.

Οι τουρκικές απειλές σε ό,τι αφορά το νότιο μέρος του νησιού είναι μάλλον στον αέρα, καθώς εκεί, έστω και εμμέσως, εμπλέκεται και το Ισραήλ, το οποίο αποτελεί απόλυτα πειστική δύναμη αποτροπής, αλλά δεν υπάρχει απάντηση προς το παρόν του τι θα συμβεί εάν η Τουρκία στείλει ερευνητικό σκάφος στα Οικόπεδα που αμφισβητεί και στα οποία δεν εφάπτεται η Ισραηλινή ΑΟΖ και συνεπώς η απάντηση θα πρέπει να δοθεί αποκλειστικά από τη Λευκωσία…

ΕΘΝΟΣ