Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, Ηράκλειτε, να ξαναθυμίσεις στην πλαστική κυβέρνηση των 50 ότι πράγματι «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω»! Και ότι ο «πόλεμος πάντων πατήρ»! Και ότι ζούμε σε μέρες αναπόφευκτης πολιτικής και κοινωνικής ΑΛΛΑΓΗΣ, τέτοιας που αιφνιδιάζει όχι μόνο τις ξένες δυνάμεις κατοχής αλλά και αυτά τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς…
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ οργανωτής, δεν υπάρχει αρχηγός, δεν υπάρχει κόμμα, δεν υπάρχει εφημερίδα να πυροδοτεί αυτή την επαναστατική αλλαγή και να τη χειραγωγεί. Για αυτό και είναι απρόβλεπτη. Ο κόσμος, στη συντριπτική πλειοψηφία του, την επιδοκιμάζει, χαίρεται κρυφά που η πολιτική μούχλα φασκελώνεται όποτε ξεμυτίζει από τις κρυψώνες της. Ανησυχεί για όσα συμβαίνουν στις εθνικές εορτές, όπως προ ημερών στη Ρόδο. Και τρέμει μήπως γίνουν ακόμη χειρότερα την 25η Μαρτίου στην Αθήνα…
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ όμως δεν γυρίζει πίσω. Ολόκληρο το παλαιό πολιτικό σύστημα (συμπεριλαμβανομένης και της παραδοσιακής Αριστεράς η οποία, εδώ που τα λέμε, έχει τις δικές της ευθύνες για την κατρακύλα της 30ετίας) είναι μπροστά στο ιστορικό δίλημμα: Ή να αλλάξει κεφαλές και στόχους ή να παραδώσει τη θέση του σε νέες δυνάμεις, αυτές που θα προκύψουν από τις εκλογές και από τα αυθόρμητα λαϊκά κινήματα…
ΟΣΟ ΓΙΑ τη φράου Μέρκελ, τους ποικίλους προέδρους των Βρυξελλών, τους βαρύγδουπους «οίκους αξιολόγησης» και τις συμμορίες των δανειστών μας, ας μάθουν ότι κάθε Μάρτιο μήνα στο αίμα των Ελλήνων βράζει η ανταρσία και στο μυαλό τους σπιθίζει η εφευρετικότητα του Οδυσσέα.
ΜΑΡΤΙΟ του 1905, τέτοιες μέρες, ξέσπασε το κίνημα Θερίσου με τον Βενιζέλο αρχηγό. Μάρτιο του 1910 άναψε η εξέγερση των αγροτών στο Κιλελέρ. Μάρτιο του 1933 έγινε το κίνημα του Πλαστήρα στην Αθήνα. Μάρτιο του 1971 φούντωσε η αντίσταση κατά της χούντας. Αλλά και Μάρτιο του 1947 επεβλήθη το «δόγμα Τρούμαν» με τον εμφύλιο πόλεμο να αγριεύει, αφού Μάρτιο πάλι του 1946, ο αρχηγός του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης επέβαλε την αποχή από τις εκλογές και επέλεξε την ένοπλη αναμέτρηση, παρόλο που η Ελλάδα είχε παραχωρηθεί μυστικά από τον Στάλιν στην Αγγλία του Τσώρτσιλ.
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ δεν γυρίζει πίσω!.. Η πατρίδα του Ηράκλειτου είναι σήμερα πνιγμένη σε ένα δημόσιο χρέος που ξεπερνά τα 350 δισεκατομμύρια και πάει ολοταχώς προς τα πεντακόσια, αφού η φράου Μέρκελ και οι συμμορίες των δανειστών μας μαγειρεύουν ένα τρίτο δάνειο 50 δισεκατομμυρίων, τώρα που έκλεισε, όπως έκλεισε, η περιπέτεια των PSI… Πιστεύουν ότι η πολιτική μούχλα που δυναστεύει τη χώρα θα αντέξει στον επερχόμενο ανανεωτικό σεισμό… Η ιστορία όμως των ισχυρών του πλανήτη είναι γραμμένη και με λάθη… Το λάθος του Χίτλερ να επιτεθεί στην Ελλάδα και να χάσει έναν μήνα από την εισβολή του στη Ρωσία του στοίχισε την ήττα…
ΚΑΛΑ τα λες, θα μεμψιμοιρήσουν πάλι οι απαισιόδοξοι. Η ιστορία όμως διδάσκει επίσης ότι το κρατούν Σύστημα είναι πανίσχυρο και πάντα κερδίζει τους πολέμους του, έστω και αν χάνει κάποιες μάχες!.. Θα τους θυμίσω πάλι εκείνο το σοφό σκεπτικό του Κύπριου Προέδρου Χριστόφια, πρώτου και μόνου κομμουνιστή αρχηγού κράτους στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ξέρω, λέει, ότι δεν μπορώ να τινάξω στον αέρα το Σύστημα. Μπορώ όμως, με συνεχείς αγώνες, να βελτιώσω τη θέση της πατρίδας και του λαού μου, μαχόμενος μέσα σε αυτό…
ΕΠΟΜΕΝΩΣ; Επομένως ΝΑΙ στο «κίνημα της πατάτας» και σε κάθε κίνημα που ενοχλεί τους κρατούντες. ΝΑΙ στην αντίσταση κατά της ξένης κατοχής. ΝΑΙ στις εκλογές το συντομότερο (γιατί και αυτές ακόμη κινδυνεύουν αν οι κρατούντες καταφύγουν σε τίποτε αιματηρές προβοκάτσιες). ΝΑΙ στην ανάδειξη νέων ηγετών, με γνήσιο πατριωτικό φρόνημα. ΝΑΙ στο παραδειγματικό μαύρισμα όλων εκείνων (και των αποδώ και των αποκεί) που έφταιξαν και στη φυλάκιση αρκετών από αυτούς. ΝΑΙ στην τελική λύτρωση της πατρίδας, λύτρωση που θεωρώ βέβαιη στα επόμενα 3-4 χρόνια… Γιατί; Διότι, απλούστατα, «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Και γιατί «ο πόλεμος πάντων πατήρ!»…
Πηγή : www.real.gr
