Του Μιχάλη Ιγνατίου
Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις πάντα συνέβαιναν περίεργα πράγματα. Υπάρχουν φορές -και είναι ελάχιστες δυστυχώς- που οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις, αλλά στις πλείστες των περιπτώσεων, ακόμα και όταν η Τουρκία έχει κραυγαλέα άδικο, η Ουάσιγκτον τάσσεται πλήρως με το μέρος της, αγνοώντας εντελώς το δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ακόμα και η υποστήριξη για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, που αποτελεί πάγιο αίτημα όλων των Αμερικανών προέδρων, αναδείχθηκε από την Αγκυρα ως το θέμα με το οποίο «ισοζυγίζει» όλες τις άλλες απαράδεκτες διεκδικήσεις της.
Η ενέργεια είναι ένα μείζον ζήτημα που εσχάτως μπήκε στη ζωή μας λόγω της επιτυχημένης συνεργασίας της Κύπρου με το Ισραήλ. Και η επιτυχία οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ελληνοκύπριοι πρώτα κάνουν έργα και μετά τα ανακοινώνουν, αντίθετα από την Ελλάδα, όπου οι ανακοινώσεις προηγούνται χωρίς να υπάρχει ποτέ υλοποίηση και αποτέλεσμα. Στο θέμα της ενέργειας οι Αμερικανοί υποστηρίζουν την Κύπρο, διότι στην ουσία υποστηρίζουν τα συμφέροντα του Ισραήλ και τα δικά τους. Πολλοί στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι η ταύτιση των συμφερόντων θα επιτυγχανόταν και στον πολιτικό τομέα, εάν δεν ξεκινούσε ο εμφύλιος στη Συρία.
Τις τελευταίες ημέρες διάβασα κριτικές για τις δηλώσεις του Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, αρμοδίου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την ενέργεια. Είναι η πρώτη φορά που θα βρεθώ στη δυσάρεστη θέση να υποστηρίξω Αμερικανό αξιωματούχο και να κινδυνεύσω να χαρακτηριστώ «φιλοαμερικανός». Αλλά, όποιος μελετήσει την τελευταία ομιλία του ή όποιος παρακολουθεί τη δράση του στα θέματα αυτά, γνωρίζει πως αποδέχεται πλήρως το δικαίωμα της έρευνας στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ από καιρό έχει καλύτερη θέση και από αυτόν τον Πρόεδρο της Κύπρου στο θέμα του τι δικαιούνται ή όχι οι Τουρκοκύπριοι.
Πιστεύει, και αυτό είναι απόλυτα ορθό, πως ΜΕΤΑ τη λύση του Κυπριακού, έχουν δικαίωμα στον φυσικό πλούτο και όσοι Τουρκοκύπριοι είναι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οχι όσο διαρκεί η τουρκική κατοχή.
Πηγή : www.ethnos.gr
