Του Nicolas Dupont-Aignan, βουλευτή της Essonne (Γαλλία), Προέδρου της «Σήκω Δημοκρατία».
Η νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ απένειμε το βραβείο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση «για το γεγονός ότι συνέβαλε για περισσότερο από έξι δεκαετίες στην προώθηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη».
Η απόφαση αυτή δεν στερείται κυνισμού όταν γνωρίζουμε ότι ο νορβηγικός λαός απέρριψε με δύο δημοψηφίσματα, να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι η απόφαση αυτή είναι τόσο μακριά από την πραγματικότητα ώστε θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι πρόκειται για αστείο.
Αυτό το βραβείο έρχεται για άλλη μια φορά να επιβεβαιώσει το τελικό ρήγμα μεταξύ ορισμένων λίγων ευρωπαϊστών ελίτ που συνεχώς αυτό-συγχαίρονται και των λαών που παρατηρούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει τίποτα πλέον να κάνει με το ευρωπαϊκό όνειρο.
Πράγματι, όλα τα βραβεία του κόσμου και οι λενινιστικές δηλώσεις δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι μόλις 20 ετών και όχι 60, όπως διακηρύσσει η επιτροπή Νόμπελ, δεν είναι πια η Ευρώπη των ειρήνης που είχαν εγκαινιάσει οι Αντενάουερ, Ντε Γκωλ, Μιτεράν και Κολ.
Η Ευρώπη της ειρήνης, αυτή της Συνθήκης της Ρώμης, αυτή των ελεύθερων λαών, της αδελφοσύνης και της ευημερίας, ήταν μια επιτυχία την οποία όλοι οι Ευρωπαίοι γεύτηκαν. Κανείς δεν σκέφτεται να το διαμαρτυρηθεί, ή να το αμφιβάλλει.
Αλλά αυτή Ευρώπη της Ειρήνης δεν είναι αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε είκοσι χρόνια, η ομοσπονδιακή και τεχνοκρατική Ευρώπη γνώρισε μόνο αποτυχίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εργοστάσια σαν τη Florange ή της Technicolor, που κλείνουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μαζική ανεργία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ανεξέλεγκτη μετανάστευση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι οι λαοί της Ισπανίας και της Ελλάδος στο δρόμο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η χρυσή γέφυρα με τις τράπεζες και τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το τέλος της δημοκρατίας.
Επιβάλλοντας αυταρχικές πολιτικές σε όλη την ήπειρο, αποφασισμένες από μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναδημιουργήσει τις εντάσεις και ξανάνοιξε τις πληγές τις οποίες είχε κλείσει η Ευρώπη της ειρήνης.
Όταν η Άνγκελα Μέρκελ γίνεται δεκτή με αγκυλωτούς σταυρούς στην Αθήνα από έναν ελληνικό λαό συγκλονισμένο από τα παράνομα και εγκληματικά μέτρα, πως μπορεί κανείς να σκέφτεται ότι η ειρήνη, η πρόοδος και η αδελφοσύνη προοδεύουν στην Ευρώπη;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστρεψε την Ευρώπη της ειρήνης. Τα απαράτσικ στις Βρυξέλλες υποδουλώνουν τους λαούς που οι πατέρες της Συνθήκης της Ρώμης είχαν συμφιλιώσει.
Η απονομή του βραβείου γίνεται στην ουσία μετά θάνατον.
Ας είναι αυτός ο φόρος τιμής σε αυτή την αξιοθαύμαστη εκλιπούσα να μας υπενθυμίσει ότι η Ευρώπη μπορεί ακόμα να είναι ένα όνειρο, και όχι αυτός ο εφιάλτης που ζουν οι λαοί.
