Προς την κατεύθυνση μιας συμφωνίας μικρής διάρκειας μεταξύ του Λευκού Οίκου και του Κογκρέσου στην συζήτηση για τον λεγόμενο δημοσιονομικό γκρεμό, εκτιμά ότι θα οδηγήσουν οι συζητήσεις μεταξύ του Λευκού Οίκου και του Κογκρέσου, σε συνέντευξή της στον "Ε" η νεοεκλεγείσα δημοκρατική βουλευτής από την πολιτεία της Νεβάδα, DinaTitus, διατυπώνοντας την άποψη ότι η τελική συμφωνία θα γίνει μετά την ανάληψη των καθηκόντων του νέου κογκρέσου. Για την ελληνικής καταγωγής αμερικανίδα βουλευτή, η εφαρμογή της πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη οδό για την έξοδο από την κρίση, εστιάζοντας σε μια πιο ισορροπημένη πολιτική, ενώ εμφανίζεται αισιόδοξη ότι στο τέλος και η Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα η Ελλάδα ότι θα εξέλθει της κρίσης. Αντίστοιχα αισιόδοξη εμφανίζεται και για τα εθνικά μας ζητήματα και την προώθησή τους, καθώς και για τον ρόλο της Ελλάδας σε γεωπολιτικό επίπεδο, ιδίως με τις αλλαγές που παρατηρούνται στην τουρκική πολιτική. Τέλος για την δεύτερη θητεία Ομπάμα, οι μεταρρυθμίσεις στο μεταναστευτικό θα αποτελέσουν το κορυφαίο ζήτημα της νέας τετραετίας, ίδιου μεγέθους και δυναμικής με τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στο σύστημα υγείας.

   

Πιστεύετε ότι μέχρι το τέλος του έτους θα επιτευχθεί συμφωνία για τον λεγόμενο δημοσιονομικό γκρεμό?

Θα βοηθούσε πολύ. Ο κόσμος συζητά ότι υπάρχει πιθανότητα να υπάρξει συμφωνία μέχρι το τέλος του έτους, ωστόσο ο πρόεδρος και το Κογκρέσο ή οι δημοκρατικοί και οι ρεπουμπλικάνοι αν δεν βρουν μια κοινή γραμμή μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, θα έλεγα ότι είναι μάλλον αδύνατο. Σε πολιτικό επίπεδο, υπάρχουν πολλά κίνητρα και για τις δυο πλευρές ώστε να μην κάνουν τίποτε, μέχρι το νέο κογκρέσο να αναλάβει. Πιθανότατα να συμφωνήσουν σε μια μικρής διάρκειας συμφωνία, και τον νέο κογκρέσο τον προσεχή Μάρτιο ή Απρίλιο να συζητήσει μια πιο μακροπρόθεσμη λύση.

Αν δεν υπάρξει συμφωνία, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις, όχι μόνο για την αμερικανική οικονομία, αλλά και για την παγκόσμια; Η κατάσταση σήμερα δεν είναι καλή…

Σίγουρα. Βλέπουμε τι συμβαίνει στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιρλανδία. Ακόμα και η Κίνα παρουσιάζει επιβράδυνση στην οικονομία της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ό,τι συμβαίνει στην αμερικανική οικονομία, θα έχει επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο. Έχω την εντύπωση ότι θα αντιληφθούν ότι οι επιπτώσεις από την αδυναμία λήψης απόφασης θα είναι πολύ άσχημες, οπότε θα καταλήξουν έστω σε κάποια βραχυπρόθεσμης διάρκειας συμφωνία.

Η έλλειψη οικονομικής σταθερότητας στην Ευρώπη επηρεάζει την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών;

Σίγουρα την επηρεάζει. Στις εμπορικές συναλλαγές, αλλά και από το αίσθημα της ανασφάλειας που υπάρχει. Κάθε φορά που κάτι συμβαίνει στην ευρωπαϊκή κοινότητα επηρεάζει είτε θετικά, είτε αρνητικά το αμερικανικό χρηματιστήριο. Και για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα για την πολιτεία από όπου προέρχομαι, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά στην Ευρώπη, στο Λας Βέγκας δεν πρόκειται να έρθουν τουρίστες. Μας επηρεάζει και γενικά και πολύ συγκεκριμένα. Αν δεν έχουμε τουρισμό, θα έχουμε απώλειες σε θέσεις εργασίας.

Στην συζήτηση που έχουμε τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορούμε να πάρουμε ένα μάθημα από αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία στην πολιτική που εφαρμόζεται. Δεν μπορούν όλα να αφορούν σε μέτρα λιτότητας. Πρέπει να υπάρχουν πολιτικές που ενισχύουν την ανάπτυξη. Βλέπουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα τι έχει επιφέρει η λιτότητα και πού έχει φτάσει η ανεργία.

Θα θεωρούσατε πιθανό η κυβέρνηση Ομπάμα να προχωρήσει σε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης, προς ενίσχυση της οικονομίας;

Το πρώτο πακέτο στήριξης ήταν απολύτως απαραίτητο για την στήριξη των προγραμμάτων επενδύσεων και υποδομών. Δεν νομίζω ωστόσο ότι υπάρχουν και τα χρήματα, αλλά και η θέληση να υπάρξει ένα δεύτερο. Θεωρώ ότι θα υπάρξουν λογικές περικοπές, αλλά φορολόγηση των εύπορων. Ο πρόεδρος Ομπάμα είναι σταθερός στην άποψή του στην φορολόγηση των εκατομμυριούχων στο μερίδιο που τους αναλογεί. Θεωρώ ότι θα υπάρξουν προγράμματα επενδύσεων στις υποδομές, αλλά σταδιακά, όχι όπως αυτό που είδαμε με το προηγούμενο πακέτο στήριξης.

Οι ευρωπαίοι έχουν επιδείξει μια διαφορετική προσέγγιση της κρίσης. Έχουν εστιάσει στην λογική της λιτότητας. Θεωρείτε ότι θα πρέπει να χαλαρώσουν την συγκεκριμένη πολιτική και να αναζητήσουν πολιτικές που θα φέρουν τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα σε πορεία ανάπτυξης; Η πολιτική λιτότητας και οι περικοπές έχουν εξασθενίσει τον κοινωνικό ιστό…

Αυτό είναι αλήθεια, γι' αυτό λέω ότι χρειάζεται μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση. Πρέπει να βλέπεις και από τις δυο πλευρές. Οι κινήσεις που εφαρμόζουν μια πολιτική λιτότητας δεν απαντούν στην ανάπτυξη. Ο καλύτερος τρόπος να εξέλθεις της ύφεσης είναι να αναπτυχθεί η οικονομία, οι επιχειρήσεις να ακμάσουν, ώστε να προσλάβουν ανθρώπινο δυναμικό.

Πώς βλέπετε την γερμανική πολιτική;

Η Γερμανία πρωτοστατεί για την εφαρμογή της πολιτικής λιτότητας. Ωστόσο υπάρχει και η "αντιπολίτευση" σε αυτή την πολιτική από τον νέο γάλλο σοσιαλιστή πρόεδρο, το νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας, που έχουν μια πιο μετριοπαθή προσέγγιση.

Πιστεύετε ότι η Ευρώπη μπορεί να ξεπεράσει την κρίση;

Νομίζω ναι. Είμαι αισιόδοξη. Το ίδιο πιστεύω και για την Ελλάδα. Η Ελλάδα διαθέτει τον τουρισμό, έχει απίστευτη δυναμική στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αν αναπτυχθούν σωστά και αντίστοιχα υπάρχουν επενδύσεις, η Ελλάδα μπορεί να επιστρέψει στο δρόμο της ανάπτυξης.

Πίσω στην αμερικανική πολιτική σκηνή, πέρα από την οικονομία, ποια είναι τα βασικά θέματα της νέας θητείας Ομπάμα.

Το μεταναστευτικό είναι από τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθεί στην νέα του θητεία ο πρόεδρος Ομπάμα, στοχεύοντας σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που είδαμε στην πρώτη θητεία Ομπάμα, και τις αλλαγές στο σύστημα υγείας.

Αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, βλέπουμε μια ήπια αμερικανική πολιτική, χωρίς να επιδιώκεται η επιβολή ενός μονοπολικού άξονα, κάτι που είχαμε δει επί προεδρίας Bush. Η νέα θητεία Ομπάμα θα εξακολουθήσει να εφαρμόζει την ίδια πολιτική; Αυτή την στιγμή η ένταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής όλο και μεγαλώνει…

Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει την αποδοχή της διεθνούς κοινότητας. Επίσης η υπουργός των εξωτερικών Κλίντον έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά. Παρακολουθούμε τα όσα συμβαίνουν τώρα στην Μέση Ανατολή, μετά την αραβική άνοιξη, τώρα με την Συρία και με τον χημικό πόλεμο, την Γάζα, την κατάσταση με το Ισραήλ, το Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα, ακόμα και με την Αίγυπτο. Πριν μήνες βγήκαν στους δρόμους γιατί ήθελαν δημοκρατία και τώρα είναι ξανά στους δρόμους. Έχετε δίκιο ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τα όσα συμβαίνουν. Από την άλλη, προσπαθούμε να φύγουμε από το Αφγανιστάν, φύγαμε από το Ιράκ, αλλά και η ένταση εκεί μεγαλώνει.

Σχετικά με τις ελληνο-αμερικανικές σχέσεις. η Ελλάδα είναι σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην διάρκεια της πρώτης θητείας Ομπάμα δεν είδαμε κάποια πρόοδο στα εθνικά μας θέματα. Ακόμα και αν το επίπεδο των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών είναι σε πολύ καλό επίπεδο, πέρα από αυτό, δεν υπήρξε κάτι άλλο. Πιστεύετε ότι η νέα θητεία Ομπάμα στο Λευκό Οίκο θα μπορούσε να σημάνει και μια αλλαγή προς αυτή την κατεύθυνση της ενίσχυσης των ελληνικών ζητημάτων;

Είμαι αισιόδοξη. Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στην Ουάσινγκτον ήμουν με τους βουλευτές Γ. Μπιλιράκη και Τ. Σαρμάνη, με τους οποίους θα είμαστε στην ομάδα του κογκρέσου για την προώθηση των ελληνικών θεμάτων (Κυπριακό, Οικουμενικό Πατριαρχείο, κα) για τα οποία και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.  

Είναι σημαντικό να δούμε το ρόλο της Ελλάδας σε γεωπολιτικό επίπεδο, καθώς βλέπουμε μια μετατόπιση της εσωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, κάτι που μας δίνει μεγαλύτερη δυναμική, ιδίως στο θέμα της Κύπρου. Συμβαίνουν πολλά και νομίζω πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αδράξουμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται προκειμένου να βοηθήσουμε στα ελληνικά ζητήματα.

Και κάτι τελευταίο… Πολλοί ρεπουμπλικάνοι στο κογκρέσο, είναι κοντά μας, εκφράζουν την αγάπη τους, λένε ότι θέλουν να γίνουν μέλη στην ομάδα προώθησης των εθνικών μας θεμάτων, αλλά μόλις ξεκινά η συζήτηση για την κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας, λένε "δεν θέλουμε να γίνουμε σαν την Ελλάδα". Η Ελλάδα αποτελεί κάθε φορά το παράδειγμα προς αποφυγή. Αυτό δεν βοηθά καθόλου.

**Η DinaTitus, βουλευτής του δημοκρατικού κόμματος της πολιτείας της Νεβάδα εξελέγη για δεύτερη φορά στις πρόσφατες εκλογές. Η πρώτη διετία στην Βουλή ήταν το 2008. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011 και για 34 χρόνια, δίδασκε στο πανεπιστήμιο της Νεβάδα μαθήματα δημόσιας Διοίκησης, ενώ για 20 χρόνια διετέλεσε πολιτειακή γερουσιαστής, και από το 1993 μέχρι και το 2008 ήταν ηγέτης της μειονότητας στην Νεβάδα. Κατά την διάρκεια της θητείας της στο 111ο Κογκρέσο ήταν μέλος των επιτροπών Μεταφορών και Υποδομών, Παιδείας, Εργασίας, και Εσωτερικής Ασφάλειας.

*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στον ΕΠΕΝΔΥΤΗ