ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΠΟΠΗ ΧΑΣΙΩΤΗ την αποχαιρετούμε με όσα έγραψαν και όσα της αφιέρωσαν οι φίλοι της. Καλό ταξίδι Πόπη. Καλό ταξίδι…
Η δική μου Πόπη δεν έφυγε ποτέ…
Η δική μου Πόπη δεν έφυγε ποτέ…
Το ατίθασο κορίτσι με το κοντό ξανθό μαλλί και το ξεβαμμενο τζιν παντελόνι που αντίκρισα για πρώτη φορά στις 20 Ιουνίου 2000 στα γραφεία του Ελεύθερου είναι ολοζώντανο στην καρδιά μου, στο μυαλό μου και στις σκέψεις μου. Είναι εκείνη που με στήριξε στα πρώτα μου βήματα σ αυτή τη δουλειά. Μια φίλη "κολλητή", η αδελφή που δεν είχα. Ώρες μαζί σε διπλανά γραφεία. Μιλήσαμε πολύ, γελάσαμε, εξομολογηθηκαμε πράγματα η μια στην άλλη. Συγκινηθηκαμε. Με κέρδισε αμέσως. Η ευθύτητα της, το έξυπνο χιούμορ της, η καλοσύνη της, το χαμόγελο της, το άγχος της πάνω στη δουλειά, ο απίστευτος επαγγελματισμος της. Όλα ήταν "κομμάτια" δικά της.
"Βρε Πόπη μου, πάρε λίγο τον καπνό σου από πάνω μου…
Καλό μου, σ έχω φλομωσει, το ξέρω. Συγγνώμη…", ήταν η μόνιμη "αντιπαράθεση" μας. Και τι δεν θα δινα να ξαναφυσαγες τον ενοχλητικό καπνό στη μεριά μου. Και τι δεν θα δινα να ξανακούσω τη φωνή σου.
Ο Βασίλης μου ακόμη περιμένει τη "θεία Πόπη" στο σπίτι να της πει πόσο πολύ την αγαπάει. Και γω ακόμα περιμένω το τηλέφωνο να χτυπήσει και να μου πεις: " ρε βουλακι, δεν μου ρίχνεις ένα ξεματιασμα;"
Αντίο κουμπαρουλα μας…
Η δική μου Πόπη δεν έφυγε ποτέ…
Παρασκευή, 10 Μαΐου 2013
Δεν βρίσκω λόγια για να σε ξεπροβοδίσω, σε αυτό το αναπάντεχο ταξίδι σου.Δεν βρίσκω γιατί όταν σε συνάντησα πριν από 2 περίπου μήνες στον ΕΔΟΕΑΠ, εκεί στο μικρό προαύλιο, και μου είπες ότι κάτι έπαθε το στομάχι σου, και ότι έτρεχες από γιατρό σε γιατρό, χωρίς όμως να παίρνεις καμία απάντηση, δεν πίστεψα ότι δεν θα σε ξανάβλεπα.
Και θυμάμαι τα υπέροχα μάτια σου, αλλά και την χαρακτηριστική “βολιώτικη”προφορά σου, που μου πε ότι “άσε ρε Θάνο, ότι και αν είναι θα το παλέψω”. Και συ Πόπη μου είχες μάθει να παλεύεις, τόσο στο ρεπορτάζ, όσο και στη ζωή.
Και το είχες αποδείξει, όταν έχασες την δουλειά σου, και πήγες και δούλεψες στο νησί του Αιγαίου, σε άσχετη δουλειά, και δύσκολη. Και τα έβγαλες πέρα,γιατί ήσουν ΜΑΓΚΑΚΙ.
Και όταν ακόμα τρέχαμε πάνω κάτω στα λιμάνια, και το ΥΕΝ αλλά και τα δικαστήρια του Πειραιά, εκεί στην Τρούμπα, εσύ πήγαινες πρώτη και στην συνέχεια μας ενημέρωνες όλους.
Και Ποπάκι μου, δεν έκανες καμία μα καμία διάκριση, ακόμα και σε κάποιους που δεν είχες συνεργασία.
Το ίδιο έκανες και όταν για ένα “φεγγάρι” δούλεψες στο ΤΥΔΥΣ, ενώ πάντα είχες για όλους μας και ένα καλό λόγο.
Έτσι λοιπόν δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω, ότι εσύ το γελαστό κορίτσι από το Βόλο, που με τα αστεία σου μας έκανες να γελάμε ξεχνώντας μάλιστα τα “βάσανα”της κοπιαστικής δουλειάς, έφυγες από κοντά μας.
Και σε θυμάμαι εκεί στο “καφέ”, πάνω από την Μαρίνα Ζέας, μαζί με την Κατερίνα, τον Νίκο, τον Σπυροπάνο, τον Βασιλάκη, να πίνουμε το “φραπόγαλο”,όπως σου άρεσε να το λες, και στην συνέχεια να τρέχουμε για την καθιερωμένη συνέντευξη της Τετάρτης, εκεί στο παλιό υπουργείο της Γρ.Λαμπράκη, ενώ στην συνέχεια τροχάδην για τα δικαστήρια, στα οποία μάλιστα εσύ ήσουν “εξπερ”.
Και νωρίς το απόγευμα, να μιλάμε και να ανταλλάζουμε τις ρεπορταζιακές πληροφορίες.
Και πάντα όλα αυτά τα χρόνια ήσουν το ΠΟΠΑΚΙ,η Βολιώτισα.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ,ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ.
Αυτούς, που φεύγουνε νωρίς, ποτέ δεν δεν τους ξεχνάμε!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΠΑΚΙ,ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΑΦΗΝΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΥΣ.ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΟΥ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ,ΚΑΙ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΧΑΡΙΖΕΣ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΕ ΕΙΧΑΝ ΠΙΚΡΑΝΕΙ.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΥΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟΥΣ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
ΚΑΙ ΕΙΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΕΔΙΝΕΣ ΟΤΙ ΟΛΗΜΕΡΙΣ ΕΙΧΕΣ ΜΑΖΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ,ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΦΥΓΕΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΗΝΕΣ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΤΡΕΧΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙΣ ΜΟΥ ΤΟΠΕΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΠΑΚΙ
ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ.
Θανος Λαμπροπουλος
μελος της ΕΣΗΕΑ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΞΕΝΑΚΗΣ
Το τελευταίο…αντίο!
Καλό ταξίδι γλυκιά μας Πόπη!
ΠΈΜΠΤΗ, 9 ΜΑΪ́ΟΥ 20
WWW.ZOORNALISTAS.BLOGSPOT.GR
ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ
Πέθανε η δημοσιογράφος Πόπη Χασιώτη σε ηλικία 41 ετών
Νέα απώλεια για τη δημοσιογραφική οικογένεια που θρηνεί τον θάνατο της Πόπης Χασιώτη που πέθανε σε ηλικία 41 ετών χτυπημένη από καρκίνο.
Η Καλλιόπη Χασιώτη, γεννήθηκε στον Αλμυρό Βόλου το 1972. Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο Αλμυρού ήλθε στην Αθήνα και σπούδασε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας.
Τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1994 στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» ασχολούμενη με το ελεύθερο, το στρατιωτικό και το εργατικό ρεπορτάζ. Στη συνέχεια εργάστηκε στην εφημερίδα «ΕΚΤΡΟΠΗ» και τους Ρ/Σ «ΣΚΑΪ» και «CITY 99,5», ασχολούμενη με το ελεύθερο και το ναυτιλιακό ρεπορτάζ. Η Καλλιόπη Χασιώτη ήταν μια καλή και σεμνή συνάδελφος, η οποία, δυστυχώς, έφυγε..
πρόωρα και αναπάντεχα σε πολύ νεαρή ηλικία και ενώ είχε ακόμη πολλά να προσφέρει.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους της και αποχαιρετά την άξια συνάδελφο που με εντιμότητα, αγωνιστικότητα και συνέπεια υπηρέτησε τη δημοσιογραφία.
Η κηδεία της Καλλιόπης Χασιώτη θα γίνει στον Αλμυρό Βόλου.
– διαβάστε τι έγραψε η Πόπη Χριστοδουλίδου στο peiratiko για τον πρόωρο χαμό της Πόπης Χασιώτη
WWW.BLOKO.GR
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
«ΈΦΥΓΕ» Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ ΠΌΠΗ ΧΑΣΙΏΤΗ
Όσοι την γνώρισαν και την αγάπησαν ενώνουν τη φωνή τους με τον προσωπικό αποχαιρετισμό της καλής συναδέλφου Πόπης Χριστοδουλίδου, όπως το κατέγραψε στο σάιτ «Πειρατικό Ρεπορτάζ»:
«…Ταξίδεψε με τα χέρια υψωμένα κι
Όπως ήταν πάντα. Δεν ήταν μόνο πειρατίνα. Ήταν ένας αξιοθαύμαστος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ψυχή βαθιά. Χαμόγελο αληθινό. Καλοσύνη, λεβεντιά, περηφάνια.
Η ψηλή, το γενναίο κορίτσι από τον Αλμυρό Βόλου ποτέ δεν είπε κακιά λέξη για κανένα.
Κι ας την πίκραναν. Κι ας την πλήγωσαν.
Είχε την γενναιότητα να συγχωρεί και την καρδιά μικρού παιδιού, που χωρούσε μέσα όλο τον κόσμο.
Μια ρεπόρτερ πολύ καλή, εργατική, πανέξυπνη, κυνηγός του ρεπορτάζ, με ικανότητες ,που ούτε η ίδια τις καταλάβαινε. Υπερασπιζόταν τις αρχές δεοντολογίας της δημοσιογραφίας, όχι στα λόγια. Έδινε μάχες στο ραδιόφωνο για να βγάζει μόνο αληθινά ρεπορτάζ. Της το έλεγα πάντα πως είναι πολύ καλή δημοσιογράφος, αλλά δεν με πίστευε. Το λες, γιατί με αγαπάς, μου απαντούσε η ψηλή!!!
Δεν ήταν έτσι. Η Πόπη Χασιώτη ήταν…μια δημοσιογράφος πανάξια με ήθος αξιοζήλευτο, με αρχές, εντιμότητα, δύναμη και ακούραστη πάντα.
Ψυχούλα με όλους. Φίλη καρδιάς για μένα. Το μικρό Ποπάκι, που δεν άφηνα να το πειράξουν ποτέ!
Στο υπουργείο Ναυτιλίας πολύ αγαπητή σε όλους. Ως επικοινωνιακή εκπρόσωπος του Λ.Σ πραγματικό αστέρι…
Πόσες φορές προφύλαξε ορισμένους μικροπρεπείς εκεί μέσα. Πολλές…
Ταπεινή, καλοσυνάτη, χαμογελαστή. Μια μεγάλη καρδιά ορθάνοιχτη στην αγάπη.
ΤΟ PEIRATIKO REPORTAZ όλοι εμείς, που το φτιάξαμε, πονάμε πολύ σήμερα.
Δεν αντέχεται αυτή η…φυγή. Αν και ξέρουμε πως τώρα η ψυχούλα της ησύχασε!
Προσωπικά έχασα μία φίλη ζωής, έναν πολύ ΔΙΚΟ ΜΟΥ άνθρωπο κι αυτή η απώλεια δεν αντέχεται με τίποτα. Ξέρω ψηλή μου πως το ταξίδι αυτό έπρεπε να γίνει. Πως ήταν για σένα πλέον λύτρωση.
Το ξέρω.
Μα σε περιμένω στο λιμάνι, στην απεργία, στο ρεπορτάζ να πιούμε καφέ στην καφετέρια του λιμανιού και να ξεκινήσουμε για το ρεπορτάζ.
Πολύ τρέξιμο. Πολύ άγχος είχες καρδιά μου, γιατί;
Θα σε θυμάμαι στη Ρόδο στο ρεμπετάδικο να χορεύεις το ζεϊμπέκικο με τα χέρια ανοιχτά, δυο μέτρα γυναίκα, να γελάς να τρίζουν τα πατώματα στα βήματα του χορού σου…
Καλό ταξίδι Πόπη μας…
Πόπη Χριστοδουλίδου».
Η ανακοίνωση των εργαζομένων του ΡΣ ΣΚΑΙ 100,3 είναι η παρακάτω:
«Ακόμη μια απώλεια θρηνεί ο δημοσιογραφικός κόσμος μετά την είδηση του θανάτου της συναδέλφου Πόπης Χασιώτη.
Η νεαρή συνάδελφος κατέληξε μετά από την άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Οι δημοσιογράφοι στον ΡΣ ΣΚΑΙ, ζήσαμε, συνεργαστήκαμε, δουλέψαμε μαζί με την Πόπη και η ειδήση του θανάτου της μας γέμισε με θλίψη και πόνο. Δυναμικός χαρακτήρας η Πόπη, επαγγελματίας, με σεβασμό στο δημοσιογραφικό επάγγελμα και με αρχές που σπανίζουν στο χώρο μας. Ολοι εμείς οι εργαζόμενοι στον ΡΣ ΣΚΑΙ 100.3 στέλνουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια μας στους συγγενείς και τους φίλους της Πόπης.»
αναδημοσίευση
«Έφυγε» πολύ πρόωρα από κοντά μας, η εξαιρετική δημοσιογράφος, με λαμπρή διαδρομή στο πειραϊκό και ναυτιλιακό ρεπορτάζ, Πόπη Χασιώτη.
Είναι γεγονός ότι πολλές φορές δεν μπορούν τα γραπτά να αποτυπώσουν τα συναισθήματα.
Όμως, είναι βέβαιο ότι η Πόπη για όλους εμάς που την γνωρίσαμε από κοντά, θα μείνει αξέχαστη για το ήθος της, την εργατικότητά της αλλά- αλλοίμονο- και για το άγχος της, που αποδείχτηκε καταστροφικό για την ίδια.
Επίσης, είναι γεγονός ότι δημοσιογράφοι σαν τη Πόπη σπανίζουν και η απώλειά τους σε αυτούς τους δύσκολους για την Δημοσιογραφία καιρούς αφήνει ακόμα πιο δυσαναπλήρωτο κενό, ιδιαίτερα καθώς είχε ακόμα πάρα πολλά να προσφέρει.
Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με αληθινή θλίψη την απώλεια της συναδέλφου Καλλιόπης Χασιώτη, που «έφυγε» σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 41 ετών.
Η Καλλιόπη Χασιώτη, γεννήθηκε στον Αλμυρό Βόλου το 1972. Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο Αλμυρού ήλθε στην Αθήνα και σπούδασε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας. Τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1994 στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» ασχολούμενη με το ελεύθερο, το στρατιωτικό και το εργατικό ρεπορτάζ. Στη συνέχεια εργάστηκε στην εφημερίδα «ΕΚΤΡΟΠΗ» και τους Ρ/Σ «ΣΚΑΪ» και «CITY 99,5», ασχολούμενη με το ελεύθερο και το ναυτιλιακό ρεπορτάζ.
Η Καλλιόπη Χασιώτη ήταν μια καλή και σεμνή συνάδελφος, η οποία, δυστυχώς, έφυγε πρόωρα και αναπάντεχα σε πολύ νεαρή ηλικία και ενώ είχε ακόμη πολλά να προσφέρει.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους της και αποχαιρετά την άξια συνάδελφο που με εντιμότητα, αγωνιστικότητα και συνέπεια υπηρέτησε τη δημοσιογραφία.
Η κηδεία της Καλλιόπης Χασιώτη θα γίνει στον Αλμυρό Βόλου
Ο δήμαρχος Πειραιά
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Καλλιόπη Χασιώτη υπήρξε μια άξια δημοσιογράφος και μια αγωνίστρια της ζωής. Υπηρέτησε για χρόνια το πειραϊκό ρεπορτάζ και τη δημοσιογραφία, με δυναμισμό, ήθος, πάθος και σεβασμό στις αξίες του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Στους δικούς της, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια».
Ο υπουργός Ναυτιλίας
Ο υπουργός Ναυτιλίας Κωστής Μουσουρούλης έκανε την παραλάτω δήλωση:
«Με θλίψη πληροφορήθηκα τον αδόκητο χαμό της δημοσιογράφου και συντάκτριας του Ναυτιλιακού ρεπορτάζ, Καλλιόπης Χασιώτη. Μία εξαίρετη επαγγελματίας, η οποία με το ζήλο και την αφοσίωσή της, τίμησε το δημοσιογραφικό επάγγελμα και τον κόσμο της Ναυτιλίας. Στους οικείους της εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
Για το κορίτσι με τα παντελόνια..
Η δημοσιογραφική οικογένεια έχασε σήμερα ένα από τά μικρά διαμάντια της.Την Πόπη Χασιώτη που έφυγε πρόωρα από τη ζωή χτυπημένη από τον καρκίνο. Αλλά και αυτή τη μάχη την έδωσε, μας είπαν οι οικείοι της, με την αξιοπρέπεια και τη μαχητικότητα που την χαρακτήριζε. Γιατί η Πόπη μπορεί να αγωνιούσε για το ρεπορτάζ της, αν ήταν καλό, πλήρες και τεκμηριωμένο αλλά από την άλλη, η όποια δημοσιογραφική ανασφάλειά της εξαφανιζόταν μπροστά στην πρόκληση, την αδικία, την αυταρχικότητα. Διέθετε τσαγανό η Πόπη και για αυτό πάλεψε και στάθηκε όρθια. Αν και ανήκε σε αυτή την άτυχη γενιά των δημοσιογράφων που αγάπησε και υπηρέτησε την δημοσιογραφία σε δύσκολους καιρούς. Σ΄αυτούς τους καιρούς που η εργασία δεν πληρώνεται όσο τις αξίζει και η ανεργία χτυπάει αλύπητα,σαν αρρώστια, έντιμους και ικανούς. Καλό σου ταξίδι "κορίτσι με τα παντελόνια.."
αναδημοσίευση
"Εφυγε» η δημοσιογράφος Πόπη Χασιώτη
Πολύ νέα έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη συνάδελφος και φίλη Πόπη Χασιώτη.
Το «Ποντίκι» εκφράζει τα συλλυπητήρια του για την απώλεια της.
Η ανακοίνωση των εργαζομένων τουΡΣ ΣΚΑΙ 100,3 είναι η παρακάτω:
«Ακόμη μια απώλεια θρηνεί ο δημοσιογραφικός κόσμος μετά την είδηση του θανάτου της συναδέλφου Πόπης Χασιώτη.
Η νεαρή συνάδελφος κατέληξε μετά από την άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Οι δημοσιογράφοι στον ΡΣ ΣΚΑΙ, ζήσαμε, συνεργαστήκαμε, δουλέψαμε μαζί με την Πόπη και η ειδήση του θανάτου της μας γέμισε με θλίψη και πόνο. Δυναμικός χαρακτήρας η Πόπη, επαγγελματίας, με σεβασμό στο δημοσιογραφικό επάγγελμα και με αρχές που σπανίζουν στο χώρο μας. Ολοι εμείς οι εργαζόμενοι στον ΡΣ ΣΚΑΙ 100.3 στέλνουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια μας στους συγγενείς και τους φίλους της Πόπης.»
Όσοι την γνώρισαν και την αγάπησαν ενώνουν τη φωνή τους με τον προσωπικό αποχαιρετισμό της καλής συναδέλφου Πόπης Χριστοδουλίδου, όπως το κατέγραψε στο σάιτ «Πειρατικό Ρεπορτάζ» :
«…Ταξίδεψε με τα χέρια υψωμένα κι ένα τελευταίο ζεϊμπέκικο όρθια, λυγερή, λεβέντισσα κι απέναντι στο χάρο γενναία…
Όπως ήταν πάντα. Δεν ήταν μόνο πειρατίνα. Ήταν ένας αξιοθαύμαστος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ψυχή βαθιά. Χαμόγελο αληθινό. Καλοσύνη, λεβεντιά, περηφάνια.
Η ψηλή, το γενναίο κορίτσι από τον Αλμυρό Βόλου ποτέ δεν είπε κακιά λέξη για κανένα.
Κι ας την πίκραναν. Κι ας την πλήγωσαν.
Είχε την γενναιότητα να συγχωρεί και την καρδιά μικρού παιδιού, που χωρούσε μέσα όλο τον κόσμο.
Μια ρεπόρτερ πολύ καλή, εργατική, πανέξυπνη, κυνηγός του ρεπορτάζ, με ικανότητες ,που ούτε η ίδια τις καταλάβαινε. Υπερασπιζόταν τις αρχές δεοντολογίας της δημοσιογραφίας, όχι στα λόγια. Έδινε μάχες στο ραδιόφωνο για να βγάζει μόνο αληθινά ρεπορτάζ. Της το έλεγα πάντα πως είναι πολύ καλή δημοσιογράφος, αλλά δεν με πίστευε. Το λες, γιατί με αγαπάς, μου απαντούσε η ψηλή!!!
Δεν ήταν έτσι. Η Πόπη Χασιώτη ήταν…μια δημοσιογράφος πανάξια με ήθος αξιοζήλευτο, με αρχές, εντιμότητα, δύναμη και ακούραστη πάντα.
Ψυχούλα με όλους. Φίλη καρδιάς για μένα. Το μικρό Ποπάκι, που δεν άφηνα να το πειράξουν ποτέ!
Στο υπουργείο Ναυτιλίας πολύ αγαπητή σε όλους. Ως επικοινωνιακή εκπρόσωπος του Λ.Σ πραγματικό αστέρι…
Πόσες φορές προφύλαξε ορισμένους μικροπρεπείς εκεί μέσα. Πολλές…
Ταπεινή, καλοσυνάτη, χαμογελαστή. Μια μεγάλη καρδιά ορθάνοιχτη στην αγάπη.
ΤΟ PEIRATIKO REPORTAZ όλοι εμείς, που το φτιάξαμε, πονάμε πολύ σήμερα.
Δεν αντέχεται αυτή η…φυγή. Αν και ξέρουμε πως τώρα η ψυχούλα της ησύχασε!
Προσωπικά έχασα μία φίλη ζωής, έναν πολύ ΔΙΚΟ ΜΟΥ άνθρωπο κι αυτή η απώλεια δεν αντέχεται με τίποτα. Ξέρω ψηλή μου πως το ταξίδι αυτό έπρεπε να γίνει. Πως ήταν για σένα πλέον λύτρωση.
Το ξέρω.
Μα σε περιμένω στο λιμάνι, στην απεργία, στο ρεπορτάζ να πιούμε καφέ στην καφετέρια του λιμανιού και να ξεκινήσουμε για το ρεπορτάζ.
Πολύ τρέξιμο. Πολύ άγχος είχες καρδιά μου, γιατί;
Θα σε θυμάμαι στη Ρόδο στο ρεμπετάδικο να χορεύεις το ζεϊμπέκικο με τα χέρια ανοιχτά, δυο μέτρα γυναίκα, να γελάς να τρίζουν τα πατώματα στα βήματα του χορού σου…
Καλό ταξίδι Πόπη μας…
Πόπη Χριστοδουλίδου»
Η ΕΣΗΕΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΠΗ ΧΑΣΙΩΤΗ!
9 ΜΑΪ 2013
Η ΕΣΗΕΑ για την Καλλιόπη Χασιώτη
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με αληθινή θλίψη την απώλεια της συναδέλφου Καλλιόπης Χασιώτη, που «έφυγε» σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 41 ετών.
Η Καλλιόπη Χασιώτη, γεννήθηκε στον Αλμυρό Βόλου το 1972. Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο Αλμυρού ήλθε στην Αθήνα και σπούδασε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας. Τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1994 στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» ασχολούμενη με το ελεύθερο, το στρατιωτικό και το εργατικό ρεπορτάζ. Στη συνέχεια εργάστηκε στην εφημερίδα «ΕΚΤΡΟΠΗ» και τους Ρ/Σ «ΣΚΑΪ» και «CITY 99,5», ασχολούμενη με το ελεύθερο και το ναυτιλιακό ρεπορτάζ.
Η Καλλιόπη Χασιώτη ήταν μια καλή και σεμνή συνάδελφος, η οποία, δυστυχώς, έφυγε πρόωρα και αναπάντεχα σε πολύ νεαρή ηλικία και ενώ είχε ακόμη πολλά να προσφέρει.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους της και αποχαιρετά την άξια συνάδελφο που με εντιμότητα, αγωνιστικότητα και συνέπεια υπηρέτησε τη δημοσιογραφία.
Η κηδεία της Καλλιόπης Χασιώτη θα γίνει στον Αλμυρό Βόλου.
Για την Πόπη…!
Εφυγε η συνάδελφος Πόπη Χασιώτη!
Το ιστολόγιο του συνδικαλιστικού εκπροσώπου των δημοσιογράφων στον Ρ.Σ. ΣΚΑΙ 100.3 – Λεωνίδας Σακλαμπάνης
ergazomenoiskai1003@yahoo.gr
Ακόμη μια απώλεια θρηνεί ο δημοσιογραφικός κόσμος μετά την είδηση του θανάτου της συναδέλφου Πόπη Χασιώτη. Η νεαρή συνάδελφος κατέληξε μετά απο την άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Καλό ταξίδι Πόπη μας!!!
Πέμπτη 9 Μαΐου 2013- ώρα 8.45 π.μ
…Ταξίδεψε με τα χέρια υψωμένα κι ένα τελευταίο ζεϊμπέκικο όρθια.λυγερή,λεβέντισσα κι απέναντι στο χάρο γενναία…
Όπως ήταν πάντα.
Δεν ήταν μόνο πειρατίνα.
Ήταν ένας αξιοθαύμαστος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ψυχή βαθιά.Χαμόγελο αληθινό.
Καλοσύνη, λεβεντιά,περηφάνια.
Η ψηλή , το γενναίο κορίτσι από τον Αλμυρό Βόλου ποτέ δεν είπε κακιά λέξη για κανένα.
Κι ας την πίκραναν.
Κι ας την πλήγωσαν.
Είχε την γενναιότητα να συγχωρεί και την καρδιά μικρού παιδιού, που χωρούσε μέσα όλο τον κόσμο.
Μια ρεπόρτερ πολύ καλή, εργατική, πανέξυπνη, κυνηγός του ρεπορτάζ, μεικανότητες ,που ούτε η ίδια τις καταλάβαινε. Υπερασπιζόταν τις αρχές δεοντολογίας της δημοσιογραφίας, όχι στα λόγια.Έδινε μάχες στο ραδιόφωνο για να βγάζει μόνο αληθινά ρεπορτάζ.Της το έλεγα πάντα πως είναι πολύ καλή δημοσιογράφος, αλλά δεν με πίστευε. Το λες, γιατί με αγαπάς, μου απαντούσε η ψηλή!!!
Δεν ήταν έτσι.Η Πόπη Χασιώτη ήταν…μια δημοσιογράφος πανάξια με ήθος αξιοζήλευτο, με αρχές, εντιμότητα,δύναμη και
ακούραστη πάντα.
Ψυχούλα με όλους. Φίλη καρδιάς για μένα. Το μικρό Ποπάκι, που δεν άφηνα να το πειράξουν ποτέ!
Στο υπουργείο Ναυτιλίας πολύ αγαπητή σε όλους. Ως επικοινωνιακή εκπρόσωπος του Λ.Σ πραγματικό αστέρι…
Πόσες φορές προφύλαξε ορισμένους μικροπρεπείς εκεί μέσα.Πολλές…
Ταπεινή, καλοσυνάτη,χαμογελαστή.
Μια μεγάλη καρδιά ορθάνοιχτη στην αγάπη.
ΤΟ PEIRATIKO REPORTAZ όλοι εμείς, που το φτιάξαμε, πονάμε πολύ σήμερα.
Δεν αντέχεται αυτή η…φυγή.
Αν και ξέρουμε πως τώρα η ψυχούλα της ησύχασε!
Προσωπικά έχασα μία φίλη ζωής, έναν πολύΔΙΚΟ ΜΟΥ άνθρωπο κι αυτή η απώλεια δεν αντέχεται με τίποτα.
Ξέρω ψηλή μου πως το ταξίδι αυτό έπρεπε να γίνει.
Πως ήταν για σένα πλέον λύτρωση.
Το ξέρω.
Μα σε περιμένω στο λιμάνι, στην απεργία, στο ρεπορτάζ να πιούμε καφέ στην καφετέρια του λιμανιού και να ξεκινήσουμε για το ρεπορτάζ.
Πολύ τρέξιμο.Πολύ άγχος είχες καρδιά μου, γιατί;
Θα σε θυμάμαι στη Ρόδο στο ρεμπετάδικο να χορεύεις το ζεϊμπέκικο με τα χέρια ανοιχτά, δυο μέτρα γυναίκα, να γελάς
να τρίζουν τα πατώματα στα βήματα του χορού σου…
Καλό ταξίδι Πόπη μας…
Πόπη Χριστοδουλίδου
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: καλό Ταξίδι Πόπη σε θυμάμαι πριν φύγω για Αμερική και δεν θα ξεχάσω όσα μου είχες πει για την απόφαση μου να φύγω… Στάθηκες δίπλα μου αρκετές φορές. Αθόρυβα.Πάντα με το χαμόγελο και τον καλό γνήσιο και ειλικρινή σου λόγο. Σου άρεσε ο Πειραιάς. Μαχητική και εργατική. Έτοιμη πάντα. Να βοηθήσεις. Έζησα γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά και σε θυμάμαι στο ξεκίνημα σου…Και πήγες καλά. Ηρεμα. Ταπεινά. Σεμνά. Λιτά. Πάντα με το χαμόγελο προς όλους… Εύχομαι και ελπίζω η γαλήνη και το χαμόγελο σου να μείνουν σε όλους εκείνους που υπήρξαν πραγματικοί φίλοι σου. Στέλνω τα ειλικρινή και θερμά συληπητήρια μου σους οικείους και τους αγαπημένους σου. Ο Θεός να αναπαύσει την ΨΥΧΗ σου. Γιατί πράγματι ήσουν μεγάλη ΨΥΧΗ!
Δούλεψα και βρέθηκα μαζί της συνοδοιπόρος σε αρκετά από τα "μαγαζια" και τις "επιχειρήσεις"… που δούλεψε και την πίκραναν…Οι δρόμοι μας χώριζαν και ξανάσμιγαν τυχαία….
Να χαμογελάς πάντα και να μας κοιτάς από εκεί ψηλά που είσαι. Να παρακαλάς ως Άγγέλος που είσαι Τώρα ο Θεός να μην επιτρέψει άλλο πόνο και άλλη δυστυχία στην Ελλάδα που τόσο αγάπησες. Καλό Ταξίδι Πόπη. Καλό Ταξίδι…
Καλό Ταξίδι…ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
