Του ΘΑΝΑΣΗ ΣΚΟΚΟΥ
Τι πραγματικά συνέβη προχθες στη Βουλή;
Ήταν δίκαιη και θεμιτή η αντίδραση του προεδρεύοντος Γιάννη Δραγασάκη, κάνοντας παρθενική χρήση του άρθρου 80 του κανονισμού, να αποβάλλει τον βουλευτή Π. Ηλιόπουλο καλώντας μάλιστα και τον Φρούραρχο; Το «mr Tsipras που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου περιμένοντας να ξυπνήσει πρωθυπουργός» και ο χαρακτηρισμός «ερώτηση-σούπα» συνεπάγονται αυτή την ποινή, σύμφωνα με το γράμμα του κανονισμού και τα κοινοβουλευτικά μας ήθη;
Για να θυμηθούμε λίγο.
Πρόεδρος του κοινοβουλίου Βαγγέλης Μεϊμαράκης (συνεχάρη χθες τον Γιάννη Δραγασάκη για τη σθεναρή του στάση) προς τον βουλευτή Ιωάννη Κοραντή του ΛΑΟΣ τον Μάιο του 2011: «Άντε γ…σου, ρε μα..κα. Έλα έξω να σε γ…σω, ρε μ….κα». Περιγραφή για πλήρη απόλαυση εδώ.
Προανακριτική λίστας Λαγκάρντ (ένα μόνον επεισόδιο για υπενθύμιση). Ζ. Κωνσταντοπούλου: Μη χτυπάτε το χέρι σας. Ευ. Βενιζέλος: Όχι! Αυτό το χυδαίο υποκείμενο δεν θα με ρωτήσει! Όχι! Ζ. Κωνσταντοπούλου: Σιγά, σιγά. Αφήστε τα κόλπα. Η συνέχεια εδώ.
Επιτροπή Οικονομικών Βουλής Μ. Κεφαλογιάννης- Β. Παπανδρέου: Μανώλης Κεφαλογιάννης: Φύγε από δω μη σε πλακώσω! Βάσω Παπανδρέου: Δεν πας στο διάολο, ρε μ…κα!
Αστέριος Ροντούλης ΛΑΟΣ 2011, στον υπ. οικονομικών, στη Βουλή: «Είστε ψεύτες, απατεώνες και παπατζήδες!» Βίντεο εδώ.
Και φυσικά το «Αι σιχτίρ, ρε παλιοτσόκαρο» της κυρίας Σ. Βούλτεψη προς την κυρία Ρ. Μακρή και τις κοινοβουλευτικές μπαναλιτέ πλέον για «δωσίλογους», «μειοδότες», «εντολοδόχους ξένων συμφερόντων», «τζάμπα μάγκες», τη σύγκριση του Γ. Παπανδρέου με τον Πινοσέτ και φυσικά τις πολλαπλές πραγματικές προκλήσεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής.
Σε όλες αυτές και πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις κανείς προεδρεύων δεν είχε σκεφθεί να εφαρμόσει τον κανονισμό.
Ο Γ. Δραγασάκης είχε την έμπνευση να τον εφαρμόσει χθες θεωρώντας υβριστικές τις τοποθετήσεις -«ερώτηση-σούπα», για φαντάσου!- του Π. Ηλιόπουλου.
Σωστό; Δίκαιο; Πειστικό; Κοινοβουλευτικά θεμιτό;
Όχι, κατά τη γνώμη μου.
«Μα, τι κάνεις τώρα; Υπερασπίζεσαι τη Χρυσή Αυγή;». Ξέρω ότι θα υπάρξουν και τέτοια σχόλια.
Προφανώς όχι. Απλώς δεν αποδέχομαι τον ιδιοτελή και εν τέλει ανόητο «πειθαρχικό τσαμπουκά» του υποτιθέμενου «συνταγματικού τόξου» που με τέτοιες ενέργειες σπονσοράρει και τροφοδοτεί την επιρροή της Χ.Α. ενώ, ταυτόχρονα, εμφανίζεται ανίκανο να συμφωνήσει και να φέρει στη Βουλή ένα αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Και κάτι για το ένα, βεβαιωμένο, «Χάιλ Χίτλερ!» του Γ. Πάντζα. Δεν του δίνω ιδιαίτερη σημασία. Απλά μου ξαναθύμισε τους σαχλούς, βαρετούς πρωταγωνιστικούς ρόλους του σε παλιές ελληνικές ταινίες. Τις μόνες που γυρίζω κανάλι τα απογεύματα του Σαββατοκύριακου
