Της Δέσποινας Συριοπούλου, Επενδυτής 17 Αυγούστου

Με την οικονομία να αποτέλεσε το κυρίαρχο θέμα στην ατζέντα της συζήτησης στον Λευκό Οίκο μεταξύ του Έλληνα Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του αμερικανού προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, ξένοι οικονομολόγοι και αναλυτές εξηγούν την σημασία της, δίνοντας την έκταση της αμερικανικής στήριξης στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.  

Ο Νίκολας Βερόν, από το Ινστιτούτο Πήτερσον της Ουάσινγκτον θεωρεί ότι συνάντηση Σαμαρά-Ομπάμα δεν ήταν πάνω σε κάτι συγκεκριμένο, διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σκέφτονται για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, "η σχέση των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ελλάδα είναι μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεδομένου ότι είναι ο μεγαλύτερος -αν όχι ο κυρίαρχος- μέτοχος και φυσικά οι ΗΠΑ είναι ένας συχνός συνομιλητής των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, συμπεριλαμβανομένου και του Βερολίνου, αναφορικά με την διαχείριση της κρίσης. Μιας κρίσης η οποία αποτελεί εδώ και πολύ καιρό ένας από τους πρωταρχικούς κινδύνους για την Αμερικανική οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, η επίσκεψη Σαμαρά στον Λευκό Οίκο ήταν πρωτίστως μια συμβολική κίνηση".  Ωστόσο, ο γάλλος αναλυτής του αμερικανικού ινστιτούτου θεωρεί ότι τα όσα ειπώθηκαν δημοσίως στην συνάντηση Σαμαρά-Ομπάμα δεν είχαν την ισχύ των όσων αντίστοιχα είχαν ειπωθεί μετά την συνάντηση Σαμαρά-Μέρκελ.  "Η συνάντηση Ομπάμα Σαμαρά δεν είχε ωστόσο την δυναμική της επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα τον περασμένο Οκτώβριο και των όσων σημαντικών ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη, και δεν πρόκειται να βγει εκτός της ζώνης του ευρώ. Στην περίπτωση της συνάντησης με τον Αμερικανό πρόεδρο, δεν έχουμε την ίδια συμβολική δύναμη. Είναι σημαντική και για την αμερικανική πολιτική αλλά και για την ελληνοαμερικανική κοινότητα να βλέπει την αμερικανική αλληλεγγύη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συμφέρον να δοθεί έμφαση στις δομικές μεταρρυθμίσεις και στις μεταρρυθμίσεις του κράτους". Ο Νίκολας Βερόν, διατυπώνοντας την άποψη ότι η ελληνική υπόθεση έχει γίνει το "μπαλάκι" στην πολιτική σκηνή των Ηνωμένων Πολιτειών στην εσωτερική συζήτηση περί δημοσιονομικών, για τους δημοκρατικούς να υποστηρίζουν ότι η λιτότητα σκοτώνει τους Έλληνες, οπότε ας μην εφαρμόσουμε την πολιτική λιτότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες,  την ώρα που οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, ρεπουμπλικάνοι να θεωρούν την Ελλάδα ως παράδειγμα προς αποφυγή, με το επιχείρημα "δείτε τι γίνεται όταν δεν υπάρχει δημοσιονομική πειθαρχεία", αναφέρει ότι "το κίνητρο γι' αυτού του είδους τον συμβολισμό (της στήριξης της Ελλάδας), μπορεί να είναι η επιθυμία να πουν "κοιτάξτε, εδώ είναι η πραγματική Ελλάδα που κάνει τις μεταρρυθμίσεις και ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας σοβαρός ηγέτης". Κλείνοντας ο αναλυτής του ινστιτούτου Πήτερσον δεν παραλείπει να σημειώσει ότι "απομένουν πολλά ακόμα στην Ελλάδα που πρέπει να γίνουν, δεδομένου ότι είναι σε πρώιμο στάδιο αυτά που αναμένονται να εφαρμοστούν, ως αναγκαία. Όσον αφορά τα οικονομικά αποτελέσματα, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι δύσκολη. Υπάρχει υψηλή ανεργία, πολύ κακή οικονομική κατάσταση, δραματική αύξηση του ΑΕΠ συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Ένα αισιόδοξο μυαλό θα έλεγε ότι η Ελλάδα πλησιάζει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά αυτό θα δούμε αν θα πραγματοποιηθεί, διότι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων και ευρωπαϊκών πολιτικών (παραγόντων). Από την άλλη το δημόσιο χρέος είναι υψηλό, και όπως και πολλοί άλλοι, θεωρώ ότι θα χρειαστεί μια εκ νέου απομείωση, όχι βέβαια πριν από τις γερμανικές εκλογές". 

Ένας από τους πιο δριμύς επικριτές του ελληνικού προγράμματος και της αναποτελεσματικότητάς του, ο οικονομολόγος Ντέσμοντ Λάχμαν από το American Enterprise Instituteκαι πρώην ισχυρό στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επισημαίνει ότι "Ο κ. Σαμαράς πήρε μεγάλη στήριξη από τον πρόεδρο Ομπάμα, αναγνωρίζοντας ότι η κυβέρνησή του έχει κάνει πολλά από ότι πολλοί περίμεναν. Ο κ. Σαμαράς τα πήγε καλά στην προσπάθειά του να βελτιώσει την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αλλά με κανένα τρόπο αυτό δεν λύνει τα προβλήματα της χώρας".

Αναφορικά με το μήνυμα προς το Βερολίνο, ο αμερικανός αναλυτής αναγνωρίζει ότι το ηχηρό μήνυμα της Ουάσινγκτον προς την Γερμανία, χωρίς ωστόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν την δυνατότητα να επέμβουν, ενώ διατυπώνει την άποψη ότι η συζήτηση για το ζήτημα της απομείωσης του ελληνικού χρέους όχι μόνο θα τεθεί μετά τις γερμανικές εκλογές, αλλά θα αποτελέσει και το θέμα της έκθεσης του ΔΝΤ.  "Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να έχουν ισχυρή φωνή, αλλά τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι ευρωπαίοι, και φυσικά οι γερμανοί. Tο μήνυμα Ομπάμα προς την Γερμανία μπορεί να επιφέρει μια χαλάρωση στην στάση της, αλλά σίγουρα δεν βλέπω το Βερολίνο να απομακρύνεται από την ιδέα της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων. Θα συνεχίσει σε αυτή την γραμμή. Μπορεί να υπάρξει κάποια παράταση χρόνου και για την Ελλάδα, αλλά αυτό μπορεί να γίνει στο πλαίσιο μιας επιπρόσθετης βοήθειας.  Αυτό που είναι εμφανές είναι το μεγάλο δημοσιονομικό κενό, γεγονός που θα δημιουργήσει την ανάγκη για την απομείωση του δημόσιου χρέους. Φυσικά όλα αυτά θα γίνουν μετά τις γερμανικές εκλογές. Αυτές τις συζητήσεις να τις περιμένετε να ξεκινήσουμε στις αρχές Νοεμβρίου, δεδομένης και της πρόσφατης έκθεσης της Bundensbank, για την απομείωση αλλά και την έξτρα βοήθεια στην Ελλάδα το 2014. Και έχω την εντύπωση ότι το ζήτημα της απομείωσης του χρέους ότι θα είναι το θέμα της επόμενης έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου".